Hamileyim Ve Çok Canım Yanıyor

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
mistralgagnant .!.:
Hamileyim! 5 hafta 6 günlük hem de! Daha birkaç gün önce insanlara "Koronada hamile kalınır mı ya lütfen biraz mantıklı olun, bu ne bilinçsizlik," diye akıl verirken hamileyim. Koronanın ortasında, en olmaz denilen anda hamileyim. Şaka gibi daha 2 - 3 hafta önce konu açtım ben buraya eşimle bebek yapmak istemediğim için kavga ettik diye! Orada millete vıdı vıdı laf yetiştirirken, korona bitsin ancak öyle olur o zamana kadar da kendimi hazırlarım derken de hamileymişim; bebek istiyorum diye konu açan kadına "Bu dönemde bebek mi olur," diye carlarken de. Millete akıl öğretirken ben salak gibi hamile kaldım.

İki gün önce sabah çok halsiz uyandım. Zaman geçtikçe kötüleşti. Gün ortasında ateşim yükselmeye başladı. Akşam iyice ateşim çıkmıştı ve deliler gibi kusuyordum. Mideme kramplar giriyordu artık gözlerimden yaş gelmeye başladı. Eşim "Bu gerçekten normal değil, sen hiç iyi değilsin," dedi ve beni apar topar hastaneye götürdü. Yolda aklımdan ne senaryolar geçiyor ya koronavirüs olduysam diye yüreğim ağzımda.

Gittik neyse kan aldılar bekliyoruz. Nöbetçi doktor geldi dedi ki "Endişelenecek bir şey yok, sakin olun. Sadece üşütmüşsünüz ama gebelikten dolayı biraz ağır geçiriyorsunuz." Mideme yumruk yemiş gibi oldum. Eşimin şaşkınlıktan rengi değişti. "Gebelik mi?" dedi. Doktor "Bilmiyordunuz galiba, tebrikler," deyip nöbetçi jinekoloğa yönlendirdi. O sırada eşimin yüzünde güller açıyor tabi.

Gittik kadın doğuma vajinal muayene, ultrason falan... Kadın dedi ki "Kese oluşmuş, her şey yolunda görünüyor. Çok şanslıysak kalp atışlarını da duyabiliriz." Sonra ufak bir gümbürtü doldu kulaklarıma. "Bak annesi bebeğinin kalbi nasıl atıyor." Annesi dedi yüreğim ezildi. Ben sadece pişmanlık duyarken eşime baktım gözyaşlarını kuruluyor.

Çıktık eve geldik. Elim ayağım buz kesmiş, inanamıyorum. Benden 12 yaş büyük ve doktor olan abimi aradım. Bu yaşımda hâlâ beni 'minik kuşum' diye seven abimi, bana ebeveynlerimden daha çok ebeveyn olmuş abimi, her kararımda yanımda olan abimi, ne yaparsam yapayım beni asla yargılamamış, asla 'nasıl yaparsın' dememiş olan abimi... Durumu anlattım,ilk cümlesi "Ah be kızım, naptın sen," oldu. O noktada zincirlerimden boşandım. Deli gibi ağlamaya başladım. Öfke, pişmanlık, hayal kırıklığı, çaresizlik... Ne ararsan var, öyle bir ağlamak. O andan beri de zırt pırt aynı şekilde ağlama nöbetleri geliyor.

O kadar çaresiz hissediyorum ki. Sanki eşimle uzlaşmamızdan sonra bebek hayalleri kuran ben değilim. Simsiyah bulutlar arasında gibi hissediyorum. Bu kadar riskli bir zamanda hamile kalmışım, hem de tamamen salaklığımdan. Aylık iğneyle korunuyordum. Korona, bazı ailevi durumlardan ileri gelen karmaşa derken geçen son ay iğneyi vurunmayı unutmuşum.

Öyle de korkuyorum. Yapamazsam, beceremezsem, iyi eğitemezsem, sevemezsem, ruhunu doyuramazsam, kötü bir anne olursam. Şimdiden iyi anne olmanın zıttı ne varsa yaptım gibi. Millet bebeğim iyi beslensin diye dağdan bayırdan organik sebze getirir yer ben dayadım antidepresanı. Geçen hafta dayanılmaz baş ağrılarım yine ortaya çıkınca iki defa novalgin iğne oldum. Rezalet bir uyku düzenim vardı. Bol kahve içtim. Ve ona karşı içimde korku ve pişmanlıktan başka hiçbir şey hissetmiyorum.

Eşim çok mutlu. Ama benim yüzümden mutluluğunu yaşayamıyor. Gününün çoğu bana sarılmakla, "Ağlama, nolur iyi ol artık," demekle geçiyor. Bazenleri yanıma geliyor, alıyor gitarını bir şeyler çalıyor 'bebeğine'. Uyuduğumu sandığı zamanlar eliyle uzun uzun karnımı okşuyor, bebeğiyle konuşuyor. Bense sadece bebeğe daha çok acıyorum. Babası hemencecik onu kabullenip resmen ona aşık olmuşken annesi tam bir hayal kırıklığı... Şimdiden benden nefret ediyor bebek.

İşte böyle... Çok çaresiz hissediyorum. Şimdilik eşim ve abim dışında kimse bilmiyor. Ama dayanamıyorum artık kafayı yemek üzereyim. Nolur bir şeyler yazın, konuşmaya, anlatmaya o kadar ihtiyacım var ki...
Genişletmek için tıkla...
Benim her iki ablamda hamile ve Gayrettepe sağlıklı kar eşleri dışarıda kalabalık ortamlarda çalışıyorlar şuan bir tanesinin doğumunu bekliyoruz inşallah birisi de 5 aylık siz merak etmeyin Allah'ım koruyor onları hem ayrıca siz virüse yakalansanız bile Allah'ım korusun bebeğe hiçbir şey olmuyor lütfen beslenmenize dikkat edin ve onu sevdiginizi hissettirin onun size ihtiyacı var 🍀🍀
 
yalniz kalpler .!.:
konu sahibi en son mesajlarinda gebe oldugunu tekmeledigini ama anne gibi hissetmedigini vs soyluyordu. bebegi kaybettigini nereden biliyorsunuz? kendi mi kapatmis hesabi neden pasif acaba hesap?

hortlattigim icin özür dilerim herkesten. bu uye zaman zaman aklima gelir. hikayesi epey ilgincti. aradim buldum ismini. bebegini kaybetti yazmis bir uye..
Genişletmek için tıkla...
Düşük yaptığını panik atak geçirdiğini anlatan bi konu açtı. Konu bayağı olaylıydı. Bi süre sonra kazen ikinci bi üyeliği olduğunu farketti. Kadın bayağı dalga geçti herkesle
 
Merve .!.:
Canım ben konu sahibinin fake olduğunu biliyorum. Söylemiştim arkadaşlara inanmamışlardı. O cevabı yazdığım üye kasımda üye olmuş. O nerden bilecek fake üye konusunu.
Genişletmek için tıkla...
Aaa anladım canım dikkat etmemişim üyelik tarihine. Belki üye olmadan takip etmiş olabilir. Düşük konusunda fake olduğu apaçık belliydi zaten
 
Evet tam bir hayal kırıklığısın. Bebeği öğrendikten sonra nasıl iğne vurulup antidespresan alırsın? Senin psikolojik tedaviye ihtiyacın var. Bence aldır o bebeği en önemli organlarının geliştiği sırada o ilaçlar kesin zarar vermiştir bebeğe zaten.
 
burcubahar0635 .!.:
Evet tam bir hayal kırıklığısın. Bebeği öğrendikten sonra nasıl iğne vurulup antidespresan alırsın? Senin psikolojik tedaviye ihtiyacın var. Bence aldır o bebeği en önemli organlarının geliştiği sırada o ilaçlar kesin zarar vermiştir bebeğe zaten.
Genişletmek için tıkla...
Ortada böyle bir anne adayı ya da bebek yokmuş (çok şükür ki) sadece can sıkıntısından buraya saran biri varmış,bende okuyunca çok üzülmüştüm ama burdaki üyelerden öğrendim konu ve üye fakemiş,sizde boşuna üzülmeyin. 🤷🏼‍♀️
 
Konunun sahte olduğunu bu yazıyı gördükten sonra farkettim. Yazık.!


Şimdi yanımda olsaydın sımsıkı sarılırdım sana da karnındaki yavruna da.. Benim 55 günlük minik kızımı da senin kucağına verirdim. Korkma derdim sana. Yavrun sana en iyi arkadaş olacak can olacak. Ben korkunç bir lohusalık geçirdim. Kızımı görür görmez yüklenmedi bende annelik duygusu. Ne zaman ki o bana gülümsemeye başladı işte o zaman ben anneyim dedim. Başlangıçta alışamazsan bebeğine korkma herkesin yaşadığı bi duygu bu.
İnşallah yavrun doğana kadar da bu pislik bitmiş olacak. Misler gibi doğumunu da yaparsın. Senin kuzun dünyamıza sağlık mutluluk bereket getirsin inşallah. Gözaydınlığın olsun
(imza : kaza ile hamile kalmış bir anne)
 
Bebek doğduktan sonra bu yazıyı görünce gene ağlıcaksın, mucizevi bişey hamileyim bende ve korkmuyorum neden korkacaksın ki sana emanet bir can var inşallah doğucak ve doğduktan sonrada ona elinden geldiğince iyi bakıcaksın eminim, sen şimdiden bu kadar endişe ediyorsan bu sadece geçmiş kaygılarından çoçuk bir doğsun hele şu bebeğini 24 saat kucağında gezdiren kopmayan annelerden olursun🤩 oooo birde bebeklerin bir kokuları olur onun kokusunu aldın mı zaten daha senin gecen gündüzün karışır, hayırlısıyla kucağına alman dileğiyle🤩🤗
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

N
Hamilelik, kayınvalide vs…
2
Yorumlar
38
Görüntüleme
1K
Nida1234
N
Lady Guinevere
Kayınaile part1
2 3 4
Yorumlar
60
Görüntüleme
4K
Peynirsiz Cheeseburger
Peynirsiz Cheeseburger
B
Kayınvalide kıskançlığı
3 4 5
Yorumlar
87
Görüntüleme
3K
bebeklinick
bebeklinick
O
İşyerinden ayrılamamak
Yorumlar
2
Görüntüleme
467
DEMRE
DEMRE
A
Eşimin ailesiyle yaşadığım son durum
2 3
Yorumlar
52
Görüntüleme
4K
suzan3333
S
X