Evlilik böylemiydi..?

matemm .!.:

Bu akşam yaşadığım üzücü durumu sizlerle paylaşmak istiyorum.Yaklaşık 10 aylık evliyim ve eşimin ailesinin kaba davranışlarından o kadar yoruldumki..
ben mimarlık mezunuyum uzun süre iş arayıp kpss deneyip olmadıktan sonra evlendim.Çalışmadan evlenmek istemiyorum deyip 29 yaşında evlendim.Düğünün ertesi günü eşimin ailesine gittik.Normalde gitmezdim ama eşim bohçaları bırakalım vs deyince ilk günden gelmek istemiyorumcu olmayayım dedim.Daha o akşam kayınbabam bi misafir adama bizim matemede bi iş bak aklında bulunsun dedi pat diye.O an o kadar şaşırmıştımki hiçbi samimiyetim yokken daha çalışmaktan hiç bahsetmediğim kayınbabam benim adıma bunu dile getirdi..Hatta kayınvalidem sen niye diyosun belki mateme sordunmu! dedi.hatta söylediği adam o hoo daha dün bir bugün iki ne acelen var dedi kayınbabama.Bense yaşadığım şokla sonra konuşuruz baba bu konuyu deyip geçiştirdim.Sonra bu konu kapandı bi süre..

Daha sonra defalarca kez kayınbabam ortamlarda bak bizim gelinimizde mimar ama çalışmıyor sektör kötü ama bi yerden başlamak lazım gibi imalarda bulundu.herdefasında benim adıma hiç talep etmediğim halde yapılan bu konuşmalar o kadar can sıkıcı ki..hatta görümcemde konuya dahil olup çalışan kadınlardan dem vururdu yanımda.Eşim çalışıyor ve maddi bi sıkıntımız yok.Ayrıca babamda maddi olarak her ay destek olur bana kızım bi ihtiyacın olur diyerek..

Bi süre sonra anladımki eşimle baştan konuştuğum bu konu aslında problem onlar için.İnsanlar kaç iş başvurusunda bulunduğunu kaçından elendiğini...kpss den 90 üstü alsan dahi açıkta kalma ihtimalini gözyaşlarını bilmeden sadece yargılayıp dururlar.Hatta bigün malesef bizim durumumuz böyle 92 alan arkadaşım bile atanamadı yeniden hazırlanıyor dediğimde hımm yaa deyip sonra yine aynı konuyu defalarca açtılar.Bide suratıma bakıp tavrımı gözlemliyorlar..sürekli herşeyde gözetleniyorum en ufak mimiğime kadar.
Dünse yine aynı konu açıldı.Kayınbabam bi yeğeniyle konuşup insan bi yerden başlayacak ( kendisi eski mütahit.sektör kötü olunca çalışmayı bırakmış yıllardır.) hiddetle heyecanla bak bizim gelin şu bu deyip beni konuya dahil ediyor...
Bi an o kadar üzüldüm ve modum düştü ki..tv ye bakmaya çalışıyor moralimin çok bozulduğunu belli ederek ağlamaklı bi sesle baba benim mezun olduğum dönemden arkadaşlarımın %70 i işsiz dedim.kpss ye hazırlananlarda bi umut diye çalışıyor.vs deyince sesimin kısıldığını ordaki herkes farketti.Adam gözümün içine bakıp ağlayacağımı farketti.çok küçük duruma düştüğümü düşünüyorum.Ağlamamak için dakikalarca dudağımı ısırıp durdum.Ben şuan hiç çalışmayı düşünmeyen biride olabilirdim.Uzun süre iş aradığımı bulamadığımı bildikleri halde bu kaba sözleri duyuyorum.Eşimde orda hiç tepki vermeden dinledi.telefona baktı vs.Daha önce bi kez neden baban benim çalışmamı bu kadar istiyor deyince ne alakası var deyip savunmaya geçti.Asla beni anlamıcağını anladım.Akşam vedalaşırken hiçbişey olmamış gibi davransamda adamın bana nasıl içten içe kızdığını farkettim.

İşin kötüsü eşimin ailesi haftanın 2-3 günü oraya gitmemizi bekleyen bir aile.şu virüs günlerinde bile her hafta gittik.Gitmesem uzak duran gelin konumuna düşücem.Ailem başka şehirde uzakta tek başımayım ve kendimi çok yalnız hissediyorum...
Birde ben ne zaman kendimle ilgili iyi bişey yaptığımı söylesem hep aşağılayıcı eleştirel sözlerle karşılaşıyorum.Çiçek ekmek için saksı aldım dediğimde kayınvalidem alaycı bi gülüşle amaaan napcan onu dedi.bende yok anne seviyorum ben toprakla uğraşmayı dedim.ordaki herkes benim nasıl aciz kaldığımın farkındaydı.Hani şu herşeyin en iyisini kendisi yaptığına inanan kadınlar vardır.kayınvalidemde görümcemde öyledir.Sigara böreğim çok güzel olmasına rağmen ben onu şöyle sararım daha güzel.ben şunu şöyle yaparım.8 aylık hamileydim camları sildim.vs diye sürekli kendini öven tipler..Sarma sarıp evlerine götürüyorum görümcem bu pişmemişmi sanki diye söyler.diğerleri yoo pişmiş.Yüzüme bunu senmi sardın diyerek bakarlar.Yok hazır aldım demek gelir içimden ama gülümseyerek evet ben sardım diyorum..sonra eşimin teyzesi ameliyat oldu diye yemek yapar götürürüm.orda görümcem yine dolmaya şu baharatı koysan güzel olmuyor diye söylenir...
Velhasıl o kadar doluyumki...konuları karıştırmış olabilirim.Eski bi konum daha var hatta.orda daha net anlaşılır..
Hanımlar..gerçekten evlilik eşinin ailesiyle bunları ve daha nicelerini yaşamakmı...Kendime güvenimi kaybettim onların baskın bi şekilde fikirlerini savunup seni yetersiz hissettirmelerinden bıktım.Mesela bişey yaptım diyorum pasta vs. hımm güzel oldumu diye sorup evet deyince inanmayan gözlerle bakan tipler.Karadenizli bi aile ve malesef hiç alışık olmadığım küfürlü konuşmalar dönüyor.Daha ilginci onların sohbet diye adlandırdıkları bi araya gelince sürekli başkalarının dedikodularını dinliyorum.Hep bi eleştiri halindeler ailecek.Şu çirkin bu güzel yok şu tembel şu pis şu zengin vs. hiç tanımadığım insanların gıybetini duydum sesimi çıkaramadım.Kendime olan güvenimi kaybettim inanın pısırık birine dönüştüm..Sizce ben ne yapmalıyım..çok aciz ..yalnız ve çaresiz hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

matemm .!.:

Bu akşam yaşadığım üzücü durumu sizlerle paylaşmak istiyorum.Yaklaşık 10 aylık evliyim ve eşimin ailesinin kaba davranışlarından o kadar yoruldumki..
ben mimarlık mezunuyum uzun süre iş arayıp kpss deneyip olmadıktan sonra evlendim.Çalışmadan evlenmek istemiyorum deyip 29 yaşında evlendim.Düğünün ertesi günü eşimin ailesine gittik.Normalde gitmezdim ama eşim bohçaları bırakalım vs deyince ilk günden gelmek istemiyorumcu olmayayım dedim.Daha o akşam kayınbabam bi misafir adama bizim matemede bi iş bak aklında bulunsun dedi pat diye.O an o kadar şaşırmıştımki hiçbi samimiyetim yokken daha çalışmaktan hiç bahsetmediğim kayınbabam benim adıma bunu dile getirdi..Hatta kayınvalidem sen niye diyosun belki mateme sordunmu! dedi.hatta söylediği adam o hoo daha dün bir bugün iki ne acelen var dedi kayınbabama.Bense yaşadığım şokla sonra konuşuruz baba bu konuyu deyip geçiştirdim.Sonra bu konu kapandı bi süre..

Daha sonra defalarca kez kayınbabam ortamlarda bak bizim gelinimizde mimar ama çalışmıyor sektör kötü ama bi yerden başlamak lazım gibi imalarda bulundu.herdefasında benim adıma hiç talep etmediğim halde yapılan bu konuşmalar o kadar can sıkıcı ki..hatta görümcemde konuya dahil olup çalışan kadınlardan dem vururdu yanımda.Eşim çalışıyor ve maddi bi sıkıntımız yok.Ayrıca babamda maddi olarak her ay destek olur bana kızım bi ihtiyacın olur diyerek..

Bi süre sonra anladımki eşimle baştan konuştuğum bu konu aslında problem onlar için.İnsanlar kaç iş başvurusunda bulunduğunu kaçından elendiğini...kpss den 90 üstü alsan dahi açıkta kalma ihtimalini gözyaşlarını bilmeden sadece yargılayıp dururlar.Hatta bigün malesef bizim durumumuz böyle 92 alan arkadaşım bile atanamadı yeniden hazırlanıyor dediğimde hımm yaa deyip sonra yine aynı konuyu defalarca açtılar.Bide suratıma bakıp tavrımı gözlemliyorlar..sürekli herşeyde gözetleniyorum en ufak mimiğime kadar.
Dünse yine aynı konu açıldı.Kayınbabam bi yeğeniyle konuşup insan bi yerden başlayacak ( kendisi eski mütahit.sektör kötü olunca çalışmayı bırakmış yıllardır.) hiddetle heyecanla bak bizim gelin şu bu deyip beni konuya dahil ediyor...
Bi an o kadar üzüldüm ve modum düştü ki..tv ye bakmaya çalışıyor moralimin çok bozulduğunu belli ederek ağlamaklı bi sesle baba benim mezun olduğum dönemden arkadaşlarımın %70 i işsiz dedim.kpss ye hazırlananlarda bi umut diye çalışıyor.vs deyince sesimin kısıldığını ordaki herkes farketti.Adam gözümün içine bakıp ağlayacağımı farketti.çok küçük duruma düştüğümü düşünüyorum.Ağlamamak için dakikalarca dudağımı ısırıp durdum.Ben şuan hiç çalışmayı düşünmeyen biride olabilirdim.Uzun süre iş aradığımı bulamadığımı bildikleri halde bu kaba sözleri duyuyorum.Eşimde orda hiç tepki vermeden dinledi.telefona baktı vs.Daha önce bi kez neden baban benim çalışmamı bu kadar istiyor deyince ne alakası var deyip savunmaya geçti.Asla beni anlamıcağını anladım.Akşam vedalaşırken hiçbişey olmamış gibi davransamda adamın bana nasıl içten içe kızdığını farkettim.

İşin kötüsü eşimin ailesi haftanın 2-3 günü oraya gitmemizi bekleyen bir aile.şu virüs günlerinde bile her hafta gittik.Gitmesem uzak duran gelin konumuna düşücem.Ailem başka şehirde uzakta tek başımayım ve kendimi çok yalnız hissediyorum...
Birde ben ne zaman kendimle ilgili iyi bişey yaptığımı söylesem hep aşağılayıcı eleştirel sözlerle karşılaşıyorum.Çiçek ekmek için saksı aldım dediğimde kayınvalidem alaycı bi gülüşle amaaan napcan onu dedi.bende yok anne seviyorum ben toprakla uğraşmayı dedim.ordaki herkes benim nasıl aciz kaldığımın farkındaydı.Hani şu herşeyin en iyisini kendisi yaptığına inanan kadınlar vardır.kayınvalidemde görümcemde öyledir.Sigara böreğim çok güzel olmasına rağmen ben onu şöyle sararım daha güzel.ben şunu şöyle yaparım.8 aylık hamileydim camları sildim.vs diye sürekli kendini öven tipler..Sarma sarıp evlerine götürüyorum görümcem bu pişmemişmi sanki diye söyler.diğerleri yoo pişmiş.Yüzüme bunu senmi sardın diyerek bakarlar.Yok hazır aldım demek gelir içimden ama gülümseyerek evet ben sardım diyorum..sonra eşimin teyzesi ameliyat oldu diye yemek yapar götürürüm.orda görümcem yine dolmaya şu baharatı koysan güzel olmuyor diye söylenir...
Velhasıl o kadar doluyumki...konuları karıştırmış olabilirim.Eski bi konum daha var hatta.orda daha net anlaşılır..
Hanımlar..gerçekten evlilik eşinin ailesiyle bunları ve daha nicelerini yaşamakmı...Kendime güvenimi kaybettim onların baskın bi şekilde fikirlerini savunup seni yetersiz hissettirmelerinden bıktım.Mesela bişey yaptım diyorum pasta vs. hımm güzel oldumu diye sorup evet deyince inanmayan gözlerle bakan tipler.Karadenizli bi aile ve malesef hiç alışık olmadığım küfürlü konuşmalar dönüyor.Daha ilginci onların sohbet diye adlandırdıkları bi araya gelince sürekli başkalarının dedikodularını dinliyorum.Hep bi eleştiri halindeler ailecek.Şu çirkin bu güzel yok şu tembel şu pis şu zengin vs. hiç tanımadığım insanların gıybetini duydum sesimi çıkaramadım.Kendime olan güvenimi kaybettim inanın pısırık birine dönüştüm..Sizce ben ne yapmalıyım..çok aciz ..yalnız ve çaresiz hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

matemm .!.:

Bu akşam yaşadığım üzücü durumu sizlerle paylaşmak istiyorum.Yaklaşık 10 aylık evliyim ve eşimin ailesinin kaba davranışlarından o kadar yoruldumki..
ben mimarlık mezunuyum uzun süre iş arayıp kpss deneyip olmadıktan sonra evlendim.Çalışmadan evlenmek istemiyorum deyip 29 yaşında evlendim.Düğünün ertesi günü eşimin ailesine gittik.Normalde gitmezdim ama eşim bohçaları bırakalım vs deyince ilk günden gelmek istemiyorumcu olmayayım dedim.Daha o akşam kayınbabam bi misafir adama bizim matemede bi iş bak aklında bulunsun dedi pat diye.O an o kadar şaşırmıştımki hiçbi samimiyetim yokken daha çalışmaktan hiç bahsetmediğim kayınbabam benim adıma bunu dile getirdi..Hatta kayınvalidem sen niye diyosun belki mateme sordunmu! dedi.hatta söylediği adam o hoo daha dün bir bugün iki ne acelen var dedi kayınbabama.Bense yaşadığım şokla sonra konuşuruz baba bu konuyu deyip geçiştirdim.Sonra bu konu kapandı bi süre..

Daha sonra defalarca kez kayınbabam ortamlarda bak bizim gelinimizde mimar ama çalışmıyor sektör kötü ama bi yerden başlamak lazım gibi imalarda bulundu.herdefasında benim adıma hiç talep etmediğim halde yapılan bu konuşmalar o kadar can sıkıcı ki..hatta görümcemde konuya dahil olup çalışan kadınlardan dem vururdu yanımda.Eşim çalışıyor ve maddi bi sıkıntımız yok.Ayrıca babamda maddi olarak her ay destek olur bana kızım bi ihtiyacın olur diyerek..

Bi süre sonra anladımki eşimle baştan konuştuğum bu konu aslında problem onlar için.İnsanlar kaç iş başvurusunda bulunduğunu kaçından elendiğini...kpss den 90 üstü alsan dahi açıkta kalma ihtimalini gözyaşlarını bilmeden sadece yargılayıp dururlar.Hatta bigün malesef bizim durumumuz böyle 92 alan arkadaşım bile atanamadı yeniden hazırlanıyor dediğimde hımm yaa deyip sonra yine aynı konuyu defalarca açtılar.Bide suratıma bakıp tavrımı gözlemliyorlar..sürekli herşeyde gözetleniyorum en ufak mimiğime kadar.
Dünse yine aynı konu açıldı.Kayınbabam bi yeğeniyle konuşup insan bi yerden başlayacak ( kendisi eski mütahit.sektör kötü olunca çalışmayı bırakmış yıllardır.) hiddetle heyecanla bak bizim gelin şu bu deyip beni konuya dahil ediyor...
Bi an o kadar üzüldüm ve modum düştü ki..tv ye bakmaya çalışıyor moralimin çok bozulduğunu belli ederek ağlamaklı bi sesle baba benim mezun olduğum dönemden arkadaşlarımın %70 i işsiz dedim.kpss ye hazırlananlarda bi umut diye çalışıyor.vs deyince sesimin kısıldığını ordaki herkes farketti.Adam gözümün içine bakıp ağlayacağımı farketti.çok küçük duruma düştüğümü düşünüyorum.Ağlamamak için dakikalarca dudağımı ısırıp durdum.Ben şuan hiç çalışmayı düşünmeyen biride olabilirdim.Uzun süre iş aradığımı bulamadığımı bildikleri halde bu kaba sözleri duyuyorum.Eşimde orda hiç tepki vermeden dinledi.telefona baktı vs.Daha önce bi kez neden baban benim çalışmamı bu kadar istiyor deyince ne alakası var deyip savunmaya geçti.Asla beni anlamıcağını anladım.Akşam vedalaşırken hiçbişey olmamış gibi davransamda adamın bana nasıl içten içe kızdığını farkettim.

İşin kötüsü eşimin ailesi haftanın 2-3 günü oraya gitmemizi bekleyen bir aile.şu virüs günlerinde bile her hafta gittik.Gitmesem uzak duran gelin konumuna düşücem.Ailem başka şehirde uzakta tek başımayım ve kendimi çok yalnız hissediyorum...
Birde ben ne zaman kendimle ilgili iyi bişey yaptığımı söylesem hep aşağılayıcı eleştirel sözlerle karşılaşıyorum.Çiçek ekmek için saksı aldım dediğimde kayınvalidem alaycı bi gülüşle amaaan napcan onu dedi.bende yok anne seviyorum ben toprakla uğraşmayı dedim.ordaki herkes benim nasıl aciz kaldığımın farkındaydı.Hani şu herşeyin en iyisini kendisi yaptığına inanan kadınlar vardır.kayınvalidemde görümcemde öyledir.Sigara böreğim çok güzel olmasına rağmen ben onu şöyle sararım daha güzel.ben şunu şöyle yaparım.8 aylık hamileydim camları sildim.vs diye sürekli kendini öven tipler..Sarma sarıp evlerine götürüyorum görümcem bu pişmemişmi sanki diye söyler.diğerleri yoo pişmiş.Yüzüme bunu senmi sardın diyerek bakarlar.Yok hazır aldım demek gelir içimden ama gülümseyerek evet ben sardım diyorum..sonra eşimin teyzesi ameliyat oldu diye yemek yapar götürürüm.orda görümcem yine dolmaya şu baharatı koysan güzel olmuyor diye söylenir...
Velhasıl o kadar doluyumki...konuları karıştırmış olabilirim.Eski bi konum daha var hatta.orda daha net anlaşılır..
Hanımlar..gerçekten evlilik eşinin ailesiyle bunları ve daha nicelerini yaşamakmı...Kendime güvenimi kaybettim onların baskın bi şekilde fikirlerini savunup seni yetersiz hissettirmelerinden bıktım.Mesela bişey yaptım diyorum pasta vs. hımm güzel oldumu diye sorup evet deyince inanmayan gözlerle bakan tipler.Karadenizli bi aile ve malesef hiç alışık olmadığım küfürlü konuşmalar dönüyor.Daha ilginci onların sohbet diye adlandırdıkları bi araya gelince sürekli başkalarının dedikodularını dinliyorum.Hep bi eleştiri halindeler ailecek.Şu çirkin bu güzel yok şu tembel şu pis şu zengin vs. hiç tanımadığım insanların gıybetini duydum sesimi çıkaramadım.Kendime olan güvenimi kaybettim inanın pısırık birine dönüştüm..Sizce ben ne yapmalıyım..çok aciz ..yalnız ve çaresiz hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

matemm .!.:

Bu akşam yaşadığım üzücü durumu sizlerle paylaşmak istiyorum.Yaklaşık 10 aylık evliyim ve eşimin ailesinin kaba davranışlarından o kadar yoruldumki..
ben mimarlık mezunuyum uzun süre iş arayıp kpss deneyip olmadıktan sonra evlendim.Çalışmadan evlenmek istemiyorum deyip 29 yaşında evlendim.Düğünün ertesi günü eşimin ailesine gittik.Normalde gitmezdim ama eşim bohçaları bırakalım vs deyince ilk günden gelmek istemiyorumcu olmayayım dedim.Daha o akşam kayınbabam bi misafir adama bizim matemede bi iş bak aklında bulunsun dedi pat diye.O an o kadar şaşırmıştımki hiçbi samimiyetim yokken daha çalışmaktan hiç bahsetmediğim kayınbabam benim adıma bunu dile getirdi..Hatta kayınvalidem sen niye diyosun belki mateme sordunmu! dedi.hatta söylediği adam o hoo daha dün bir bugün iki ne acelen var dedi kayınbabama.Bense yaşadığım şokla sonra konuşuruz baba bu konuyu deyip geçiştirdim.Sonra bu konu kapandı bi süre..

Daha sonra defalarca kez kayınbabam ortamlarda bak bizim gelinimizde mimar ama çalışmıyor sektör kötü ama bi yerden başlamak lazım gibi imalarda bulundu.herdefasında benim adıma hiç talep etmediğim halde yapılan bu konuşmalar o kadar can sıkıcı ki..hatta görümcemde konuya dahil olup çalışan kadınlardan dem vururdu yanımda.Eşim çalışıyor ve maddi bi sıkıntımız yok.Ayrıca babamda maddi olarak her ay destek olur bana kızım bi ihtiyacın olur diyerek..

Bi süre sonra anladımki eşimle baştan konuştuğum bu konu aslında problem onlar için.İnsanlar kaç iş başvurusunda bulunduğunu kaçından elendiğini...kpss den 90 üstü alsan dahi açıkta kalma ihtimalini gözyaşlarını bilmeden sadece yargılayıp dururlar.Hatta bigün malesef bizim durumumuz böyle 92 alan arkadaşım bile atanamadı yeniden hazırlanıyor dediğimde hımm yaa deyip sonra yine aynı konuyu defalarca açtılar.Bide suratıma bakıp tavrımı gözlemliyorlar..sürekli herşeyde gözetleniyorum en ufak mimiğime kadar.
Dünse yine aynı konu açıldı.Kayınbabam bi yeğeniyle konuşup insan bi yerden başlayacak ( kendisi eski mütahit.sektör kötü olunca çalışmayı bırakmış yıllardır.) hiddetle heyecanla bak bizim gelin şu bu deyip beni konuya dahil ediyor...
Bi an o kadar üzüldüm ve modum düştü ki..tv ye bakmaya çalışıyor moralimin çok bozulduğunu belli ederek ağlamaklı bi sesle baba benim mezun olduğum dönemden arkadaşlarımın %70 i işsiz dedim.kpss ye hazırlananlarda bi umut diye çalışıyor.vs deyince sesimin kısıldığını ordaki herkes farketti.Adam gözümün içine bakıp ağlayacağımı farketti.çok küçük duruma düştüğümü düşünüyorum.Ağlamamak için dakikalarca dudağımı ısırıp durdum.Ben şuan hiç çalışmayı düşünmeyen biride olabilirdim.Uzun süre iş aradığımı bulamadığımı bildikleri halde bu kaba sözleri duyuyorum.Eşimde orda hiç tepki vermeden dinledi.telefona baktı vs.Daha önce bi kez neden baban benim çalışmamı bu kadar istiyor deyince ne alakası var deyip savunmaya geçti.Asla beni anlamıcağını anladım.Akşam vedalaşırken hiçbişey olmamış gibi davransamda adamın bana nasıl içten içe kızdığını farkettim.

İşin kötüsü eşimin ailesi haftanın 2-3 günü oraya gitmemizi bekleyen bir aile.şu virüs günlerinde bile her hafta gittik.Gitmesem uzak duran gelin konumuna düşücem.Ailem başka şehirde uzakta tek başımayım ve kendimi çok yalnız hissediyorum...
Birde ben ne zaman kendimle ilgili iyi bişey yaptığımı söylesem hep aşağılayıcı eleştirel sözlerle karşılaşıyorum.Çiçek ekmek için saksı aldım dediğimde kayınvalidem alaycı bi gülüşle amaaan napcan onu dedi.bende yok anne seviyorum ben toprakla uğraşmayı dedim.ordaki herkes benim nasıl aciz kaldığımın farkındaydı.Hani şu herşeyin en iyisini kendisi yaptığına inanan kadınlar vardır.kayınvalidemde görümcemde öyledir.Sigara böreğim çok güzel olmasına rağmen ben onu şöyle sararım daha güzel.ben şunu şöyle yaparım.8 aylık hamileydim camları sildim.vs diye sürekli kendini öven tipler..Sarma sarıp evlerine götürüyorum görümcem bu pişmemişmi sanki diye söyler.diğerleri yoo pişmiş.Yüzüme bunu senmi sardın diyerek bakarlar.Yok hazır aldım demek gelir içimden ama gülümseyerek evet ben sardım diyorum..sonra eşimin teyzesi ameliyat oldu diye yemek yapar götürürüm.orda görümcem yine dolmaya şu baharatı koysan güzel olmuyor diye söylenir...
Velhasıl o kadar doluyumki...konuları karıştırmış olabilirim.Eski bi konum daha var hatta.orda daha net anlaşılır..
Hanımlar..gerçekten evlilik eşinin ailesiyle bunları ve daha nicelerini yaşamakmı...Kendime güvenimi kaybettim onların baskın bi şekilde fikirlerini savunup seni yetersiz hissettirmelerinden bıktım.Mesela bişey yaptım diyorum pasta vs. hımm güzel oldumu diye sorup evet deyince inanmayan gözlerle bakan tipler.Karadenizli bi aile ve malesef hiç alışık olmadığım küfürlü konuşmalar dönüyor.Daha ilginci onların sohbet diye adlandırdıkları bi araya gelince sürekli başkalarının dedikodularını dinliyorum.Hep bi eleştiri halindeler ailecek.Şu çirkin bu güzel yok şu tembel şu pis şu zengin vs. hiç tanımadığım insanların gıybetini duydum sesimi çıkaramadım.Kendime olan güvenimi kaybettim inanın pısırık birine dönüştüm..Sizce ben ne yapmalıyım..çok aciz ..yalnız ve çaresiz hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

nomunomuchua .!.:

Konu başlığına cevabım: Evet canım böyleydi. Aramıza hoşgeldin..

Öncelikle sen fazla naifsin, üzerindeki o hanımefendi elbisesini çıkar ve
hislerini çat çat söylemekten çekinme. Eşinden hayır yok belli ki..
Seni üzmelerine son vermek sana düşüyor.
Yemeklerine olumsuz yorum yapıyorlar madem elin boş git, en kötü hazır paket al götür.
Emek verme, boşuna kötü hissetmemiş olursun.
Hazır cevap ol.
Kp'e ben hayatımdan bu şekilde memnunum eşim de öyle.
Siz tasa etmeyin diyeceksin.
Görümceye ''Ne akıl ama 8 aylık hamile cam sildiğini başka yerde anlatma, gülerler vallahi.'' diyeceksin.
Şu yemek böyle yapılır diye akıl verene ''Ee herkesin damak tadı başka tabi, bana da sizinki fazla baharatlı geliyor. '' deyip susturacaksın.

Öyle gözlerini kızartıp, burnunu çekersen üzen çok olur bacım.

Not: Karadenizliyim, evet ağzımız bozuktur kendi aramızda yalan yok :)
Bu size tuhaf gelebilir anlıyorum.

Genişletmek için tıkla...

matemm .!.:

Bu akşam yaşadığım üzücü durumu sizlerle paylaşmak istiyorum.Yaklaşık 10 aylık evliyim ve eşimin ailesinin kaba davranışlarından o kadar yoruldumki..
ben mimarlık mezunuyum uzun süre iş arayıp kpss deneyip olmadıktan sonra evlendim.Çalışmadan evlenmek istemiyorum deyip 29 yaşında evlendim.Düğünün ertesi günü eşimin ailesine gittik.Normalde gitmezdim ama eşim bohçaları bırakalım vs deyince ilk günden gelmek istemiyorumcu olmayayım dedim.Daha o akşam kayınbabam bi misafir adama bizim matemede bi iş bak aklında bulunsun dedi pat diye.O an o kadar şaşırmıştımki hiçbi samimiyetim yokken daha çalışmaktan hiç bahsetmediğim kayınbabam benim adıma bunu dile getirdi..Hatta kayınvalidem sen niye diyosun belki mateme sordunmu! dedi.hatta söylediği adam o hoo daha dün bir bugün iki ne acelen var dedi kayınbabama.Bense yaşadığım şokla sonra konuşuruz baba bu konuyu deyip geçiştirdim.Sonra bu konu kapandı bi süre..

Daha sonra defalarca kez kayınbabam ortamlarda bak bizim gelinimizde mimar ama çalışmıyor sektör kötü ama bi yerden başlamak lazım gibi imalarda bulundu.herdefasında benim adıma hiç talep etmediğim halde yapılan bu konuşmalar o kadar can sıkıcı ki..hatta görümcemde konuya dahil olup çalışan kadınlardan dem vururdu yanımda.Eşim çalışıyor ve maddi bi sıkıntımız yok.Ayrıca babamda maddi olarak her ay destek olur bana kızım bi ihtiyacın olur diyerek..

Bi süre sonra anladımki eşimle baştan konuştuğum bu konu aslında problem onlar için.İnsanlar kaç iş başvurusunda bulunduğunu kaçından elendiğini...kpss den 90 üstü alsan dahi açıkta kalma ihtimalini gözyaşlarını bilmeden sadece yargılayıp dururlar.Hatta bigün malesef bizim durumumuz böyle 92 alan arkadaşım bile atanamadı yeniden hazırlanıyor dediğimde hımm yaa deyip sonra yine aynı konuyu defalarca açtılar.Bide suratıma bakıp tavrımı gözlemliyorlar..sürekli herşeyde gözetleniyorum en ufak mimiğime kadar.
Dünse yine aynı konu açıldı.Kayınbabam bi yeğeniyle konuşup insan bi yerden başlayacak ( kendisi eski mütahit.sektör kötü olunca çalışmayı bırakmış yıllardır.) hiddetle heyecanla bak bizim gelin şu bu deyip beni konuya dahil ediyor...
Bi an o kadar üzüldüm ve modum düştü ki..tv ye bakmaya çalışıyor moralimin çok bozulduğunu belli ederek ağlamaklı bi sesle baba benim mezun olduğum dönemden arkadaşlarımın %70 i işsiz dedim.kpss ye hazırlananlarda bi umut diye çalışıyor.vs deyince sesimin kısıldığını ordaki herkes farketti.Adam gözümün içine bakıp ağlayacağımı farketti.çok küçük duruma düştüğümü düşünüyorum.Ağlamamak için dakikalarca dudağımı ısırıp durdum.Ben şuan hiç çalışmayı düşünmeyen biride olabilirdim.Uzun süre iş aradığımı bulamadığımı bildikleri halde bu kaba sözleri duyuyorum.Eşimde orda hiç tepki vermeden dinledi.telefona baktı vs.Daha önce bi kez neden baban benim çalışmamı bu kadar istiyor deyince ne alakası var deyip savunmaya geçti.Asla beni anlamıcağını anladım.Akşam vedalaşırken hiçbişey olmamış gibi davransamda adamın bana nasıl içten içe kızdığını farkettim.

İşin kötüsü eşimin ailesi haftanın 2-3 günü oraya gitmemizi bekleyen bir aile.şu virüs günlerinde bile her hafta gittik.Gitmesem uzak duran gelin konumuna düşücem.Ailem başka şehirde uzakta tek başımayım ve kendimi çok yalnız hissediyorum...
Birde ben ne zaman kendimle ilgili iyi bişey yaptığımı söylesem hep aşağılayıcı eleştirel sözlerle karşılaşıyorum.Çiçek ekmek için saksı aldım dediğimde kayınvalidem alaycı bi gülüşle amaaan napcan onu dedi.bende yok anne seviyorum ben toprakla uğraşmayı dedim.ordaki herkes benim nasıl aciz kaldığımın farkındaydı.Hani şu herşeyin en iyisini kendisi yaptığına inanan kadınlar vardır.kayınvalidemde görümcemde öyledir.Sigara böreğim çok güzel olmasına rağmen ben onu şöyle sararım daha güzel.ben şunu şöyle yaparım.8 aylık hamileydim camları sildim.vs diye sürekli kendini öven tipler..Sarma sarıp evlerine götürüyorum görümcem bu pişmemişmi sanki diye söyler.diğerleri yoo pişmiş.Yüzüme bunu senmi sardın diyerek bakarlar.Yok hazır aldım demek gelir içimden ama gülümseyerek evet ben sardım diyorum..sonra eşimin teyzesi ameliyat oldu diye yemek yapar götürürüm.orda görümcem yine dolmaya şu baharatı koysan güzel olmuyor diye söylenir...
Velhasıl o kadar doluyumki...konuları karıştırmış olabilirim.Eski bi konum daha var hatta.orda daha net anlaşılır..
Hanımlar..gerçekten evlilik eşinin ailesiyle bunları ve daha nicelerini yaşamakmı...Kendime güvenimi kaybettim onların baskın bi şekilde fikirlerini savunup seni yetersiz hissettirmelerinden bıktım.Mesela bişey yaptım diyorum pasta vs. hımm güzel oldumu diye sorup evet deyince inanmayan gözlerle bakan tipler.Karadenizli bi aile ve malesef hiç alışık olmadığım küfürlü konuşmalar dönüyor.Daha ilginci onların sohbet diye adlandırdıkları bi araya gelince sürekli başkalarının dedikodularını dinliyorum.Hep bi eleştiri halindeler ailecek.Şu çirkin bu güzel yok şu tembel şu pis şu zengin vs. hiç tanımadığım insanların gıybetini duydum sesimi çıkaramadım.Kendime olan güvenimi kaybettim inanın pısırık birine dönüştüm..Sizce ben ne yapmalıyım..çok aciz ..yalnız ve çaresiz hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

Ozlemesra .!.:

Neden kendinize olan güveninizi kaybediyorsunuz. Bu özgüven birkaç insanın içi boş yorumlar yapmasıyla kaybolacak kadar kolay bir şey mi. Birçoğumuz ailemizden uzaktayız ama bu sahipsiz olduğumuz anlamına gelmezki kendinizi sanki acınacak savunmasız bir durumda gibi lanse ederseniz ezilmek için davetiye çıkarmış gibi olursunuz. Ayrıca ben sizin yerinizde olsam ağlamamak için dudağımı ısırdığım o gün evden bir şey olmamış gibi vedalaşarak çıkmak yerine soğuk mesafeli davranarak çıkardım ki k.babam beni üzdüğünü kırdığını fark etsin. Madem bu iş/işsizlik konusunda bu kadar hassassınız ve eşiniz bu konuda pasif kalıyor sizi üzmesine müsaade ediyor e o zaman iş başa düştü demektir kendiniz tepkiler koymalı kendinizi savunmalısınız. Öte yandan kimseye yaptığınız işi beğendirmek zorunda hissetmeyin görümce k.valideniz takdir etmiyor diye siz kötü sarma yapıyorsunuz demek olmuyor bu yani onlardan takdir beklemeyi bırakırsanız daha az üzülürsünüz bence.

Genişletmek için tıkla...