• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Geçip giden gençliğim

Anneanne belki de sadece ihmal edilen babasiz olan cocugun birde annenin gezmesinden planlarindan firsat Kalinca anneyi gormesinden rahatsizdir ne dersiniz?
Cocuk babadan uzak, anne keyfi gelince yaninda ne guzel bir dunya yahu, 1 numarada cocuk olmali bu denklem sasmamali
Ya yorumunuzu okurken aklımdan geçen replik

tabi siz anneleri tarafından size emanet edilen çocuklara her bakımdan yetersiz gördüğünüz bir kadının annelik etmesine şiddetle karşısınız ama
 
Alın benden de o kadar. Konu sahibi kaç yaşında acaba?

Ben sabah 38'dim su an 70'i geçmiş hissediyorum.

Öyle deme kadın , biz gençliğimizin kıymetini bilmeyen aveller olarak işsiz güçsüz halimizle babamızın evine çöküp, üstüne çoluğu çocuğu anamızın başına atıp , engelli sabinin nafakasiyla liseli genç kız hayatı yasayamayacak kadar huzursuz ve şanssız olduğumuz için konu sahibini kiskaniyormuşuz . Ben de yeni aydinlandim 🥴

Boyumuzda devrilsin madem, bu ne hasetlik bizdeki. Gidem de surda bi kosede utancimdan yerin dibine girem.
 
Siz çocuğunuza bakarken nasıl ki yoruluyorsunuz annenizde yoruluyor olabilir mi? Haftanın belli günleri babasında kalıyor, annanede kalıyor. İnsanlar ev vermiş, para veriyor siz spordur kahvedir gezip duruyosunuz. Şikayet etmeye hakkınız yok. Durumu çok abartmayın.

İsterseniz kiraya çıkın, annenize çocuk bırakmayın, görüşmeyin bakalım nasıl olacak!
 
3 senedir çocukları birine bırakıp kocamla bir kahve içmeye bile gidemeyen ben ❤️‍🩹
Tam ben yazacaktım. 7 yıldır eşimle başbaşa aktivite yapamayan hatta bireysel olarak kendi adıma hiç birsey yapamayan halime oturup ağlayasım geldi. Ev tasigimda 8 aylık oğlumu iki gün anneme bıraktım diye bana dünyayı dar eden ve ağlayarak bebeğimi kucağıma alıp evinden çıkmama sebep olan annem gözümün önüne gelince konu sahibinin annesi melek geldi gözüme.
 
Konu sahibinin çocuğu haftada 2 gün babada bir gün gece dahil anneannede , kalan günler de yatana kadar anneannedeymis, çünkü konu sahibi akşamları eğitimine gündüzleri de spor ve sosyal yaşamına ayiriyormus...Kendisi anlattı, okuduğunu anlayan herkes de anladı çocuğun durumunu siz merak etmeyin...

Bu arada bana kalırsa bizim değil de sizin konuyla ilgili bir huzursuzlugunuz var ki topyekûn herkese kıskanç damgası vurabildiniz...Çok merak ettim, biraz anlatsanız?
Çok anlatmaya gerek yok. Şu an saldırgan durumunuz da dahil olmak üzere üyelerin hemen hepsi konu sahibinin hayat şartlarına eleştirel yaklaştı. Benim bakışıma göre bir kadının sosyal hayatını dolu dolu yaşaması onun anneliği hakkında bir şey söylemez.
 
Öyle deme kadın , biz gençliğimizin kıymetini bilmeyen aveller olarak işsiz güçsüz halimizle babamızın evine çöküp, üstüne çoluğu çocuğu anamızın başına atıp , engelli sabinin nafakasiyla liseli genç kız hayatı yasayamayacak kadar huzursuz ve şanssız olduğumuz için konu sahibini kiskaniyormuşuz . Ben de yeni aydinlandim 🥴
bihter repliği gibi olmuşçok yaşayın e mi :D :KK200:

Ya yorumunuzu okurken aklımdan geçen replik

tabi siz anneleri tarafından size emanet edilen çocuklara her bakımdan yetersiz gördüğünüz bir kadının annelik etmesine şiddetle karşısınız ama
aynı şey geldi aklıma :D

Tam ben yazacaktım. 7 yıldır eşimle başbaşa aktivite yapamayan hatta bireysel olarak kendi adıma hiç birsey yapamayan halime oturup ağlayasım geldi. Ev tasigimda 8 aylık oğlumu iki gün anneme bıraktım diye bana dünyayı dar eden ve ağlayarak bebeğimi kucağıma alıp evinden çıkmama sebep olan annem gözümün önüne gelince konu sahibinin annesi melek geldi gözüme.
bir anı da benden olsun :(

küçük kızıma hamileyken çok şiddetli baş ağrısı çektim, ağrı tipini vs anlattığımda doktoruma hemen mr çektirmemi söyledi çünkü pıhtıdan şüphelenmiş apar topar akşamın bir vakti hastaneye taşındık, büyük kızımı da anneme bıraktım mecburen, bir kere olsun sormadı hayırdır apar topar ne hastanesi diye, hastanedeyken eşimi aramış ve beni sormadan büyük kızım için x durmuyor ne zaman gelirsiniz diye sormuş :( haaa kendince sebebi vardı, 2. hamileliğimi hiç onaylamadı ve o sıra benimle arası hiç yoktu sonradan aramız düzeldi ama ben hiç unutamadım işte, ve hala da aynıdır aslında çalıştığım için okul çıkışı kızım mecbur onlarda ama ekstra birşey için asla bırakamam kızlarımı
 
Selamlar,
2 buçuk yıl önce eşimden ayrıldım, özel gereksinimli bir oğlum var. 1 buçuk yıl annemle yaşadım ama annem çok baskıcı olduğu için, ailemin başka bir evi vardı oğlumla oraya geçtik. Anneme çok yakınım.
Oğlum özel bir çocuk eğitimlerine yoğun bir şekilde götürüyorum. Aynı zamanda onkine eğitim almaya 1 yıl boyunca akşamları 7-12 , haftanın 6 günü dersim olduğu için anneme bırakıp aldım oğlumu. Geceleri uyumayan, ne gecem ne gündüzümün belli olmadığı bi hayatım var. Kursumu bitirdim. Sınavlarım var ancak çok yoğun bir ders döneminde olduğum için. Bunalıp spor salonuna başladım . Kardeşim arkadaşlarım orada haftada 3 gün gidiyorum. Haftasonları bazen 1 bazen 2 gün babası alıyor oğlumu. Ekstra olarak bazen 1 gün hafta içi anneme bırakıyorum geceleri uyuyabilmek için. Bir de hayatımda biri var 6 aydur Sosyal hayatım yalnızca 6 aydır hafta 1 gün erkek arkadaşımla geçirdiğim kadar nefes alma sürecim bu.
Muhafazakar bir aile ailem. Annem çok baskın. Şuan erkek arkadaşım olduğunu söylesem bana hayatı zindan edip oğluma bakmak istemeyecek. Küçüklüğümden beri annem herşeyimi aklınıza gelebilecek herşeyimi eleştirir. Arkadaşlarımdan kıyafetlerimden oturmamdan kalkmamdan. Hiç bi zaman arkadaş gibi olamadık annemle: boşanma sürecinde ve şuan bile herşeyimi çok eleştirdiği için annemle duygusal anlamda uzaklaştım. Bugün spora gittim. Akşam 6 buçukda oğlumu bıraktım ve sende kalsın annecim dedim. Spor salonu1 saat mesafede . Arkadaşlarımla 2 saat kahve içtim spor sonrasında. Sen neredesin. Spora gidiyorum diyorsun. O kızlardan kop diyor.
4 aydır hiç görüşmüyorduk. Yalnızca haftasınları erkek arkadaşımla gezmeye gittiğimizde kardeşim biliyor erkek arkadaşımla olduğumu ama anneme o arkadaşlarımla olduğumu söyledim 3-4 kere. O kadar özgüvenimi zedelediki. Arıyor çocuk yokken niye gelip kalmıyorsun diye. Çünkü evimde daha huzurluyumz. Karışan konuşan yok diyemiyorum. Nefes alamıyorum bazen: işe başlayınca bakıcı tutacağım çocuğa diyorum. Ben varken ne bakıcı diyor. Ne yapacağımı bilmiyorum içimi dökmek istedim.
İlk eşimden ayrıldığım da annem kızıma bakmadı. Maddi ve manevi hicbir sekilde destek olmadi. Ana sınıfına başladı kızım, ben de tam zamanlı çalışmaya başladım. Evim kiraydı ve kıtı kıtına gecindirdim. Spor, arkadaşlarla çıkmak bunlar hayaldi. Kizima cips bile alsam annem ortalığı yıkardı. Bir seferinde sac boyamı gördü, kendim boyuyordum, neredeyse 1 hafta hasta yattı. Gereksiz para harcıyorum diye. Yani her zaman şükretmek gerek, siz çok şanslısınız bence.Allah daim etsin.
 
Kusura bakmayın ama anneniz haklı...

Çalismiyorsunuz , kira , bakıcı derdiniz yok , neredeyse haftanın her günü arkadaş -sevgili görüşmesi yapıyorsunuz, haftanın 3-4 günü spor yapıyorsunuz , eğitiminize devam ediyorsunuz..vs. Bu tempoda özel eğitimli bir çocuğa hatta sağlıklı bir çocuğa ayırmanız gereken zaman ilgi ve parayı ayırmanız mümkün değil...Çocuk hiç yokmuş gibi , ekonomik olarak kendi ayaklarının üzerinde durabilen , çalışan bekâr bir kadın gibi yaşamaniz annenizin de tuhafina gidiyordur eminim.Ayrica kadın belli ki gereğinden fazla destek oluyor zaten, torunu için endiselenmesi normal değil mi?

%10000
Ailenin verdigi ev var - kira derdi yok
Ailenin verdigi para var - gecinme derdi yok
Konu sahibesi calismiyor, zamaninin hepsini kendine harciyor, cocuguna da bakmiyor zaten onu da anneannesine baktiriyor.

Eeee konu sahibesi zaten hayatinin her anini degerlendiriyor, bu kadinin da hayati ziyansa, biz gunde 8 saat ise koyan maasli garibanlar ne yapsin, yerin altina girelim!!! Calisma yok, cocuga bakma yok sadece gezme tozma var daha ne istiyor bu kadin anlayan var mi??
 
Bir konuya çok fazla mesaj yazmayı tercih etmem genelde ama bir hanımefendi eleştiriler için kıskançlık demiş, inanılmaz ilginç buldum düşüncesini. Yani burada bir çok kadın tek başına çocuğuyla hiç kimseden destek almadan hayat mücadelesi veriyor, eminim ki bu kadar yakınmıyorlardır. Hanımefendinin tabiri caiz ise yediği önünde yemediği arkasında, ne maddi ne manevi bir zoru yok; ama şikayetçi yine de. Annesi kim bilir kaç yaşında yaşlı kadın, gençler özel gereksinimli çocuklarla ilgilenirken bunca yoruluyor o kadını düşünemiyorum ama kadın niye söyleniyormuş. Söylenir. Benim annem olsa daha çok söylenirdi.
 
Selamlar,
2 buçuk yıl önce eşimden ayrıldım, özel gereksinimli bir oğlum var. 1 buçuk yıl annemle yaşadım ama annem çok baskıcı olduğu için, ailemin başka bir evi vardı oğlumla oraya geçtik. Anneme çok yakınım.
Oğlum özel bir çocuk eğitimlerine yoğun bir şekilde götürüyorum. Aynı zamanda onkine eğitim almaya 1 yıl boyunca akşamları 7-12 , haftanın 6 günü dersim olduğu için anneme bırakıp aldım oğlumu. Geceleri uyumayan, ne gecem ne gündüzümün belli olmadığı bi hayatım var. Kursumu bitirdim. Sınavlarım var ancak çok yoğun bir ders döneminde olduğum için. Bunalıp spor salonuna başladım . Kardeşim arkadaşlarım orada haftada 3 gün gidiyorum. Haftasonları bazen 1 bazen 2 gün babası alıyor oğlumu. Ekstra olarak bazen 1 gün hafta içi anneme bırakıyorum geceleri uyuyabilmek için. Bir de hayatımda biri var 6 aydur Sosyal hayatım yalnızca 6 aydır hafta 1 gün erkek arkadaşımla geçirdiğim kadar nefes alma sürecim bu.
Muhafazakar bir aile ailem. Annem çok baskın. Şuan erkek arkadaşım olduğunu söylesem bana hayatı zindan edip oğluma bakmak istemeyecek. Küçüklüğümden beri annem herşeyimi aklınıza gelebilecek herşeyimi eleştirir. Arkadaşlarımdan kıyafetlerimden oturmamdan kalkmamdan. Hiç bi zaman arkadaş gibi olamadık annemle: boşanma sürecinde ve şuan bile herşeyimi çok eleştirdiği için annemle duygusal anlamda uzaklaştım. Bugün spora gittim. Akşam 6 buçukda oğlumu bıraktım ve sende kalsın annecim dedim. Spor salonu1 saat mesafede . Arkadaşlarımla 2 saat kahve içtim spor sonrasında. Sen neredesin. Spora gidiyorum diyorsun. O kızlardan kop diyor.
4 aydır hiç görüşmüyorduk. Yalnızca haftasınları erkek arkadaşımla gezmeye gittiğimizde kardeşim biliyor erkek arkadaşımla olduğumu ama anneme o arkadaşlarımla olduğumu söyledim 3-4 kere. O kadar özgüvenimi zedelediki. Arıyor çocuk yokken niye gelip kalmıyorsun diye. Çünkü evimde daha huzurluyumz. Karışan konuşan yok diyemiyorum. Nefes alamıyorum bazen: işe başlayınca bakıcı tutacağım çocuğa diyorum. Ben varken ne bakıcı diyor. Ne yapacağımı bilmiyorum içimi dökmek istedim.

Hayatın her dönemi kıymetlidir, geçip giden gençliğim derken annenizin sizin için ayırdığı zamanın telafisi var mı, çoluğunu çocuğunu büyütmüş artık ayaklarını uzatıp keyif yapma zamanı gelmişken bir de torun bakıyor. Maddi, manevi her işinize koşuyor, siz onun rahat geçirmesi gereken zamanları nasıl telafi edeceksiniz. Ömür bir tane, yaşadığı kadar bir kere daha yaşayacak mı anneniz. Sormuşta, karışmışta bak sen ne büyük olay. Nankörlük bu yaptığınız milyonlarca kadının sizin kadar vakti ve olanağı yok, ailenizin evinde, onların imkanlarıyla yaşıyorsunuz üstelik çocuğunuzla beraber çok ayıp bu düşünceleriniz
 
Herkes annesiyle ilgili olumsuz anısını anlatmış. Ben de eksik kalmayayım. Memleketimde yaşamıyorum tatilde bayramda gidiyorum. Bir keresinde komşuya kahve içmeye gidecektim kardeşimle, annem babam evdeydi. Tam kapıdan çıkıyorduk annem çocuğumu kucağıma verip kapıyı kapattı. Kendisi bakamayacağından babama paslayacaktı. Babam da bunu bildiğinden ben çıkarken orda dört kişi olacaklar bakarlar demişti. Komşuya kahveye inme lüksüm sadece memlekete gittiğim yaklaşık on günde bile olamadı.
 
Yorumlar kıskançlık kokuyor…Siz bakmayın bu yorumlara konu sahibesi. Hayatınız gayet olması gerektiği gibi. Anneniz konusunda haklısınız. Ona mutlaka sınırlarınızı hatırlatın. Kendinizs güvenin. Özgüvenli olanı kimse karışamaz.
Annesine kim destek olsun ? Herkes kendi çocuğuyla ilgilensin madem öyle konu sahibi de kırsın dizini ya çocuğuna maaşlı bakacak birini bulsun ya da kendi oğluna kendi baksın. Annesinin suçu ne ??????? Sizin yorumunuz da maalesef bencillik kokuyor.

Ay ben bu konuda asıl çocuğa ve konu sahibinin annesine çok üzüldüm gerçekten. O kadını dinlesek bir de neler anlatır acaba? Yazık çok yazık. Ortada bir sorun varsa anne baba desteği ile birlikte çözülsün tabi ancak hepten sorumluluğu yıkıp 'ben gençliğimi yaşiyyyycaam' derse bir insan kendine gel demek şart maalesef.
 
Son düzenleme:
Belki de konu sahibesi hayatında yaşamadığı şeyleri sonradan çocuğundan çıkarmamak için hem anne kimliğiyle hem de kişisel hayatına önem veren bir insan olarak dengeli bir yaşam sürmenin yollarını arıyordur, kim bilir…
Çocuğundan çıkartmadığı hali buysa tebrik ederim gerçekten. Dengeli yaşam bu değil maalesef. Çocuk anneden çok anneanneyi biliyor. Kendisi bakmayacağı bir çocuğu doğurmuş ancak yardımcı olan anneye her türlü lafı ediyor. Çocuğuyla ilgilenmesin ancak kendi dengeli hayatını yaşamış olsun bir tek akşamdan akşama oğlunu görsün oğlunun anneye ne kadar ihtiyacı var önemli değil önemli olan bizim bencil annemiz çünkü.
 
Seni kimse anlamamış ama ben anladım .Sağlıkla sınanan birisiyim bende ömür boyu her gün devam edecek gözümü kapayana kadar .İnsan evladının sağlığıyla sınanınca da bana benzer hisler yaşıyordur muhtemelen.İstediğim kadar sosyalleşsem dünya önüme serilse mutlu olmam .O sağlık nimet bizim gibiler anlar .Eminim sorunlardan kaçmaya çalışıyorsun ama başarılı olamıyorsun bin ülkeyi gezsen yetmiyor yetmez psikolojik destek al .
 
Herkez çok iyi niyetle sana yorum yapmaya çalışmış ama ben doğruyu soylicem. Ayrı evde yasiyosun, haftada 3.4 gün spora gidiyosun, erkek arkadaşınla kaliyosun ve annende kalıyor oğlun, artı 1 veya 2 gün eşin alıyor çocuğu. Ya surdaki sor bakalim kadınlara hangisi senin kadar sosyal ve tek kalabiliyor? Daha annen senin için ne yapsın. ? Düpedüz nankörlük ediyorsun kusura bakma.


Biz evde geçici olarak 3 yetişkin, 2 çocuğuz. Haftada 3 gün sporum var. O kadar. Tuvalette bile yalnız değilim, oğlum ya kapıda bekler tekmeler falan ya da zorla yanıma girer. Banyo yapmak bile işkence, kaçak göçek, yarım yamalak. Konu sahibininki kadar özgürlüğü hayal bile edemedim. Kusura bakma konu sahibi. Etrafındaki herkes sana bir şekilde yardım ediyor. Çocuğunun özel durumu ne bilmiyorum ama 1 gece baba ile kalabiliyorsa, 2 gece de kalabilir sonuçta. Siz de böylelikle biraz daha rahatlarsınız belki. Aklıma başka bir şey gelmedi. Anneniz de elinden gelenin fazlasını yapıyor belli ki.
 
Back