İnanın bu konuyu dert ettiğim için o bana küsüyor. Benimle iki gün konuşmadı.
İnanın bu konuyu dert ettiğim için o bana küsüyor. Benimle iki gün konuşmadı.Eşinizin yanlışı. Başka yerden para bulup arabanın borcunu kapatıp arabayı satsaydı daha mantıklı olurdu. En azından şuan evde rüzgar estirin bari bundan sonra böyle düşüncesiz hesaplar yapmasın.
İnanın bu konuyu dert ettiğim ve konuşmaya çalıştığım için o bana trip atıyor. İki gün benimle konuşmadı. Ne zaman aşacaksın bunları diyip duruyorEşinizin yanlışı. Başka yerden para bulup arabanın borcunu kapatıp arabayı satsaydı daha mantıklı olurdu. En azından şuan evde rüzgar estirin bari bundan sonra böyle düşüncesiz hesaplar yapmasın.
Benim altınları getirip masaya koyduğun gün aşacağım. Ama sizin ya da evin parasıyla değil. 2 sene araba kullanacağım diye birikimlerinizi yemiş.İnanın bu konuyu dert ettiğim ve konuşmaya çalıştığım için o bana trip atıyor. İki gün benimle konuşmadı. Ne zaman aşacaksın bunları diyip duruyor
Altınlarınız geri geldiğinde asabilecegimi pek de nazik olamadan söylerdim ben. Hem suçlu hem güçlü, bir de suç bastırmış trip atarak.İnanın bu konuyu dert ettiğim ve konuşmaya çalıştığım için o bana trip atıyor. İki gün benimle konuşmadı. Ne zaman aşacaksın bunları diyip duruyor
siz haklısınız o 200 bini de borcunuza ekleseydiniz arabayı vermeniz yanlış eşinizle bunu doğru düzgün oturup konuşamamanızda ekstra ciddi bi problemMerhabalar,
Sık sık girip sadece okuyordum forumu ama fikirlerinizi çok merak ettiğim bi konu hakkında yazmak istedim. Umarım cevap verirsiniz.
Biz birkaç yıl önce çok severek evlendik. Şimdiye kadar aramızda büyük bi sıkıntı olmadı. Fakat son zamanlarda zoruma giden bir olay oldu ve böyle şeyleri aileme ya da arkadaşlarıma anlatıp olayı büyütmek istemediğim için ne yapacağımı bilemeyip buraya yazmaya karar verdim.
Düğümümüzde biraz altın takılmıştı ve araba almak istedik. 250 bin lira kadar paramız vardı ama gönlümüzce bi araba bulamadık ve kredi çekmek de istemedim ben. Elimizdekiyle alma taraftarıydım ama eşimin gönlü olmadı. O sırada eşimin ailesi iki arabalarından birini satmayı düşünüyordu. Size verelim dediler yeni bir arabaydı ve zamanla ödersiniz dediler. O sıra ben de toplu iş almıştım ve 6 ay sonra 200 bin tl gelecekti araba da o dönem 480 bin tl ediyordu ve size 440 bin verirsiniz yeter dediler. Tam denk geliyordu paramız. Fakat işler benim istediğim gibi gitmedi ve ödememi alamadım 6 ayda parça parça aldım ve bir süre aldığım parayı kayınpederime yatırdım. Altınlarımı da verdim. O arabanın yarısını almış saydım kendimizi ve borcun kalanına sadık olmak açısından dolar bazında hesap tuttum. Az Ödemiş olmayalım diye. Bu süreçte aile arasında paranın lafı olmaz döviz geçmez vs dediler. Hiçbir zaman para konusunda baskı yapmadılar. Zaten çok iyi insanlardır. Aramızda bi sıkıntı hiç çıkmadı bozulduğum zamanlar olduysa da hep alttan aldım. Önemsemedim.
1 yıl kadar sonra eşimin paraya ihtiyacı oldu ve babasından 200 bin tl istedi. Bi başka şehre taşındık ve arabayı da onlara geri verdik. Eşim kendi kafasında hesabı kapatmış ve bana bununla ilgili gönlümün olup olmadığını hiç sormadı. Ben içten içe çok bozuldum ama para için sorun çıkarmak da istemedim ve sesimi çıkarmadım. Biz arabayı onlara verdiğimizde bir Milyon tl yi geçmişti değeri.
Benim hesabımla en başta yarısını satın aldık daha sonra üstüne parça parça 50 bin 30 bin gibi para verdik. Onları saymasak bile 500 bin lira birikimimiz olmalıydı.200 bin eşime lazım oldu. 300 bin tl miz olması gerekmez miydi?altın olarak verdim bu enflasyonda tl olarak mu düşünmeliydim aile arasında döviz olmayacağı için. Yanlış mı düşünüyorum? Eşim bana gönlün var mı diye sormadığı için hatalı olduğunu kabul ediyor ama ona göre sorun yokmuş. Ailesi bize daha fazlasını vermiş. Düğün, düğünde taktıkları altın vs. Sonuç olarak altın bana takıldı benimdir gibi bir hissim yok ama biz biraz birikim yapalım, tatile gidelim va diye değil miydi o düğündeki altınlar? Arabayı bir yıllığına şirketten kiralasak daha az öderdik. Ben mi yanlış değerlendiriyorum? Ayrıca benim ailem de en az onlar kadar taktı. Şimdi hiçbir şeyimiz yok. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz? Abartıyor muyum?
ohoo siz bu kafayla çok üzülürsünüzİnanın bu konuyu dert ettiğim için o bana küsüyor. Benimle iki gün konuşmadı.
Açıkça yazmak istemedim biri tanıyacak ve bu olay büyüyecek diye ama biz yurt dışına taşındık.
Siz sorunca üzerine düşündüm. Türkiye de kalan eşyalarımızdan birini benim ailemize vereceğimiz zaman eşim babasından izin almıştı. 10 bin liralık bi şeydi. Aileme onun karşılığında küçük bir borcumuz vardı onun kredisini ödemelerini söyledik. Ama dediğiniz gibi iş benim aileme geldiğinde bmyle oluyor galiba. Düğünümüz için benim ailem de oldukça masraf yaptı ama eşim sadece kendş ailesi yaptı sanıyor galiba. Ya da erkek tarafı olarak daha çok yapmış olmaları zoruna gidiyordur belki.
Bir de ailemin geçen aylarda 60 bin tl ye ihtiyacı oldu ve 3 ayda ödeyeceklerdi. Eşimin onu vermeye de gönlü olmadı. Ondan başka kenarda paramız yoktu onu düşündü ama yine de hepsini bir arada düşününce kendimi b*k gibi hissettim. Bi aydınlanma yaşadım şu an.
Nereye gittiğini gözlerimle gördüm ama hesaba yatan belkş daha fazlasıydı ve bu konu öyle kapandıysa onu bilemem. Büyük konuşmak istemem ama eşim en azından şu an beni aldatıyor olamaz.
Eşimin ailesiyle kötü olmak istemiyorum. Benim zoruma giden bana danışmadan bunu yapması benim hakkım olduğunu düşünmemesi. Zamanla geçer herhalde ama böyle şeyler de hiç unutulmuyor çevremden biliyorum. Bolluk içinde yüzüyor olsak dert etmezdim herhalde ama şu an hayat standartlarım oldukça düşük.Benim altınları getirip masaya koyduğun gün aşacağım. Ama sizin ya da evin parasıyla değil. 2 sene araba kullanacağım diye birikimlerinizi yemiş.
Eşimin manipülasyon dehası olduğunu fark etmiştim ben de. Belki dediğiniz gibidir ama ben parayı ailesinden hiç almadığını o paranın onların Hakkı olduğuna inandığını düşünüyorum.Altınlarınız geri geldiğinde asabilecegimi pek de nazik olamadan söylerdim ben. Hem suçlu hem güçlü, bir de suç bastırmış trip atarak.
Diğer hanımların da ima ettiği, benim de katıldığım, işin içindeki başka iş kumar, crypto vb gibime geldi, aldatma değil.
Yeni yeni konuşabiliyoruz ki bu olay olalı 1 yıl oldu. Biz arabayı bir yıl önce verdik. Bugünün kuruyla hesaplayınca ohoooo bi para ediyor. En azından benim bu yaz tatil yapmama, gönlünce alışveriş yapmama üstüne de birikim olarak kenara koyabileceğim kadar.siz haklısınız o 200 bini de borcunuza ekleseydiniz arabayı vermeniz yanlış eşinizle bunu doğru düzgün oturup konuşamamanızda ekstra ciddi bi problem
Tüm gece uyuyamadım gerçekten. Bir daha tekrarlanmaması için uyanık olmaya çalışacağım.ohoo siz bu kafayla çok üzülürsünüz
olay kapanalı 1 yıl olmuş. Artık çok geç bence.İşte eşin aslında bi ekonomi özürlü değil senden alıp ailesine veren bi sinsi. 10 bin tl yi senin ailene yedirmeyen adam 250bin tl nizi kendi ailesine yedirmiş bravo..
Altınlarınızın ailesi tarafından yerine konulmasını isteyin
Taşınma işleri evraklar vs. Birlikte yaptık zaten işlemleri. Ekstra parayı da alıp farklı şeyler yaptıysa bilemem ama çok da sanmıyorum. Bence ailesinin Hakkı olduğu düşündü.Nereye gitti peki?
Aldatması aklımın ucundan geçmedi zaten. Eşinizin akılsız bir finansal hamlesi olabilir.
Bitcoin- sanal bahis bağımlılığı gibi..
Çok haklısınız. Annemlere anlatsam bu olay çok büyür. Onlar da çok üzülür. O yüzden onlara ben paranın tamamını fazlasıyla aldığımızı söyledim. Neyse ben bi bardak soğuk su içip babam gibi ailesinin hakkını aramayan bi erkeği sevdiğim için biraz daha üzüleyim.Hanımefendi gelip sizi bi sarsmak istiyorumokudukça çok sinirleniyorum en iyisi gideyim. Ama lütfen biraz oturup düşünüp hakkınızı arayın yani sizinki aile değil mi onlara ayıp değil mi? Kızlarına taktıkları taki neden eşinizin ailesine gitsin? Ya gerçekten çok üzücü oku büyüt en mutlu günü diye para biriktir altın tak, eşi alsın kendi ailesine versin hem de sormadan.
Zaten ailesiyle sorun yok ki. Sorun eşinizde. Hata yapmış, size danışmamış ve üstüne de sizi haksız çıkarmaya çalışıyor. Bari havasını kabul etse. Trip de atıyor ne güzel dünya.Eşimin ailesiyle kötü olmak istemiyorum. Benim zoruma giden bana danışmadan bunu yapması benim hakkım olduğunu düşünmemesi. Zamanla geçer herhalde ama böyle şeyler de hiç unutulmuyor çevremden biliyorum. Bolluk içinde yüzüyor olsak dert etmezdim herhalde ama şu an hayat standartlarım oldukça düşük.
2 sene değil sadece 1 sene. Arabayı şirketten kiralasam o süreçte en azından derdine düşmezdim. Aptallık böyle bi şey işte.Benim altınları getirip masaya koyduğun gün aşacağım. Ama sizin ya da evin parasıyla değil. 2 sene araba kullanacağım diye birikimlerinizi yemiş.
Açıkça yazmak istemedim biri tanıyacak ve bu olay büyüyecek diye ama biz yurt dışına taşındık.
Siz sorunca üzerine düşündüm. Türkiye de kalan eşyalarımızdan birini benim ailemize vereceğimiz zaman eşim babasından izin almıştı. 10 bin liralık bi şeydi. Aileme onun karşılığında küçük bir borcumuz vardı onun kredisini ödemelerini söyledik. Ama dediğiniz gibi iş benim aileme geldiğinde bmyle oluyor galiba. Düğünümüz için benim ailem de oldukça masraf yaptı ama eşim sadece kendş ailesi yaptı sanıyor galiba. Ya da erkek tarafı olarak daha çok yapmış olmaları zoruna gidiyordur belki.
Bir de ailemin geçen aylarda 60 bin tl ye ihtiyacı oldu ve 3 ayda ödeyeceklerdi. Eşimin onu vermeye de gönlü olmadı. Ondan başka kenarda paramız yoktu onu düşündü ama yine de hepsini bir arada düşününce kendimi b*k gibi hissettim. Bi aydınlanma yaşadım şu an.
ayy o kadar sinirlendim ki. Hanımefendi hakkınızı savunsanıza resmen dünyanın en ucuz arabasını almışlar hem de eşiniz hala üste çıkmaya çalışıyor. İstesenize altınlarınızı??? Eşinizle severek mi evlendinizİnanın bu konuyu dert ettiğim ve konuşmaya çalıştığım için o bana trip atıyor. İki gün benimle konuşmadı. Ne zaman aşacaksın bunları diyip duruyor