Merhaba kızlar, 1 senelik evliyim. Eşimle arkadaş tavsiyesiyle tanıştık. 8 ay flört ettik. 4 ay nişanlı kaldık. Severek evlendik. Ben 6 yıldır süren işime devam ediyorum. Hiç bir zaman severek yapamadım.Çünkü vardiyalı bir iş. Uykuyu ve düzeni seven biri olarak hep zorlandım.Onlarca çeşit çeşit insanla uğraşıyorsun laf anlatıyorsun.(Havalimanında yolcu hizmetleri memuruyum) Bazı dönemler çekilmez modda bazende idare eder şekilde gitti. Piyasaya göre olanakları maaşı daha iyi diye, başka iş bulamadım diye devam ettim. Evlenene kadar ailemede maddi destekte bulunmam gerekiyordu. Mecburi oldu birazda. Neyse artık yılların yorgunluğu,(Toplamda 12 yıl) yaşadığım haksızlıklar düzensizlik sürekli uykusuzluk çekme eşime ayak uyduramama burama kadar getirdi. (Çalışan evliler bekarlığa göre daha zor olduğunu bilir) Güzellik uzmanlığı için eğitim alıp ona yönelmeye karar verdim. Eşim kendi işini yapıyor Sabah 10da gidip akşam 7-8de geliyor. Sorsan rahat değil. Ben düşüncemi söylediğimde yapmak istediğim işe burun kıvırdı. Tutunamazsan nolcak buradaki gibi düzenli gelirin olmazsa nolcak ben bi ay 5000 kazanıyosam bi ay 3.000 bazen hiç kazanmıyorum, ben sana harçlık veremem gibi laflar etti.Borçlar var. Geçinemezsek diye korkuyor. Evden kovulur daha kötü bi evde yaşamak zorunda kalır, arabayı satarız sefil oluruz dedi. Çalışmayan birini tercih edecek olsam senle evlenmezdim dedi.Tanıştığımızdan beri işimden memnun olmadığımı biliyor. Ayrılmak istediğimi açıkça 6 ay önce söyledim. 6 aydır iş arıyorum. Hani kirada olmasak çalışma derim dedi. Ben de çalışmıcam demiyorum ama burası artık beni boğuyor dayanamıyorum kendimi hapishane de gibi hissediyorum psikolojim bozuldu herşey herkes bana batıyor yeter diye ağlama krizlerine giriyorum genelde uykumu tam alamadığım için hiç bir şey bana zevk vermiyor genelde gece çalışıyorum gündüz uykusu gece uykusunun yerini tutmuyor. Bıktım artık. Sadece hamileler sürekli gündüz çalışıyor. Bende dedim para benim mutluluğumdan psikolojimden dahamı önemli. Ben kafayı sıyırdıktan sonra yerine para getirmez. Ben daha severek yapacağım gündüz çalışabileceğim daha elit daha az insanla muhatap olabileceğim bir iş istiyorum. Eşimin benim ciddi anlamda mutsuz olduğumun çırpındığımın çokta umrumda olmadığını düşünüyorum ama sorsan beni sevmese ailemle ilgilenmezmiş gitmezmiş benden çocuk istemezmiş evet başka konularda bana değer veriyor yardım ediyor ilgileniyor yurt dışına tatile götürdü bana ödetmedi vs eş gibi davranıyor ama bu konuda bu kız eve para getirsinde gerisi önemli değil gibi düşünüyo diye düşünüyorum.Ona göre abartıyorum. Bi süre maddi sıkıntı çekcek olsamda İstifa etmeyi kafaya koydum. ki tazminat alıcam ayrılınca. Eşimden emin olamıyorum konu maddiyata gelince ev arkadaşı gibi hissediyorum... Ne yapmalıyım??