- 16 Mart 2019
- 1.541
- 3.229
- 133
Yani iki şekilde de kötü, ama size olan tepkisi hiç hoşuma gitmedi benim.Eşimin manipülasyon dehası olduğunu fark etmiştim ben de. Belki dediğiniz gibidir ama ben parayı ailesinden hiç almadığını o paranın onların Hakkı olduğuna inandığını düşünüyorum.
konuşma olarak dediğim elinizdeki araba elden çıkıyor bi şekilde aileye veya bi başkasına size fikir danışılmıyor oturup konuşulup ekstra bi çözümü var mı diye durum analiz edilmiyor bu ciddi bi problem her zaman böyle sizinde etkileyeceğiniz durumlarda tek başına karar vermesi ciddi problemYeni yeni konuşabiliyoruz ki bu olay olalı 1 yıl oldu. Biz arabayı bir yıl önce verdik. Bugünün kuruyla hesaplayınca ohoooo bi para ediyor. En azından benim bu yaz tatil yapmama, gönlünce alışveriş yapmama üstüne de birikim olarak kenara koyabileceğim kadar.
Herkesin hesabı farklı anladığım kadarıyla. İşine böyle gelmiş.
Yoo bence gayet akıllı başka türlü o altınları nasıl alıp ailesine verecekti?Esiniz salak heralde hem altinlar gitmis hem araba ustune para vermissiniz su an elinizde hicbisey yok bu nasil hesap? Naif bir sekilde kendinizi ifade ederseniz oyle altinsiz kalirsiniz bi kriz bu isi cozerdi
Lütfen hakkınızı arayın. Yıllar geçse bile unutulmaz bu. Nasıl bu kadar sessiz kalabiliyorsunuz, anlayamıyorum. Üstünden 1 yıl geçmiş, çok zaman değil. Ben sizin yerinizde olsam eşimi de ailesini de sözlerimle döverdim, dolandırıcı olduklarını bile ima ederdim. Aslında çok sakin biriyimdir, ama çakallığa tahammül edemem.Çok haklısınız. Annemlere anlatsam bu olay çok büyür. Onlar da çok üzülür. O yüzden onlara ben paranın tamamını fazlasıyla aldığımızı söyledim. Neyse ben bi bardak soğuk su içip babam gibi ailesinin hakkını aramayan bi erkeği sevdiğim için biraz daha üzüleyim.
Ben oyumu uyanık olduğu yönünde kullanıyorum...Eşiniz ya cok uyanık ya da gram para yönetimi yok.
Eşiniz çok çok hatalı. Altınlar kadınındır siz kendi isteğiniz ile araba karşılığında vermişsiniz eğer paraya ihtiyacınız varsa size mutlaka ama mutlaka sormalıydı arabayı da keşke geri vermeseydiniz. Bu da hepimize bir ders olsun asla aile içi alım satım olmaz bunu anlamış oldukMerhabalar,
Sık sık girip sadece okuyordum forumu ama fikirlerinizi çok merak ettiğim bi konu hakkında yazmak istedim. Umarım cevap verirsiniz.
Biz birkaç yıl önce çok severek evlendik. Şimdiye kadar aramızda büyük bi sıkıntı olmadı. Fakat son zamanlarda zoruma giden bir olay oldu ve böyle şeyleri aileme ya da arkadaşlarıma anlatıp olayı büyütmek istemediğim için ne yapacağımı bilemeyip buraya yazmaya karar verdim.
Düğümümüzde biraz altın takılmıştı ve araba almak istedik. 250 bin lira kadar paramız vardı ama gönlümüzce bi araba bulamadık ve kredi çekmek de istemedim ben. Elimizdekiyle alma taraftarıydım ama eşimin gönlü olmadı. O sırada eşimin ailesi iki arabalarından birini satmayı düşünüyordu. Size verelim dediler yeni bir arabaydı ve zamanla ödersiniz dediler. O sıra ben de toplu iş almıştım ve 6 ay sonra 200 bin tl gelecekti araba da o dönem 480 bin tl ediyordu ve size 440 bin verirsiniz yeter dediler. Tam denk geliyordu paramız. Fakat işler benim istediğim gibi gitmedi ve ödememi alamadım 6 ayda parça parça aldım ve bir süre aldığım parayı kayınpederime yatırdım. Altınlarımı da verdim. O arabanın yarısını almış saydım kendimizi ve borcun kalanına sadık olmak açısından dolar bazında hesap tuttum. Az Ödemiş olmayalım diye. Bu süreçte aile arasında paranın lafı olmaz döviz geçmez vs dediler. Hiçbir zaman para konusunda baskı yapmadılar. Zaten çok iyi insanlardır. Aramızda bi sıkıntı hiç çıkmadı bozulduğum zamanlar olduysa da hep alttan aldım. Önemsemedim.
1 yıl kadar sonra eşimin paraya ihtiyacı oldu ve babasından 200 bin tl istedi. Bi başka şehre taşındık ve arabayı da onlara geri verdik. Eşim kendi kafasında hesabı kapatmış ve bana bununla ilgili gönlümün olup olmadığını hiç sormadı. Ben içten içe çok bozuldum ama para için sorun çıkarmak da istemedim ve sesimi çıkarmadım. Biz arabayı onlara verdiğimizde bir Milyon tl yi geçmişti değeri.
Benim hesabımla en başta yarısını satın aldık daha sonra üstüne parça parça 50 bin 30 bin gibi para verdik. Onları saymasak bile 500 bin lira birikimimiz olmalıydı.200 bin eşime lazım oldu. 300 bin tl miz olması gerekmez miydi?altın olarak verdim bu enflasyonda tl olarak mu düşünmeliydim aile arasında döviz olmayacağı için. Yanlış mı düşünüyorum? Eşim bana gönlün var mı diye sormadığı için hatalı olduğunu kabul ediyor ama ona göre sorun yokmuş. Ailesi bize daha fazlasını vermiş. Düğün, düğünde taktıkları altın vs. Sonuç olarak altın bana takıldı benimdir gibi bir hissim yok ama biz biraz birikim yapalım, tatile gidelim va diye değil miydi o düğündeki altınlar? Arabayı bir yıllığına şirketten kiralasak daha az öderdik. Ben mi yanlış değerlendiriyorum? Ayrıca benim ailem de en az onlar kadar taktı. Şimdi hiçbir şeyimiz yok. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz? Abartıyor muyum?
BenceEşiniz çok çok hatalı. Altınlar kadınındır siz kendi isteğiniz ile araba karşılığında vermişsiniz eğer paraya ihtiyacınız varsa size mutlaka ama mutlaka sormalıydı arabayı da keşke geri vermeseydiniz. Bu da hepimize bir ders olsun asla aile içi alım satım olmaz bunu anlamış olduk
Ciddi bir kavga çıkarın arabayı alın kaldığınız yerden ödemeye devam edin. 200 bin tl borç da eşinizin hesapları ayırın kendi ödesin arabayı da kendi üzerinize yapın. Yazık günah giden altınlarınıza adamın hiç etmesini asla izin vermeyin. Arabayı alın baba 200 bin tl eşimin borcu ben arabayı kaldığım yerden ödücem diyin arabayı direk üzerinize yapınMerhabalar,
Sık sık girip sadece okuyordum forumu ama fikirlerinizi çok merak ettiğim bi konu hakkında yazmak istedim. Umarım cevap verirsiniz.
Biz birkaç yıl önce çok severek evlendik. Şimdiye kadar aramızda büyük bi sıkıntı olmadı. Fakat son zamanlarda zoruma giden bir olay oldu ve böyle şeyleri aileme ya da arkadaşlarıma anlatıp olayı büyütmek istemediğim için ne yapacağımı bilemeyip buraya yazmaya karar verdim.
Düğümümüzde biraz altın takılmıştı ve araba almak istedik. 250 bin lira kadar paramız vardı ama gönlümüzce bi araba bulamadık ve kredi çekmek de istemedim ben. Elimizdekiyle alma taraftarıydım ama eşimin gönlü olmadı. O sırada eşimin ailesi iki arabalarından birini satmayı düşünüyordu. Size verelim dediler yeni bir arabaydı ve zamanla ödersiniz dediler. O sıra ben de toplu iş almıştım ve 6 ay sonra 200 bin tl gelecekti araba da o dönem 480 bin tl ediyordu ve size 440 bin verirsiniz yeter dediler. Tam denk geliyordu paramız. Fakat işler benim istediğim gibi gitmedi ve ödememi alamadım 6 ayda parça parça aldım ve bir süre aldığım parayı kayınpederime yatırdım. Altınlarımı da verdim. O arabanın yarısını almış saydım kendimizi ve borcun kalanına sadık olmak açısından dolar bazında hesap tuttum. Az Ödemiş olmayalım diye. Bu süreçte aile arasında paranın lafı olmaz döviz geçmez vs dediler. Hiçbir zaman para konusunda baskı yapmadılar. Zaten çok iyi insanlardır. Aramızda bi sıkıntı hiç çıkmadı bozulduğum zamanlar olduysa da hep alttan aldım. Önemsemedim.
1 yıl kadar sonra eşimin paraya ihtiyacı oldu ve babasından 200 bin tl istedi. Bi başka şehre taşındık ve arabayı da onlara geri verdik. Eşim kendi kafasında hesabı kapatmış ve bana bununla ilgili gönlümün olup olmadığını hiç sormadı. Ben içten içe çok bozuldum ama para için sorun çıkarmak da istemedim ve sesimi çıkarmadım. Biz arabayı onlara verdiğimizde bir Milyon tl yi geçmişti değeri.
Benim hesabımla en başta yarısını satın aldık daha sonra üstüne parça parça 50 bin 30 bin gibi para verdik. Onları saymasak bile 500 bin lira birikimimiz olmalıydı.200 bin eşime lazım oldu. 300 bin tl miz olması gerekmez miydi?altın olarak verdim bu enflasyonda tl olarak mu düşünmeliydim aile arasında döviz olmayacağı için. Yanlış mı düşünüyorum? Eşim bana gönlün var mı diye sormadığı için hatalı olduğunu kabul ediyor ama ona göre sorun yokmuş. Ailesi bize daha fazlasını vermiş. Düğün, düğünde taktıkları altın vs. Sonuç olarak altın bana takıldı benimdir gibi bir hissim yok ama biz biraz birikim yapalım, tatile gidelim va diye değil miydi o düğündeki altınlar? Arabayı bir yıllığına şirketten kiralasak daha az öderdik. Ben mi yanlış değerlendiriyorum? Ayrıca benim ailem de en az onlar kadar taktı. Şimdi hiçbir şeyimiz yok. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz? Abartıyor muyum?
Afedersiniz çok abes ama cuk oturuyor yazmasam olmazEşimle bütün gün tartıştıktan sonra oturup hesap yaptık. Hatalı olduğunu ailesi olduğu için bunu bir ticari iş gibi görmediğini ve hata yaptığını kabul etti. Ailesinden parayı yarın isteyeceğini söyledi, kabul etmedim. Ortada benim de kafaya taktığım bi haksızlık olduğunu bunu bir ömür ailesini her gördüğümde hatırlayacağım içşn sorun olacağını bu yüzden çözeceğini söyledi. Benim aileme de o kadar parayı vermeyi teklif etti. Şu an ekonomik durumumuz çok iç açıcı olmadığı için asla kabul etmeyeceğimi söyledim. Bundan sonra bana sormadan terlik almaya bile gitmeyeceğini söyledi.
1 yıldır kendi içimde çözemediğim bu sorunu sizin de beni haklı görmeniz sayesinde eşimle açıkça tartıştım ve amacıma ulaştığımı düşünüyorum.
Tüm yorumlar için hepinize çok teşekkür ederim. Umarım kimse böyle bir şeyle karşı karşıya kalmaz. Biz de yenşden benzer şeyler yaşamayız.
Herkese iyi geceler.
Bolluk için de olsaydınız da dert ederdiniz. Çünkü bazı durumlarda sorun tam olarak para olmuyor. Paranın gitmesinden çok özür dilerim ama aptal yerine konmak zoruna gidiyor insanın.Eşimin ailesiyle kötü olmak istemiyorum. Benim zoruma giden bana danışmadan bunu yapması benim hakkım olduğunu düşünmemesi. Zamanla geçer herhalde ama böyle şeyler de hiç unutulmuyor çevremden biliyorum. Bolluk içinde yüzüyor olsak dert etmezdim herhalde ama şu an hayat standartlarım oldukça düşük.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?