Ayrılık zor; sevilmemek, istenmemek, değer verilmemek, hayatı paylaşamamak, eğlenceli bir şey yapamamak, eşli sosyal hayata katılamamak... bunlar kolay mı? Kadın kaç sene uğraşsın? Doğurduğu çocuğu mu eğitsin, kazık kadar adamı mı? Size göre düzeltilebilir dediğiniz şeyler ya düzelmezse? Bırak evliliği kadınlığı, doğurmuşsun artık anne ol, anne kal diyorsunuz. Plan yap, dışarı çıkarken onu da çağır elbet bir gün seninle gelir diyorsunuz, ya gelmezse? Siz de şimdi bana ya gelirse, siz nasıl emin oluyorsunuz diyeceksiniz. Ben eminim çünkü adamın karakteri hep böyleymiş. Konu sahibi suratsızlığı ağırbaşlılık sandım diyor. Yeter ki erkeklerin kocaların gönülleri olsun, konforları bozulmasın, karıları dört dönsün etraflarında. Adamlar %1000 hatalı bile olsa düzeltecek olan da kadın, sorunu çözecek olan da kadın, fedakarlık yapacak olan da kadın. Çünkü kocalar çok değerli çok önemli, eşsizler.
Konu sahibi, şartlar durumlar ortada. Bu evliliğin sürmesi sizin kendinizden vazgeçip kocanıza adapte olmanızla devam eder. Evli ama bekar gibi takılırım, sevgi anlayış, anlayış, özen, fedakarlık vs istemem diyorsanız devam edin. Her çocuk babasını sever veya her baba çocuğunu sever. Bu bana yeter, bari çocuğuna iyi baba olsun diyorsanız devam edin evliliğinize.