Önceki konuyu okurken “kesin şunlar olacak” dediğim her şeyi yaşamışsınız. Kendiniz edip kendiniz bulmuşsunuz. Çocuğunuz için üzülüyorum. Olacakları yine söyleyeyim, çok mutsuz bir çocuk daha doğacak, çok mutsuz ve baba problemleri yaşayan bir birey olacak ve ilişkileri çok sorunlu olacak, uzun terapiler sonucu bu problemleri inşallah çözer ama sizden de çok nefret edecek böyle bir hayatı ona reva gördüğünüz için, böyle bir babayı ona layık gördüğünüz için… babadan nefret etmek kolaydır ama anneye öfkeli olmak bile çok zordur. Çocuk hayatı boyunca bu öfkenin altında da çok ezilecek. Yazık, çok üzüldüm çocuğa çok. Umarım iyi bir terapiste denk gelir. Ne diyeyim.