- 13 Aralık 2015
- 9.397
- 15.713
Çok teşekkür ederim ya, umarım öyle olur ve ben çok kısa süre sonra "sen demiştin, çok seviyorum ben bunu" yazarım. Şu hamilelik takvimi nasıl çıkıyor imza alanında? Onu önerdiler de.Aaaayyyy canimmmm sen miydin??? Ben bi kac gebelik konusunda yazilan mesajlari hatirliyorum senin yazdigin. Senin konunu unutmusum. Cok cok o bebis karninda kipir kipir edene kadar bu ruh halini tasirsin. Lutfen tadini cikar cunku bu zaman geri akmayacak. Sen o konuyu actuginda dogumdan sonra ameliyathaneden cikislarim geldi aklima bi an ince gisip yavrumu kucaklasam baskasi kucagina almasa vs. Vs bi suru deli dusunce geldi aklima. Annelik bebekle geliyor ilk gebeligimde cok bende olmemistim ama 2. Gebeligimde anladim. Eminim sen pismanlik konusu acacaksin cunku cok dusunceli birisin
Bebegine baglan bazı bebekler bırakıp gidiyor. Düşük olabiliyor. Tabiki zaman ama bebeginle konuşO dönem söylediklerim o kadar mantıklı geliyordu ki bana. Bir de kızıyordum az daha bekleseniz nolur sanki diye. Hamile olduğumu bilmeden. Bebeği kaybetsem üzülürüm, biliyorum. Ama ne zaman öyle aynada karnımı seyretme, elimi karnıma koyup bebeği sevme aşamasına gelirim bilmiyorum, endişeliyim bu konuda.
Ben de “Hamileyken göğüsler büyüyormuş, hatta süt de geliyormuş. Benim niye öyle değil, yoksa sütüm olmayacak mı” diye dertlenirdim.
Geçer.
Hamileyim! 5 hafta 6 günlük hem de! Daha birkaç gün önce insanlara "Koronada hamile kalınır mı ya lütfen biraz mantıklı olun, bu ne bilinçsizlik," diye akıl verirken hamileyim. Koronanın ortasında, en olmaz denilen anda hamileyim. Şaka gibi daha 2 - 3 hafta önce konu açtım ben buraya eşimle bebek yapmak istemediğim için kavga ettik diye! Orada millete vıdı vıdı laf yetiştirirken, korona bitsin ancak öyle olur o zamana kadar da kendimi hazırlarım derken de hamileymişim; bebek istiyorum diye konu açan kadına "Bu dönemde bebek mi olur," diye carlarken de. Millete akıl öğretirken ben salak gibi hamile kaldım.
İki gün önce sabah çok halsiz uyandım. Zaman geçtikçe kötüleşti. Gün ortasında ateşim yükselmeye başladı. Akşam iyice ateşim çıkmıştı ve deliler gibi kusuyordum. Mideme kramplar giriyordu artık gözlerimden yaş gelmeye başladı. Eşim "Bu gerçekten normal değil, sen hiç iyi değilsin," dedi ve beni apar topar hastaneye götürdü. Yolda aklımdan ne senaryolar geçiyor ya koronavirüs olduysam diye yüreğim ağzımda.
Gittik neyse kan aldılar bekliyoruz. Nöbetçi doktor geldi dedi ki "Endişelenecek bir şey yok, sakin olun. Sadece üşütmüşsünüz ama gebelikten dolayı biraz ağır geçiriyorsunuz." Mideme yumruk yemiş gibi oldum. Eşimin şaşkınlıktan rengi değişti. "Gebelik mi?" dedi. Doktor "Bilmiyordunuz galiba, tebrikler," deyip nöbetçi jinekoloğa yönlendirdi. O sırada eşimin yüzünde güller açıyor tabi.
Gittik kadın doğuma vajinal muayene, ultrason falan... Kadın dedi ki "Kese oluşmuş, her şey yolunda görünüyor. Çok şanslıysak kalp atışlarını da duyabiliriz." Sonra ufak bir gümbürtü doldu kulaklarıma. "Bak annesi bebeğinin kalbi nasıl atıyor." Annesi dedi yüreğim ezildi. Ben sadece pişmanlık duyarken eşime baktım gözyaşlarını kuruluyor.
Çıktık eve geldik. Elim ayağım buz kesmiş, inanamıyorum. Benden 12 yaş büyük ve doktor olan abimi aradım. Bu yaşımda hâlâ beni 'minik kuşum' diye seven abimi, bana ebeveynlerimden daha çok ebeveyn olmuş abimi, her kararımda yanımda olan abimi, ne yaparsam yapayım beni asla yargılamamış, asla 'nasıl yaparsın' dememiş olan abimi... Durumu anlattım,ilk cümlesi "Ah be kızım, naptın sen," oldu. O noktada zincirlerimden boşandım. Deli gibi ağlamaya başladım. Öfke, pişmanlık, hayal kırıklığı, çaresizlik... Ne ararsan var, öyle bir ağlamak. O andan beri de zırt pırt aynı şekilde ağlama nöbetleri geliyor.
O kadar çaresiz hissediyorum ki. Sanki eşimle uzlaşmamızdan sonra bebek hayalleri kuran ben değilim. Simsiyah bulutlar arasında gibi hissediyorum. Bu kadar riskli bir zamanda hamile kalmışım, hem de tamamen salaklığımdan. Aylık iğneyle korunuyordum. Korona, bazı ailevi durumlardan ileri gelen karmaşa derken geçen son ay iğneyi vurunmayı unutmuşum.
Öyle de korkuyorum. Yapamazsam, beceremezsem, iyi eğitemezsem, sevemezsem, ruhunu doyuramazsam, kötü bir anne olursam. Şimdiden iyi anne olmanın zıttı ne varsa yaptım gibi. Millet bebeğim iyi beslensin diye dağdan bayırdan organik sebze getirir yer ben dayadım antidepresanı. Geçen hafta dayanılmaz baş ağrılarım yine ortaya çıkınca iki defa novalgin iğne oldum. Rezalet bir uyku düzenim vardı. Bol kahve içtim. Ve ona karşı içimde korku ve pişmanlıktan başka hiçbir şey hissetmiyorum.
Eşim çok mutlu. Ama benim yüzümden mutluluğunu yaşayamıyor. Gününün çoğu bana sarılmakla, "Ağlama, nolur iyi ol artık," demekle geçiyor. Bazenleri yanıma geliyor, alıyor gitarını bir şeyler çalıyor 'bebeğine'. Uyuduğumu sandığı zamanlar eliyle uzun uzun karnımı okşuyor, bebeğiyle konuşuyor. Bense sadece bebeğe daha çok acıyorum. Babası hemencecik onu kabullenip resmen ona aşık olmuşken annesi tam bir hayal kırıklığı... Şimdiden benden nefret ediyor bebek.
İşte böyle... Çok çaresiz hissediyorum. Şimdilik eşim ve abim dışında kimse bilmiyor. Ama dayanamıyorum artık kafayı yemek üzereyim. Nolur bir şeyler yazın, konuşmaya, anlatmaya o kadar ihtiyacım var ki...
Profiline gir hesap detayların da canım. Siz oyle Bi bebek bakarsınız kiiiii oyle seversiniz kiiii bu ben miyim dersin. Esin de Cok duysalmıs benım odun esim 34 yasında baba oldu Cok sevdı ama ağlamadı hiç hamileyim diye bak gıcık oldum şimdiÇok teşekkür ederim ya, umarım öyle olur ve ben çok kısa süre sonra "sen demiştin, çok seviyorum ben bunu" yazarım. Şu hamilelik takvimi nasıl çıkıyor imza alanında? Onu önerdiler de.
Umarım her şey çok çok daha güzel olur. Siz de sağlık ve mutlulukla alın bebeğinizi kucağınıza.Saçma....
Korona 9 ay sonra defolur gider, hadi gitmedi diyelim bizler koronanın göbeğinde doğum yapıcaz napalım ağlayalım mı?
Ağustos ayında bugünleri nasıl öngöremediysek sizin doğum zamanınız gelince neler olacağını da bilemeyiz. Belki her şey çok daha güzel olacak
Gıcık olma ya, benimki pek duygusal. Bu ilişkinin de odunu benimProfiline gir hesap detayların da canım. Siz oyle Bi bebek bakarsınız kiiiii oyle seversiniz kiiii bu ben miyim dersin. Esin de Cok duysalmıs benım odun esim 34 yasında baba oldu Cok sevdı ama ağlamadı hiç hamileyim diye bak gıcık oldum şimdi
Kusura bakma ama oyle gorunuyorGıcık olma ya, benimki pek duygusal. Bu ilişkinin de odunu benim
Tabi orası da var da ben duyduğum an ilk "Eyvah ben ne halt ettim," dedim. Duygularım depreşti birden. Haklısınız, korkuyorum, hem de ne korkmak! Birisi de şu hamilelik takvimi gibi bir şey çıkıyor ya imza alanında, onu yap sürekli görürsen, nasıl büyüdüğünü takip edersen alışırsın, hoşuna gider dedi. Bilemiyorum.
İnşallahUmarım her şey çok çok daha güzel olur. Siz de sağlık ve mutlulukla alın bebeğinizi kucağınıza.
Öyle valla bana kalsa yıl sonunda hamile kalıyordum.Kusura bakma ama oyle gorunuyorannelik herseyi degiştirir merak etme çok sevindim adına sağlıkla kucağına al inşallah. Geldiyse vardır Bi hayır çok iyi olmuş sana kalsa sen istemezdim epey Bi süre
Simdi ise yil sonunda bebegin olacak insallah. Aglama ama uzme artik bebegini istemiyormussun algisi verme yavruya yazik.Öyle valla bana kalsa yıl sonunda hamile kalıyordum.
Arrik olmus olan olmusla olmuse care yok silkelenip biran once kendinize gelseniz iyi olur yillarca bebek sahibi olmak icin okadar ugrasan insanlar varki kendinizin nekadar sansli oldugunun farkinda degilsiniz hic bebegi olmayip hayatini oyle sonlandiran insanlar var bebeginize bebek diyorsunuz sanki baskasinin bebegiymis gibi konusmayin Allahim verdiyse mutlaka vardir bir sebebi oyle dusunun bence istememenizin baska bir sebebi var corona olamaz ben iki bebegimi kaybettim karnimda olsun diye 3 senedir ugrasiyoruz rabbim bu zamanlari uygun gormus ve olmus kusura bakmayinda madem kaldiramayacaktiniz daha dikkat edip unutmasaydiniz simdi o karninizdaki melegi uzmeye hakkiniz yok rabbim verdiyse vardir bir bildigi sizde biran once kabullenin ve o meleginde daha fazla gunahina girmeyin birde insanlara okadar sey soylemissiniz buna sizin hakkiniz yoktu herkez kebdi hayatini nasil isterse oyle yasar bosuna demiyorlar insan yasattigini yasamadan olmez diye nekadar dogru bir soz hakkinizda hayirlisi buymus size dusen artik kabullenip bebegim demekÖyle valla. Şimdi o cahil, umursamaz ben oldum. Kadın ne dese haklı.
Düşündüm bunu iki gündür sık sık. İstiyorum. Ama çok da korkuyorum.Açıkçası ben, alışırsın, bı gülüşü yeter, bı mucize taşıyorsun gibi laflara inanmıyorum. Hayır, her anne de çocuğunu sever diye bişey yok bunu en iyi siz biliyo olmalısınız. O yüzden size de bunlara inanmamanizi tavsiye ediyorum ve diğer konularınız da da size söylediğim başka bişey var; korkularınızi bı kenara koyup sakince, meditasyon yapar gibi düşünün. Koronayi, eşinizin ne kadar bebek istediğini, çocukluğunuzu, korkularınızi düşünmeden, gerçekten bu bebeği istiyo musunuz? Anne olmak istiyo musunuz? Kendinizi 8 ay sonra kucağınızda bı bebekle hayal edebiliyo musunuz? Gözünüzün önüne getirince ne hissediyorsunuz. Çünkü önemli olan sizin ne istediğiniz, bu süreçteki zorlukları yaşayacak olan sizsiniz, sakin kafayla düşündüğünüzde gerçekten anne olmayı istediginizin farkına varirsaniz diğer şeyler sadece detay demektir. İnsan gerçekten istediği şeyin üstesinden de gelir. Bunu fark ederseniz mutlu bı anne olursunuz üstelik. Ve unutmayın hicbiseyin sizi mutsuz bı kadına çevirmeye hakkı yok. Eşinizin de, abinizin de, şuan içinde bulunduğunuz durumun da. Umarım ne olursa olsun sonunda sizin mutlu olacağınız şey olur