aileleriniz uyumsuz.Merhaba arakdaşlar,
Eski hesabımın şifresini hatırlamadığım için yeni bi hesap açtım.
Fake hesap değilim, 5 yıldır bu forumdayım. Ve bugün sizden fikir alma ihityacı hissettim. Tecrübeleriniz ve gözlemlerinizle bana fikir vereceğinizi umuyorum.
Konuyu anlamanız için detaylı açıklayacağım, amacım kimseyi aşağılamak değil bunu belirtmek istedim.
28 yaşındayım, İstanbul’da ailemle yaşıyorum, tercüme bürosunda çalışıyorum. Annem ve babam emekli, benden 5 yaş küçük kardeşim var, üniversitede okuyor.
2,5 yıllık bir ilişkim var. Erkek arkadaşım evlenmek istiyor ama ben o gözü karalıkta değilim. Hep beynimize aşılanmış, evlenmen gereken kişi o ise gözün kör olur diye.
Ama ben hep biraz mantıklı biriydim. Hiç öyle aşırı çok aşık olmadım. Onu seviyorum ama aşık değilim belki de, bilmiyorum.
Erkek arakdaşımla yaşıtız. O atanamadığı için mesleği dışında geçici bir işte çalışıyor, kendi mesleğine ne zaman geçer bilmiyorum.
Mesleğinde ilerleyebilmesi için bitirmesi gereken bir okulu daha var, askere gitmeyi düşünmüyor. Bunları sorun etmiyorum.
Ailesini kısmen tanıyorum, anne babası ve bir ablası var. Ailece biraz uç noktada dindarlar. Anlattığına göre bana tuhaf gelen huyları var. (Tuhaf diyorum çünkü ben bunları hiç çevremde görmedim.)
Tekrar ediyorum, kimseyi aşağılamıyorum. Sadece ben mi yanlış anlıyorum bilmek istıyorum ve yanlış bir karar vermekten çok korkuyorum.
Aşırı dindarlar, ferace falan giyiyorlar, müzikli ve alkollü düğünlere gitmiyorlar, tüm çocuklara dini isimler koyuyorlar, evlerine insan siluetli resim asmıyorlar, hep toplantılar sohbetler yapıyorlar, kurslara falan gidiyorlar.
Selamın aleyküm dediklerinde merhaba diye cevap vermemi kötü bir şey olarak değerlendiriyorlar.
Eğitimli, kültürlü kimseler anladığım kadarıyla. Gelişime açıklar sosyal olarak, okuyorlar, araştırıyorlar vs.
Benim ailem tam tersi, genelde müzik, eğlence, alkol, yemekler, akraba toplantıları olur. Annem heykel yapar, enstrüman çalar. Kapalı hiç kimse yoktur.
Erkek arakdaşım normal biri. Eğleniriz, gezer tozarız, bana dini baskılarda bulunmaz, muhafazakar değildir. Ancak bazı konularda biraz daha olgunlaşmaya ihtiyacı var.
Onun beni sevdiğini, onunla mantıken uygun, arkadaşlık bağı da olan bir ilişki kurabileceğimi biliyorum. Ama evlenmek çok farklı bir şey?
İstanbul’da doğup büyümüş, ailesi de öyle sanırım ama doğu kökenliler. Bütün bunları düşününce bazen ondan uzaklaşıyorum. Bunları düşünmediğimde daha yakın hissediyorum.
Evlenme fikri çok fazla konuşulmaya başlandı bugünlerde. Düşündükçe kötü hissediyorum.
Evlenmek istediği ve çok iyi biri olduğu için ayrılamam, ayrılmak da istemiyorum. Gerçekten insani iletişim bilen, kadına değer veren, ve çok yönlü biri.
Asla muhafazakar ya da dindar biri olacağımı sanmıyorum, baskı ve dayatma bende tamamen ters teper, içinde bulunabileceğim bir hayat tarzı değil, bildiğim şeyler de değil.
Bazen saçma senaryolar düşünüyorum. Kendimi mevlütlü bir düğünde hayal edemiyorum ya da çocuğuma dini bir isim konmuş olacağını.
Kadın erkek ayrı oturuyorlarmış, ailemle nasıl bir araya gelirler, taraflar birbirini nasıl karşılar? Ailem bu tarz kültürel farklarda hassaslar ve hoşgörülü olamayabilirler.
İnsanların tarzları ve seçimleri onların iyi veya kötü olduğunu göstermez. Ben kötü olduklarını değil, farklı olduğumuzu düşünüyorum sadece.
Yorumlarınızı bekliyorum, teşekkür ederim.
Ailem ilişkimi biliyo, çocuğu da seviyorlar.aileleriniz uyumsuz.
ileride sorun yaşayacakları ortada.
senin de zaten bu evliliğe sıcak baktığını düşünmüyorum.
ailesinin sana yaklaşımı nasıl?
benimsediler mi,evliliğiniz hakkında yorumları var mı?
Ben de sizle aynı fikirdeyim ama tanımadığım insanları yobaz diye yargılamak istemem. Kültür de olabilir.Bana göre yobazlık oluyor..
Kimse kusura bakmasın,hayat şartları bana uymuyorsa benim işim olmaz..
Ailem ilişkimi biliyo, çocuğu da seviyorlar.
Ama bilmiyorlar ki ailesi çok farklı. Bilseler sanırım kıyamet kopar. Evlilik konusunda hiç karışmazlar, istersen evlenirsin bir gün diye. Mürüvet görme dertleri yok. Hiç onlara açmadım bu konuyu daha. Kıyamet kopmasından korkuyorum. =(
Ben hiç baskı yapmadım ona, müdahale etmedim. O da bana etmedi. Olduğumuz gibiyiz.yok yargılamadım, ailenle uyumlu insanla evli olmanın mutluluğu paha biçilemez tatlım.
İyi bir insan olabilir ama illaki aileden gelen gelenekleri olur. Benimde öyle dindar görüştüğüm biri vardı. Benden gizli namaz kılıyordu artık çocuk çok komikti.
Olmaycak dedim an zaten gitti ailesinin bulduğu ve onalra uygun kapalı bir kızla; baya baya mutlu mesut oldular.
Bir anne görüşü harika oldu. Teşekkür ederim.Kızını evlendiren bir anne olarak söyleyeyim..
Bu durumu biz yaşamış olsaydık asla ve asla bu evlilik gerçekleşmezdi...
Ben de sizle aynı fikirdeyim ama tanımadığım insanları yobaz diye yargılamak istemem. Kültür de olabilir.
Bin düşünüp bir konuşmak istiyorum ama bana ürkünç geliyor.
Biraz konuştuk asla uyum gösteremeyeceğimi söyledim. Herkes herkese saygı duyar kimse kimseye uymak ya da sevmek zorunda değil dedi.Nişanlandıgınız an başlar baskılar. Ailesine yakışmanız için size türlü baskılara yapabilir.
Çok zıt kutuplarsınız.
Bir anne görüşü harika oldu. Teşekkür ederim.
Gelip anlatsa nasıl değerlendirirdiniz? Ben daha konuşmadım..
sevgilinin ailesis eni biliyor mu?Biraz konuştuk asla uyum gösteremeyeceğimi söyledim. Herkes herkese saygı duyar kimse kimseye uymak ya da sevmek zorunda değil dedi.
Ben de onları üzmek istemiyorum hiç. Bana hiç karışmadılar, hep saygılı davrandılar, hiç baskı görmedim, anne babamın ilişkisi de öyle değildi. Onlar bana bunu vermişken kendimi bilinmeze sokup onları arkamda huzursuz etmekten korkuyorum.Rica ederim,açıkca söyleyim..
Kızım zaten hayır derdi buna,bizimde düşüncelerimizi bilir ..
Şayet istemiş olsaydı inan fırtınalar kopardı onay vermezdik ne ben nede babası ..
Şunu söyleyim annen ve baban neler hisseder yüreklerine iner kesinlikle..
Ortada farklı bir yaşam var,ne onlar sizlere nede sizler onlara uyum sağlayabilirsiniz..
ben 18 19 yaşlarında tamda böyle bir ailenin oğlu ile sözlendim.
o da senin anlattığın gibi hiç karışmazdı.
ailesi asla düğünlere gitmezdi
biz onlara yemeğe gittiğimizde babam ve babası başka odada biz başka odada olurduk
babam olmasa benim eski kv kapıyı kapatırdı aman kocası görünmesin diye..
annem uyuz olurdu sevmezdi..
hiç unutmuyorum kuzenlerinin düğününe gittim
sadece babası geldi annesi ve kızkardeşi asla gelmedi
bizim düğünümüze de gelmeyeceklerdi..
başka şeyler oldu ayrıldık..
Biliyor, öyle git gel görüşmemiz yok. İçki, sigara içmese iyi olurdu. Siz evlenmek isterseniz biz mutluluğunuzu isteriz demşler. Ancak sevgilimi kaybetmemek için de demiş olabilirler. Çünkü istemiyoruz deseler evden çekip gidebilecek biri. Sadece his ama yaptığımız telefon görüşmesini ve sevgilim aracılığı ile ilettikleri şeyleri samimi bulmadım hiç. nedense..sevgilinin ailesis eni biliyor mu?
evliliğiniz fikrine yaklaşımları nasıl?
Ben de onları üzmek istemiyorum hiç. Bana hiç karışmadılar, hep saygılı davrandılar, hiç baskı görmedim, anne babamın ilişkisi de öyle değildi. Onlar bana bunu vermişken kendimi bilinmeze sokup onları arkamda huzursuz etmekten korkuyorum.
Ben aslında bir aileye katılmak istemiyorum. Evlenerek yeni akrabalar edinmek..Muhafazakar hanımlar nasıl alkol kullanan
yada gece hayatı olan erkeklerle evlilik gerçekleştirmek
istemiyor ise
Ki doğru bana göre ortak bir hayat söz konusu olacağı
için uyum şart.
Sizinde bu şekilde düşünmeniz son derece normal
Bu farklılıklar üzerinde durman
kendini kötü hissettirmesin.
Sevgilin ne istediğini bilen biri gibi göründü
ama aile bu kadar katı ise yine de sorun yaşarsınız gibi
geliyor..
Ailesiyle tanışırsan az çok anlarsın aslında
Sana karşı yaklaşımın nasıl olacağını.
Yada senin gerçekten o aileye katılmak istediğini
yada istemeyeceğini.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?