Merhaba arkadaşlar.
Direk konuya geçiyorum.
Ablam(görümcem) hakkında daha önce de çok konular açtım.
Çok şükür 4 kayıptan sonra aylarda hastanelerde yatarak anlatamayacağım kadar büyük sıkıntılar çekerek nihayet bebek sahibi oldu.
Kızımız 1 yaşına girdi. Ama sadece 7 kilo. 900 gram doğdu. Aylarca yeni doğan yoğun bakımında hortumlarla kaldı. Hala ellerinde onlarca iğne izi var.
Özel mamalarla beslendi.Defalarca ölümlerden döndü.Bunlardan bir tanesi de yemek yüzünden. Yoğun bakımdan çıkıp eve geldiği andan itibaren yemekten nefret eden bir çocuk.
Evet benim oğlumda çok iştahsız biri yemek yerken görse bile midesi kalkan bir çocuk , ama ablamın kızı kimseye benzemeyen cinsten :)
Mütemadiyen yemek yemekten nefret ediyor . Asla ama asla acıkmıyor. Hiç birşeyi sevmiyor ve yemiyor. Eline kaşık versen ağzına bile götürmüyor. Yemek yerken ağzı sürekli sımsıkı kapalı ağzını açsın diye burnunu kapatsan nefesi bile tek seferse alıp ağzından 3 seferde veriyor. :)
Ağlanacak halimize gülüyoruz artık. Yemek saatleri bir işkence bir çocuk hiç mi acıkmaz. 7 saat aç kaldı yine işkence dudakları artık kıpkırmızı oluyor kaşık yüzünden ama bir yandan da yemek zorunda yemezse hemen kilo veriyor.
Ablamın da psikolojisi çok ama çok bozuldu. Gitmedikleri doktor,profesör kalmadı. Hatta bir doktor "Ver ben onu doyururum" diyip 5 dk sonra sütü içiremeyince biberonu ablama verip "Al annesi sen doyur" dedi. Ben hayatımda böyle bir çocuk görmedim. Göreceğimi de sanmam.Bu arada yüzlerce teste rağmen bir sorunu yok dediler.
Başına böyle birşey gelip yaşayan çözüm bulan varsa Allah rızası için yardım edin. Birşeyler yazın. Herkese çok teşekkürler.