- 25 Temmuz 2019
- 430
- 980
Bir Karadenizli olarak kendi akrabalarıma katlanamıyorum. Kendi tarafımızı seçemiyoruz ama eş olarak düşünenler 2 kez düşünsünler.
Bir Karadenizli olarak kendi akrabalarıma katlanamıyorum. Kendi tarafımızı seçemiyoruz ama eş olarak düşünenler 2 kez düşünsünler.İnsanları sınıflandırmak istemem ama Karadeniz ailesiyle geçinmenin zor olduğunu söyleyen 2 Karadeniz gelini arkadaşım oldu ve biri boşandı sonradan.Devam etmek istiyorsanız duymazdan gelmelisiniz,onların değişeceğini sanmıyorum.
Canım benzer şeyleri ben de yaşıyorum ama ben karadenizliyim eşim tarafı Anadolu bunun yöreyle ilgisi yoktur ama genelde karadenizli insanlar çok sıcakkanlı pozitiftir ben öyle bir aileden soğuk bir aileye düştüm. Etrafa olduğu kadar birbirlerine de saygıları yokBu akşam yaşadığım üzücü durumu sizlerle paylaşmak istiyorum.Yaklaşık 10 aylık evliyim ve eşimin ailesinin kaba davranışlarından o kadar yoruldumki..
ben mimarlık mezunuyum uzun süre iş arayıp kpss deneyip olmadıktan sonra evlendim.Çalışmadan evlenmek istemiyorum deyip 29 yaşında evlendim.Düğünün ertesi günü eşimin ailesine gittik.Normalde gitmezdim ama eşim bohçaları bırakalım vs deyince ilk günden gelmek istemiyorumcu olmayayım dedim.Daha o akşam kayınbabam bi misafir adama bizim matemede bi iş bak aklında bulunsun dedi pat diye.O an o kadar şaşırmıştımki hiçbi samimiyetim yokken daha çalışmaktan hiç bahsetmediğim kayınbabam benim adıma bunu dile getirdi..Hatta kayınvalidem sen niye diyosun belki mateme sordunmu! dedi.hatta söylediği adam o hoo daha dün bir bugün iki ne acelen var dedi kayınbabama.Bense yaşadığım şokla sonra konuşuruz baba bu konuyu deyip geçiştirdim.Sonra bu konu kapandı bi süre..
Daha sonra defalarca kez kayınbabam ortamlarda bak bizim gelinimizde mimar ama çalışmıyor sektör kötü ama bi yerden başlamak lazım gibi imalarda bulundu.herdefasında benim adıma hiç talep etmediğim halde yapılan bu konuşmalar o kadar can sıkıcı ki..hatta görümcemde konuya dahil olup çalışan kadınlardan dem vururdu yanımda.Eşim çalışıyor ve maddi bi sıkıntımız yok.Ayrıca babamda maddi olarak her ay destek olur bana kızım bi ihtiyacın olur diyerek..
Bi süre sonra anladımki eşimle baştan konuştuğum bu konu aslında problem onlar için.İnsanlar kaç iş başvurusunda bulunduğunu kaçından elendiğini...kpss den 90 üstü alsan dahi açıkta kalma ihtimalini gözyaşlarını bilmeden sadece yargılayıp dururlar.Hatta bigün malesef bizim durumumuz böyle 92 alan arkadaşım bile atanamadı yeniden hazırlanıyor dediğimde hımm yaa deyip sonra yine aynı konuyu defalarca açtılar.Bide suratıma bakıp tavrımı gözlemliyorlar..sürekli herşeyde gözetleniyorum en ufak mimiğime kadar.
Dünse yine aynı konu açıldı.Kayınbabam bi yeğeniyle konuşup insan bi yerden başlayacak ( kendisi eski mütahit.sektör kötü olunca çalışmayı bırakmış yıllardır.) hiddetle heyecanla bak bizim gelin şu bu deyip beni konuya dahil ediyor...
Bi an o kadar üzüldüm ve modum düştü ki..tv ye bakmaya çalışıyor moralimin çok bozulduğunu belli ederek ağlamaklı bi sesle baba benim mezun olduğum dönemden arkadaşlarımın %70 i işsiz dedim.kpss ye hazırlananlarda bi umut diye çalışıyor.vs deyince sesimin kısıldığını ordaki herkes farketti.Adam gözümün içine bakıp ağlayacağımı farketti.çok küçük duruma düştüğümü düşünüyorum.Ağlamamak için dakikalarca dudağımı ısırıp durdum.Ben şuan hiç çalışmayı düşünmeyen biride olabilirdim.Uzun süre iş aradığımı bulamadığımı bildikleri halde bu kaba sözleri duyuyorum.Eşimde orda hiç tepki vermeden dinledi.telefona baktı vs.Daha önce bi kez neden baban benim çalışmamı bu kadar istiyor deyince ne alakası var deyip savunmaya geçti.Asla beni anlamıcağını anladım.Akşam vedalaşırken hiçbişey olmamış gibi davransamda adamın bana nasıl içten içe kızdığını farkettim.
İşin kötüsü eşimin ailesi haftanın 2-3 günü oraya gitmemizi bekleyen bir aile.şu virüs günlerinde bile her hafta gittik.Gitmesem uzak duran gelin konumuna düşücem.Ailem başka şehirde uzakta tek başımayım ve kendimi çok yalnız hissediyorum...
Birde ben ne zaman kendimle ilgili iyi bişey yaptığımı söylesem hep aşağılayıcı eleştirel sözlerle karşılaşıyorum.Çiçek ekmek için saksı aldım dediğimde kayınvalidem alaycı bi gülüşle amaaan napcan onu dedi.bende yok anne seviyorum ben toprakla uğraşmayı dedim.ordaki herkes benim nasıl aciz kaldığımın farkındaydı.Hani şu herşeyin en iyisini kendisi yaptığına inanan kadınlar vardır.kayınvalidemde görümcemde öyledir.Sigara böreğim çok güzel olmasına rağmen ben onu şöyle sararım daha güzel.ben şunu şöyle yaparım.8 aylık hamileydim camları sildim.vs diye sürekli kendini öven tipler..Sarma sarıp evlerine götürüyorum görümcem bu pişmemişmi sanki diye söyler.diğerleri yoo pişmiş.Yüzüme bunu senmi sardın diyerek bakarlar.Yok hazır aldım demek gelir içimden ama gülümseyerek evet ben sardım diyorum..sonra eşimin teyzesi ameliyat oldu diye yemek yapar götürürüm.orda görümcem yine dolmaya şu baharatı koysan güzel olmuyor diye söylenir...
Velhasıl o kadar doluyumki...konuları karıştırmış olabilirim.Eski bi konum daha var hatta.orda daha net anlaşılır..
Hanımlar..gerçekten evlilik eşinin ailesiyle bunları ve daha nicelerini yaşamakmı...Kendime güvenimi kaybettim onların baskın bi şekilde fikirlerini savunup seni yetersiz hissettirmelerinden bıktım.Mesela bişey yaptım diyorum pasta vs. hımm güzel oldumu diye sorup evet deyince inanmayan gözlerle bakan tipler.Karadenizli bi aile ve malesef hiç alışık olmadığım küfürlü konuşmalar dönüyor.Daha ilginci onların sohbet diye adlandırdıkları bi araya gelince sürekli başkalarının dedikodularını dinliyorum.Hep bi eleştiri halindeler ailecek.Şu çirkin bu güzel yok şu tembel şu pis şu zengin vs. hiç tanımadığım insanların gıybetini duydum sesimi çıkaramadım.Kendime olan güvenimi kaybettim inanın pısırık birine dönüştüm..Sizce ben ne yapmalıyım..çok aciz ..yalnız ve çaresiz hissediyorum.
+1Çalışmamayı düşünmek diye bir şey olamaz, bu birey olmayı reddetmektir.
Şimdi eminim ki hayatım bunlarin içinde mi geçecek diye buhranlara giriyorsunuzdur. Çok iyi anlıyorum sizi, eşinizle oturup bu konuyu annesine ve kardesine kötü bir laf etmeden güzelce anlatmayı deneyin. Bak hayatım belki art niyetleri yoktur böyle böyle söylüyolar ben çok üzülüyorum ister istemez uzaklaşıyorum gibisinden. Bir de hayat geçmez öyle insanlarla görüşmenizi azaltma imkanınız yok mu?mesela dün saksıda çiçek soğan vs. yetiştireceğimi söylediğimde alaycı bi gülümsemeyle yüzüme baktılar.k.valide aman ne uğraşcan kendine iş çıkarcan babında aşağılayıcı bi bakış attı.sonra hangi balkona koycan dedi? oturma odası deyince niye mutfak değil diye sordu.çünkü orda çamaşır seriyorum dedim.En sonunda anne ben seviyorum toprakla uğraşmayı deyip gülümsedim ama nasıl çaresizce söylenmiş bi laftı bu.Bazen sen sınır koysanda karşıdakinin sınırı yoktur.Şunu farkettim görümcemde k.validemde birileri kendilerinden iyi bişey yaptığında hep bi eleştiri buluyorlar.Hani nasıl desem senmiiii...nasıl yaptınkiii..becerebildinmikiii...diye bakan tipler
Düzenlediğim yerleri, peşimden gelip tekrar kendi kafasına göre düzenleyen ve bunu benim evimde yapan kayınvalidem geldi aklıma sebepsizce.Hani şu herşeyin en iyisini kendisi yaptığına inanan kadınlar vardır.kayınvalidemde görümcemde öyledir.
kvde dediğimiz organizma genelde elestirmek icin var.Agzınla kus tutsan ,kanadı dısarda kaldı derler genelde.Bu akşam yaşadığım üzücü durumu sizlerle paylaşmak istiyorum.Yaklaşık 10 aylık evliyim ve eşimin ailesinin kaba davranışlarından o kadar yoruldumki..
ben mimarlık mezunuyum uzun süre iş arayıp kpss deneyip olmadıktan sonra evlendim.Çalışmadan evlenmek istemiyorum deyip 29 yaşında evlendim.Düğünün ertesi günü eşimin ailesine gittik.Normalde gitmezdim ama eşim bohçaları bırakalım vs deyince ilk günden gelmek istemiyorumcu olmayayım dedim.Daha o akşam kayınbabam bi misafir adama bizim matemede bi iş bak aklında bulunsun dedi pat diye.O an o kadar şaşırmıştımki hiçbi samimiyetim yokken daha çalışmaktan hiç bahsetmediğim kayınbabam benim adıma bunu dile getirdi..Hatta kayınvalidem sen niye diyosun belki mateme sordunmu! dedi.hatta söylediği adam o hoo daha dün bir bugün iki ne acelen var dedi kayınbabama.Bense yaşadığım şokla sonra konuşuruz baba bu konuyu deyip geçiştirdim.Sonra bu konu kapandı bi süre..
Daha sonra defalarca kez kayınbabam ortamlarda bak bizim gelinimizde mimar ama çalışmıyor sektör kötü ama bi yerden başlamak lazım gibi imalarda bulundu.herdefasında benim adıma hiç talep etmediğim halde yapılan bu konuşmalar o kadar can sıkıcı ki..hatta görümcemde konuya dahil olup çalışan kadınlardan dem vururdu yanımda.Eşim çalışıyor ve maddi bi sıkıntımız yok.Ayrıca babamda maddi olarak her ay destek olur bana kızım bi ihtiyacın olur diyerek..
Bi süre sonra anladımki eşimle baştan konuştuğum bu konu aslında problem onlar için.İnsanlar kaç iş başvurusunda bulunduğunu kaçından elendiğini...kpss den 90 üstü alsan dahi açıkta kalma ihtimalini gözyaşlarını bilmeden sadece yargılayıp dururlar.Hatta bigün malesef bizim durumumuz böyle 92 alan arkadaşım bile atanamadı yeniden hazırlanıyor dediğimde hımm yaa deyip sonra yine aynı konuyu defalarca açtılar.Bide suratıma bakıp tavrımı gözlemliyorlar..sürekli herşeyde gözetleniyorum en ufak mimiğime kadar.
Dünse yine aynı konu açıldı.Kayınbabam bi yeğeniyle konuşup insan bi yerden başlayacak ( kendisi eski mütahit.sektör kötü olunca çalışmayı bırakmış yıllardır.) hiddetle heyecanla bak bizim gelin şu bu deyip beni konuya dahil ediyor...
Bi an o kadar üzüldüm ve modum düştü ki..tv ye bakmaya çalışıyor moralimin çok bozulduğunu belli ederek ağlamaklı bi sesle baba benim mezun olduğum dönemden arkadaşlarımın %70 i işsiz dedim.kpss ye hazırlananlarda bi umut diye çalışıyor.vs deyince sesimin kısıldığını ordaki herkes farketti.Adam gözümün içine bakıp ağlayacağımı farketti.çok küçük duruma düştüğümü düşünüyorum.Ağlamamak için dakikalarca dudağımı ısırıp durdum.Ben şuan hiç çalışmayı düşünmeyen biride olabilirdim.Uzun süre iş aradığımı bulamadığımı bildikleri halde bu kaba sözleri duyuyorum.Eşimde orda hiç tepki vermeden dinledi.telefona baktı vs.Daha önce bi kez neden baban benim çalışmamı bu kadar istiyor deyince ne alakası var deyip savunmaya geçti.Asla beni anlamıcağını anladım.Akşam vedalaşırken hiçbişey olmamış gibi davransamda adamın bana nasıl içten içe kızdığını farkettim.
İşin kötüsü eşimin ailesi haftanın 2-3 günü oraya gitmemizi bekleyen bir aile.şu virüs günlerinde bile her hafta gittik.Gitmesem uzak duran gelin konumuna düşücem.Ailem başka şehirde uzakta tek başımayım ve kendimi çok yalnız hissediyorum...
Birde ben ne zaman kendimle ilgili iyi bişey yaptığımı söylesem hep aşağılayıcı eleştirel sözlerle karşılaşıyorum.Çiçek ekmek için saksı aldım dediğimde kayınvalidem alaycı bi gülüşle amaaan napcan onu dedi.bende yok anne seviyorum ben toprakla uğraşmayı dedim.ordaki herkes benim nasıl aciz kaldığımın farkındaydı.Hani şu herşeyin en iyisini kendisi yaptığına inanan kadınlar vardır.kayınvalidemde görümcemde öyledir.Sigara böreğim çok güzel olmasına rağmen ben onu şöyle sararım daha güzel.ben şunu şöyle yaparım.8 aylık hamileydim camları sildim.vs diye sürekli kendini öven tipler..Sarma sarıp evlerine götürüyorum görümcem bu pişmemişmi sanki diye söyler.diğerleri yoo pişmiş.Yüzüme bunu senmi sardın diyerek bakarlar.Yok hazır aldım demek gelir içimden ama gülümseyerek evet ben sardım diyorum..sonra eşimin teyzesi ameliyat oldu diye yemek yapar götürürüm.orda görümcem yine dolmaya şu baharatı koysan güzel olmuyor diye söylenir...
Velhasıl o kadar doluyumki...konuları karıştırmış olabilirim.Eski bi konum daha var hatta.orda daha net anlaşılır..
Hanımlar..gerçekten evlilik eşinin ailesiyle bunları ve daha nicelerini yaşamakmı...Kendime güvenimi kaybettim onların baskın bi şekilde fikirlerini savunup seni yetersiz hissettirmelerinden bıktım.Mesela bişey yaptım diyorum pasta vs. hımm güzel oldumu diye sorup evet deyince inanmayan gözlerle bakan tipler.Karadenizli bi aile ve malesef hiç alışık olmadığım küfürlü konuşmalar dönüyor.Daha ilginci onların sohbet diye adlandırdıkları bi araya gelince sürekli başkalarının dedikodularını dinliyorum.Hep bi eleştiri halindeler ailecek.Şu çirkin bu güzel yok şu tembel şu pis şu zengin vs. hiç tanımadığım insanların gıybetini duydum sesimi çıkaramadım.Kendime olan güvenimi kaybettim inanın pısırık birine dönüştüm..Sizce ben ne yapmalıyım..çok aciz ..yalnız ve çaresiz hissediyorum.