- Konu Sahibi Yokuspokus
-
- #21
o alan ıcın esını alıp fuzeyle uzaya fırlatması lazım bence su durumda
o alan ıcın esını alıp fuzeyle uzaya fırlatması lazım bence su durumdaÇok tatlısınız :) Karı koca olarak hemde
Biraz alan tanıyın kendinize sakinleşeceksiniz zaten.
Evet biraz sert tepki vermişsiniz ama haketmiş hem sizin çabanıza saygısı yok hem çocuklu evde sigara içmesi, evi duman için de bırakması ayrı düşüncesizlik.Delirtti beni delirtti.
Şuralara iki satır yazıp rahatlayayım, konuşacak kimse yok şu an ve sinirden kanım çekiliyor.
Eşimden bahsediyorum, "Hayat arkadaşı-hayat yoldaşı olmak nedir?"i tekrar sorgulatmayı başardı bana sağ olsun, kovaladım evden.
Ya bir insana, bir laf hiç mi tesir etmez? Her şey niye unutulur abi? Niye?
Umursamazsan unutursun bu kadar basit, bunun başka açıklaması yok, insanlık hali filan değil artık bu kaçıncı "İnsanlık hali" 7 senedir. Benimki de insanlık hali o zaman!!
İki yazayım rahatlayayım, gelip ters konuşacak olanlar lütfen bugünlük kendinizi tutun, hususi gelmeyin üzerime; eleştirileri de mümkün olduğunca yumuşak yapmaya çalışın hanımlar rica ediyorum, elbette aynı fikirde olmak zorunda değiliz, benim de ters anlarım var ama bugün bu konu içinde mümkün mertebe karşı karşıya gelmeyelim hiçbirinizle, anlayışınıza sığınıyorum ve esasen yorum almak değil, sadece yazıp, okuyanın okuyup "Sakin ol kuzum, daha iyi olacak, o da anlar, artık sen de bi rahatla, o öyleymiş demek" filan demenizi bekliyorum, benzer şeyleri konuşup öylesine dertleşmek "Çok yüklendim ya, hakkını yiyorum artık" diyene kadar eşimi şu konuya gömmek istiyorum biraz.
Eşim, iyidir hoştur da (Yine bir posta saymayayım iyi yönlerini) ama o hoşluğunu alıp götüren öyle bir zıt huyu var ki bana illallah getiriyor mütemadiyen. Şurada 7 sene aynı yastığa baş koymuşuz, çoğu noktadan çoğu şeyini tolere etmişim, bilmukabele o da benim ama şu hali, beni mahvediyor. Boşanma sebebimiz olursa işte bu yüzden boşanırız biz. İkinci büyük olayımızı da bu sabah yaşadık ve ben "Bu yüzden boşanan ilk çift olacağız bu gidişle!" diye bağırıp kovaladım adamı evden. Çünkü daha kırıcı olacaktım, gitmesi gerekiyordu, gönderdim.
Eşimin berbat bir huyu var, baya alıştım, kendimi de törpüledim (Evlendikten sonra artık rahatlıktan mı, bir miktar daha alışılıp laçkalaşıldığı için midir bilemiyorum), sinirlendirerek sevme huyu var ve sürekli unutma (Daha doğrusu önemsemediğinden unutuyor, unuttuğunu bile zannetmiyorum artık, sallamıyor, ondan). B12si eksik değil, aklı idrağı kıt bir insan değil ama sadist bir yönü olduğunu keşfediyorum, onun eğlencesi benim damarıma basmak, benle inatlaşmak ve rica ettiğim şeyleri 92348128474 kere tekrar ettirip, beni manyağa bağlattıktan sonra tırsıp ancak yapmak-önemsemek.
Bu huyu bizi bitirecek, abi ben bipolar bi kadınım, bana böyle davranılmamalı.
Doktorum çekti konuştu belki 1-2 hafta önce (Yeni depresyon hapıma başlarken), uyardı "Bu kız evlenmeyecekti, evlenmem diyordu, ikna ettin, nasıl gönlünü-aklını çeldinse, öyle davranacaksın bu kıza, bir doktordan öte, bir abi olarak söylüyorum bunu, hassas biri bu kız, sevdiklerine elinde olmayarak daha hassas, yoramazsın, sen de gayret göstereceksin, biz bunu seninle çok önce konuşmuştuk" diye tekrar konuştu. Neresine dinledi bilmiyorum...
Biz evlilik kararı alırken, eşimle doktorumu görüştürmüştüm "Bak emin misin benle evlenmeye?" diye vb. yani beni affedersiniz bkuma kadar bilen biri, nelerden uyuzlanacağımı, ciddi deli olacağımı bilir.
Biraz özen, biraz gayret abi ya...
Her şeyi benle bir yarış bir sataşma gibi.
En hazzetmediğim şeyleri, hususi yapan biri... Artık bu nedir, psikolojik şiddet midir bilmiyorum, sabah haşladım, bildiğiniz haşladım.
Gitmiş anneme "Night beni kovaladı" diye, kahvaltıyı orada yapmışlar, ki normalde annem de eşimin tarafındadır hep, kayırır damadını. Annem de bi posta basmış nasihati, uyarıyı, Night haklı bak yapma bunu oğlum, inada bindirirse ben de döndüremem, kaybedersiniz birbirinizi bir hiç için demiş. (Annem aradı, sakinleştin mi, iyi misin diye sordu ve anlattı bir yandan, çok üzülmüş X de, daha dikkatli olacak diye filan ama benim asabım bozuldu bir kere)
Neyse olayları anlatayım:
Sigarayı bırakmaya çalışıyordum şu ara ki bıraktım ama ömrümden ömür giderek bıraktım resmen ve deli sinirliyim, yakmamak için dişlerimi sıkıyorum.
Dünden uyardım kendisini "Xcim, bak sana bırak diyemem, öyle bırakmak kolay değil biliyorum ben de içiyorum ama bıraktığım için artık bir miktar özveri bekliyorum senden. Şu 1-2 hafta lütfen sinirime oynama, basma, kaldıramam şu halde, beni tekrar sigaraya yönlendirmiş olursun. Artı odama girip içme, kendi tarafında iç, benim çalıştığım oda full duman koku olmasın, beni zorlamasın, ortalıkta sigara-küllük bırakma gözüme gözüme sokma da nasıl içersen iç. Şu 1-2 hafta hassasiyetle buna dikkat edelim" dedim. Abi insana insan gibi konuştum ne diyeyim daha? Eşim, hayat arkadaşım bu insan, elin herifine mi söyledim???
Dün, bütün gün sinirime oynadı, yeminle zerre abartmıyorum. Her sinir olacağım hareketi gözümün içine baka baka yaptı. Kuzenimin yanında olmasına karşın, "İnsan içinde şu konulara girme, bunu benim yanımda yapma, kavga eder rezil oluruz yapma" diye daha önce dediğim ne varsa, kuzenimin yanında istisnasız atlamadan hepsini yaptı -şaka- adı altında. Gülerek idare edeceğim zannetti, ki dişimi sıkar gülerek idare etmeye çalışırım "Kendi ailem yanında" eşimi bu tarz şeylerde ki laf vermeyelim bizimkilere. Onlar da kötü olduklarından değil de işte yani ne gerek var bizim tartışmamıza maruz kalıp huzurlarının kaçmasına artı eşim hakkındaki hoş düşüncelerinin darbe görmesine değil mi?
Ya resmen sigara da yakamadıkça, uyardığım cümleler de aklıma geldikçe içimden bir ses diyor "Vur elinin tersiyle ağzının ortasına" diye. Tuttum kendimi, gözünün içine bakıp kaş kaldırıyorum insan anlamaz mı??? Pis pis sırıtarak devam etti.
Ben de dedim artık hak etti, kendi arkadaşları da vardı aynı yerde, benim kuzenler de işte. İnsanların içinde bozdum soktum lafı, hem de aleni soktum açık açık "Neden sürekli bunun esprisini yapma ihtiyacı hissediyorsun, sana kaş kaldırıyorum burada, bunu göre göre niye yapıyorsun? Madem kendini rezil edesin var, ben de rezillikten çekinmiyorum al buyur" diye başladım saydırdım, bildiğiniz kavga ettim insanların içinde. Kuzenim tuhaf olakaldı "Night, sakin, ay ben sizi hiç böyle görmedim" diye. Kız ne yapacağını şaşırdı ama yeter yani benimki de sabır. Uyardım la, bu adamı 30924893275 kere uyardım, bir daha uyardım üstüne sigara bırakma aşamamda yapma diye.
Sabaha uyanıyorum, odamın içi olduğu gibi sigara dumanı. Oturacağım masamın en baş köşesinde sigara ve küllük.
Ne yapayım ben bu adama?
Çocuğun yanında susup çaktırmayacağım diye mi güvendi yine?
Çocuğun yanında tartışmamak için çoğu durumu zaten görmezden geliyorum, anlamıyor diye konuşmuyorum bile bazı şeyleri "Bu böyleymiş" diyorum ama bu ne? Bu nedir ya, bu bildiğiniz küfür ya artık?
Paketi parçaladım, küllüğü fırlattım, adamı da evden kovaladım sabah.
İşte anneme gitmiş, annem de "Hayırdır" diye ağzından kapınca olayı, bi posta da orada giydirivermiş annem "Gareziniz mi var çocuğum sizin birbirinize?" diye.
Elim ayağım titriyor sinirden hala kendime gelemedim, oğluşu da anneme bıraktım geldim az önce, oturdum eve tırnak yiyorum sinirden.
Kapıya geldi "Seni seviyorum" filan demeye, "Defol" dedim.
Arıyor, açmıyorum.
Bu nedir ya? Oyun mu zannediyor beni sinirlendirmeyi? Bipolar kadınım abi ben bir anlık sinir nöbetine bakar kendimi kesmem, bu kadar yapılır mı ya insana?
Off.. Sinirlendim ya.
Rahatlayamadım da anlatınca.
Hayır düşmanım yapmaz şunu bana, güzelce anlatmışım, sen benim hayat arkadaşımsın 7 senelik...
Daha kimin ne demesi gerekiyor bu adama? Dayak mı istiyor, üzerine atlayıp pataklayayım mı sinirden?? Bu huyu kırılmazsa, biz boşanırız gibime geliyor şiddetli geçimsizlikten. Böyle insan sevilmez. Çok yanlış seviyor, çok yanlış.
o alan ıcın esını alıp fuzeyle uzaya fırlatması lazım bence su durumda
Sevme biçimi aynen bu, aynen. "Karşılıklı Hacivat-Karagöz gibi atışalım, sevişelim" bu, bunu istiyor adam.
Ben gülerek laf soktuğumda da keyifleniyor ya ne bu?
Ama benim değil, ben bunu anlatamadım bir türlü, "Anne babanda bunu görmüşsün, bunun tatlı şakalı espirikli ciciş bir şey olduğunu zannediyorsun ama ben annen değilim bak bende olmaz, siniri bk gibi biriyim ben, kıvılcımı çakıp çevremde elinde benzin bidonu ile geziyor gibi yapıyorsun, infilak ederiz yapma, ben sana bir noktaya kadar uyarım, uzatma, asabımı bozma, insan içinde hususi yapma, sen de bana uy. Kibarlığını koru sen de benim için, biraz da sataşmadan sevmeyi dene bak ben senin sevme biçimini tolere ediyorum bir yere kadar, biraz da sen bana gel" diye dedim, sigara bırakırken de biliydim böyle olacağını işte ondan öncesinde konuştum "2 hafta kadar hakim ol diline, rica ediyorum" diye. Yok, adam böyle seviyor ama anormal yani bu anormal. Öfkeye basarak insan mı sevilir?
Söylediğim halde bu yapılır mı ya? Ciddi öfkeli halimi görmeyi istiyor adam, bakışımın değiştiği o anı görmeyi de seviyor. Benden çok beni sinir etmeyi seviyor! Ya beni sevmiyor ya ben bunu kabul etmiyorum, adam kendini tatmin ediyor böyle severek. Sadizm bu. Sadist ya.
Annem de diyor telefonda beni sakinleştirmek için "Öküz hepsi öküz, baban da ayrı bi öküz bakma sen" diye, gülme de geldi annemin öyle deyişine, gülüyorum bir yandan bir yandan sinirden hüngür hüngür ağlıyorum. Delirttiler beni ya.
Boşanın (okudum)Delirtti beni delirtti.
Şuralara iki satır yazıp rahatlayayım, konuşacak kimse yok şu an ve sinirden kanım çekiliyor.
Eşimden bahsediyorum, "Hayat arkadaşı-hayat yoldaşı olmak nedir?"i tekrar sorgulatmayı başardı bana sağ olsun, kovaladım evden.
Ya bir insana, bir laf hiç mi tesir etmez? Her şey niye unutulur abi? Niye?
Umursamazsan unutursun bu kadar basit, bunun başka açıklaması yok, insanlık hali filan değil artık bu kaçıncı "İnsanlık hali" 7 senedir. Benimki de insanlık hali o zaman!!
İki yazayım rahatlayayım, gelip ters konuşacak olanlar lütfen bugünlük kendinizi tutun, hususi gelmeyin üzerime; eleştirileri de mümkün olduğunca yumuşak yapmaya çalışın hanımlar rica ediyorum, elbette aynı fikirde olmak zorunda değiliz, benim de ters anlarım var ama bugün bu konu içinde mümkün mertebe karşı karşıya gelmeyelim hiçbirinizle, anlayışınıza sığınıyorum ve esasen yorum almak değil, sadece yazıp, okuyanın okuyup "Sakin ol kuzum, daha iyi olacak, o da anlar, artık sen de bi rahatla, o öyleymiş demek" filan demenizi bekliyorum, benzer şeyleri konuşup öylesine dertleşmek "Çok yüklendim ya, hakkını yiyorum artık" diyene kadar eşimi şu konuya gömmek istiyorum biraz.
Eşim, iyidir hoştur da (Yine bir posta saymayayım iyi yönlerini) ama o hoşluğunu alıp götüren öyle bir zıt huyu var ki bana illallah getiriyor mütemadiyen. Şurada 7 sene aynı yastığa baş koymuşuz, çoğu noktadan çoğu şeyini tolere etmişim, bilmukabele o da benim ama şu hali, beni mahvediyor. Boşanma sebebimiz olursa işte bu yüzden boşanırız biz. İkinci büyük olayımızı da bu sabah yaşadık ve ben "Bu yüzden boşanan ilk çift olacağız bu gidişle!" diye bağırıp kovaladım adamı evden. Çünkü daha kırıcı olacaktım, gitmesi gerekiyordu, gönderdim.
Eşimin berbat bir huyu var, baya alıştım, kendimi de törpüledim (Evlendikten sonra artık rahatlıktan mı, bir miktar daha alışılıp laçkalaşıldığı için midir bilemiyorum), sinirlendirerek sevme huyu var ve sürekli unutma (Daha doğrusu önemsemediğinden unutuyor, unuttuğunu bile zannetmiyorum artık, sallamıyor, ondan). B12si eksik değil, aklı idrağı kıt bir insan değil ama sadist bir yönü olduğunu keşfediyorum, onun eğlencesi benim damarıma basmak, benle inatlaşmak ve rica ettiğim şeyleri 92348128474 kere tekrar ettirip, beni manyağa bağlattıktan sonra tırsıp ancak yapmak-önemsemek.
Bu huyu bizi bitirecek, abi ben bipolar bi kadınım, bana böyle davranılmamalı.
Doktorum çekti konuştu belki 1-2 hafta önce (Yeni depresyon hapıma başlarken), uyardı "Bu kız evlenmeyecekti, evlenmem diyordu, ikna ettin, nasıl gönlünü-aklını çeldinse, öyle davranacaksın bu kıza, bir doktordan öte, bir abi olarak söylüyorum bunu, hassas biri bu kız, sevdiklerine elinde olmayarak daha hassas, yoramazsın, sen de gayret göstereceksin, biz bunu seninle çok önce konuşmuştuk" diye tekrar konuştu. Neresine dinledi bilmiyorum...
Biz evlilik kararı alırken, eşimle doktorumu görüştürmüştüm "Bak emin misin benle evlenmeye?" diye vb. yani beni affedersiniz bkuma kadar bilen biri, nelerden uyuzlanacağımı, ciddi deli olacağımı bilir.
Biraz özen, biraz gayret abi ya...
Her şeyi benle bir yarış bir sataşma gibi.
En hazzetmediğim şeyleri, hususi yapan biri... Artık bu nedir, psikolojik şiddet midir bilmiyorum, sabah haşladım, bildiğiniz haşladım.
Gitmiş anneme "Night beni kovaladı" diye, kahvaltıyı orada yapmışlar, ki normalde annem de eşimin tarafındadır hep, kayırır damadını. Annem de bi posta basmış nasihati, uyarıyı, Night haklı bak yapma bunu oğlum, inada bindirirse ben de döndüremem, kaybedersiniz birbirinizi bir hiç için demiş. (Annem aradı, sakinleştin mi, iyi misin diye sordu ve anlattı bir yandan, çok üzülmüş X de, daha dikkatli olacak diye filan ama benim asabım bozuldu bir kere)
Neyse olayları anlatayım:
Sigarayı bırakmaya çalışıyordum şu ara ki bıraktım ama ömrümden ömür giderek bıraktım resmen ve deli sinirliyim, yakmamak için dişlerimi sıkıyorum.
Dünden uyardım kendisini "Xcim, bak sana bırak diyemem, öyle bırakmak kolay değil biliyorum ben de içiyorum ama bıraktığım için artık bir miktar özveri bekliyorum senden. Şu 1-2 hafta lütfen sinirime oynama, basma, kaldıramam şu halde, beni tekrar sigaraya yönlendirmiş olursun. Artı odama girip içme, kendi tarafında iç, benim çalıştığım oda full duman koku olmasın, beni zorlamasın, ortalıkta sigara-küllük bırakma gözüme gözüme sokma da nasıl içersen iç. Şu 1-2 hafta hassasiyetle buna dikkat edelim" dedim. Abi insana insan gibi konuştum ne diyeyim daha? Eşim, hayat arkadaşım bu insan, elin herifine mi söyledim???
Dün, bütün gün sinirime oynadı, yeminle zerre abartmıyorum. Her sinir olacağım hareketi gözümün içine baka baka yaptı. Kuzenimin yanında olmasına karşın, "İnsan içinde şu konulara girme, bunu benim yanımda yapma, kavga eder rezil oluruz yapma" diye daha önce dediğim ne varsa, kuzenimin yanında istisnasız atlamadan hepsini yaptı -şaka- adı altında. Gülerek idare edeceğim zannetti, ki dişimi sıkar gülerek idare etmeye çalışırım "Kendi ailem yanında" eşimi bu tarz şeylerde ki laf vermeyelim bizimkilere. Onlar da kötü olduklarından değil de işte yani ne gerek var bizim tartışmamıza maruz kalıp huzurlarının kaçmasına artı eşim hakkındaki hoş düşüncelerinin darbe görmesine değil mi?
Ya resmen sigara da yakamadıkça, uyardığım cümleler de aklıma geldikçe içimden bir ses diyor "Vur elinin tersiyle ağzının ortasına" diye. Tuttum kendimi, gözünün içine bakıp kaş kaldırıyorum insan anlamaz mı??? Pis pis sırıtarak devam etti.
Ben de dedim artık hak etti, kendi arkadaşları da vardı aynı yerde, benim kuzenler de işte. İnsanların içinde bozdum soktum lafı, hem de aleni soktum açık açık "Neden sürekli bunun esprisini yapma ihtiyacı hissediyorsun, sana kaş kaldırıyorum burada, bunu göre göre niye yapıyorsun? Madem kendini rezil edesin var, ben de rezillikten çekinmiyorum al buyur" diye başladım saydırdım, bildiğiniz kavga ettim insanların içinde. Kuzenim tuhaf olakaldı "Night, sakin, ay ben sizi hiç böyle görmedim" diye. Kız ne yapacağını şaşırdı ama yeter yani benimki de sabır. Uyardım la, bu adamı 30924893275 kere uyardım, bir daha uyardım üstüne sigara bırakma aşamamda yapma diye.
Sabaha uyanıyorum, odamın içi olduğu gibi sigara dumanı. Oturacağım masamın en baş köşesinde sigara ve küllük.
Ne yapayım ben bu adama?
Çocuğun yanında susup çaktırmayacağım diye mi güvendi yine?
Çocuğun yanında tartışmamak için çoğu durumu zaten görmezden geliyorum, anlamıyor diye konuşmuyorum bile bazı şeyleri "Bu böyleymiş" diyorum ama bu ne? Bu nedir ya, bu bildiğiniz küfür ya artık?
Paketi parçaladım, küllüğü fırlattım, adamı da evden kovaladım sabah.
İşte anneme gitmiş, annem de "Hayırdır" diye ağzından kapınca olayı, bi posta da orada giydirivermiş annem "Gareziniz mi var çocuğum sizin birbirinize?" diye.
Elim ayağım titriyor sinirden hala kendime gelemedim, oğluşu da anneme bıraktım geldim az önce, oturdum eve tırnak yiyorum sinirden.
Kapıya geldi "Seni seviyorum" filan demeye, "Defol" dedim.
Arıyor, açmıyorum.
Bu nedir ya? Oyun mu zannediyor beni sinirlendirmeyi? Bipolar kadınım abi ben bir anlık sinir nöbetine bakar kendimi kesmem, bu kadar yapılır mı ya insana?
Off.. Sinirlendim ya.
Rahatlayamadım da anlatınca.
Hayır düşmanım yapmaz şunu bana, güzelce anlatmışım, sen benim hayat arkadaşımsın 7 senelik...
Daha kimin ne demesi gerekiyor bu adama? Dayak mı istiyor, üzerine atlayıp pataklayayım mı sinirden?? Bu huyu kırılmazsa, biz boşanırız gibime geliyor şiddetli geçimsizlikten. Böyle insan sevilmez. Çok yanlış seviyor, çok yanlış.
Seni az çok anliyorum çünkü beninki de didişerek sevenlerden 13 sene oldu sevdiğine karşı böyle benim adam dabeni sinirlendirsin bayılır ama ben sinirlenmem hep gulerim daha güzel laf sokarım icinde patlar
Haklısın da ben şeye takıldık evde çocuj var siz her yerde fosur fosur sigara mı iciyorsunuz yavyattığın oda da mesela sigaranın ne işi var icen bile katlanamaz ona
Sevme biçimi aynen bu, aynen. "Karşılıklı Hacivat-Karagöz gibi atışalım, sevişelim" bu, bunu istiyor adam.
Ben gülerek laf soktuğumda da keyifleniyor ya ne bu?
Ama benim değil, ben bunu anlatamadım bir türlü, "Anne babanda bunu görmüşsün, bunun tatlı şakalı espirikli ciciş bir şey olduğunu zannediyorsun ama ben annen değilim bak bende olmaz, siniri bk gibi biriyim ben, kıvılcımı çakıp çevremde elinde benzin bidonu ile geziyor gibi yapıyorsun, infilak ederiz yapma, ben sana bir noktaya kadar uyarım, uzatma, asabımı bozma, insan içinde hususi yapma, sen de bana uy. Kibarlığını koru sen de benim için, biraz da sataşmadan sevmeyi dene bak ben senin sevme biçimini tolere ediyorum bir yere kadar, biraz da sen bana gel" diye dedim, sigara bırakırken de biliydim böyle olacağını işte ondan öncesinde konuştum "2 hafta kadar hakim ol diline, rica ediyorum" diye. Yok, adam böyle seviyor ama anormal yani bu anormal. Öfkeye basarak insan mı sevilir?
Söylediğim halde bu yapılır mı ya? Ciddi öfkeli halimi görmeyi istiyor adam, bakışımın değiştiği o anı görmeyi de seviyor. Benden çok beni sinir etmeyi seviyor! Ya beni sevmiyor ya ben bunu kabul etmiyorum, adam kendini tatmin ediyor böyle severek. Sadizm bu. Sadist ya.
Annem de diyor telefonda beni sakinleştirmek için "Öküz hepsi öküz, baban da ayrı bi öküz bakma sen" diye, gülme de geldi annemin öyle deyişine, gülüyorum bir yandan bir yandan sinirden hüngür hüngür ağlıyorum. Delirttiler beni ya.
yuzde yuz haklı gordum sızı
sımdı ben dıyete gırsem esıme desem kı bak dıyetdeyım lutfen gozume sokma bazı seylerı
bunu dememle bırlıkte kunefe kokularına baklava kokularına mantılara uyansam bırde o bulasıkları yıkasam
o tencereyıde tabagıda yedırırdım agzının ortasına
aynı tepkıyı verırdım
bu unutkanlık degıl gamsızlık rahatlık gebeşlik lahmacun kıvamına gelmelık köteklık
aynı huy esımde var aynısı ya
yemıyorum mesela dıkkat edıyorum beslenmeme gelmıs bana asla yememem gereken tabak hazırlamıs yer mısın dıye uzatıyor
derım kı garezın mı var senın bana derdın ne benle
derım yanı
haklısınız sonuna kadar
bu sıgaraya tekrar baslamanıza sebep bıle olabılır
bıraktıgınız ıcın zaten sınır var sakınlesmek ıcın sıgaraya daha meyıllenırsınız bırde uzaklasmaya calıstıkca sıgara dumanı dolu kullukler falan
çin ıskencesı sankı
ay ınsanı seker kalp tansıyon hatta zorlayayım kolestrol hastası bıle ederBunu da yaptı ki bunu da...
Ya ben sağlıklı yaşama başlayayım dedim; bak benim alanıma bulaşma da naparsan yap, gözüme gözüme sokma dedim. Aynı günün akşamı, en sevdiğim abur cuburlarla çıkageldi diyor "Kendime aldım" . Tamam dedim geçtim.
Sonrasında evi abur cubur deposuna çevirmiş, dolabın birini ağzına kadar doldurmuş haberim yok.
"Şu dolabı açma heaa taam mı?" diyor. İnan o dolapla da hakikaten işim olmaz ama açma diyor durup durup, açmaz mısın "Niye açmıyormuşum, ne sakladın, sürpriz mi ne?" filan demez misin? Ya da merak etmez misin? Gittim açtım dolabı, kafama indi full abur cubur, bi de gülüyor sonra bakışım değişmiş "Ehüehüehehee kıyamaaaaam oooyyy şu yüzüne bak ahaha ayyy kıyamam yaaaa aşkıııımm" diye gelmiş sarılıyor çenemden tutup öpüp sevmeye çalışıyor, abur cuburlan dövdüm adamı ya, kaçıyor evin içinde. Ya başkası için ok komik de beni delirtiyor ya, bu nedir ya? Şunu şirinlik zannediyor.
Annem de yollamış babamı başıma, gelmiş "Biz erkekler" filan diye konuşuyor adamcağız şimdi yanımda, napayım ben eşimi ya, babam girdi araya yumuşatmaya. Kendi de pusuda bekliyordur kesin, gitsin annemlerde yatsın almayacağım işte eve, çok sinirlendirdi bu kez. Dün hele, bütün gün uğraştı, dışarıdaydım kuzenlerle, dikkatimi dağıtsınlar diye, doktora gitmişim sabahına, zıkkım gibi son sigaramı içmişim kadın teknik meknik bir şeyler yapmış, sene sonra ilk sigarasız çayımı içmeyi başarmışım; işten çıkar çıkmaz yanıma geldi, kuzenlerle dışarıda yemek yedik derken masada başladı sataşmaya... "Bir keyif sigarası yakim" .. "Şimdi sen 15 lirayı her gün istersin içmesen de, biriktir de apartman dikelim" "İçmediğin sigara parasını ben biriktireyim yok, sen harcarsın ehehe neler gelmiş kırtasiyelere bakalım mı?" "Sigara beyazı boyalar alalım sana, tiryakiliği resmedersin eheheh" "X hızlı hızlı ye, bak senin tabağa dikti gözü, yer valla, aç geziyo zaten yiyiverir hea" filan..
Anaa delirtti delirtti...
Kargo yollayacağım öğlen, gelmiş başımda "Şurasına şunu sok, kırılır, öyle koyma kırılır, sıkı tut kırılır, hop düştü düşecek kırılır, elin mi titriyor kırılacak. Ver bakim bana, ay elimden kaydı düşüyor (Düşürür gibi hareket yapıyor) hoppa tuttum ehehe nasıl korktun kuşum yaa" filan. E yeter ama.
Valla bana yazılanların aksine aranızdaki durum hiç tatlı gelmiyor. Sürekli bir çekişme, sürekli bir didişme. Yorulmuyor musunuz yahu?
Ama sizi kırmayacağım istediğiniz gibi yorum yapacağım. Gergin bir dönemdesiniz olabilir böyle şeyler, bir süre sonra kendi normalinize dönüp gülüp geçersiniz bunlara.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?