- 16 Aralık 2024
- 294
- 312
- 18
- Konu Sahibi ainamotzsilypeels
-
- #61
Bence yaşlar yakın olsaydı da böyle olurdu. Kötü her zaman kötüdür değişmez. Yok balık burcuyum.. Kinden de öte inanın ki. Hasta oldum yetmez mi....
Bence yaşlar yakın olsaydı da böyle olurdu. Kötü her zaman kötüdür değişmez. Yok balık burcuyum.. Kinden de öte inanın ki. Hasta oldum yetmez mi....Yaşlarınız yakın olsa bence bu kadar mesafeli olmazdınız.Yaşlar yakın olunca arkadaş gibi oluyorsunuz çünkü.Birde akrep burcu musunuz ?gerçekten bunu merak ettim akrep kini diye bir şey var 10 sene geçsede unutamıyoruz bişeyleri.
Bence yaşlar yakın olsaydı da böyle olurdu. Kötü her zaman kötüdür değişmez. Yok balık burcuyum.. Kinden de öte inanın ki. Hasta oldum yetmez mi....Yaşlarınız yakın olsa bence bu kadar mesafeli olmazdınız.Yaşlar yakın olunca arkadaş gibi oluyorsunuz çünkü.Birde akrep burcu musunuz ?gerçekten bunu merak ettim akrep kini diye bir şey var 10 sene geçsede unutamıyoruz bişeyleri.
çok sağ olun çok teşekkür ederim ne kadar nazik iyi kalplisiniz siz deOyyy kıyamam ablamm hassas kalplim yaşının verdiği alınganlık ne olursa olsun farklı bir ortam anneye babaya özlem suan içinde hepsi birikmiş olabilir ondan da bu kadar üzgün olabilirsin o zaman şöyle yapalım sen doğuma kadar kal yakınmış zaten ama öyle takılma eniştem konusmadi da bakmadı da salla gitsin yaaa bunun için üzme kendini elinden geldiğince işleri yaparsın tamam geçer gider salla kendini üzdüğüne değmez
Dua et canım bana, ben de sana edeceğim. Ama sen de aklını başına al nolur.... Değmeyeceğini ,gerçeği kabul et. Kendi hayatına odaklan ve gittiğinde pismanmıs gibi yapar kanma. Daha önce de yazdığım gibi senden baska kölesi yok bunun farkına varay vallahi çok üzüldüm daraldı içim iyi ki onların kötülükleri yüzünden canınıza bir şey olmamış siz çok iyi birisiniz gerçekten bi sızladı içim. benim başımda bir tanesi var zor baş ediyorum siz iki tanesiyle uğraşmışsınız allah karşılığını verir inşallah size
Senı umursamıyor çocuğunu umursar , ne sanacagının onemı yok yada dıyecegınınanlık geçiciler olur bizimkiler de anlık oluyordu ama ablam sanki biriktiriyordu hep. bakın ne güzel abla kardeş ilişkiniz varmış oturmuş nazar değmesin. bizimki daha ne zaman oturacak bilmiyorum doğdum büyüdüm böyle hiç mi değişmez insan 19 senede bir çocuk doğuracak vakte geldiği halde. kardeşine ablalık yapmamış biri nasıl çocuğuna iyice bir anne olur ki onu anlar eder yanında olur ama bilmiyorum olur belki de bana olmamasının sebebi benimdir belki de bilmiyorum. evden gitmeyi de çok istiyorum ama gitmek istesem yok diyecek doktora gideriz burada diyecek yapmacık yapmacık. bi kızdılar diye gidiyorum sanacak oysa bir aydır tonla hareketlerini sineye çektim hep.
Bak konu sahibi çok doğru demiş arkadaş... Ben de böyleydim artık nasıl kapanıyorsa gözümüz gerçeği göremiyoruz galiba ben yara almayana dek anlamadım. Sen de bir zahmet yara almadan anla... Bu söylediklerimiz kulağına küpe olsun. Ayyy şu mesajları görünce öyle yanıyorki içim keşke zamanında birileri de beni uyarsaymış.. Allah'ım ne diyeyim ki... Bak konu sahibesi bu bir uyarıSenı umursamıyor çocuğunu umursar , ne sanacagının onemı yok yada dıyecegının
Sen hala ne düşünecek ne yapacak dıye önemsiyorsun , kusura bakmada hak edıyosun ızın vererek bunlara ağlama bosuna
Dimi yani kızacaksa da anan baban kızsın . Elin oğlundan iyidirEnişte nasıl bağırır sana ya? Kim oluyor enişte ne hakla hangi sıfatla nasıl ya anlamadım ben. Ben kardeşime ağzıma geleni sayar istediğimi derim belki ama eşim, hem de ben hamileyken kalmak için gelen kardeşime bağıracak... Mahvederim onu ya, zaten yapamaz da. Bu enişteni ablan yollamış sana bağırsın kızsın diye. Soğumuş oturmuş sonra da. Sen de sabah kalkıp evine git. Annen babana anlat onlar sana kızarsa da kulaklarını kapat. Sana bağırılan evde oturacak değilsin, zaten bir şey yapmadıgın için devamı gelecek bunun. Görürsün yarın.
olur teşekkür ederim allah razı olsun sizden. değmeyecek değmedi hiçbir zaman yapacak da biliyorum sadece çıkarını sağladığı bir aracım da ama insan inanmak kabul etmek istemiyor hiç ama öyle yani. napayım bebek doğar annemler kalır biraz onlarla geri dönerim göz görmedikçe de zaten konuşmayız etmeyiz alışırım.Dua et canım bana, ben de sana edeceğim. Ama sen de aklını başına al nolur.... Değmeyeceğini ,gerçeği kabul et. Kendi hayatına odaklan ve gittiğinde pismanmıs gibi yapar kanma. Daha önce de yazdığım gibi senden baska kölesi yok bunun farkına var
Neden bilmiyorum ama yazdıklarını ağlayarak okudum. Benim 2 kız kardeşim var. Benimde mizacım serttir ama ablanın davranışları çok tuhaf. Şuan bulunduğun yaş dolayısıyla daha da yoğun yaşıyorsun bunları. Ama eniştenin sana karşı tavrı hoş değil. Hastayken sana böyle davranmaları hoş değil. Ablanı karşına alıp onunla yüzyüze bunları anlatsan bi faydası olur mu acaba. Seni çok iyi anlıyorum farklı yerde kendini çok yabancı kimsesiz hissediyorsun. Eğer rahat değilsen dön ailenin yanına. Ve benden sana bir tavsiye bu kadar fedakar ve iyi niyetli olma. İnsanlar bunu kullanır. Hayır demeyi kendini savunmayı bil kardeşim. Allah gönlüne ferahlık versin. İnşallah ablanla aran düzelir. Hayal ettiğin gibi bir abla kardeş ilişkin olurher bir zerrem acı içinde nefes alamıyorum. anlatacak konuşacak kimsem yok en azından içimden geçenleri okuyacak birileri olsa yeter bana. başlıktaki gibi ablam var kendisi hamile ve benden doğdum doğalı nefret ediyor. dayanamıyorum hiç dayanacak gücüm kalmadı sızlıyor her tarafım. çok uzun olacak, kitap gibi özür dilerim. size kalmış okuyup okumamak. en sonuncu paragraf güncel halim sadece
ablamla aramda 8 yaş var ben 19 yaşındayım o 27 yaşında. ben 9 yaşına gelene kadar da başka kardeşimiz olmadı. anne babamız çalışırdı boş vakitlerinde de dinlenirlerdi otururlardı biz ablamla iki kardeş kalırdık. birlikte zaman geçirirdik o yüzden ben ablama hep daha çok ihtiyaç duyar daha çok severdim sevgisini beklerdim. hep çok fedakardım ona hep affederdim. iki tane alırlardı bize bir şeyden o seviyor diye benimkini ona verirdim. kendime almaz ona alırdım. ama o benim hakkımı da alırdı, yerdi benden habersiz. her bir çocuğun yaptığı yaramazlıkları yaptım diye keşke doğmasaydı hiç sevmiyorum. yazmış o zamanlarda da. çok sonra gördüm bunu ben. sözde en çok beni kendisi istemiş doğumuma en çok o sevinmiş. bunu duydukça kendimde aradım hatayı hep. annemlere karşı hep onu korurdum. ama o ancak çıkarı olursa olurdu benim yanımda. karşılıksız hiçbir şey yapmazdı yapmadı. belki bi iki yemek ısmarlamıştır onda da yüzüme vurdu bi defa. kızardı kavga ederdik yarım saat sonra cips aldırırdı film izlerdik ablamlayım zaman geçiriyorum diye çok mutlu olurdum. daha çok çok küçücükken derdim bir gün böyle olmayacağız diye çaktırmaz çok üzülürdüm. gözleri bozuktu gözlük kullanırdı ablam göz numarasının büyüdüğünü öğrenince salya sümük hüngür hüngür ağlamıştım defalarca ablamın gözü kör olacak benim gözlerimi ona versinler diye. ben kendisini her şeyin en iyisine layık görürken o benim en ucuzunu kötüsünü ikinci elini isterdi. masraf ettirme derdi çok kötü hissederdim kendimi.
bu böyle uzar gider sayfaları doldurur sadede gelmeye çalışayım ama çok dolu içim gözlerimden yaşlar aka aka yazıyorum bunları çok canım yanıyor. ablam evlendi geçen sene. ondan önceki sene sanırım çok kötü kavga etmiştik yine bencillik ettiği içindi hep bencillik ederdi. kendisinin suçuydu ama özür bekliyordu benden çok sinirliydim uzun süre küs kaldık sonra barıştık. sonra yayladaydık çok iş yapmıştım marketten bir şeyler istemiştim hak ettiğimi düşünmüştüm annem onları söylerken laf attı bana tüm marketi isteseydi diye. para kendisinden de çıkmıyor ki çok kırıldım bir şeyler yeme hakkım bile yoktu demek. ama hiçbir şey demedim eve geldi durduk yere laf soktu bana çok büyük kavga ettik patladım çünkü abla mısın sen dedim ben ablayım sen benim kardeşim değilsin dedi bana. babam geldi bana kızdı. o günler hiç geçmedi hiçbirisiyle konuşmadım. annem bile gelip arka çıkmadı. aylar geçti bir tanesinden özür duymadım hiçbirinin yüzüne bakmadım. düğün zamanı geldi çattı gitmeyeceğime yemin etmiştim ama son zamanlarda yine öyle şey olmaz bunun daha ilerisi var çoluğa çocuğa karışacak teyze olacağım ablam o benim diye. son haftada yine yaptı yapacağını çok kırdı beni. asla gitmeyecektim yine olmadı. gittik salona, oturdum içime de bi öküz oturdu. enişteyle kol kola görünce göğsüm sıkıştı gözlerim doldu her şey geçti gözümün önünden. küçükken kendisi daha dün liseye gidiyordu biz bilgisayara kim oturacak kavgası yapıyorduk. ne kadar kavga etsek de tartışsak da hemen dibimdeki odada oluyordu. şimdi o da yoktu. hiçbiri yoktu. ortada doğru dürüst bir abla kardeş ilişkisi de yoktu hiç olmamıştı. hüngür hüngür ağlamaya başladım sular seller gibi aktı göz yaşlarım. sonra dans falan başladı çok istedim yanına gitmeyi gelinlik içinde ne kadar güzel olduğunu görmeyi.
kendi başıma bi türlü kalkamadım çünkü içimde öyle bir korku vardı ki. ya ablam beni karşısında istemezse korkusu. ya düğününde beni kardeşini ama kardeşi olmayan da beni istemezse diye. sonra kuzenim elimden tuttu da götürdü yanına gelince hem mutlu oldum hem çok tedirgin. ama orada kabul etti beni gel dedi kardeşimsin tabii ki de oynayacaksın benle dedi. ellerim bacaklarım titreye titreye gözüm dolu dolu dans ettim orada. ikinci düğün başka şehirde oldu onu orada bıraktık döndük. ben de kalbimin büyük bir kısmını orada bıraktım.
sonra yine kavga ettik çünkü yine kendisi kendisinin istediği bir şey olsun istemişti beni ve benim düşüncemi ihtiyacımı isteğimi hiç düşünmemişti. ben hayır diyince de küsmüştü aylarca konuşmamıştı benle.
hamileydi o an gerçekten istediğini yapacak halim yoktu diye kabul etmedim. yoksa hamilelik haberini aldığım günden beri her gün arayıp soruyordum önemsiyordum onu çok. ama sonra işte. sonra aylar geçti geçti doğum günü geldi. yine kendi hatasıydı ama benden özür bekliyordu çok tahammülsüzdüm çok bıkkındım ama yine alttan aldım. alttan almaktan boynum bükülmüştü daha da kalkmazdı zaten. kendisine de bebeğe de hediye aldım içine de uzunca samimi duygusal bir not yazdım özür diledim. kargo ulaştı 5 gün sonra annemin lafıyla kuru bir teşekkür etti bana. cevap verecektim annemle konuşurken okulla ilgili kötü bir şey gelmişti başıma. o hak ediyor iyi olmuş dedi. cevap vermedim teşekkürüne. öyle bir bulandı ki kafam şu anda da yazarken anlıyorum tüm suç bende. şu anki halimin hepsi benim suçum. iki hafta geçti nasılsın dedi iyiyim dedim. iki hafta boyunca her gün zehir zemberek şeyler geldi aklıma yazacak tek kelime etmedim.
annen anlattı bir şeyler olmuş konuşmak istersen buradayım dedi. gerek yok artık bilmeden iyi olmuş demeseydin olabilirdi seni zorla ablam yapmaktan yoruldum artık yazdım. sonrası kavga kıyamet. ben içimi döktükçe o geri tepti en sonunda nasıl oldu bilmiyorum anlamış beni özür diledi. tekrar deneyelim dedi inandım. asla eski samimiyetimiz olmadı ama küs de değildik sanki öyle kötü davranmamaya çalışıyordu o bana yeterdi.
zaman geçti konuştuk okulu bu sene için bırakmıştım hamileliğinin son anlarında yanında olmak istiyordum ben kendim doğumdan sonra da belki bir işe yararım diye. sonra kendisi dedi ama defalarca ekledi sen istiyorsan tabii diye ben de kararlarımı da beni de önemsiyor artık diye düşündüm. varlığın yeter dedi bana nefesin yeter dedi. sen gel istediğini yap sen evde ol yeter o bana dedi. çok sevindim o bunları diyince. koşar ayak geldim. ilk günler iyiydi sonradan bozuldu. anlayışsız davranır oldu kalbimi kırar oldu dedikleriyle yaptıklarıyla. ev işlerine yardım etmeye çalıştım ben süpüreyim dedim içime sinmiyor dedi ben sileyim dedim içime sinmiyor dedi. yaptığımı yemez biliyorum. ama yemeğe yardım edeyim dedim yok şu an gerek yok derdi ben de boş olunca enişte git yardım et derdi. iki arada bir derede kalırdım. en fazla masayı kuruyor topluyordum bulaşık yıkıyordum. bi ara hastalandım bulaşıcı değil böbreklerimde kum vardı enfeksiyonum vardı masaj aleti vardı arada iyi geliyor diye kullanıyordum onu aldı kaldırdı. halim yok uyanamıyorum kalkamıyorum diye kahvaltıya çağırmadı. ben uyanık uyanık gülüşmelerini dinledim. çağrılmadığım sofraya nasıl gideyim. sonra da laf yerdim kahvaltı kuruldu gelmedin diye. bir gün enişte senin bu kızı şuraya koysak öylece dursa daha çok faydası olur bozuk defolu bu dedi. demedi ablam hiçbir şey. güldü geçti. normalde enişte beni çok sever diye bilirim düşünürüm abim o kardeşi olarak görür beni diye. çok şey dediler yaptılar kırıcı hiçbir şey demedim annem babam aradı bir de onlar karşılık verme kavga etme nazik ol derdi. anlatamazdım. ablam benden bir şey istese ikiletmem. gördüğümü de yapmaya çalışıyorum ama yok bugün o kadar oturduk birlikte bir tabak bir de çatal aldım börek için. yedim onu dizi izledik sonra aklımdan çıkmış masanın üstünde kalmış. ben de tüm gün yanlarında olup 5 dakikalığına bilgisayara geçtim birden eniştenin bağırışı kızışı ablanın karnı burnunda bir de çocukla uğraşıyor senin yapacağın işi o yapıyor kalk çabuk git yediğini yıka ne yiyip bırakıyorsun tabağını diye bağırdı. tamam dedim ama şok olduğum için kaldım yerimde üstüme yürüdü gitti sonra. o iki bulaşık bana nasıl 5 saat gibi geldi bilmiyorum. aralıksız saatlerce ağladım her şeyi düşünerek. ablam bilirdi benim buna hiç alışkın olmadığımı çok kırıldığımı üzüldüğümü bilmiştir. tuvalet dibimdeki odada 4 kere tuvalete gitti geldi yanıma gelip 2 kelime etmedi bana. belki içim rahatlar belki bilmiyorum. enişte gelip özür dilemedi hiç. normalde hep sakin hep eğlenceliydi nasıl patladı bana birden nasıl iğrendirdim bu kadar kendimden birden anlamadım hiç ne yaptım. ablama yakınlaşmaya çalıştıkça yok elini orada çek yok bana yaslanma. ne sorup duruyorsun iyiyim işte. yetmedi demek ki yetmedi varlığım nefesim hiçbiri yetmedi vermek istediğim gözlerim saf sevgim hiçbir zaman yetmedi. ablama karşı büyüyemedim hiç ben, çünkü ablam olmadı hiç. dört duvar bir yerde çürüyorum şimdi annem de yok babam da. çok uzaktayım gitmek istesem olmayacak kalsam hiç olmayacak kendimi öldürsem kimse bir gram üzüntü duymayacak her bir hücrem acı içinde. anladım ki enişte de beni asla benden ötürü sevmiyor ablamdan ötürü iyi davranıyor. beklemezdim hiç. ona ayrı paramparça oldum.
inanın tek beni umursamasa iyi genel olarak bencil kaprisli birisi. çocuk doğsa mama yemedi diye kızıp küsecek tarzda ondan dedim ben onu. yoksa tabii ki de bunca sene geçmiş onca şey olmuş değişmemiş gittikçe kötüleşmiş birisinin ne düşündüğünün ne yapacağının önemi mi kalmış.Senı umursamıyor çocuğunu umursar , ne sanacagının onemı yok yada dıyecegının
Sen hala ne düşünecek ne yapacak dıye önemsiyorsun , kusura bakmada hak edıyosun ızın vererek bunlara ağlama bosuna
Neden bilmiyorum ama yazdıklarını ağlayarak okudum. Benim 2 kız kardeşim var. Benimde mizacım serttir ama ablanın davranışları çok tuhaf. Şuan bulunduğun yaş dolayısıyla daha da yoğun yaşıyorsun bunları. Ama eniştenin sana karşı tavrı hoş değil. Hastayken sana böyle davranmaları hoş değil. Ablanı karşına alıp onunla yüzyüze bunları anlatsan bi faydası olur mu acaba. Seni çok iyi anlıyorum farklı yerde kendini çok yabancı kimsesiz hissediyorsun. Eğer rahat değilsen dön ailenin yanına. Ve benden sana bir tavsiye bu kadar fedakar ve iyi niyetli olma. İnsanlar bunu kullanır. Hayır demeyi kendini savunmayı bil kardeşim. Allah gönlüne ferahlık versin. İnşallah ablanla aran düzelir. Hayal ettiğin gibi bir abla kardeş ilişkin olur
Şimdi yüz göz olmamak için durcaksın orda belli ki daha doğrusu bir yara daha almamak için. Peki dur.. zaten emin ol tepki vermene bile değmez. Ama eve gidince artık toparlan canım..Aynen görüşme bir daha...Zamanla alışırsın ama hep şunu düşün özledin diyelim o seni özlemiyor, anını hatırladın diyelim onun inan ki aklına bile gelmiyor. Değmeyeceğini kabul etmek zorundasın. Biz hep kendimizi kandırdım oysa onların gözünde hiçbir değerimiz yok.. Aaa pardon köle olarak değerliyiz sadeceolur teşekkür ederim allah razı olsun sizden. değmeyecek değmedi hiçbir zaman yapacak da biliyorum sadece çıkarını sağladığı bir aracım da ama insan inanmak kabul etmek istemiyor hiç ama öyle yani. napayım bebek doğar annemler kalır biraz onlarla geri dönerim göz görmedikçe de zaten konuşmayız etmeyiz alışırım.
Sakın umutlanma canım bak bu da benim başka bir hatamdı ne yaptıysam umudedip yaptım. Boyumun ölçüsünü aldım... Sakın yapma bunu bak sakın... O böyle biri değişmeyecek yapacak birşey yok. Kabul et biraz canın yanacak bir süre ama zamanla kabullen bunu zamanla alışacaksın daha fazla seni yaralamasına izin vermehaklısınız çok şey bindi üst üste ama bu bile tek başına öylesine kırıcı paramparça edici bir şey ki. ablama buraya gelmeden önce açıklamıştım başta geri tepti de sonra özür diledi etti ama işte durum bu. benden tiksinen düşman gibi olan birisi var karşımda. oturup anlatmaya halim bile kalmadı ama anlayacaksa iki elim kanda da olsa anlatırım. o yok maalesef. anlamıyor anlamak istemiyor belli ki. fedakarlık iyi niyetlilikten boynum büküldü dediğiniz gibi. insanlar kullansaydı da ablam kullanmasaydı keşke. yine de sağ olun umarım hayırlısı olur belki bir gün her şeyi anlar eder ama çok uzak bir ihtimal. yine de çok teşekkür ederim iyi ki varsınız
Ne demek ablacığım. Keşke sana bir yardımım dokunsaydı. Çocuk doğunca bu kötülükler katlanarak gelecek bunu da söyleyeyim. Lütfen kendini savun. Böyle alttan aldıkça insanlar kendini haklı görüyor. Ve aynı anadan bile olsan kardeş dediğin insan elden yabancıdan daha gaddar oluyor. Kendi içinden ne geçiyorsa onu yap canım hiç birşey senden değerli değil. Dualarım seninlehaklısınız çok şey bindi üst üste ama bu bile tek başına öylesine kırıcı paramparça edici bir şey ki. ablama buraya gelmeden önce açıklamıştım başta geri tepti de sonra özür diledi etti ama işte durum bu. benden tiksinen düşman gibi olan birisi var karşımda. oturup anlatmaya halim bile kalmadı ama anlayacaksa iki elim kanda da olsa anlatırım. o yok maalesef. anlamıyor anlamak istemiyor belli ki. fedakarlık iyi niyetlilikten boynum büküldü dediğiniz gibi. insanlar kullansaydı da ablam kullanmasaydı keşke. yine de sağ olun umarım hayırlısı olur belki bir gün her şeyi anlar eder ama çok uzak bir ihtimal. yine de çok teşekkür ederim iyi ki varsınız
evet bir kere daha saçma sapan büyük kavga dövüş olmasın yüz göz olmayalım yine annemler benim başıma kakmasınlar o senin ablan hem doğum yaptı şöyle böyle demesinler diye. yaşlandı onlar da artık napayım hem onlar da anlamıyorlar halimden hiç. doğru çok haklısınız ben özlesem onun özlemediği düşünsem düşünmediği konusunda. ben biraz daha sabretmeye çalışır sonra çeker giderim. içim hiç dolmaz ama doğru dürüst hiç alışamam hep içim sızlar. o yokluğumu hissetmez bile hayatını kurdu kurtuldu.Şimdi yüz göz olmamak için durcaksın orda belli ki daha doğrusu bir yara daha almamak için. Peki dur.. zaten emin ol tepki vermene bile değmez. Ama eve gidince artık toparlan canım..Aynen görüşme bir daha...Zamanla alışırsın ama hep şunu düşün özledin diyelim o seni özlemiyor, anını hatırladın diyelim onun inan ki aklına bile gelmiyor. Değmeyeceğini kabul etmek zorundasın. Biz hep kendimizi kandırdım oysa onların gözünde hiçbir değerimiz yok.. Aaa pardon köle olarak değerliyiz sadece
çok çok teşekkür ederim gerçekten kalbimi ısıttınız siz diğerleri bu saate kadar yine uyuyamazdım ama içim içimi yerdi. sayenizde rahatladım dokunmaz mı yardımınız beni anladınız yanımda oldunuz ya daha büyük bir şey yok benim için. aynı dediğinizi düşünüyordum ben de :') aynı karından çıktığımız aynı evi yemeği paylaştığımız 20 senelik insan beni anlamıyor bana sahip çıkmıyor da sizler bir ekrandan bana kol kanat geriyorsunuz hepiniz iyi ki varsınız her şey gönlünüzce olsunNe demek ablacığım. Keşke sana bir yardımım dokunsaydı. Çocuk doğunca bu kötülükler katlanarak gelecek bunu da söyleyeyim. Lütfen kendini savun. Böyle alttan aldıkça insanlar kendini haklı görüyor. Ve aynı anadan bile olsan kardeş dediğin insan elden yabancıdan daha gaddar oluyor. Kendi içinden ne geçiyorsa onu yap canım hiç birşey senden değerli değil. Dualarım seninle
Gerçekten öyle bak kendin diyorsun o hayatını kurdu. Sen şimdi kendi hayatına bakacaksın inşaallah.evet bir kere daha saçma sapan büyük kavga dövüş olmasın yüz göz olmayalım yine annemler benim başıma kakmasınlar o senin ablan hem doğum yaptı şöyle böyle demesinler diye. yaşlandı onlar da artık napayım hem onlar da anlamıyorlar halimden hiç. doğru çok haklısınız ben özlesem onun özlemediği düşünsem düşünmediği konusunda. ben biraz daha sabretmeye çalışır sonra çeker giderim. içim hiç dolmaz ama doğru dürüst hiç alışamam hep içim sızlar. o yokluğumu hissetmez bile hayatını kurdu kurtuldu.
Bu daha kötü ya.haklısınız zaten hamileliği yüzünden huyu değişmedi hep böyleydi. ben hamile diye daha da alttan aldım ama yok nafile hep
Niye israrla kendinizi sevdirme çabanız? Cekin sinirinizi kendi hayatınıza bakin oyy ne dert edinmişsiniz dönün evinize de durmayın ordaher bir zerrem acı içinde nefes alamıyorum. anlatacak konuşacak kimsem yok en azından içimden geçenleri okuyacak birileri olsa yeter bana. başlıktaki gibi ablam var kendisi hamile ve benden doğdum doğalı nefret ediyor. dayanamıyorum hiç dayanacak gücüm kalmadı sızlıyor her tarafım. çok uzun olacak, kitap gibi özür dilerim. size kalmış okuyup okumamak. en sonuncu paragraf güncel halim sadece
ablamla aramda 8 yaş var ben 19 yaşındayım o 27 yaşında. ben 9 yaşına gelene kadar da başka kardeşimiz olmadı. anne babamız çalışırdı boş vakitlerinde de dinlenirlerdi otururlardı biz ablamla iki kardeş kalırdık. birlikte zaman geçirirdik o yüzden ben ablama hep daha çok ihtiyaç duyar daha çok severdim sevgisini beklerdim. hep çok fedakardım ona hep affederdim. iki tane alırlardı bize bir şeyden o seviyor diye benimkini ona verirdim. kendime almaz ona alırdım. ama o benim hakkımı da alırdı, yerdi benden habersiz. her bir çocuğun yaptığı yaramazlıkları yaptım diye keşke doğmasaydı hiç sevmiyorum. yazmış o zamanlarda da. çok sonra gördüm bunu ben. sözde en çok beni kendisi istemiş doğumuma en çok o sevinmiş. bunu duydukça kendimde aradım hatayı hep. annemlere karşı hep onu korurdum. ama o ancak çıkarı olursa olurdu benim yanımda. karşılıksız hiçbir şey yapmazdı yapmadı. belki bi iki yemek ısmarlamıştır onda da yüzüme vurdu bi defa. kızardı kavga ederdik yarım saat sonra cips aldırırdı film izlerdik ablamlayım zaman geçiriyorum diye çok mutlu olurdum. daha çok çok küçücükken derdim bir gün böyle olmayacağız diye çaktırmaz çok üzülürdüm. gözleri bozuktu gözlük kullanırdı ablam göz numarasının büyüdüğünü öğrenince salya sümük hüngür hüngür ağlamıştım defalarca ablamın gözü kör olacak benim gözlerimi ona versinler diye. ben kendisini her şeyin en iyisine layık görürken o benim en ucuzunu kötüsünü ikinci elini isterdi. masraf ettirme derdi çok kötü hissederdim kendimi.
bu böyle uzar gider sayfaları doldurur sadede gelmeye çalışayım ama çok dolu içim gözlerimden yaşlar aka aka yazıyorum bunları çok canım yanıyor. ablam evlendi geçen sene. ondan önceki sene sanırım çok kötü kavga etmiştik yine bencillik ettiği içindi hep bencillik ederdi. kendisinin suçuydu ama özür bekliyordu benden çok sinirliydim uzun süre küs kaldık sonra barıştık. sonra yayladaydık çok iş yapmıştım marketten bir şeyler istemiştim hak ettiğimi düşünmüştüm annem onları söylerken laf attı bana tüm marketi isteseydi diye. para kendisinden de çıkmıyor ki çok kırıldım bir şeyler yeme hakkım bile yoktu demek. ama hiçbir şey demedim eve geldi durduk yere laf soktu bana çok büyük kavga ettik patladım çünkü abla mısın sen dedim ben ablayım sen benim kardeşim değilsin dedi bana. babam geldi bana kızdı. o günler hiç geçmedi hiçbirisiyle konuşmadım. annem bile gelip arka çıkmadı. aylar geçti bir tanesinden özür duymadım hiçbirinin yüzüne bakmadım. düğün zamanı geldi çattı gitmeyeceğime yemin etmiştim ama son zamanlarda yine öyle şey olmaz bunun daha ilerisi var çoluğa çocuğa karışacak teyze olacağım ablam o benim diye. son haftada yine yaptı yapacağını çok kırdı beni. asla gitmeyecektim yine olmadı. gittik salona, oturdum içime de bi öküz oturdu. enişteyle kol kola görünce göğsüm sıkıştı gözlerim doldu her şey geçti gözümün önünden. küçükken kendisi daha dün liseye gidiyordu biz bilgisayara kim oturacak kavgası yapıyorduk. ne kadar kavga etsek de tartışsak da hemen dibimdeki odada oluyordu. şimdi o da yoktu. hiçbiri yoktu. ortada doğru dürüst bir abla kardeş ilişkisi de yoktu hiç olmamıştı. hüngür hüngür ağlamaya başladım sular seller gibi aktı göz yaşlarım. sonra dans falan başladı çok istedim yanına gitmeyi gelinlik içinde ne kadar güzel olduğunu görmeyi.
kendi başıma bi türlü kalkamadım çünkü içimde öyle bir korku vardı ki. ya ablam beni karşısında istemezse korkusu. ya düğününde beni kardeşini ama kardeşi olmayan da beni istemezse diye. sonra kuzenim elimden tuttu da götürdü yanına gelince hem mutlu oldum hem çok tedirgin. ama orada kabul etti beni gel dedi kardeşimsin tabii ki de oynayacaksın benle dedi. ellerim bacaklarım titreye titreye gözüm dolu dolu dans ettim orada. ikinci düğün başka şehirde oldu onu orada bıraktık döndük. ben de kalbimin büyük bir kısmını orada bıraktım.
sonra yine kavga ettik çünkü yine kendisi kendisinin istediği bir şey olsun istemişti beni ve benim düşüncemi ihtiyacımı isteğimi hiç düşünmemişti. ben hayır diyince de küsmüştü aylarca konuşmamıştı benle.
hamileydi o an gerçekten istediğini yapacak halim yoktu diye kabul etmedim. yoksa hamilelik haberini aldığım günden beri her gün arayıp soruyordum önemsiyordum onu çok. ama sonra işte. sonra aylar geçti geçti doğum günü geldi. yine kendi hatasıydı ama benden özür bekliyordu çok tahammülsüzdüm çok bıkkındım ama yine alttan aldım. alttan almaktan boynum bükülmüştü daha da kalkmazdı zaten. kendisine de bebeğe de hediye aldım içine de uzunca samimi duygusal bir not yazdım özür diledim. kargo ulaştı 5 gün sonra annemin lafıyla kuru bir teşekkür etti bana. cevap verecektim annemle konuşurken okulla ilgili kötü bir şey gelmişti başıma. o hak ediyor iyi olmuş dedi. cevap vermedim teşekkürüne. öyle bir bulandı ki kafam şu anda da yazarken anlıyorum tüm suç bende. şu anki halimin hepsi benim suçum. iki hafta geçti nasılsın dedi iyiyim dedim. iki hafta boyunca her gün zehir zemberek şeyler geldi aklıma yazacak tek kelime etmedim.
annen anlattı bir şeyler olmuş konuşmak istersen buradayım dedi. gerek yok artık bilmeden iyi olmuş demeseydin olabilirdi seni zorla ablam yapmaktan yoruldum artık yazdım. sonrası kavga kıyamet. ben içimi döktükçe o geri tepti en sonunda nasıl oldu bilmiyorum anlamış beni özür diledi. tekrar deneyelim dedi inandım. asla eski samimiyetimiz olmadı ama küs de değildik sanki öyle kötü davranmamaya çalışıyordu o bana yeterdi.
zaman geçti konuştuk okulu bu sene için bırakmıştım hamileliğinin son anlarında yanında olmak istiyordum ben kendim doğumdan sonra da belki bir işe yararım diye. sonra kendisi dedi ama defalarca ekledi sen istiyorsan tabii diye ben de kararlarımı da beni de önemsiyor artık diye düşündüm. varlığın yeter dedi bana nefesin yeter dedi. sen gel istediğini yap sen evde ol yeter o bana dedi. çok sevindim o bunları diyince. koşar ayak geldim. ilk günler iyiydi sonradan bozuldu. anlayışsız davranır oldu kalbimi kırar oldu dedikleriyle yaptıklarıyla. ev işlerine yardım etmeye çalıştım ben süpüreyim dedim içime sinmiyor dedi ben sileyim dedim içime sinmiyor dedi. yaptığımı yemez biliyorum. ama yemeğe yardım edeyim dedim yok şu an gerek yok derdi ben de boş olunca enişte git yardım et derdi. iki arada bir derede kalırdım. en fazla masayı kuruyor topluyordum bulaşık yıkıyordum. bi ara hastalandım bulaşıcı değil böbreklerimde kum vardı enfeksiyonum vardı masaj aleti vardı arada iyi geliyor diye kullanıyordum onu aldı kaldırdı. halim yok uyanamıyorum kalkamıyorum diye kahvaltıya çağırmadı. ben uyanık uyanık gülüşmelerini dinledim. çağrılmadığım sofraya nasıl gideyim. sonra da laf yerdim kahvaltı kuruldu gelmedin diye. bir gün enişte senin bu kızı şuraya koysak öylece dursa daha çok faydası olur bozuk defolu bu dedi. demedi ablam hiçbir şey. güldü geçti. normalde enişte beni çok sever diye bilirim düşünürüm abim o kardeşi olarak görür beni diye. çok şey dediler yaptılar kırıcı hiçbir şey demedim annem babam aradı bir de onlar karşılık verme kavga etme nazik ol derdi. anlatamazdım. ablam benden bir şey istese ikiletmem. gördüğümü de yapmaya çalışıyorum ama yok bugün o kadar oturduk birlikte bir tabak bir de çatal aldım börek için. yedim onu dizi izledik sonra aklımdan çıkmış masanın üstünde kalmış. ben de tüm gün yanlarında olup 5 dakikalığına bilgisayara geçtim birden eniştenin bağırışı kızışı ablanın karnı burnunda bir de çocukla uğraşıyor senin yapacağın işi o yapıyor kalk çabuk git yediğini yıka ne yiyip bırakıyorsun tabağını diye bağırdı. tamam dedim ama şok olduğum için kaldım yerimde üstüme yürüdü gitti sonra. o iki bulaşık bana nasıl 5 saat gibi geldi bilmiyorum. aralıksız saatlerce ağladım her şeyi düşünerek. ablam bilirdi benim buna hiç alışkın olmadığımı çok kırıldığımı üzüldüğümü bilmiştir. tuvalet dibimdeki odada 4 kere tuvalete gitti geldi yanıma gelip 2 kelime etmedi bana. belki içim rahatlar belki bilmiyorum. enişte gelip özür dilemedi hiç. normalde hep sakin hep eğlenceliydi nasıl patladı bana birden nasıl iğrendirdim bu kadar kendimden birden anlamadım hiç ne yaptım. ablama yakınlaşmaya çalıştıkça yok elini orada çek yok bana yaslanma. ne sorup duruyorsun iyiyim işte. yetmedi demek ki yetmedi varlığım nefesim hiçbiri yetmedi vermek istediğim gözlerim saf sevgim hiçbir zaman yetmedi. ablama karşı büyüyemedim hiç ben, çünkü ablam olmadı hiç. dört duvar bir yerde çürüyorum şimdi annem de yok babam da. çok uzaktayım gitmek istesem olmayacak kalsam hiç olmayacak kendimi öldürsem kimse bir gram üzüntü duymayacak her bir hücrem acı içinde. anladım ki enişte de beni asla benden ötürü sevmiyor ablamdan ötürü iyi davranıyor. beklemezdim hiç. ona ayrı paramparça oldum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?