IYi geceler canim kadinlar,
Ben dertlesmek biraz da sizlerden fikir almak istiyorum. Eşimle hic mutlu degilim bir oğlumuz var 1 yasinda cok severek evlendim ama ayni evin icinde vakit gecirdikce fark ediyorum ki resmen farkli dunyalarin insaniyiz başta bana cok guzel gelen ozellikleri simdi o kadar gicik ediyor ki mesela cok asiri suratsiz. Konusmayi sohbet etmeyi bilmiyor, gundem hakkinda konusmayi bilmiyor ben bunlari evlenmeden dusunemedim evet hata yaptim bunlar bosanmak icin yetersiz diyeceksiniz belki ama ten uyumumuz var saniyordum onda bile yok bence zamanla anliyorum hic rahat olamiyorum yaninda bambaska biriyim sanki.. O civil civil kadin gitti icine kapanik suskun bir kadin geldi gercekten. Akrabalariyla bile iki cift laf etmeye eriniyor resmen asosyal. Utaniyorum artik gecen anneme gittik kalkalim da kalkalim zaten ayda bir zor gidiyorum. Sanki bir calisan ben de calisiyordum su an bebegime bakiyorum universite mezunuyum o lise mezunu. Kizlar cok mutsuzum ya. Kapiyi aciyorum hep bir surat evin icinde surekli basi agrir ailesi de oyle suratsiz. Icimdeki neseli kiz öldü.. Onceden tabi nisanliyken sevgiliylen cok hosuma giderdi ne kadar agir efendi derdim. Gecen annemin bir lafiyla uyandim resmen
Bu adamin hicbir esprisi yok. Ne guleryuzlu ne sohbet etmesini biliyor, ne buldun bu kadar aşık oldun dedi ? Gercekten tek bir iyi ozelligi yok cimri olmamasi disinda. Ne bir guzel soz soyler sarilir oper iltifat eder ozel gunlerde bir cicek alir. Hicbiri yok. En acisi da artik hicbir sey beklemiyorum..
Kendim kendim olduğum için kaçamıyorum öyle bir paradoks neyse.İsi mi ağır parasimi az siz calisiyormusunuz ?Ayrilirsaniz anne evinde nafaka alıp çalışırken annenizmi bakacak çocuğa iş bulacak meslek varmı bilmiyorum ya severek evlendiyseniz oturup bunları ona söyleseniz ne der acaba ?
