Evlenince eşime yük olmaktan korkuyorum

Sizce ne yapmalıyım diye konu açmışsın cevap verenlere de kendince komik, alaycı cevaplar vermişsin. Bu şekil ortaokul öğrencisi gibi herkese laf soktuğunu sanman asıl komik bence.
Asıl komik olan sadece buradan okuduklarınızla bu kadar objektiflikten uzak sert yorumlar yapmanız
 
kendisi özel okulda uzatarak okuyor
aile aman aman zengin değil
26 yaşında avukat için de 100-150 kötü para değil

öğrenci değil mezun olsa 30 bine çalışacak
100 bini görmesi için senelerse iş ve isim yapması lazım, mimar için (babası inşaatçı olmayan, hazır iş bağlantısı olmayan ve çok öyle parlak olmayan düz mimar için yani) gayet yüksek gelir
Özel okul parasını avukat müstakbel koca ödeyecekse yine moku yerler. Kaç para ulan bi özel üniversite 😂😂😂
 
Asıl komik olan sadece buradan okuduklarınızla bu kadar objektiflikten uzak sert yorumlar yapmanız
İnsanlar senin yazdığın kadarını okuyup yorumluyor çünkü 22 yaş gerçekten fikirlerin çok değişebileceği bir yaş. Mesela ben 22 yaşımdayken hoşlandığım çocukla evlenseydim şimdi asla mutlu ve memnun olmazdım. Tabi ki durum herkeste böyle olmaz genelleme yapmıyorum ama en azından kendi paranı kazanmak bile insanın hayattaki duruşunu, yaşamı değerlendiriş şeklini değiştiren bir mevzu. Evlenmeyi gerçekten istiyorsan da tüm detayları iyice düşünmeli öyle karar vermelisin
 
İnsanlar senin yazdığın kadarını okuyup yorumluyor çünkü 22 yaş gerçekten fikirlerin çok değişebileceği bir yaş. Mesela ben 22 yaşımdayken hoşlandığım çocukla evlenseydim şimdi asla mutlu ve memnun olmazdım. Tabi ki durum herkeste böyle olmaz genelleme yapmıyorum ama en azından kendi paranı kazanmak bile insanın hayattaki duruşunu, yaşamı değerlendiriş şeklini değiştiren bir mevzu. Evlenmeyi gerçekten istiyorsan da tüm detayları iyice düşünmeli öyle karar vermelisin
İnsanların bana hakaret etme hakkı hiçbir şekilde yok
 
ben de okurken evlendim. edebiyattı benim bölümüm, sizin bölümünüz biraz zorlayabilir. bu durumda en belirleyici şey eşiniz ve aile yapısı. benim herkes destekçimdi. kayınvalidem zamanında üniversiteyi bırakmak zorunda kalmış ve benimle tanıştığında dediği ilk şeylerden biri okulunu bitir evlenince dedi. evime okulum olduğu süre zarfında hemen hemen hiç gelmediler. nofrostuma sürekli yiyecek bir şeyler hazırladı. ben okulumu bitirdim üstüne yüksek lisans yaptım. burada muhtemelen herkes olumsuz yorum yapacaktır size. Türk aile yapısı malum. Bilemiyorum, iyi düşünün. Sevgilinizi, ailesini iyi gözlemleyin. Kafa yapılarını çözmeye çalışın. Ondan sonra kararınızı verin.
 
Yahu kızım kaçtır yazmışlar acelen ne , neden bu yaşta evleniyorsun diye ... ne yapacaksın evlenip yaşıtların gezecek, toazacak , sen oturup don çorap yıkayacaksın. 22 çok çok genç bir yaş ailen bir şey demiyor mu bu işe? Ben olsam okuyan çocuğumun evlenmesine izin vermezdim asla ne yapıcaksın elin adamının evinde ailen varken? Ayrıca senin de yazdığın gibi sen okuyorsun ailen aciz mi ki çocuklarının okuma parasını başkasına karşılatsınlar??
 
Hadi sizi geçtim öğrencisiniz falan da 26 yaş bir erkeğin evlenmesi için de çok çok erken.
22 ve 26 gerek yok yani evlenmeye.
Birbirinizi seviyorsaniz gezin tozun işte birbirinizi yaşayın evlenmek niye ?
Siz öğrenciliğinizi yaşayın o da gelirinin tadını çıkarsın .
 
Ay benim kuzenim de bir kız daha lisedeyken beğenmişti tamamlaırız sonra çalışırsın falan bir sürü vaat verdi liseye bile göndermedi staja.
On yılı geçiyor evliler 3 çocukları var kız 29 yaşında.
Evden çıkmıyor kaynana ile yaşıyor. Kuzenimin geliri de bayağı yüksek ama hayatı bu
 
kendisi özel okulda uzatarak okuyor
aile aman aman zengin değil
26 yaşında avukat için de 100-150 kötü para değil

öğrenci değil mezun olsa 30 bine çalışacak
100 bini görmesi için senelerse iş ve isim yapması lazım, mimar için (babası inşaatçı olmayan, hazır iş bağlantısı olmayan ve çok öyle parlak olmayan düz mimar için yani) gayet yüksek gelir
Kısaca özetlemişsin.
 
Aslında o postu çok psikolojik olarak çökmüş bir zamanda yazdım, bu süreçten sonra ailemin durumu artık daha iyi. Maddi anlamda okul olarak bir sorun yaşamayacağım fakat yine de kaygılıyım. Üstelik staj yapıyorum tanıdıklar bu alanda çok diye mezun olunda da iş çevrem aslında hazır. Okulum elimde olmayan sağlık nedenleri ile uzadı maalesef bu yüzden hayatımı ertelemek istemiyorum
24 yaşında okul bitince hayatınızı ertelemiş olmazsınız 2 sene evlenmediniz diye de olmazsınız...

ama tam olarak derdiniz nedir ben anlamadım
bu adamı seviyorum, onunla birlikte yaşamak istiyorum gibi bir tını gelmiyor yazdıklarınızdan...

bakın sizin nesil, bizim nesile göre farklı
bizim için evlilik okuldan sonra, ayaklarının üstünde durduktan sonra yapılması gereken ve kolay kolay da boşanılmayan, kadının kendinden çok verdiği vs. bir kurumdu. toplumun kadın üzerinde oluşturdupu yük çok ağırdı. benim neslimin (şu anda yaşı 40 üstü olan) kadınları hem eşşek gibi okudu çalıştı hem tek başına çocuklara baktı (çünkü bizim nesilde bebek bakabilen erkek çok çok az, beklenmiyordu bile yemek, temizlik yapması vs.) hem işe ince topuklularla, fönlü, döpiyesli filan gitti...

şimdikiler bizden farklı
hemen evleniyor
hemen boşanıyor, olağan şeyler bunlar. hayat-memat meslesi değil. boşanıp depresyonlara girmiyor, utanmıyor, ne biliyim partiliyor hatta.
işe spor ayakabıyla taytla gidip eşi iş yapmazsa ortalığı ayağa kaldırıyor filan
böyle evlenip olmuyorsa bonaıp yolunuza bakacaksanız çok da aman aman bir şey değil yani bence. (ha mesela ben yapamam benim neslim/kafam yapım müsait değil buna, evlenmek ayrı fırtına boşanma ayrı fecaat benim için, büyük olaylar yani, çok çoook büyük)

ama
sizde diğer yandan bunlara ters bir şey de var eşinizden maddi beklenti, çok ortada bu.
belki babanızın durumu rahatken yetişip okul tercihi yaptığınız için maddi durum biraz bozulunca sizde kaygı bozukluğu yapmış olabilir. konfor alanı olarak evliliği görüyor olabilirsiniz.
ben bunda çok da aman aman eleştirecek birşey görmüyorum
çok kadın eşinin durumu olmasa evlenmezdi kimse kimseyi yemesin (bekarım).
fakat "rahat ederim diye evlenmek istiyorm" da demiyor tersine ub sefer de "yük mü olurum" diyorsunuz. işte burada tuhaf bir durum var....
 
Kızlar merhaba 1 yıllık bir ilişkim var. Ben mimarlık okuyorum 2. Sınıfım. 22 yaşındayım Müstakbel eşim avukat ve 26 yaşında aylık 100/150 civarı geliri var. Benim okulum 2026 yılında bitecek. Biz bu yıl evlenmeyi planlıyoruz, hemen hemen her şey hazır. Aileler tanıştı nişan olacak 2/3 aya Fakat son dönemde onun hayatına yük olurum diye korkmaya başladım çünkü hem çalışmayacağım 2 yıl boyunca hem öğrencilik hayatım devam edecek yemek ve temizlik işinin sorun olacağını düşünmüyorum kendi evimde düzenli yapan biriyim evliyken de haftada 2 ya da duruma göre 3 kere gelen bir yardımcımız olacak. Fakat psikolojik olarak kendimi kötü hissediyorum, bu durumun sorun olacağından korkuyorum. Ara sıra işler alırım ama mezun olduğum zaman ki kadar getirisi olmaz. Sizce ne yapmalıyım ?
Mimarlık okuyorsun acelen ne evlenmek için 22 yaşında koşa koşa, okulu bitir bari öyle evlen
 
X