Evlenerek hayatımı kararttım, çıkmazlardayım

shiningg .!.:

Valla işin zor, o zaman sallamayacaksın canım. Katlanamıyorsan, dayanamıyorsan, olmuyorsa, çözüm yoksa ayrılmalısın. Bebeğin için endişelendiğini biliyorum ama mutsuz evde büyümesindense,anne baba ayrı olsun daha iyi.

Ayrıca sana hayatı zindan edemez, ederse atılır işinden. Bebeğini de alamaz, çok zor. Genelde bu süreçte eşine zarar veren, problem yaratanlar kaybedecek bir şeyi olmayan kişiler. Madem çözüm yok, sende biraz cesaretli ol ve ayrılın düzgünce. Medeni bir şekilde çocuk için görüşürsünüz. Al karşına konuş o zaman.

Genişletmek için tıkla...

ayzade .!.:

Dikkat ettim nolur nolmaz güvenmemeliyim bide çocuk olursa çıkamam işin içinden dedim farkındaydım bişeylerin ama hep sorunlu değildi evliliğim ben üstünü örttüğüm sürece herşey güzeldi, düzeldi evet dediğim onu çok sevdiğimi farkettiğim bi anda oldu uğraşmadım çocuk olsun diye asla, bile bile insan nasıl böyle bişey yapar. Hamile kalmışım haberim yok olaylar patlak verdi tam dilekçeler verildi boşanmak için ve bebek meselesi ortaya çıktı vardır Allahın bi bildiği dedi herkes özürde dileyince düzeldi zannettim ama yok nerde.

Genişletmek için tıkla...

shiningg .!.:

Anladığım kadarıyla maddi olarak kimseye muhtaç değilsin. Ailenin rızasını alman gerekmiyor, hayat senin hayatın, kimsenin onayına ihtiyaç yok.

Erkekler bu süreçte sadece kendilerini düşünür. Kadınlar da elalemi. Erkeklere göre boşanmak olmaz, onların kızları boşanamaz. Kadınlar da konu komşu ne der diye düşünüyor çoğunlukla. Senin zaten kimseye eyvallahın yok, ekonomik olarakta bağımsızsın kocandan. Şu saatten sonra kimseye hesap verecek değilsin, biraz cesur ve güçlü ol.

Genişletmek için tıkla...

hesnam .!.:

bak aynen dediğim gibi üstünü örttüğün sürece sorun yok.arkadaşım başka bi kadın var desen yada şiddet uyguluyo filan desen inan çocukta olsa arkana bakma derdim ama bak vardır bundada bi hayır.yıkma evliliğini sanki boşanınca herşey dahamı iyi olacak[/Q
Ailemde bu yüzden boşanmamı istemiyor bakıyorlar şiddet yok içki yok kumar yok sabret diyorlar ama inanın psikolojik şiddet en beteri evlendiğimden beri ömrümden ömür gitti konuşurken çenem ellerim titriyor. Boşanınca daha güzel olmıycak bişeyler eminim dahada zor olcak benim içinde kolay değilki çocukla kalıcam ortada insanların soruları yorumları bi süre sonra yorulucam...ama bakıyorum böylede zor hayatımın bittiğini düşünüyorum sürekli, anlatmadığım bir sürü şey var daha fazla tahammül edebilirmiyim bilmiyorum psikolojim altüst oldu ilaçta alamıyorum içsem unutsam. Dua edin nolur Allahım bi çıkış kapısı açsın ,çok teşekkür ederim şimdiden.

Genişletmek için tıkla...

ayzade .!.:

Evet bir işim var şükür kimseye muhtaç değilim fakat arkamda kimsem yok söylediğim gibi babam ortada bişey yok, olur böyle şeyler diyip üstünü kapattırdı her defasında şu aşamadaki düşüncelerimi ise hiç bilmiyor boşanmak istiyorum desem olay çıkar yeterince güçlü bir insan olduğumu düşünürdüm ama hamile halimle göze alamıyorum demek ki değilim şu aşamada çıkacak olayları, yaşayacaklarımı.. çıkmazdayım sanki, bırak kızım çekme bu adamı deseler saniye beklemem insan ayakları üzerinde dursa bile onay bekliyor maalesef. Belkide babamı çok sevdiğimden onun üzülmesini yanlış şeyler yapmasını göze alamıyorum saçma gelcek belki ama böyle, napmalıyım inanın bilmiyorum

Genişletmek için tıkla...

Ulytau .!.:

evi terket madem sana çocuğunu göstermicem de yani ben olsam kafasını değiştirene kadar her pisliği yapardım çünkü bunun sonu kötü olacak. kıyameti nasıl koparıyo sana şiddet mi uygulayacak yiyosa bi uygulasın askeri personel değil mi alırım darp raporu mesleğini karartırım de deli ol arkadaşım.

Genişletmek için tıkla...

shiningg .!.:

Babanı seviyorsun da o da seni düşünsün o zaman. En azından alsın karşısına konuşsun damadıyla, bizde her şey eştir desin, kızımı üzme, ailenle dengeyi kur, yoksa ben kızımın arkasındayım, sahipsiz sanma desin madem. Bu şekilde seni yalnız bırakıyorlarsa, kocanda söz geçirmek için elinden geleni yapacak sana.

Genişletmek için tıkla...

ayzade .!.:

Babam koskoca adam onca yoldan kalktı ayağına geldi konuştu tavrını koydu yalnız olmadığımı gösterdi sonra hatasını anladı kızım sende büyütme ortada bişe yok dedi gitti nitekim düzeldi sandım geldi özür diledi felan çünkü ama iki hafta sonra yine aynı kafaya devam. Babalar işte, isterlermi daha bir yıl olmamış kızının yuvası yıkılsın bu yaşta dul kalsın heleki şimdi birde bebek varken hiç hazmedemez benim kızımın hayatı karardı bende onunkini karartırım gözüyle bakıyor olaya ve dile getiriyor kesinlikle tasvip etmiyorum çok saçma bir düşünce fakat haliyle bende korkuyorum cesaret edemiyorum bişeylere

Genişletmek için tıkla...

ayzade .!.:

Hiç birinden emin değilim.. evet belki böyle devam eder ama ben yıpranırım bi yerde yine tıkanır kalırım, eşimi seviyormuyum bilmiyorum seviyorum diyemiyorum ama sevmiyorumda diyemiyorum son yaptıkları tamamen soğuttu sadece kendinden. Ailem destek değil annemle paylaşıyorum yaşadıklarımı çok ama çok üzülüyor çocuk olmasa çekme derim diyor, babam asla destek olmaz bebek yokken bile razı olmadı şu aşamada hiç olmaz,keşke olsa inanın beş dakika düşünmem çeker giderim bu şehirdende onun hayatındanda çocuğumla yeni bir hayat kurarım ama herşey yarım napmalıyım inanın bilmiyorum zaten bu aşamaya gelmesinin sebebide ailem sabret sabret sabret herşey dahada sarpa sardı...

Genişletmek için tıkla...

ayzade .!.:

Aylardır direniyorum buraya yazmamak için ama artık boğulmak üzereyim düşünmekten helak oldum. Eşimle birilerinin tavsiyesiyle tanıştık bi süre görüştük evlenmeye karar verdik ancak annesinin ta başından beri bana ve aileme karşı çok soğuk tavırları vardı sanki beni zorla alıyormuş gibi bir isteksizlik, hiç bişeyimle ilgilenmedi herşeyi eşimle kendimiz yaptık ama annesine laf söyletmedi hiç bir zaman, nişanlıyken gördüm bu aile düşkünlüğünü ama çok geç gösterdi yüzünü nikahımız olmuştu ve düğünümüze çok az bir zaman kalmıştı davetiyeler dağıtılmaya başlamıştı,Ailem bırak istemiyosan arkandayız dediler ve yüzüğü attım dostlar girdi araya yapma etme kötü biri değil dediler özürler dilendi baktım gerçekten kötü biri değil ortada büyük bişe yok ve birbirimizi seviyoruz göze alamadım bişeyleri barıştım. Barışmaz olaydım...Bir ay sonra düğünümüz oldu eşim asker olduğu için doğuda bir yere tayin olduk evimizi oraya kurduk, bende görevimi yaşadığım şehirden aldırdım hiç bilmediğim bir şehre alışmaya çalıştım aylarca. Uzakta olduğum için artık bana sarılır sandım ama öyle olmadı en ufak bir tartışmayı ailesine bağladı pireyi deve yaptı biz bir hafta küs bir hafta barış aylar geçirdik. Babası yok annesi ve iki erkek kardeşi var ve ben evlenmeden önce dedimki baban yok, sen en büyüksün aileni ihmal etme anneni kardeşlerini sürekli ara sor yalnız bırakma ama kime akıl vermişimki adam beni sildi onları başında gezdirdi. Aylarca ailemin yanına gitmedim artık o kadar özledim ki sadece dört gün izin alıp eşiminde müsadesiyle ailemin yanına gittim bir gece ayıp olmasın diye eşimin ailesinde diğer üç gece kendi ailemin yanında kaldım olaylar başladı ve gittiğim dört gün aileminde benimde burnumdan geldi neymiş ben ailemin yanında kalmamalıymışım hep onlarda kalmalıymış ben gelinmişim Allahım neler neler. Annesinden nefret ettim o olaydan sonra, zaten soğuktu aramız buz oldu artık. Bunları gitmeden önce konuştuğum eşimde aynı düşünceleri savundu ağlayarak eve geri döndüm. Annen benim nerde ne kadar kalcağıma karar veremez ben seninle evliyim onunla değil dedim anlamadı annemin değil benim düşüncem dedi ben kötü oldum. O günden sonra onun ailesini görmemek için kendi aileminde yanına gitmedim çünkü gitsem yine aynı şeyler olcaktı, hiç bilmediğim bi şehirde işten ev evden işte aylar geçirdim boğuldum adeta ve bunun gibi bir çok olay daha yaşadım ve her defasında anne bulunmaz eş her zaman bulunur dedi. Sabır dedim değişir dedim ama yok yok yok....
Eşim dışardan bakınca kötü biri değil evine bağlı işten eve, evden işe.. Bir dediğimi iki etmez evde bana yardımcı olur yemeğimi yapar beni mutlu etmek için uğraşır ama inanın yetmiyo çünkü tüm bu huylarının yanında çok geri kafalı birisi. İzinlerimizi adaletli kullanalım on günmü izin aldık beş gün sizde beş günde bizde kalmalıyız diyorum, hayır ben erkeğim bizde daha çok kalmalıyız diyor hangi devirdeyiz ne diyosun sen diyorum hayır bu böyle işine gelirse diyip kestirip atıyor.. Ben nasıl bi insanla evlendim dedim kaldıramadım kafa yapısını ayrılmaya kalktım defalarca, ailem sabret dedi çok üzüldüler onlara kıyamadım. Nişanlılığım çok kısa sürdü hiç bu konuları sormadım ne düşünür diye nerden bilebilirdim ki böyle bir kafaya sahip görseniz gayet medeni kültür sahibi bir insan... Uzatmak istemiyorum bu olaylar gibi bi kaç olay daha yaşadım en son artık bi olayda sinir krizi geçirdim annesine ağzıma geleni saydım artık bitti çekemiyorum dedim ailemi çağırdım dilekçeleri vericemki hamile olduğumu öğrendim günahını bilmeme rağmen kürtajı göze aldım ama eşim müsaade etmedi imza vermek istemedi asla vermem dedi ailem yapma etme dedi geldi özür diledi kabul ettim iki hafta melek oldu sevgili kocam ne yapacağını şaşırdı peşimde pervane ama sadece iki hafta sürdü. Bayram dolayısıyla ailesine gitmek istiyor sen git ben gelemem yol uzak bana zararlı şu aşamada dedim demez olaydım yok ben ailesini istemiyomuşumda böyle olmazmışta çıldırdı artık. Ne anlatırsan anlat anlamıyo anlamıyo... Günlerdir konuşmuyorum hatalarının hiç bir zaman farkında olmadı halada değil herşeyde hep ben suçluyum onun gözünde herşeyi bu hale getiren hep benim... Hamileyim ve bebeğime alıştım artık asla kıyamam napıcağımı bilmiyorum o kadar soğudumki ondan ayrılmak istiyorum ama annem babam kahrolur ve olaylar çok kötü yerlere gelir biliyorum. Sabretmelimiyim diyorum ama yapamıyorum artık bardak doldu taştı.İnsan bebeğinin ölmesi için dua edermi Allahım daha fazla sevgisini yaşamadan al bebeğimi diye dua ediyorum başak çıkış kapısı bulamıyorum çünkü. Bir yıl öncesine dönmek istiyorum keşke hiç tanımasaydım bu insanları diyorum keşke hiç evlenmeseydim diyorum keşke en başında boşansaydım diyorum ama çare yok olan oldu hayatım altüst oldu. Günlerdir ağlamaktan bittim bana yaptıklarını attım nasıl böyle bir insana eş oldum diye düşünmekten yedim kendimi. Dua ediyorum sabretmeye çalışıyorum
Okuduğunuz için teşekkür ederim arkadaşlar biraz uzun oldu kısaltmaya çalışsamda çok gerginim nereye yazdım ne yazdım farkında bile değilim nolur mantıklı şeyler söyleyin ve bana bolca dua edin...

Genişletmek için tıkla...

ayzade .!.:

Aylardır direniyorum buraya yazmamak için ama artık boğulmak üzereyim düşünmekten helak oldum. Eşimle birilerinin tavsiyesiyle tanıştık bi süre görüştük evlenmeye karar verdik ancak annesinin ta başından beri bana ve aileme karşı çok soğuk tavırları vardı sanki beni zorla alıyormuş gibi bir isteksizlik, hiç bişeyimle ilgilenmedi herşeyi eşimle kendimiz yaptık ama annesine laf söyletmedi hiç bir zaman, nişanlıyken gördüm bu aile düşkünlüğünü ama çok geç gösterdi yüzünü nikahımız olmuştu ve düğünümüze çok az bir zaman kalmıştı davetiyeler dağıtılmaya başlamıştı,Ailem bırak istemiyosan arkandayız dediler ve yüzüğü attım dostlar girdi araya yapma etme kötü biri değil dediler özürler dilendi baktım gerçekten kötü biri değil ortada büyük bişe yok ve birbirimizi seviyoruz göze alamadım bişeyleri barıştım. Barışmaz olaydım...Bir ay sonra düğünümüz oldu eşim asker olduğu için doğuda bir yere tayin olduk evimizi oraya kurduk, bende görevimi yaşadığım şehirden aldırdım hiç bilmediğim bir şehre alışmaya çalıştım aylarca. Uzakta olduğum için artık bana sarılır sandım ama öyle olmadı en ufak bir tartışmayı ailesine bağladı pireyi deve yaptı biz bir hafta küs bir hafta barış aylar geçirdik. Babası yok annesi ve iki erkek kardeşi var ve ben evlenmeden önce dedimki baban yok, sen en büyüksün aileni ihmal etme anneni kardeşlerini sürekli ara sor yalnız bırakma ama kime akıl vermişimki adam beni sildi onları başında gezdirdi. Aylarca ailemin yanına gitmedim artık o kadar özledim ki sadece dört gün izin alıp eşiminde müsadesiyle ailemin yanına gittim bir gece ayıp olmasın diye eşimin ailesinde diğer üç gece kendi ailemin yanında kaldım olaylar başladı ve gittiğim dört gün aileminde benimde burnumdan geldi neymiş ben ailemin yanında kalmamalıymışım hep onlarda kalmalıymış ben gelinmişim Allahım neler neler. Annesinden nefret ettim o olaydan sonra, zaten soğuktu aramız buz oldu artık. Bunları gitmeden önce konuştuğum eşimde aynı düşünceleri savundu ağlayarak eve geri döndüm. Annen benim nerde ne kadar kalcağıma karar veremez ben seninle evliyim onunla değil dedim anlamadı annemin değil benim düşüncem dedi ben kötü oldum. O günden sonra onun ailesini görmemek için kendi aileminde yanına gitmedim çünkü gitsem yine aynı şeyler olcaktı, hiç bilmediğim bi şehirde işten ev evden işte aylar geçirdim boğuldum adeta ve bunun gibi bir çok olay daha yaşadım ve her defasında anne bulunmaz eş her zaman bulunur dedi. Sabır dedim değişir dedim ama yok yok yok....
Eşim dışardan bakınca kötü biri değil evine bağlı işten eve, evden işe.. Bir dediğimi iki etmez evde bana yardımcı olur yemeğimi yapar beni mutlu etmek için uğraşır ama inanın yetmiyo çünkü tüm bu huylarının yanında çok geri kafalı birisi. İzinlerimizi adaletli kullanalım on günmü izin aldık beş gün sizde beş günde bizde kalmalıyız diyorum, hayır ben erkeğim bizde daha çok kalmalıyız diyor hangi devirdeyiz ne diyosun sen diyorum hayır bu böyle işine gelirse diyip kestirip atıyor.. Ben nasıl bi insanla evlendim dedim kaldıramadım kafa yapısını ayrılmaya kalktım defalarca, ailem sabret dedi çok üzüldüler onlara kıyamadım. Nişanlılığım çok kısa sürdü hiç bu konuları sormadım ne düşünür diye nerden bilebilirdim ki böyle bir kafaya sahip görseniz gayet medeni kültür sahibi bir insan... Uzatmak istemiyorum bu olaylar gibi bi kaç olay daha yaşadım en son artık bi olayda sinir krizi geçirdim annesine ağzıma geleni saydım artık bitti çekemiyorum dedim ailemi çağırdım dilekçeleri vericemki hamile olduğumu öğrendim günahını bilmeme rağmen kürtajı göze aldım ama eşim müsaade etmedi imza vermek istemedi asla vermem dedi ailem yapma etme dedi geldi özür diledi kabul ettim iki hafta melek oldu sevgili kocam ne yapacağını şaşırdı peşimde pervane ama sadece iki hafta sürdü. Bayram dolayısıyla ailesine gitmek istiyor sen git ben gelemem yol uzak bana zararlı şu aşamada dedim demez olaydım yok ben ailesini istemiyomuşumda böyle olmazmışta çıldırdı artık. Ne anlatırsan anlat anlamıyo anlamıyo... Günlerdir konuşmuyorum hatalarının hiç bir zaman farkında olmadı halada değil herşeyde hep ben suçluyum onun gözünde herşeyi bu hale getiren hep benim... Hamileyim ve bebeğime alıştım artık asla kıyamam napıcağımı bilmiyorum o kadar soğudumki ondan ayrılmak istiyorum ama annem babam kahrolur ve olaylar çok kötü yerlere gelir biliyorum. Sabretmelimiyim diyorum ama yapamıyorum artık bardak doldu taştı.İnsan bebeğinin ölmesi için dua edermi Allahım daha fazla sevgisini yaşamadan al bebeğimi diye dua ediyorum başak çıkış kapısı bulamıyorum çünkü. Bir yıl öncesine dönmek istiyorum keşke hiç tanımasaydım bu insanları diyorum keşke hiç evlenmeseydim diyorum keşke en başında boşansaydım diyorum ama çare yok olan oldu hayatım altüst oldu. Günlerdir ağlamaktan bittim bana yaptıklarını attım nasıl böyle bir insana eş oldum diye düşünmekten yedim kendimi. Dua ediyorum sabretmeye çalışıyorum
Okuduğunuz için teşekkür ederim arkadaşlar biraz uzun oldu kısaltmaya çalışsamda çok gerginim nereye yazdım ne yazdım farkında bile değilim nolur mantıklı şeyler söyleyin ve bana bolca dua edin...

Genişletmek için tıkla...