- 18 Nisan 2021
- 1.730
- En iyi cevaplar
- 1
- 2.070
- 83
- 29
- Konu Sahibi Cileklivanilinn
- #41
Bence senin akademik kariyer hayallerini kıskanıyor ve kendini aşk hayatıyla üstte görüyor içten içe. Nolursa olsun insan sevdiği arkadasına böyle laf etmez. Cok münasebetsiz geldi bana tavrı. Ben evliyim etrafımdaki hiçbir arkadasım evli değil. Bugune kadar birine bile böyle bir laf etmedim. Ne alaka yani herkes ister hayatını paylasacağı sevip sevileceği birini kariyerden bağımsız olarak. Ama insanın karsısına cıkmayınca da olmaz bu işler. sırf olsun diye zorla ite kaka birini buluyor böyle kafada insanlar. Sonra da böyle sağa sola hava atıyorlar meziyetmiş gibi.selam
aslında konu çok saçma biliyorum ama bugün arkadaşımla otururken doktora yapmak istediğimden konu açıldı. yüksek lisansı bitireli 2 sene oluyor.
doktora muhabbetinden 10 dakika sonra bana dedi ki prof olsam ne olacak hayatımda biri olmadıktan sonra. kendisi nişanlı. yakında evlenecek. benim hayatımda birisi yok. bunu bana laf sokmak için söylediğini düşünmüyorum yani öyle hissetmedim. bence gerçek düşüncesiydi. kendisi okumak istedi ama olmadı iyi bir yer gelmedi.
ben saçma bir şekilde çok soğudumsevdiğim bir arkadaşım çok şey paylaştık. ama benim hayatımda birkaç kötü olay oldu, hem ailevi hem özel hayatımda. böyle beni eksik hissettirecek söylemlere dayanamaz oldum. bu benimle ilgili bir şey biliyorum. ama nedense düğününe bile gidesim yok. gitmesem en göze batacak kişiyim çok abes olur. gideceğimi de biliyorum ama çok garip hissettim.
durduk yere bana birini ayarlamak istediler. ben de okey dedim tanışırım sorun yok yani. ama ayarlamak istedikleri kişi yeni aldatılmış. haberleri yokmuş bu durumdan. o iş olmadı. bu arkadaşım üsteliyor inatla. yani kötü niyetle yapmadığını cidden biliyorum ama tuhaf hissettiriyor bu durum. tamam özel hayatta mutlu olmak önemli bir şey. eğitimle okulla ikisi farklı kulvarlar. ben sevdiğim için okumak istiyorum. yani evlensem de boş boş evde oturmak istemem. yargılamak için demiyorum ama kendisinin böyle bir hayatı var. yıllardır çalışmıyor. şimdi tüm emeğimin "aman sevdiğimle beraber değilsem ne anlamı var" boyutuna indirgendiğini görmek üzdü galiba.
genelde buluşmak isteyen taraf o oluyor. bu durum dışında aramızda bir problem yok. ama ben konuşacak konu bulamıyorum. genel olarak çeyiz, nişan, düğün gibi işlerden anlayan biri olmadım. evlensem bile bu konularda çok konuşacağımı düşünmüyorum. kendisi de çok konuşmuyor belki benim yapımı bildiğindendir. ama konusu açılınca da garip hissediyorum. sanki içlerinden beni yargılıyorlarmış gibi geliyor.
yanlarında sıkılıyorum ama kaçıngan davranmak istemiyorum. sonuçta bunlar hayatın bir parçası. her ortamla kaçarak baş edemem ki.
böyle yani. sizin yorumlarınızı merak ettim. nasıl bir tavır alsam daha doğru olur?
Düğün konusunda da ben olsam giderdim onca yılın hatrı var ama sonrası için uzak dururdum.
