seni dünyaya getirmek onların tercihiydi valla. ben evlenene kadar çalıştığım halde tüm giderlerimi ailem karşıladı. çünkü evlatlarıysam ve durumları varsa yapmak zorundalar. babam işe girdiğimde 1 yıllık kiranı peşin ödedi o kadar emekle okudun maaşını kiraya ödeme dedi. benim babam bana daha düşkündür, annemse abime.. bir keresinde babama bu konuyu açmistim nasıl evlat ayırırsınız diye ki benim ailem bunu asla birimize daha fazla ilgi vererek belli etmedi bunu sadece ben babamla abimse annemle daha yakındık. babam o gün bana şunu demişti ‘5 parmağın 5i asla bir olmaz ama hangisini kesersen kes aynı acır’ artık büyüdük evlendik herkesin ailesi oldu ve artık hepimiz birbirimize çok düşkün olduk
aileler o çocukla yaşadıkları iyi kötü tecrübeleri maalesef çocuğa yansıtıyor. mesela annen sana gebliğinde veya doğumundan sonra zorlandı veya kötü şeyler yaşadıysa bu sana karşı tavrını etkiliyor olabilir. ama bence işe gir, çalış ve kendi hayatını kur. onları susturmak için veya onlardan kurtulmak için değil kendi değerini bulman ve hayatını yaşayabilmen için.