prof olsam ne olacak?

Arkadasiniz gayet de laf sokmus. Siz ona akademik planlarinizdan bahsetmissiniz, o bunlari bos ve sacma bulup onemli olan koca bulmak demis. Daha ne olsun.
Koca bulmaktan daha onemli seyler var hayatta, kendi ayaklarinin uzerinde kimseye bagimli olmadan durabilmek gibi. Arkadasiniz da bunu icten ice biliyor ama hasetinden kucumsemis.
Herkesi hayatinizda tutmak zorunda degilsiniz, belli ki bu kisi ile vizyonunuz uyusmuyor, ben olsam mesafe koyar gorusmez hatta dugunune bile gitmezdim. Insanlarin ne dusundugunu bu kadar onemsemeyin ve kendi dusunceleriniz konusunda daha ozguvenli olun.
 
Ben olsam şöyle bir mesaj atardım.
“Dün buluştuğumuzda söylediğin bir söz beni çok düşündürdü. “Prof olsam ne olacak hayatımda kimse olmadıktan sonra” senin için çok üzüldüm. Hayatının kendi başına yeteri kadar değerli olmadığı ancak biri seni severse anlam kazanabileceğine olan inancın çok üzücü. İnsanın varlığının bir değeri olmalı ve bunu herkesten önce kendi vermeli.yakın bir arkadaşın olarak Bu konuda bir terapi almanı tavsiye edeceğim.
Umarım gerçekten bu sorunu çözer ve kendinle mutlu olursun. Bunu senin için çok isterim.”
Harika
Küfür olmayan ama küfür etkisi taşıyan sözler bunlar, çok severim.
Zihninize sağlık
 
Demek ki eşinle sevdiğinden değil evli olmak için evlendin, bu bayağı sıkıcı deseydin. Ayrıca kariyer, doktora imkanı elde etmiş miydi? Etmemişse kendisi bunu kompleks haline getirip en azından evliyim diye avutuyor olabilir. Evli arkadaşımlar var gayette mutlular asla böyle çiğ davranmıyorlar. Çünkü ellerine kariyer imkanı geçti ama evliliği tercih ettiler buyüzden kariyer yapanlara saygısı var. Zor olduğunu biliyorlar. Arkadaşın belki direkt sana söylemedi ama kendini avutuyor olabilir. Bence sende sessiz kalmamalıydın.
 
selam
aslında konu çok saçma biliyorum ama bugün arkadaşımla otururken doktora yapmak istediğimden konu açıldı. yüksek lisansı bitireli 2 sene oluyor.
doktora muhabbetinden 10 dakika sonra bana dedi ki prof olsam ne olacak hayatımda biri olmadıktan sonra. kendisi nişanlı. yakında evlenecek. benim hayatımda birisi yok. bunu bana laf sokmak için söylediğini düşünmüyorum yani öyle hissetmedim. bence gerçek düşüncesiydi. kendisi okumak istedi ama olmadı iyi bir yer gelmedi.
ben saçma bir şekilde çok soğudum:( sevdiğim bir arkadaşım çok şey paylaştık. ama benim hayatımda birkaç kötü olay oldu, hem ailevi hem özel hayatımda. böyle beni eksik hissettirecek söylemlere dayanamaz oldum. bu benimle ilgili bir şey biliyorum. ama nedense düğününe bile gidesim yok. gitmesem en göze batacak kişiyim çok abes olur. gideceğimi de biliyorum ama çok garip hissettim.

durduk yere bana birini ayarlamak istediler. ben de okey dedim tanışırım sorun yok yani. ama ayarlamak istedikleri kişi yeni aldatılmış. haberleri yokmuş bu durumdan. o iş olmadı. bu arkadaşım üsteliyor inatla. yani kötü niyetle yapmadığını cidden biliyorum ama tuhaf hissettiriyor bu durum. tamam özel hayatta mutlu olmak önemli bir şey. eğitimle okulla ikisi farklı kulvarlar. ben sevdiğim için okumak istiyorum. yani evlensem de boş boş evde oturmak istemem. yargılamak için demiyorum ama kendisinin böyle bir hayatı var. yıllardır çalışmıyor. şimdi tüm emeğimin "aman sevdiğimle beraber değilsem ne anlamı var" boyutuna indirgendiğini görmek üzdü galiba.
genelde buluşmak isteyen taraf o oluyor. bu durum dışında aramızda bir problem yok. ama ben konuşacak konu bulamıyorum. genel olarak çeyiz, nişan, düğün gibi işlerden anlayan biri olmadım. evlensem bile bu konularda çok konuşacağımı düşünmüyorum. kendisi de çok konuşmuyor belki benim yapımı bildiğindendir. ama konusu açılınca da garip hissediyorum. sanki içlerinden beni yargılıyorlarmış gibi geliyor.
yanlarında sıkılıyorum ama kaçıngan davranmak istemiyorum. sonuçta bunlar hayatın bir parçası. her ortamla kaçarak baş edemem ki.
böyle yani. sizin yorumlarınızı merak ettim. nasıl bir tavır alsam daha doğru olur?
Bu konuyla ilgili milyon tane yorum gelir. O yüzden konu dışı olan bir şey sormak istiyorum. Dikkatimi çok çekti. Açtığın konular hep ikili ilişkilerle ilgili. Ya flörtünden konu açıyorsan ya arkadaşından. Bence her şeyi fazla didik didik edip üzerine uzun uzun düşünüyorsun ve insanları haddinden fazla önemsiyorsun.

Herkesle aranda aşılmaması gereken bir mesafe bıraksan bu tarz sorunlar yaşamazsın, çünkü karşı taraf nerede duracağını iyi bilir ve kolay kolay hadsizlik yapmaz .
 
Arkadaşınız bilerek veya bilmeyerek laf sokmuş gibi olmuş ama sizin de yazımınızda ona üstten baktığınızı hissettim.
Yani çeyiz konuşmasını, çalışmamasını yargılıyor gibisiniz
Bence uyumlu bir arkadaşlık değil sürdürmeyin
aslında yargılamak için yazmadım. gerçekten böyle düşünüyor olabilir diye hayatından bahsetme gereği duydum
 
Bu konuyla ilgili milyon tane yorum gelir. O yüzden konu dışı olan bir şey sormak istiyorum. Dikkatimi çok çekti. Açtığın konular hep ikili ilişkilerle ilgili. Ya flörtünden konu açıyorsan ya arkadaşından. Bence her şeyi fazla didik didik edip üzerine uzun uzun düşünüyorsun ve insanları haddinden fazla önemsiyorsun.

Herkesle aranda aşılmaması gereken bir mesafe bıraksan bu tarz sorunlar yaşamazsın, çünkü karşı taraf nerede duracağını iyi bilir ve kolay kolay hadsizlik yapmaz .
insanları önemsiyorum evet. zaten bdv de genelde ilişkilere dair konu açılıyor.
mesafe bırakıyorum ama yine de söylediği şeyi garipsedim
 
Konu başındaki peşin hükümleriniz beni rahatsız etti. Mesela,

"Bu konu çok saçma biliyorum" - bence saçma değil, neden saçma olarak değerlendiriyorsunuz ve bunu belirtme ihtiyacı duyuyorsunuz?

'Bunu bana laf sokmak için söylediğini düşünmüyorum' - sokaktan 1000 kişi çevirip sorsak, lise mezunu arkadaşım evleniyor ve benim hayatımda kimse yok. Ben doktora yapmak istedigimi söyledigimde arkadasim bana " prof. olsam ne fark eder hayatımda biri olmadiktan sonra" dedi desek kaç kişi bunu antipatik bulmaz?

'Beni eksik hissettirecek seylere dayanamaz oldum, bu benimle ilgili bir sey, biliyorum' - kusura bakmayın ama kim kendine laf sokulduğunda bundan hoşnut olur? Burda da suçlu niye yine siz oldunuz?

Siz de farkındasınız aslında ama nedense kabul etmemek icin cabaliyorsunuz. Biraz cesaret, yaşadıklarını, ilişkilerinizi cesurca hissedin, yorumlayın.
laf sokmak istememiştir deme sebebim doktora muhabbeti bitip başka bir konuda konuşulurken laf arası söyledi. sanırım evli olmayan biri hakkında konuşuyordu o kişinin yaşı daha büyüktü
 
selam
aslında konu çok saçma biliyorum ama bugün arkadaşımla otururken doktora yapmak istediğimden konu açıldı. yüksek lisansı bitireli 2 sene oluyor.
doktora muhabbetinden 10 dakika sonra bana dedi ki prof olsam ne olacak hayatımda biri olmadıktan sonra. kendisi nişanlı. yakında evlenecek. benim hayatımda birisi yok. bunu bana laf sokmak için söylediğini düşünmüyorum yani öyle hissetmedim. bence gerçek düşüncesiydi. kendisi okumak istedi ama olmadı iyi bir yer gelmedi.
ben saçma bir şekilde çok soğudum:( sevdiğim bir arkadaşım çok şey paylaştık. ama benim hayatımda birkaç kötü olay oldu, hem ailevi hem özel hayatımda. böyle beni eksik hissettirecek söylemlere dayanamaz oldum. bu benimle ilgili bir şey biliyorum. ama nedense düğününe bile gidesim yok. gitmesem en göze batacak kişiyim çok abes olur. gideceğimi de biliyorum ama çok garip hissettim.

durduk yere bana birini ayarlamak istediler. ben de okey dedim tanışırım sorun yok yani. ama ayarlamak istedikleri kişi yeni aldatılmış. haberleri yokmuş bu durumdan. o iş olmadı. bu arkadaşım üsteliyor inatla. yani kötü niyetle yapmadığını cidden biliyorum ama tuhaf hissettiriyor bu durum. tamam özel hayatta mutlu olmak önemli bir şey. eğitimle okulla ikisi farklı kulvarlar. ben sevdiğim için okumak istiyorum. yani evlensem de boş boş evde oturmak istemem. yargılamak için demiyorum ama kendisinin böyle bir hayatı var. yıllardır çalışmıyor. şimdi tüm emeğimin "aman sevdiğimle beraber değilsem ne anlamı var" boyutuna indirgendiğini görmek üzdü galiba.
genelde buluşmak isteyen taraf o oluyor. bu durum dışında aramızda bir problem yok. ama ben konuşacak konu bulamıyorum. genel olarak çeyiz, nişan, düğün gibi işlerden anlayan biri olmadım. evlensem bile bu konularda çok konuşacağımı düşünmüyorum. kendisi de çok konuşmuyor belki benim yapımı bildiğindendir. ama konusu açılınca da garip hissediyorum. sanki içlerinden beni yargılıyorlarmış gibi geliyor.
yanlarında sıkılıyorum ama kaçıngan davranmak istemiyorum. sonuçta bunlar hayatın bir parçası. her ortamla kaçarak baş edemem ki.
böyle yani. sizin yorumlarınızı merak ettim. nasıl bir tavır alsam daha doğru olur?
Her şey gibi arkadaşlıkların da bitme zamanı var bence . Bana kalırsa sizin arkadaşlığınızın süresi dolmuş . Kabullenmek gerek
 
selam
aslında konu çok saçma biliyorum ama bugün arkadaşımla otururken doktora yapmak istediğimden konu açıldı. yüksek lisansı bitireli 2 sene oluyor.
doktora muhabbetinden 10 dakika sonra bana dedi ki prof olsam ne olacak hayatımda biri olmadıktan sonra. kendisi nişanlı. yakında evlenecek. benim hayatımda birisi yok. bunu bana laf sokmak için söylediğini düşünmüyorum yani öyle hissetmedim. bence gerçek düşüncesiydi. kendisi okumak istedi ama olmadı iyi bir yer gelmedi.
ben saçma bir şekilde çok soğudum:( sevdiğim bir arkadaşım çok şey paylaştık. ama benim hayatımda birkaç kötü olay oldu, hem ailevi hem özel hayatımda. böyle beni eksik hissettirecek söylemlere dayanamaz oldum. bu benimle ilgili bir şey biliyorum. ama nedense düğününe bile gidesim yok. gitmesem en göze batacak kişiyim çok abes olur. gideceğimi de biliyorum ama çok garip hissettim.

durduk yere bana birini ayarlamak istediler. ben de okey dedim tanışırım sorun yok yani. ama ayarlamak istedikleri kişi yeni aldatılmış. haberleri yokmuş bu durumdan. o iş olmadı. bu arkadaşım üsteliyor inatla. yani kötü niyetle yapmadığını cidden biliyorum ama tuhaf hissettiriyor bu durum. tamam özel hayatta mutlu olmak önemli bir şey. eğitimle okulla ikisi farklı kulvarlar. ben sevdiğim için okumak istiyorum. yani evlensem de boş boş evde oturmak istemem. yargılamak için demiyorum ama kendisinin böyle bir hayatı var. yıllardır çalışmıyor. şimdi tüm emeğimin "aman sevdiğimle beraber değilsem ne anlamı var" boyutuna indirgendiğini görmek üzdü galiba.
genelde buluşmak isteyen taraf o oluyor. bu durum dışında aramızda bir problem yok. ama ben konuşacak konu bulamıyorum. genel olarak çeyiz, nişan, düğün gibi işlerden anlayan biri olmadım. evlensem bile bu konularda çok konuşacağımı düşünmüyorum. kendisi de çok konuşmuyor belki benim yapımı bildiğindendir. ama konusu açılınca da garip hissediyorum. sanki içlerinden beni yargılıyorlarmış gibi geliyor.
yanlarında sıkılıyorum ama kaçıngan davranmak istemiyorum. sonuçta bunlar hayatın bir parçası. her ortamla kaçarak baş edemem ki.
böyle yani. sizin yorumlarınızı merak ettim. nasıl bir tavır alsam daha doğru olur?
Aklıma yıllar önce yaşadığım bir durum geldi, liseden samimi olduğum bir arkadaşımla bir ara görüşemedik, o liseden sonra bir yerde çalışmaya başladı eğitim hayatını devam ettirmedi, ben memleketim dışında bir yerde üniversite okudum o yüzden bir ara koptuk. Ben mezun olup memleketime dönünce tekrar görüşmeye başladık ama o eski arkadaşımın yerinde yeller esiyor, sürekli okumayı aşağılayan, gereksiz olduğunu savunan ama kariyer için de hırslanan biri olmuş, bana sürekli laf sokuyor, ben de alttan alıyorum vs. Birgün ipler koptu bende, neymiş efendim şirketlerine( kendi şirketi de değil, çalışan sadece) bir mimar iş aramaya gelmiş de konuşmaktan bile acizmiş, mimar olsa kaç yazarmış 🤣🤣 erkenden iş hayatına atılamadıktan sonra 🤣🤣 (ben de mimarım) o günden sonra bir daha ne aradım ne sordum. Bazılarının vizyonu bu kadar işte, tıpkı sizin arkadaşınızın yaptığı gibi, durum sizle alakalı değil kendisiyle alakalı.
 
Ben de buna benzer bir boş boğazlık yaptım, içerik farklı ama sonradan niye öyle dedim ki diye düşündüm. Bazen insanlar düşünmeden konuşuyor, bence başka zamanda böyle değilse görmezden gelin.
 
Ben de buna benzer bir boş boğazlık yaptım, içerik farklı ama sonradan niye öyle dedim ki diye düşündüm. Bazen insanlar düşünmeden konuşuyor, bence başka zamanda abiyle değilse görmezden gelin.
aslında konuda anlatmak istediğim cidden beni böyle görüyorsa çok rahatsız edici. haliyle yanlarında rahat edemiyorum
 
selam
aslında konu çok saçma biliyorum ama bugün arkadaşımla otururken doktora yapmak istediğimden konu açıldı. yüksek lisansı bitireli 2 sene oluyor.
doktora muhabbetinden 10 dakika sonra bana dedi ki prof olsam ne olacak hayatımda biri olmadıktan sonra. kendisi nişanlı. yakında evlenecek. benim hayatımda birisi yok. bunu bana laf sokmak için söylediğini düşünmüyorum yani öyle hissetmedim. bence gerçek düşüncesiydi. kendisi okumak istedi ama olmadı iyi bir yer gelmedi.
ben saçma bir şekilde çok soğudum:( sevdiğim bir arkadaşım çok şey paylaştık. ama benim hayatımda birkaç kötü olay oldu, hem ailevi hem özel hayatımda. böyle beni eksik hissettirecek söylemlere dayanamaz oldum. bu benimle ilgili bir şey biliyorum. ama nedense düğününe bile gidesim yok. gitmesem en göze batacak kişiyim çok abes olur. gideceğimi de biliyorum ama çok garip hissettim.

durduk yere bana birini ayarlamak istediler. ben de okey dedim tanışırım sorun yok yani. ama ayarlamak istedikleri kişi yeni aldatılmış. haberleri yokmuş bu durumdan. o iş olmadı. bu arkadaşım üsteliyor inatla. yani kötü niyetle yapmadığını cidden biliyorum ama tuhaf hissettiriyor bu durum. tamam özel hayatta mutlu olmak önemli bir şey. eğitimle okulla ikisi farklı kulvarlar. ben sevdiğim için okumak istiyorum. yani evlensem de boş boş evde oturmak istemem. yargılamak için demiyorum ama kendisinin böyle bir hayatı var. yıllardır çalışmıyor. şimdi tüm emeğimin "aman sevdiğimle beraber değilsem ne anlamı var" boyutuna indirgendiğini görmek üzdü galiba.
genelde buluşmak isteyen taraf o oluyor. bu durum dışında aramızda bir problem yok. ama ben konuşacak konu bulamıyorum. genel olarak çeyiz, nişan, düğün gibi işlerden anlayan biri olmadım. evlensem bile bu konularda çok konuşacağımı düşünmüyorum. kendisi de çok konuşmuyor belki benim yapımı bildiğindendir. ama konusu açılınca da garip hissediyorum. sanki içlerinden beni yargılıyorlarmış gibi geliyor.
yanlarında sıkılıyorum ama kaçıngan davranmak istemiyorum. sonuçta bunlar hayatın bir parçası. her ortamla kaçarak baş edemem ki.
böyle yani. sizin yorumlarınızı merak ettim. nasıl bir tavır alsam daha doğru olur?
Kimisi evlenmeyi hayatta en büyük başari olarak görür boşverin yarın dara düştüğünde boşanmaya cesareti bile olmaz işi yok diye
 
İnce bir kıskançlık ve sinsilik sezdim.Aslında aklı okumakta kariyerde de olmayınca kedi uzanamadıgı ciğere mundar dermiş hesabı bir kılıf bulmaya çalışmış.Ayrıca gayet de size laf sokmuş.Çok iyi niyetli biri gibi gelmedi bana.
 
Kariyer de önemli özel hayat da önemli. Akademik ilerlemek kesinlikle kolay değil, çok emek isteyen ve özel hayattan da maalesef çalan bir seçim bence. Ben o yüzden yüksek lisanstan sonra devam etmedim, eden ve yalnız arkadaşlarıma da asla böyle sözler söylemem. Ama şunu da göz ardı etmeyin, akademik muhabetler size dolu, kaliteli geliyor olsa da arkadaşınız belli bir süre sonra sıkılıyor olabilir, hani ben ilgili olduğum halde oturup da bir saat dinleyemem ilgilendiğim bir konuda güncel bir bilgi yoksa. Bir nevi arkadaşınızın çeyiz muhabbetine dönmesin konuşmalarınız.
 
Back
X