Gerçekten çalışmak istiyor musunuz yoksa mecbur musunuz ?


Allah bereket versın cok guzel kazanıyormussunuz .
Eskı esıme gelınce. bunu bu noktaya kadar kımse sormadı zıra 5 senedır yırtıldılar benı dınlemekten :)

Eskı esım bızı hıc aramadı , cocuguda hıc aramadı . nafakayıda yatırmadı.
Ilk zamanlar tacız ettım o sırada annem yurt dısındaydı bende o sebeble bakıcı gelecek dedım(halbukı butun akrabalarım ca nı gonulden baktılar ıhtıyac oldugunda) para ıstedım vermedı Benı cocuk ıcınde arama ben kendıme yenıden bır hayat kuracagım dedı ve kurdu. Cocuguda hıc aramadıgı ıcın nafaka almadım , nafaka almam haksızlık gıbı geldı kı hala aynı seyı dusunuyorum. Eger cok cocugu sevseydı arardı , sorardı , gorurdu ben engel olmadım kı. Hatta evı terk eder etmez sıgortasından benı ve cocugu dusurdu kı ssk'sından yararlanıp hastanelerde ucuz muayne olmayalım dıye, ayrıca ozel sıgortalarımızıda ıptal ettı.

Cebımde 5 lıram yoktu. Genede ne cocugun altınlarına bulastım ne bısey . o zaman haftalık 120 tl ye calıstım babamın yanında. Babam baya burnumuzu surtmemıze yardımcı oldu ayaklarımın uzerınde durayım dıye genede ben ona o noktadan sonra el acmadım. Bundan sonrada umarım ayagımıza dolanmaz , cocuk bıyolojık babadan haberdar degıl elbette. Cat pat bıseyler bılıyor ama bunları sorgulamıyor sımdılık hayatından gayet memnun o sımdılık. Ben ben bu durumlarda hak aranmasını cırkın buluyorum soyle kı , ben cocugumdan ayrılsam nasıl gormem nasıl odemem nafakasını ıhtıyacını ne bılım saglıgından haberdar olmam dıye dusunuyorum
 
Kesinlikle istediğim için çalışıyorum.
2 günlük hafta sonu tatili yetiyor bana.
Bu sene 5 gün sömestrde, 5 gün bayramla birleştirip Eylül'de yıllık izin kullandım. 43 gün iznim kaldı, seneye 30 gününü aktarabiliyorum, Aralık'a kadar kullanmazsam 13 günü yanacak.

Çalışmasam da geçinirim. Evim var, arabam var, kira geliri olan başka bir evim (kızların) daha var.

Ammaaaaaaa

Ben erken kalkmazsam gün bereketsiz oluyor. Saçımı taramak istemiyorum.
İşe giderken ise önceki yarın ne giyerim diye düşünüyorum. Saçım başım, kıyafetim düzgün oluyor. Hiç bir şey yapmazsam mutlaka göz kalemi sürerim gözüme.

İşe gitmezsem bırak göz kalemini, pijamamı üzerimden çıkaramıyorum. Bütün gün pinekliyorum.
Zaten ev işi ve yemek yapmayı da sevmiyorum, gün öylece gidiyor, bitiyor. Bu sefer pişmanlık, vicdan azabı, sanki yapmamam gereken bir şey yapmışım, onun suçluluğunu hissediyorum.

Tabi aldığım maaşın miktarı da yadsınamaz

İş hayatı kolay değil, 40 yaşındayım, saçma sapan ve gerçekten benimle ilgisi olmayan nedenlerden dolayı hala fırça yiyorum. Amirimin kaprisinden dolayı.
4'te çıktıkları okuldan arkadaşları servise binerek kek yiyip sütlerini içebilecekleri evlerine giderken benim kızlarım 6'ya kadar etüde kalıyor okulda. Ben 6'da işten çıkıyorum, dolayısıyla bir 45 dk da benim akşam trafiğinde oraya varmamı bekliyorlar. Bazen en son kalan benim kızlarım oluyor. Hiç çalışmamak değil ama part time çalışır gibi, akşam 15:30'da çıkıp 16'da kızlarımı okuldan ben almak isterdim.

Çalışınca tatilin tadı daha güzel oluyor gibi. Bir de zamanı daha iyi programlıyorum ben.

Benimkiler 2'si de sabah 9 akşam 4 dersteler. Ben evde kalsam ne yapacağım?

İyi ki işim var. Allah'ıma bin şükür. Bir şeyler üretip işe yarıyor olduğum duygusunu hissetmeyi seviyorum.
 
Canım ben olaya şöyle bakıyorum.Ola ki işten ayrıldın bir kaç sene sonra çalışmaya karar verdin. Hiç önceki maaşından daha az maaş veren olmadı bana,çevremde de genelde böyle. Yani pozisyon ve şartlar aynıysa genelde önceki maaşım şöyleydi,onun üzerinde talep ediyorum" dedim hep.
 
ben ev hanımıyım, üç çocuğum var. yaşları arasında 1,5 yıl var. çalışmadığım için maddi sıkıntılar yaşıyoruz ama şikayetçi değilim. çünkü evde çocuklarla olmak daha mutlu ediyor beni. onlar okula başladığı zaman sıkılırsam belki çalışırım. çünkü onlar doğmadan önce ev çok sıkıcıydı ve çalışmak iyi geliyordu.
ama ne istersin dersen eşim iyi kazansa, ben çocuklarımla sağda solda fink atarken evim temiz, yemeğim hazır olsa :)

hayaller hayatlar işte.
 
Ben de bazen yeter be calismak istemiyorum uyumak istiyorum diyorum sonrada evde oturursam KV ve onun hic bitmeyen geniş çevresinin ve akrabasinin sürekli bize gelmesi ve durmadan hizmet ettiğim anlar canlaninca gozumde yasasin calismak diyorum calistigimdan dolayı benle cok sosyal faaliyet yapamamak KV ve sülalesinin içinde bir uhde Esim de calisma otur evde kafam benimde rahat olsun diyo hem manti börek acmayi ogrenirsin bana eve temizlik için yardimci da gelmez diyo iste bunları düşününce boşver ziinett uyuma calis diom
 
Ben kesinlikle para için çalışıyorum yani babadan dededen kalma bişeyler yada zengin bir kocam olmuş olsaydı hayatta çalışmazdım gibime geliyor. Ama bir taraftan da rahat sayılabilecek ve güzel maaşlı bir işim var. Gerçekten çok para olsaydı elimde , bırakır mıydım bilmiyorum. Gerçi benim istediğim an geri dönme hakkım var. Ben deneyebilirdim maddi durumum senin kadar olsa idi ve çocuğum olsa idi. Ama bizim ev kredisi var ben ayrılırsam ödememiz imkansız. Gelirimiz iyi olduğu ve küçücük masrafı az bir ilçede oturduğumuz halde bir kuruş kenara atamadık her ay bişey çıkıyor hayat gerçekten pahalı..
Çocuğum olmadığı için özel okul falan şimdilik çok gereksiz geliyor çünkü özel ders bile almadım ben kolejde okuyan akrabalarımdan da kat kat yüksek puanlar aldım lise sınavında da üniversite sınavında da yani iş çocukta bitiyor diye düşünüyorum ama dediğim gibi çocuğum olunca fikrim değişir mi bilmiyorum.

Zor bir karar bence.. umarım en doğrusunu seçersin
 

+1
 


2 haftalık tatil bana ilaç gibi geliyor.Uzayınca büyüsü bozuluyor.2 kere sağlık nedenleriyle 6 aylık ücretli izin almıştım.O izin başlarda güzeldi.Sonlara doğru çok bunalmıştım.

Bu sefer işe gelincede bir süre sonra evimi çocuklarımı özlüyorum.Arada bir durum
 
Sizin kayınvalide nereli.
 
CuteMom bak değerini gör. Genelde bu tür konularda kavga çıkar. Konu sahibinin ne asalakligi,ne koca parası yıyicılığı,ne somuruculugu,ne tembelliği kalırdı
 
konularınızdan tanıyorum sizi..evde oturma düşüncesi cezbediyor sizi ama herşeyden önce oğlunuzu düşünmelisiniz..güzel giden bir evliliğiniz olabilir ama yine de yarın ne olur bilemezsiniz..anladığım kadarıyla oğlunuzun babasından bir fayda yok..onun tek güvencesi sizsiniz..ve ne olursa olsun siz kimseye muhtaç olmadan ona yetebilecek durumda olmalısınız..maaşınız çok iyi..kolay kolay da bu şartlarda bir iş bulamazsınız..iyi düşünün derim..
 
Maddi durumunuz iyi. Sizin sartlarinizda calismazdim. Çünkü çocuklar bir defa bebek olup buyuyorlar. Onu da ben kendim yapmak isterim. İhtiyacın olup da çalışırsın bu tamamen farklı mesele.

Ben calismiyorum. Şuan maddi olarak da yetiyoruz elhamdülillah. Zaten iki çocuğum var. Biri ilkokulda ben goturup getiriyorum. Kursları var onlara gidip geliyoruz. Bir de 3 yaşında kardeşi var. Haftada bir kendi kursum var. Açıköğretim okuyorum aynı zamanda. Yani açıkçası çalışmadığım halde erken kalkmama rağmen yine de yetisemedigim durumlar oluyor. Tatilimizi de yapıyoruz çok afilli olmasa da. Bir de yazlik yapmayı dusunuyoruz vakit buldukça çocuklarla temiz hava doğal yaşam için. Açıkçası yapım da daha fazla yoğunluğu kaldıracak şekilde değil. Hassasim biraz. Tabiki yarın ne olacağı belli değil. Onun için de Allah kerim. Şimdiden düşünmeye gerek yok. Anı yaşamak lazım. Evet çocuklarımızın geleceği için çalışıyoruz ama büyüdüğünü gorememek de bana uymuyor. Çalışıp da herşeye dört dörtlük yetisenlerin de hakkını yememek lazım. Zor meziyet doğrusu.

Yani maddi sartlariniz iyiyse ve evde bunalıma baglamam ben daha rahat olurum derseniz çalışmayın derim. (Ben halı tavsiye eden ozelden. )
 
Öncelikle şöyle söyleyim; ben senin yerinde yani o şartlarda olsam kesinlikle çalışmazdım. Çünkü anlattığın kadarı ile hem şuanda ortalamanın üstünde bir gelirin var,hem de ileride mirasdan dolayı gelecek kaygın yok. Kendimden bahsedecek olursam, 33 yaşındayım mutlu bir evliliğim ve 6.5 yaşında bir kızım var. Eşimde benim gibi özel sektörde. İşimi seviyorum ama stresli bir iş. Onun dışında hayatımız hep bir koşuşturmaca içinde. Ev ve araba kredimiz var. Bizde ufak bir miras bekliyoruz.Böylece borçlarımızdan kurtulacağız inşallah. Ve o zaman ben artık çalışmayacağım. 18 yaşından beri çalışıyorum.Allah nasip ederse bir çocuk daha olsun ve ben onlarla vakit geçireyim istiyorum. Doya doya ilgileneyim ,ve oyun oynayayım istiyorum.

Evim tertemiz olur kendime,eşime,aileme ve arkadaşlarıma vakit ayırırım. İstediğim kadar spor yapar ve daha mutlu olurum gibi geliyor.Bilmiyorum ben böyle daha mutlu olacağım kanısındayım. Yani gençliğim çalışmak ile geçiyor , hep bir yerlere yetişme çabası...

Evet eskisi gibi belki alışveriş yapamam ama zaten bütün bu alışverişlerde iş için zaten diyorum kendi kendime. Çalışmak kendi ayaklarının üzerinde durmak tabii ki çok güzel ama benim ve sizin gibi uzun yıllardır çalışanlar için bir yerde dur demek gerekiyor. Tabi imkanlar çerçevesinde.

Sizde geçmiş de sıkıntılar yaşamışsınız. Bundan sonra artık kendinizi mutlu edin ki ... Üstelik kaybedeceğiniz ne var ki, en kötü ihtimalle bin lira daha düşük maaşla yeni bir iş bulmak değil mi? Ama ben tekrar geri çalışmak isteyeceğinizi pek sanmıyorum. Çünkü raporlu dönemde ne kadar mutlu olduğunuzu çok güzel ifade etmişsin. Umarım senin için en iyi olan kararı verirsin.
 
Ben calismazdim valla. Eşimle ikimizin geliri 3200 tl bunun 1650 tl si. Ev taksidimiz ve ev kirası. Çalışmak zorundayim. Ama bir bebeğim olursa calismicam çünkü tüm akrabalara uzagiz. Su an eşimin sizin kadar geliri olsun. Çalışmam çok samimiyim. 39 yasimda ve lise mezunuyum ve çok zor iş buluyorum. Sizin imkanlariniz çok güzel Allah aratmasin. İnşallah bir bebeğiniz olur ve çocuklarıniz bayram eder.
 
Zaten her yorumda ve konuda durumunuzun cok iyi oldugunu belirtiyorsunuz bircok üye ezberlemiştir bunu. Onun disinda lise mezunluguyla bidaha ayni maasi bulamayabilirsiniz iyi düşünün. Ancak esinizinde ne kadar cok kazandigini yazip duruyorsunuz okadar iyiyse tek basinada kalkar herseyin altindan çok düşünmeye gerek yok.
Kendime gelecek olursam. Çalismiyorum uzun suredir. Gelecek kaygim yok benim. Aç, açıkta kalmam, colugum cocugum yok, olmasinida istemiyoruz. Gezmelere, tatile, isteklerimi almaya esimin maasi yeterli geliyor. Eve para getirmedigim icin konuşma hakkım daha az değil.
 
Eşimin maaşı tek başına bize yeter ama ne şekilde... Kendimizi sıkarak, artı bir masraf için aybaşını bekleyerek, vs. Ben çalışıyorken nispeten daha rahatız. Ama mecburum yani. Diğer türlü kendimi sıkarak yaşayamam. Hele bir de 4 aylık oğlum var. Kişisel gelişim açısından tabii ki her istediği olmayacak. Ama mesela ayakkabı mont vs lazım olduğunda ay başını beklememeliyim. Bunu yapamam yani.
 
2 eviniz var. Miras kalacak 3 ev bi dukkan. Butun bunlarin kirasiyla rahat rahat okutursunuz oglunuzu. Maddi olarak ihtiyaciniz yok insanoglu doyumsuz ne kadar olsa o kadar harciyor :) eger yorulduysaniz daha mutlu olcaksaniz bosverin, cok sıkılarsanız daha az maasi da olsa baska ise girersiniz.

Ben evlenene kadar calismis evlendikten sonra hic calismamis biri olarak muthis sıkıldım. Calişan kadinlara ozeniyorum, o ortam o amaci ozledim. Maddi olarak da calissam daha iyi olur tabi. Yakin zamanda ise geri donme planim var insallah olursa. :)
 
Ben çalışmıyorum. Memnun musun dersen sürekli gelgitlerim var bu konuyla ilgili.
Kendine göre hem kolaylığı hem zorluğu var. Hep acabalar var aklımda.
Senin bundan önce de çalışmakla ilgili bi konun vardı, orda "razı olur muyum payıma düşen hayata,bilmiyorum" diye bi cümlen vardı çok aklıma işlemişti. Hatta eşime bile söylemiştim. Bütün mesele bu aslında.

Aldığın para yaşına ve ülke şartlarına göre çok iyi. Kira sıkıntın yok,eşinin döndürebileceğinden emin olursan maddi anlamda pek sıkıntın olmaz.
Ama işin manevi boyutu var. Ben kendi ailemden de eşimin ailesinden de hatta hiç samimiyetimizin olmadığı insanlardan da kafama taktığım hatta bazen gözlerimi dolduran imalar sezdim.
Çalışmanın koşturması tabi çok farklı onu başka bi yere koyuyorum.Ama evde olduğun için yat gelip yattığın falan söyleniyo bazen,"aman sen rahatsın" minvalinde konuşmalar insanın sinirini bozuyo.
Ya da fırsatını bulsa anında çıkacak,ay sonunu zor getirip söylene söylene giden insanlar -asla küçümsemiyorum sadece tavır bana bunu söyletiyor- dünyayı kurtarıyormuş gibi çalışan kadın havalarında geziyo. Senin adın "ev hanımı".
Bu işin psikolojik yanı,etrafında buna maruz kalacağın insanlar varsa hazırlıklı olmanı öneririm.
Onun dışında çocuğunla daha çok vakit geçireceksin ve bu vakit daha kaliteli olacak,çünkü iş yorgunluğun olmayacak.
Maddi durumun iyi,senin çalışmaman oğlunun yaşam standartlarını pek etkilemez ama işten sadece oğlun için çıkarsan yarın öbürgün ergenliğe girip seninle bu kadar vakit geçirmediğinde boşluğa da düşebilirsin.
Bütün bunları dikkate alman gerek.
 
Buda size dert oldu galıba sızde hep maddı konulara yorumlarda bunu yazıyorsunuz
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

kiradayken yatırımlık ev almak
3 4 5
Yorumlar
86
Görüntüleme
2K
sino2023
S
M
Ne yapmalıyım?(aile-borç)
2 3
Yorumlar
59
Görüntüleme
2K
cileklipasta95
C
U
Bana bir akıl verin çıkmazdayım
3 4 5
Yorumlar
88
Görüntüleme
2K
kalbimegedekaldi
K
Boşanmak mı? Boşanmamak mı?
3 4 5
Yorumlar
91
Görüntüleme
3K
Selfridge
M
Bir kızım var ve oğluma hamileyim boşanmak istiyorum
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
2K
pamuk musun nesin
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…