Boyle bir insan degıldı sız hamıle kalır kalmaz boyle bir insan oldu oyle mı?
Ne kadar güzel bunları hissedebiliyor olmanız. Ben mesela, bu sabah uyandığımda göğüslerim sızlıyordu. Ya emzirmeye alışamazsam, düzgün besleyemezsem bebeği diye ağlamaya başladımAbiniz de maşallah yangına körükle gitmiş. Olan olmuş artık, tedbirinizi alır gidersiniz doktora. Bugünler geçecek elbet.
“Acaba ona yetebilir miyim, ya iyi anne olamazsam?” korkusu taşıyan birinin kötü anne olabileceğini de sanmıyorum.
Bir de şu var. Kendi adıma konuşacak olursam hamileyken ben bu meseleyi fazla idrak edememişim, şimdi anlıyorum. Bir görev gibi doktora git, folik asit iç, beslenmeye dikkat et, kendini yorma vs. bunları sırf yapmam gerektiği için yapıyordum. Heyecandan ölmedim, sevinç gözyaşları dökmedim hiç hamile olmama rağmen. Ne ruhsuzum derdim kendi kendime.
Ama şimdi kucağımda, emziriyorum. Ve ona bakınca içim gidiyor, mutluluktan ağlayasım geliyor.
ya bu lanet virus oyle bir sey ki.. saglam adam ölüyor.. hasta adam atlatiyor.. ingilterede vs bilmem nerede 90-92 yaslarinda atlatanlarin haberleri cikiyor. ama genclerden ölenlerin haberleri de var.. maske kullansak mi ise yaramiyor mu uzun sure bunu anlayamadik.. gebe olup atlatan var.. bulasip bulastigini dahi anlamadan semptomsuz atlatan var..çok haklısınız. benim eşim de doktor ama arkadaşımın hamile olduğunu duyunca böyle bir tepki vermedi. belki de konu sahibinin abisi kardeşini koruma içgüdüsüyle hassas yaklaşmış olabilir.
Eğer hatırladığım kişiyseniz eşinizle en son uzlaşmıştınız bebek konusunda. Kabul etmiştiniz. Ama bu çok normal duygu yoğunluğu karmaşıklık. Bence hamilelik haberini ilk duyan herkes bunları hissediyor normal hissettiklerinizÖnceki konularımda bahsetmiştim. Çocukluk travmaları, kötü anne olma korkusu... Tedavi görüyordum bunlar için. En son 2 - 3 hafta önce artık bebek sahibi olmak için tartıştık eşimle. Korona bitince ancak denemeye başlarız, o zamana kadar ben de ruhen hazır olurum dedim. Ama öyle hazırlıksız bir anda geldi. Korona var ayrıca bebek büyük risk.
Yanlıs anlamazsan bir sey diyecegım, senın epey genc oldugunu dusunuyorum cumlelerınden. Herkesin yakınları ölüyor evladı ölüyor insanların, gerıde kalan evlatların esın ananın babanın hatrına devam ediyorlar hayatlarına. Evlerındekılere dusman olmuyorlar. Kucukken babası ezmıs anasız babasız buyumus, akrabası ölmüş falan bana hıc inandırıcı gelmiyor boyle seyler.Hayır tam olarak öyle değil. Ailesinden vefat edenler olunca alt üst oldu. Bugün mesela gitmedi kaynanamın yanına. Benim yanımdaydı. Beni teselli etmeye çalıştı. Bilmiyorum evde olduğumuz için de ailesinden ölenler olduğu için mi yaklaşık 10 15 gündür böyle değişken.
Ne kadar güzel bunları hissedebiliyor olmanız. Ben mesela, bu sabah uyandığımda göğüslerim sızlıyordu. Ya emzirmeye alışamazsam, düzgün besleyemezsem bebeği diye ağlamaya başladım
Ben de “Hamileyken göğüsler büyüyormuş, hatta süt de geliyormuş. Benim niye öyle değil, yoksa sütüm olmayacak mıNe kadar güzel bunları hissedebiliyor olmanız. Ben mesela, bu sabah uyandığımda göğüslerim sızlıyordu. Ya emzirmeye alışamazsam, düzgün besleyemezsem bebeği diye ağlamaya başladım
Evet tam da hatırladığınız kişiyim. Ama ben aylar sonraya planlıyordum. Kendimi hazırlayacaktım hesapta. Şimdi yeni yeni hamile kalmış olmayı planladığım dönemlerde doğuracağım.Eğer hatırladığım kişiyseniz eşinizle en son uzlaşmıştınız bebek konusunda. Kabul etmiştiniz. Ama bu çok normal duygu yoğunluğu karmaşıklık. Bence hamilelik haberini ilk duyan herkes bunları hissediyor normal hissettikleriniz
Çok teşekkür ederim, fikirlerini çok beğendiğim, kendimi yakın hissettiğim bir üyesiniz. Sizden duymak da iyi geldiYanlıs anlamazsan bir sey diyecegım, senın epey genc oldugunu dusunuyorum cumlelerınden. Herkesin yakınları ölüyor evladı ölüyor insanların, gerıde kalan evlatların esın ananın babanın hatrına devam ediyorlar hayatlarına. Evlerındekılere dusman olmuyorlar. Kucukken babası ezmıs anasız babasız buyumus, akrabası ölmüş falan bana hıc inandırıcı gelmiyor boyle seyler.
Herkesin acı yasama sekli baskadır diyecek olursan da, karısı ilk bebegıne hamıle adam bır zahmet acısını yasarken karısını da bas tacı etsin. Hamıle bırakmayı bılmıs ya hani?
Bugun kaynanaana gitmemesi nımetmıs gıbı yazmıssın, gitmeyecek zaten iftarı karısıyla yapacak evlenmıs ya hani, cayi karısıyla ıcecek. Her allahın gunu annesinde ne yapıyor, bugun gitmemesi hediye gıbı olmus.
Beni de ilgilendirmiyor acıkcası boyle degıldı eskiden dıyınce siz yazmak istedim.
Baya boyleydı.
Boyle de devam edecek. Simdı acısı var yarın tatlısı olur, annesinden gelmez gene.
Bebegını Gule Gule buyut.
Konu sahıbı hanımcım, sende bebegını Gule Gule saglıkla buyut
Gerçekten çok çok iyi gelir umarımBu bebek size iyi gelmek için rahminize düşmüş olmalı.
Demek ki ona ihtiyacınız var iyileşmek için.
Birlikte büyüyeceksiniz.
Tadını çıkarın.
Allah sağlıkla kavuştursun
Hamileyim! 5 hafta 6 günlük hem de! Daha birkaç gün önce insanlara "Koronada hamile kalınır mı ya lütfen biraz mantıklı olun, bu ne bilinçsizlik," diye akıl verirken hamileyim. Koronanın ortasında, en olmaz denilen anda hamileyim. Şaka gibi daha 2 - 3 hafta önce konu açtım ben buraya eşimle bebek yapmak istemediğim için kavga ettik diye! Orada millete vıdı vıdı laf yetiştirirken, korona bitsin ancak öyle olur o zamana kadar da kendimi hazırlarım derken de hamileymişim; bebek istiyorum diye konu açan kadına "Bu dönemde bebek mi olur," diye carlarken de. Millete akıl öğretirken ben salak gibi hamile kaldım.
İki gün önce sabah çok halsiz uyandım. Zaman geçtikçe kötüleşti. Gün ortasında ateşim yükselmeye başladı. Akşam iyice ateşim çıkmıştı ve deliler gibi kusuyordum. Mideme kramplar giriyordu artık gözlerimden yaş gelmeye başladı. Eşim "Bu gerçekten normal değil, sen hiç iyi değilsin," dedi ve beni apar topar hastaneye götürdü. Yolda aklımdan ne senaryolar geçiyor ya koronavirüs olduysam diye yüreğim ağzımda.
Gittik neyse kan aldılar bekliyoruz. Nöbetçi doktor geldi dedi ki "Endişelenecek bir şey yok, sakin olun. Sadece üşütmüşsünüz ama gebelikten dolayı biraz ağır geçiriyorsunuz." Mideme yumruk yemiş gibi oldum. Eşimin şaşkınlıktan rengi değişti. "Gebelik mi?" dedi. Doktor "Bilmiyordunuz galiba, tebrikler," deyip nöbetçi jinekoloğa yönlendirdi. O sırada eşimin yüzünde güller açıyor tabi.
Gittik kadın doğuma vajinal muayene, ultrason falan... Kadın dedi ki "Kese oluşmuş, her şey yolunda görünüyor. Çok şanslıysak kalp atışlarını da duyabiliriz." Sonra ufak bir gümbürtü doldu kulaklarıma. "Bak annesi bebeğinin kalbi nasıl atıyor." Annesi dedi yüreğim ezildi. Ben sadece pişmanlık duyarken eşime baktım gözyaşlarını kuruluyor.
Çıktık eve geldik. Elim ayağım buz kesmiş, inanamıyorum. Benden 12 yaş büyük ve doktor olan abimi aradım. Bu yaşımda hâlâ beni 'minik kuşum' diye seven abimi, bana ebeveynlerimden daha çok ebeveyn olmuş abimi, her kararımda yanımda olan abimi, ne yaparsam yapayım beni asla yargılamamış, asla 'nasıl yaparsın' dememiş olan abimi... Durumu anlattım,ilk cümlesi "Ah be kızım, naptın sen," oldu. O noktada zincirlerimden boşandım. Deli gibi ağlamaya başladım. Öfke, pişmanlık, hayal kırıklığı, çaresizlik... Ne ararsan var, öyle bir ağlamak. O andan beri de zırt pırt aynı şekilde ağlama nöbetleri geliyor.
O kadar çaresiz hissediyorum ki. Sanki eşimle uzlaşmamızdan sonra bebek hayalleri kuran ben değilim. Simsiyah bulutlar arasında gibi hissediyorum. Bu kadar riskli bir zamanda hamile kalmışım, hem de tamamen salaklığımdan. Aylık iğneyle korunuyordum. Korona, bazı ailevi durumlardan ileri gelen karmaşa derken geçen son ay iğneyi vurunmayı unutmuşum.
Öyle de korkuyorum. Yapamazsam, beceremezsem, iyi eğitemezsem, sevemezsem, ruhunu doyuramazsam, kötü bir anne olursam. Şimdiden iyi anne olmanın zıttı ne varsa yaptım gibi. Millet bebeğim iyi beslensin diye dağdan bayırdan organik sebze getirir yer ben dayadım antidepresanı. Geçen hafta dayanılmaz baş ağrılarım yine ortaya çıkınca iki defa novalgin iğne oldum. Rezalet bir uyku düzenim vardı. Bol kahve içtim. Ve ona karşı içimde korku ve pişmanlıktan başka hiçbir şey hissetmiyorum.
Eşim çok mutlu. Ama benim yüzümden mutluluğunu yaşayamıyor. Gününün çoğu bana sarılmakla, "Ağlama, nolur iyi ol artık," demekle geçiyor. Bazenleri yanıma geliyor, alıyor gitarını bir şeyler çalıyor 'bebeğine'. Uyuduğumu sandığı zamanlar eliyle uzun uzun karnımı okşuyor, bebeğiyle konuşuyor. Bense sadece bebeğe daha çok acıyorum. Babası hemencecik onu kabullenip resmen ona aşık olmuşken annesi tam bir hayal kırıklığı... Şimdiden benden nefret ediyor bebek.
İşte böyle... Çok çaresiz hissediyorum. Şimdilik eşim ve abim dışında kimse bilmiyor. Ama dayanamıyorum artık kafayı yemek üzereyim. Nolur bir şeyler yazın, konuşmaya, anlatmaya o kadar ihtiyacım var ki...
Valla umarım öyle olur. Hatırlıyor musun o ilk konumun sonunda seninle ne kadar konuşmuştuk. Korkularımın yersiz olduğunu, anne olunca anlayacağımı söylemiştin. Ben de o zaman gelince sweet mom demişti derim yazmıştım. Ne zaman derim bunu öyle merak ediyorum ki. Çok da beklemem umarım.Litfen bi kendine gel ve artik uzulmeyi birak!!!! Hamilesin sen!! Ne hakkin var bu sacma dusunceleri bu kadar umursayacak. Bi kac mesajina denk geldim evet kizmistim o zaman sana ama olmayinca olmuyor o bebek. Nasil da istiyorlar her ay bi suru test yapip onlari gun gun not a liyorlar nasil buyuk bi sabir!!! Sukret ki aratmadan vermis yaradan corona icin dikkat edrrsin umarim doguma kadar da bitmis olur sende bu haline gulersin. Bebek dogunca da yazarsin artik bu konuyu actigin icin yasadigin pismanliklari...
Benim eşim de çocuk isteyen taraftı ben istemeyen taraf böyle böyle derken aylarca oyaladım onu sonra gizlice hap ile korunurken hamile kaldım sizi çok iyi anlıyorum. Ama bir şey söyleyeyim hazır olmak diye bir şeye inanmıyorum ben. Bebeğe hazır olunmuyor olduğunuzu zannediyorsunuz ama doğana kadar belirsizlik her şey. Yaşayarak öğreneceksiniz ilk yıllar zor ama sonrası çok güzelEvet tam da hatırladığınız kişiyim. Ama ben aylar sonraya planlıyordum. Kendimi hazırlayacaktım hesapta. Şimdi yeni yeni hamile kalmış olmayı planladığım dönemlerde doğuracağım.
Ooo benle aynıları varmış demek. Kıkırdadım görünce, teşekkür ederim.Ben de “Hamileyken göğüsler büyüyormuş, hatta süt de geliyormuş. Benim niye öyle değil, yoksa sütüm olmayacak mı” diye dertlenirdim.
Geçer.
Aaaayyyy canimmmm sen miydin??? Ben bi kac gebelik konusunda yazilan mesajlari hatirliyorum senin yazdigin. Senin konunu unutmusum. Cok cok o bebis karninda kipir kipir edene kadar bu ruh halini tasirsin. Lutfen tadini cikar cunku bu zaman geri akmayacak. Sen o konuyu actuginda dogumdan sonra ameliyathaneden cikislarim geldi aklima bi an ince gisip yavrumu kucaklasam baskasi kucagina almasa vs. Vs bi suru deli dusunce geldi aklima. Annelik bebekle geliyor ilk gebeligimde cok bende olmemistim ama 2. Gebeligimde anladim. Eminim sen pismanlik konusu acacaksin cunku cok dusunceli birisinValla umarım öyle olur. Hatırlıyor musun o ilk konumun sonunda seninle ne kadar konuşmuştuk. Korkularımın yersiz olduğunu, anne olunca anlayacağımı söylemiştin. Ben de o zaman gelince sweet mom demişti derim yazmıştım. Ne zaman derim bunu öyle merak ediyorum ki. Çok da beklemem umarım.
O dönem söylediklerim o kadar mantıklı geliyordu ki bana. Bir de kızıyordum az daha bekleseniz nolur sanki diye. Hamile olduğumu bilmeden. Bebeği kaybetsem üzülürüm, biliyorum. Ama ne zaman öyle aynada karnımı seyretme, elimi karnıma koyup bebeği sevme aşamasına gelirim bilmiyorum, endişeliyim bu konuda.
çok büyük konuşuyorsunuz düşünüyorsunuz .”büyük lokma ye ama büyük laf konuşma “ demişler. Rabbim herşekilde korur kollar bebegini korumakta senin görevin .
bak arkadaşım “ölen biri rabbimme sormuş ölmemizde melek azrailli gönderiyorsunda, doğumumuzda neden kimse olmuyor demiş. Rabbimde dogdugunda “ANNEN “ yanındaya en iyi melek demiş. Suan sende annesin ve kendi düşüncelerini pozitife çevir. Hayat ummadık anda ummadık durumlar yaşanır. Fazla negatif olma bebegine kaybetsen daha mı mutlu olursun.....
TABİİİKİİİİİ HAYIRRR .kalk silkelen aynaya bak ben bir anneyim seni koruyacağım fasulyem diyerek hamileliğin tadını çıkar. Rabbim Sağlıklı sıhhatli kucağına almayı nasip etsin