Bu iş bitmiştir dediniz de eşiniz bir şey demedi ?Merhaba hanımlar.. hayatta çok yalnız annemden başka dertlesecek kimsem yok hoş olsa da guvenip anlatır mıyım orasını bilemiyorum ama buraya yazıp içimi dökmek istiyorum yoksa gerçekten ya hasta olacağım umarım sert cevaplar almam.
Smdi bizim 6 senesi evlilik olmak üzere 15 senelik beraberliğimiz var. Birbirimizi cok bekledik cok sevdik severek evlendik ama benim eşim bekarken de hep agresif sinirli bir yapıdaydı ben de sakin daha naif bir yapıdaydım onu hep idare ettim çünkü sevgimiz aradaki bag çok güçlüydü beni de gerçekten mutlu ediyordu bu hayatta.
Evlendikten sonrasında da bu devam etti. Iyiyken cok iyiyiz ama bir incir cekirdegini doldurmayacak sebepten de tepetaklak olabiliyoruz. 2 yaşında dünyalar tatlısı bir kızımız var ben çalışmıyorum bebeğime bakıyorum. Çalışmak istiyorum fakat şuan için gerekli şartlara sahip değilim. Eşim artık dozu artırdı kavga esnasında küfür ediyor şahsıma. Yani asla öfke kontrolü yok ağzına gelen çıkıyor. Benim de hayatta asla dediğim birşeydir küfür çünkü babamdan biliyorum babam da anneme kendimi bildim bileli küfürler yağdırır. Maalesef ki kızlar annelerin kaderini yaşar tezini birebir yaşıyorum.
Eşim çocuğuna evine bağlı diyebileceğim aldatmaydi alkol vs.asla kötü bir alışkanlığı olmayan isten eve evden işe bu döngünün dışına çıkmayan hayatı düzgün biri. Beni sıkmaz bunaltmaz harcadigimin vs.hesabini sormaz suna ihtiyacım var dediğimde hemen çıkarır verir. Tabi ki bunlar küfür etmek gibi kötü bir huyu ört bas edemez fakat bunları da belirtmek istedim. Boşanmak hep aklımda fakat kendime güvenemiyorum psikolojim iyi değil güçlü hissedemiyorum kendimi. Küfür boşanmak için fazlasıyla geçerli bir sebep değil mi yani bilemiyorum benm yaşadığımi yaşayan var mı aranızda. Sağlıklı düşünemiyorum. Lutfen sağlıklı düşünmeme yardım eder misiniz desteğinize ihtiyacım var. Boşansam anne evinde benm yaşadığımin daha fazlası bir durumla karşı karşıya kalacağım ki zaten şuan annemin evine geldim en sonki olaydan sonra bu iş bitmiştir dedim ama doğru bir karar verdim mi bundan sonrasında ne yapacağım bebeğimle Bilemiyorum zor durumdayım psikolojik olarak.
Sizin bir değeriniz var ve kim olursa olsun böyle davranamaz.Merhaba hanımlar.. hayatta çok yalnız annemden başka dertlesecek kimsem yok hoş olsa da guvenip anlatır mıyım orasını bilemiyorum ama buraya yazıp içimi dökmek istiyorum yoksa gerçekten ya hasta olacağım umarım sert cevaplar almam.
Smdi bizim 6 senesi evlilik olmak üzere 15 senelik beraberliğimiz var. Birbirimizi cok bekledik cok sevdik severek evlendik ama benim eşim bekarken de hep agresif sinirli bir yapıdaydı ben de sakin daha naif bir yapıdaydım onu hep idare ettim çünkü sevgimiz aradaki bag çok güçlüydü beni de gerçekten mutlu ediyordu bu hayatta.
Evlendikten sonrasında da bu devam etti. Iyiyken cok iyiyiz ama bir incir cekirdegini doldurmayacak sebepten de tepetaklak olabiliyoruz. 2 yaşında dünyalar tatlısı bir kızımız var ben çalışmıyorum bebeğime bakıyorum. Çalışmak istiyorum fakat şuan için gerekli şartlara sahip değilim. Eşim artık dozu artırdı kavga esnasında küfür ediyor şahsıma. Yani asla öfke kontrolü yok ağzına gelen çıkıyor. Benim de hayatta asla dediğim birşeydir küfür çünkü babamdan biliyorum babam da anneme kendimi bildim bileli küfürler yağdırır. Maalesef ki kızlar annelerin kaderini yaşar tezini birebir yaşıyorum.
Eşim çocuğuna evine bağlı diyebileceğim aldatmaydi alkol vs.asla kötü bir alışkanlığı olmayan isten eve evden işe bu döngünün dışına çıkmayan hayatı düzgün biri. Beni sıkmaz bunaltmaz harcadigimin vs.hesabini sormaz suna ihtiyacım var dediğimde hemen çıkarır verir. Tabi ki bunlar küfür etmek gibi kötü bir huyu ört bas edemez fakat bunları da belirtmek istedim. Boşanmak hep aklımda fakat kendime güvenemiyorum psikolojim iyi değil güçlü hissedemiyorum kendimi. Küfür boşanmak için fazlasıyla geçerli bir sebep değil mi yani bilemiyorum benm yaşadığımi yaşayan var mı aranızda. Sağlıklı düşünemiyorum. Lutfen sağlıklı düşünmeme yardım eder misiniz desteğinize ihtiyacım var. Boşansam anne evinde benm yaşadığımin daha fazlası bir durumla karşı karşıya kalacağım ki zaten şuan annemin evine geldim en sonki olaydan sonra bu iş bitmiştir dedim ama doğru bir karar verdim mi bundan sonrasında ne yapacağım bebeğimle Bilemiyorum zor durumdayım psikolojik olarak.
Çok söyledim. Biraz düzeliyor sonra beni zayıf noktamdan vurmak için sinirlenince yine ediyor. Mektup bile yazdım belki daha etkili olur diye. 2 ay düzeldi sonra yine aynı. Ya ben beceremiyorum ya da değişmeyecek birşey.Eşinizin siddet egilimi yoksa karşınıza alıp konuşun. Küfür etmesini kabul edemeyeceginizi, saygi olmadan evliligin yurumeyecegini bu davranisina son vermesi gerektigini söyleyin ama bunu iyi bir anında söyleyin. Sizi kaybetmek istemiyorsa adım atacaktır
Git dedi dönersen senden adisi yok dedi bu seferki cok fenaydı hic geri vitesi yoktu. Sanırım bu sefer bittiBu iş bitmiştir dediniz de eşiniz bir şey demedi ?
Karşılıklı yanlış davranışlar sonucu bunu noktaya gelmiş ilişkiniz. Saygı bitince sevgi bir işe yaramıyor maalesef. Olanlar nasıl unutulur tekrar nasıl başlanır eğer eşinizinde niyeti varsa bir konuşma yapın olumlu olursa bir süre deneyin. Siz kurtarma taraftarı olduğunuz için söylüyorum bunu.Evet doğru söylüyorsunuz ve yaptım da. Ben de ona çok önceden bir erkeğe edilmeyecek bir küfürle karşılık verdim hayatımda ilkti ve son oldu. O zaman bana bir tokat attı inkâr edemem ama yatirip da dayak atmadı orada tuttu kendini vurmadı tokat dışında.
Hanfendi siz farkında mısınız ne söylediğinizi? Yaşadıklarınızı niye hafife alıyorsunuz? Aldatma ve dayak olmaması boşanılmayacağı anlamına gelmiyor, oldu o zaman mutsuz her kadın aldatılmadığı ve dayak yemediği için mutsuz oldukları evliliklere devam etsin. Kaldı ki bu ne pişkinlik size ardarda ağza alınmayacak küfürler edecek, siz karşılık verince de dövecek öyle mi? Yapmayın rica ediyorum. Siz de farkındasınız bir şeylerin ters gittiğinin ki boşanma fikri geliyor aklınıza. Bu adamla terapiye harcayacağınız vakit ve nakite değeceğinden bile şüpheliyim. Boşanamıyorsanız da o size küfür ettiğinde siz de ona tokat atın madem bakalım ne yapacakEvet doğru söylüyorsunuz ve yaptım da. Ben de ona çok önceden bir erkeğe edilmeyecek bir küfürle karşılık verdim hayatımda ilkti ve son oldu. O zaman bana bir tokat attı inkâr edemem ama yatirip da dayak atmadı orada tuttu kendini vurmadı tokat dışında.
Size yaptığı hatalı davranış konusunda pişman olmayan,özür dilemeyen..sizin onu affermeniz konusunda aslında talebi olmayan bir adam için "öyle mi yapsam böyle mi yapsam" diye düşünmenin bir anlamı yok.Olaylar..yaşantınız sizin kontrolünüz altında değil ki siz ne yapacağınızı düşünüyorsunuz? Siz şiddet madurusunuz ve aile evinde de bunu yaşadığınız için bu konudaki algılarınız körelmiş.Sıkmaz bunaltmaz dediğiniz kişi size her istediği hakareti yapıyor..siz karşılık verince size yapıştırıveriyor bir taneGit dedi dönersen senden adisi yok dedi bu seferki cok fenaydı hic geri vitesi yoktu. Sanırım bu sefer bitti
Eşiniz destek alsın gerekirse ilaç kullansın yuva yıkmak kolay değil hakkınızda hayırlısıMerhaba hanımlar.. hayatta çok yalnız annemden başka dertlesecek kimsem yok hoş olsa da guvenip anlatır mıyım orasını bilemiyorum ama buraya yazıp içimi dökmek istiyorum yoksa gerçekten ya hasta olacağım umarım sert cevaplar almam.
Smdi bizim 6 senesi evlilik olmak üzere 15 senelik beraberliğimiz var. Birbirimizi cok bekledik cok sevdik severek evlendik ama benim eşim bekarken de hep agresif sinirli bir yapıdaydı ben de sakin daha naif bir yapıdaydım onu hep idare ettim çünkü sevgimiz aradaki bag çok güçlüydü beni de gerçekten mutlu ediyordu bu hayatta.
Evlendikten sonrasında da bu devam etti. Iyiyken cok iyiyiz ama bir incir cekirdegini doldurmayacak sebepten de tepetaklak olabiliyoruz. 2 yaşında dünyalar tatlısı bir kızımız var ben çalışmıyorum bebeğime bakıyorum. Çalışmak istiyorum fakat şuan için gerekli şartlara sahip değilim. Eşim artık dozu artırdı kavga esnasında küfür ediyor şahsıma. Yani asla öfke kontrolü yok ağzına gelen çıkıyor. Benim de hayatta asla dediğim birşeydir küfür çünkü babamdan biliyorum babam da anneme kendimi bildim bileli küfürler yağdırır. Maalesef ki kızlar annelerin kaderini yaşar tezini birebir yaşıyorum.
Eşim çocuğuna evine bağlı diyebileceğim aldatmaydi alkol vs.asla kötü bir alışkanlığı olmayan isten eve evden işe bu döngünün dışına çıkmayan hayatı düzgün biri. Beni sıkmaz bunaltmaz harcadigimin vs.hesabini sormaz suna ihtiyacım var dediğimde hemen çıkarır verir. Tabi ki bunlar küfür etmek gibi kötü bir huyu ört bas edemez fakat bunları da belirtmek istedim. Boşanmak hep aklımda fakat kendime güvenemiyorum psikolojim iyi değil güçlü hissedemiyorum kendimi. Küfür boşanmak için fazlasıyla geçerli bir sebep değil mi yani bilemiyorum benm yaşadığımi yaşayan var mı aranızda. Sağlıklı düşünemiyorum. Lutfen sağlıklı düşünmeme yardım eder misiniz desteğinize ihtiyacım var. Boşansam anne evinde benm yaşadığımin daha fazlası bir durumla karşı karşıya kalacağım ki zaten şuan annemin evine geldim en sonki olaydan sonra bu iş bitmiştir dedim ama doğru bir karar verdim mi bundan sonrasında ne yapacağım bebeğimle Bilemiyorum zor durumdayım psikolojik olarak.
Terapı alınMerhaba hanımlar.. hayatta çok yalnız annemden başka dertlesecek kimsem yok hoş olsa da guvenip anlatır mıyım orasını bilemiyorum ama buraya yazıp içimi dökmek istiyorum yoksa gerçekten ya hasta olacağım umarım sert cevaplar almam.
Smdi bizim 6 senesi evlilik olmak üzere 15 senelik beraberliğimiz var. Birbirimizi cok bekledik cok sevdik severek evlendik ama benim eşim bekarken de hep agresif sinirli bir yapıdaydı ben de sakin daha naif bir yapıdaydım onu hep idare ettim çünkü sevgimiz aradaki bag çok güçlüydü beni de gerçekten mutlu ediyordu bu hayatta.
Evlendikten sonrasında da bu devam etti. Iyiyken cok iyiyiz ama bir incir cekirdegini doldurmayacak sebepten de tepetaklak olabiliyoruz. 2 yaşında dünyalar tatlısı bir kızımız var ben çalışmıyorum bebeğime bakıyorum. Çalışmak istiyorum fakat şuan için gerekli şartlara sahip değilim. Eşim artık dozu artırdı kavga esnasında küfür ediyor şahsıma. Yani asla öfke kontrolü yok ağzına gelen çıkıyor. Benim de hayatta asla dediğim birşeydir küfür çünkü babamdan biliyorum babam da anneme kendimi bildim bileli küfürler yağdırır. Maalesef ki kızlar annelerin kaderini yaşar tezini birebir yaşıyorum.
Eşim çocuğuna evine bağlı diyebileceğim aldatmaydi alkol vs.asla kötü bir alışkanlığı olmayan isten eve evden işe bu döngünün dışına çıkmayan hayatı düzgün biri. Beni sıkmaz bunaltmaz harcadigimin vs.hesabini sormaz suna ihtiyacım var dediğimde hemen çıkarır verir. Tabi ki bunlar küfür etmek gibi kötü bir huyu ört bas edemez fakat bunları da belirtmek istedim. Boşanmak hep aklımda fakat kendime güvenemiyorum psikolojim iyi değil güçlü hissedemiyorum kendimi. Küfür boşanmak için fazlasıyla geçerli bir sebep değil mi yani bilemiyorum benm yaşadığımi yaşayan var mı aranızda. Sağlıklı düşünemiyorum. Lutfen sağlıklı düşünmeme yardım eder misiniz desteğinize ihtiyacım var. Boşansam anne evinde benm yaşadığımin daha fazlası bir durumla karşı karşıya kalacağım ki zaten şuan annemin evine geldim en sonki olaydan sonra bu iş bitmiştir dedim ama doğru bir karar verdim mi bundan sonrasında ne yapacağım bebeğimle Bilemiyorum zor durumdayım psikolojik olarak.
Tek sorununuz kufurse bosanmayin derim.Size bu konunun agir gelmesi kucukken babanizin ettigi kufurlerle buyumek sanirim.Ama destek cozulebilir bence.Eşinize bu hassasiyetinizi anlatin,birlikte terapi alin.Cocugunuza yazik.Merhaba hanımlar.. hayatta çok yalnız annemden başka dertlesecek kimsem yok hoş olsa da guvenip anlatır mıyım orasını bilemiyorum ama buraya yazıp içimi dökmek istiyorum yoksa gerçekten ya hasta olacağım umarım sert cevaplar almam.
Smdi bizim 6 senesi evlilik olmak üzere 15 senelik beraberliğimiz var. Birbirimizi cok bekledik cok sevdik severek evlendik ama benim eşim bekarken de hep agresif sinirli bir yapıdaydı ben de sakin daha naif bir yapıdaydım onu hep idare ettim çünkü sevgimiz aradaki bag çok güçlüydü beni de gerçekten mutlu ediyordu bu hayatta.
Evlendikten sonrasında da bu devam etti. Iyiyken cok iyiyiz ama bir incir cekirdegini doldurmayacak sebepten de tepetaklak olabiliyoruz. 2 yaşında dünyalar tatlısı bir kızımız var ben çalışmıyorum bebeğime bakıyorum. Çalışmak istiyorum fakat şuan için gerekli şartlara sahip değilim. Eşim artık dozu artırdı kavga esnasında küfür ediyor şahsıma. Yani asla öfke kontrolü yok ağzına gelen çıkıyor. Benim de hayatta asla dediğim birşeydir küfür çünkü babamdan biliyorum babam da anneme kendimi bildim bileli küfürler yağdırır. Maalesef ki kızlar annelerin kaderini yaşar tezini birebir yaşıyorum.
Eşim çocuğuna evine bağlı diyebileceğim aldatmaydi alkol vs.asla kötü bir alışkanlığı olmayan isten eve evden işe bu döngünün dışına çıkmayan hayatı düzgün biri. Beni sıkmaz bunaltmaz harcadigimin vs.hesabini sormaz suna ihtiyacım var dediğimde hemen çıkarır verir. Tabi ki bunlar küfür etmek gibi kötü bir huyu ört bas edemez fakat bunları da belirtmek istedim. Boşanmak hep aklımda fakat kendime güvenemiyorum psikolojim iyi değil güçlü hissedemiyorum kendimi. Küfür boşanmak için fazlasıyla geçerli bir sebep değil mi yani bilemiyorum benm yaşadığımi yaşayan var mı aranızda. Sağlıklı düşünemiyorum. Lutfen sağlıklı düşünmeme yardım eder misiniz desteğinize ihtiyacım var. Boşansam anne evinde benm yaşadığımin daha fazlası bir durumla karşı karşıya kalacağım ki zaten şuan annemin evine geldim en sonki olaydan sonra bu iş bitmiştir dedim ama doğru bir karar verdim mi bundan sonrasında ne yapacağım bebeğimle Bilemiyorum zor durumdayım psikolojik olarak.