kızım hızla büyüyor teyzeleri, çenesinin altında minik bir gıdısı çıktı, bacakları boğumlandı kızımın... Bugün kızıma kavuşmamın 4. haftası bitti... Sanki ömrümü onunla yaşamış gibiyim, öncesi yok... Gülücükleri o minnacık ağzını yüzüne yaydıkça, onu öyle kalp dolusu gülücüklerle gördükçe katlanıyor mutluluğum.
iyi ki diyorum bu yola girmişim, iyi ki balım benim kızım olmuş, iyi ki alnıma yazılmış.... evet bir de doğuran bir anne var ve hep dularımda. Rabbim yolunu açık, bahtını güzel eylesin. inşallah bundan sonra çok mutlu bir hayatı olsun. asla ama asla kötülüğünü istemem, ben bu mutluluğu yaşayalım diye kim bilir o neler yaşadı.... alın yazılarımız onun mutsuzluğu ve bizim mutluluğumuz noktasında kesişti ve ben onun hep mutlu olmasını yüreğimin en derininden diliyorum...
az önce görümcemle konuştuk... daha yeni evli sayılır, henüz planları arasında çocuk yok, yoktu. dedi ki bana, sen bana çok güzel bir örnek oldun. ben doğurarak değil senin gibi anne olmak istiyorum, ne farkı var ki... evet ne farkı var... sadece belki biraz daha sancılı bir süreç, birilerinin dudaklarının arasından çıkacak kelimelere bakıyoruz sonucu alabilmek için, biraz daha uzun bekliyoruz belki onayı aldıktan sonra... Ama ona tutup da yok kendin yapmayı dene neden denemiyorsun falan tarzı cümleler kurmak samimi gelmedi bana. gerçekten hiç bir farkı yok. ha hamile kalmak isteyen bir arkadaşınıza/akrabanıza evet çocuk yap demişsiniz ha bu şekilde evlat edinme de doğum şekliyse ben bu şekilde doğurmak istiyorum diyen kişiye.
evlat edinme son çare değil de gerçekten ebeveyn olmak için tercih edilen bir yöntem olarak görüldüğü ve biz de bunu köstek değil destek olarak söyleyediğimiz sürece evlat edinme birçok kişi açısından normalleşebilir belki de...
ben kızıma bunu en başından itibaren, bilinci ne zaman oturacakca o yaşlardan, ilk sorularından itibaren söylemeyi düşünüyorum. bu hayatımızın bir sonucu ne bir eksiklik ne bir hata ne saklanması gereken birşey... sonuçta bilmeyen kimse yok, enim için doğum yaptım demek kadar olağan birşey evlat edinndim demek...
geçen bahçe kapımızın kilidi kırıldı, çilingir çağırdık. kucağımzda kızım, adam kaç aylık falan diye sordu, sevdi... kendi kızı da daha 1 aylıkmış, işe gelmek nasıl zor gliyor, nasıl özlüuorum falan diye anlattı. sonra hangi hastanede doğum yaptınız siz diye sordu. çilingir, bir daha ne zaman göreceksin falan gibi bir duygu oluşmadı içimde, biz evlat edindik dedim. meğerse kendi kardeşinin de sorunları varmış, nasıl oluyor falan diye sordu anlaattım süreci... biz seslendirdikçe ve normalleştirdikçe çoğalabilir ve toplum içindeki densiz soruları azaltabiliriz.,
geçen hafta evin işleri gelen giden yetişemiyorum artık diye ev temizliğine bir bayan aldım. tam kızımı biberonla beslerken sütün kesildi mi diye sordu. ona da söyledim evlat edindiğimzi. onun da meğerse görümcesi evlat edinmiş, tüm sülalede en çok sevilen torun o, onun yeri bambaşka, yalnız biz söylemekte geciktik, 9 yaşına geldi, şimdi i yandan bi yerden duyarsa diye korku yaşıyoruz diğer yandan nasıl söyleyeceğiz diye düşünüp duruyoruz. biz cahillik yaptık, siz aklı ermeden ssöylemeye başlayın dedi kadıncağız.
sonra bir komşum geldi bir gün kızıyla, kızı 17 yaşında... daha önce sadece uzaktan merhabamız vardı, ismini ile bilmezdim kadının da kızının da. kadın da bizim gibi kalpten doğum yapmış, kızı 17 yaşına gelmiş bile... ve ikisinin de dudağından sadece iyi ki sözü döküldü, iyiki kızım olmuş iyi ki annem olmuş...
aslında ne kadar çokuz ve nasıl sessiz kalmışız onu gördüm bu 4 hafta içinde. özetle kimseyi ilgilendirmez nasıl anne olduğum ama iyi ki bu yolla anne olmuşum diye avaz avaz bağırmak geliyor içimden. mutluluğumun, hissettikleriimin başka bir tarifi sonucu olamaz sanırım...
Her kelimesine katılıyorum. Mutlu olun, hepşmiz mutlu olalım inşallah:))kızım hızla büyüyor teyzeleri, çenesinin altında minik bir gıdısı çıktı, bacakları boğumlandı kızımın... Bugün kızıma kavuşmamın 4. haftası bitti... Sanki ömrümü onunla yaşamış gibiyim, öncesi yok... Gülücükleri o minnacık ağzını yüzüne yaydıkça, onu öyle kalp dolusu gülücüklerle gördükçe katlanıyor mutluluğum.
iyi ki diyorum bu yola girmişim, iyi ki balım benim kızım olmuş, iyi ki alnıma yazılmış.... evet bir de doğuran bir anne var ve hep dularımda. Rabbim yolunu açık, bahtını güzel eylesin. inşallah bundan sonra çok mutlu bir hayatı olsun. asla ama asla kötülüğünü istemem, ben bu mutluluğu yaşayalım diye kim bilir o neler yaşadı.... alın yazılarımız onun mutsuzluğu ve bizim mutluluğumuz noktasında kesişti ve ben onun hep mutlu olmasını yüreğimin en derininden diliyorum...
az önce görümcemle konuştuk... daha yeni evli sayılır, henüz planları arasında çocuk yok, yoktu. dedi ki bana, sen bana çok güzel bir örnek oldun. ben doğurarak değil senin gibi anne olmak istiyorum, ne farkı var ki... evet ne farkı var... sadece belki biraz daha sancılı bir süreç, birilerinin dudaklarının arasından çıkacak kelimelere bakıyoruz sonucu alabilmek için, biraz daha uzun bekliyoruz belki onayı aldıktan sonra... Ama ona tutup da yok kendin yapmayı dene neden denemiyorsun falan tarzı cümleler kurmak samimi gelmedi bana. gerçekten hiç bir farkı yok. ha hamile kalmak isteyen bir arkadaşınıza/akrabanıza evet çocuk yap demişsiniz ha bu şekilde evlat edinme de doğum şekliyse ben bu şekilde doğurmak istiyorum diyen kişiye.
evlat edinme son çare değil de gerçekten ebeveyn olmak için tercih edilen bir yöntem olarak görüldüğü ve biz de bunu köstek değil destek olarak söyleyediğimiz sürece evlat edinme birçok kişi açısından normalleşebilir belki de...
ben kızıma bunu en başından itibaren, bilinci ne zaman oturacakca o yaşlardan, ilk sorularından itibaren söylemeyi düşünüyorum. bu hayatımızın bir sonucu ne bir eksiklik ne bir hata ne saklanması gereken birşey... sonuçta bilmeyen kimse yok, enim için doğum yaptım demek kadar olağan birşey evlat edinndim demek...
geçen bahçe kapımızın kilidi kırıldı, çilingir çağırdık. kucağımzda kızım, adam kaç aylık falan diye sordu, sevdi... kendi kızı da daha 1 aylıkmış, işe gelmek nasıl zor gliyor, nasıl özlüuorum falan diye anlattı. sonra hangi hastanede doğum yaptınız siz diye sordu. çilingir, bir daha ne zaman göreceksin falan gibi bir duygu oluşmadı içimde, biz evlat edindik dedim. meğerse kendi kardeşinin de sorunları varmış, nasıl oluyor falan diye sordu anlaattım süreci... biz seslendirdikçe ve normalleştirdikçe çoğalabilir ve toplum içindeki densiz soruları azaltabiliriz.,
geçen hafta evin işleri gelen giden yetişemiyorum artık diye ev temizliğine bir bayan aldım. tam kızımı biberonla beslerken sütün kesildi mi diye sordu. ona da söyledim evlat edindiğimzi. onun da meğerse görümcesi evlat edinmiş, tüm sülalede en çok sevilen torun o, onun yeri bambaşka, yalnız biz söylemekte geciktik, 9 yaşına geldi, şimdi i yandan bi yerden duyarsa diye korku yaşıyoruz diğer yandan nasıl söyleyeceğiz diye düşünüp duruyoruz. biz cahillik yaptık, siz aklı ermeden ssöylemeye başlayın dedi kadıncağız.
sonra bir komşum geldi bir gün kızıyla, kızı 17 yaşında... daha önce sadece uzaktan merhabamız vardı, ismini ile bilmezdim kadının da kızının da. kadın da bizim gibi kalpten doğum yapmış, kızı 17 yaşına gelmiş bile... ve ikisinin de dudağından sadece iyi ki sözü döküldü, iyiki kızım olmuş iyi ki annem olmuş...
aslında ne kadar çokuz ve nasıl sessiz kalmışız onu gördüm bu 4 hafta içinde. özetle kimseyi ilgilendirmez nasıl anne olduğum ama iyi ki bu yolla anne olmuşum diye avaz avaz bağırmak geliyor içimden. mutluluğumun, hissettikleriimin başka bir tarifi sonucu olamaz sanırım...
herkese selamlar...regl dönemim yaklaşıyor o yuzden cok duygusal olduğumdanmıdır nedir dönem dönem böyle iç kararmalarım oluyor.. kendi kendime işin sonlarına yaklaşıyorken kızıma ne zaman nasıl ne şekilde söyleyeceğim sancıları olmaya başladı bende.. öncelikle kızıma kesinlikle söyleyeceğim o kesin! ama kimi dinlediğim uzmanlar 4 veya 6 yaş derken kimisi aklı kesinlikle başına gelip iyiyi kötüyü ayırt ettiğinde diyor..Küçükken masalla başlayın diyorlar ama piyasada bununla ilgili hiç bir masal kitabı yok!..Anlatım yapılırken biyolojik annen denmeyecek,gerçek annen baban denmeyecek,asla kötülenmeyecek okey de bi zahmet cümleyide kurun da rahatlayayım.. bizim uzmanımızın söylediği birşey var ki o çok hoşuma gitmişti:biz babanla birbirimizi sevmeden önce ayrı yaşıyorduk sonra birbirimizi sevince aynı evde yaşamaya başladık;sonra seni gördük sevdik ve seninlede birlikte yaşamaya başladık..çok mantıklı geldi..evet bizi alıyorlar sorguluyorlar adınada görüşme deyip karar veriyorlar..keşke en az 2 görüşme yapıp bize şu yaşlarda şunları yapmalı diye eğitimde verseler.. ya ne bileyim ben onu şu anda sadece seveceğimizi düşünüyorum..ne bileyim hepimiz anne babamızdan azar işittik yeri geldi tokat yedik, ben kızıma bunları yapmayı haksızlık olarak görüyorum.. Hani mesela bebekten sonra tanıştıklarımıza söylemedik diyelim evlat edindiğimizi sonra bi anda pat diye bişi dedi ne bileyim evlat edinme ne demek ben evlat edinilmişim..Düşünsenize halinizi vaziyetinizi... belkide çok saçma seyler yazdım iyi değilim kötüyüm kabul....
Gorusmelere yeni baslayan arkadaslarbence bu konuya takilma. eskiden leylek getirdi diyorlsrmis çocuk inaniyormus :)))) ama uzmanin söylediği olaya bayıldım. seni gorduk sevdik birlikte yasamaya karar verdik :)
biz uzmanımızın tavsiyesiyle kızımız geldiği günden itibaren "iyi ki geldin, iyi ki bizim kızımız oldun, çok mutlu olduk" dedik severken ara ara.. "iyi ki bizi seçtin" dedik.. masalı aslında kendimiz yazıyoruz..benim bulduğum yöntem, 2,5 yaş civarındayken artık gece yatmadan önce masalları sonuna kadar dinlemeye başlamıştı.. o aralar kızımla tanışma hikayemizi masal gibi anlattım bir gece.. çok hoşuna gitti.. hatta beraber nasıl somurttuğunu, nasıl bana ilk kez gülümsediğini, elimi tuttuğunu falan canlandırdık.. diğer masalları okuduğum gibi zaman zaman tanışma hikayemizi de anlattım.. 3,5 yaş civarıydı, kızım bir gece bana "anne ben anlatayım" dedi.. tüm ayrıntılarıyla anlattı masalımızı.. sonu "sonraaaa ben sizin kızınız oldum. sana anne dedim anne oldun, babam baba oldu..çok mutlu olduk. iyi ki geldim ben" diye bitti.. tabii benim gözyaşlarımın onun gülücüklerine karışarak sarılmamızla..
kızım gelmeden önce "şanslı aile" diye bir kitap bulup okumuştum. can yayınlarından çıkan bir çocuk kitabı.. şu an çocuklarımıza okumak için değil ama biz yetişkinler için..çok faydalandığım bir kitaptı..
çocuklar için de tübitak yayınlarından "uğurböceği kapınızı çalarsa" adlı bir kitap çıktı geçtiğimiz aylarda.. içinde çok güzel resimler de var.. kızıma okudum, herhangi bir masal kitabı gibi dinledi; resimlerdeki çizimleri sevdi. hatta okulumuzun psikoloğuna ve öğretmenimize de armağan ettim. onlar da çok beğendiler..okulda okunacak kitaplardan biri olacak..sadece bizim çocuklarımızın değil asıl biyo
Kesinlikle haklisiniz diger ailelerde normal dogum bir dogum sekli olarak ogretmesi gerekiyor cocuklarina boylelikle bizim isimiz daha kolay olacak.. Zaten hepimizin korktugu sey cevremiz degilmi... Anlattiginiz masalda anne baba cocuk olarakmi anlattiniz yada anne kus baba kus gibi betimlemelerde mi bulundunuz.. Soylediginiz kitap ve dergiyi bulmaya calisicam tesekkurler..@EflatunAGorusmelere yeni baslayan arkadaslar
Hayirli olsun.bitirmissiniz gorusmeleri ne guzel darisi bizlere :))Merhaba arkadaşlar, girip yazmasam da takipteyim her daim:)
zaman ve @hayatisiltisi kavuşmalarınızı heyecanla okudum, mutluluğunuzla mutlu oldum, Allah mutluluğunuzu daim etsin bebişlerinizle..
Ankara'dan başvuranlar gidişatı merak edenler olabilir benim gibi, bizdeki gelişmeleri yazayım dedim ben de.
Başvurumuz Kasım 2015 idi, ev ziyaretine Nisan'da geldi uzmanımız (Mrv Hn.), aslında Şubatta aramıştı gelmek için ama biz müsait değildik, bir hafta sonra falan gelir diye düşünürken yaklaşık iki ay ertelenmiş oldu görüşme.. görüşme zaten çok kısa sürdü ve eşim ve benim hakkımda çok genel sorular sordu, eve bile öylesine bakmış gibi geldi, ya da o havayı vermek istedi bilemedim:) Aile ile ilgili soru sormadı mesela. Daha çok tanışma amaçlıymış ev ziyareti. Öz geçmişlerimizi teslim ettik o gün, zaten bunları okuyup sonraki görüşmede ayrıntılara girilecek, deplasmanda asıl sorular sorulacak dedi, bizi soru açısından sıkıntıya sokmadı. Kitap tavsiyesi ve kitaplardan sorular olmayacaktı. Bir dahaki görüşme için arayıp randevu alın dedi.
İşte o görüşmeyi de bugün yaptık:) Baya olumlu geçti sanırım, artık sıradasınız dedi, onay yazınızı yazacağını söyledi. bu görüşmede de aileler biliyor mu, nasıl tepki verdiler, kendini tanımla, eşini tanımla, çocuklu hayattan beklediğiniz, çocuk hakkında en çok hayalini kurduğunuz şeyler, çocuk gelince izin kullanıp kullanmayacağımız, sonrasında çocuğa kimin bakacağı, çocuğa nasıl davranacağınız, örneğin ergenlik çağında nasıl davranacağınız, öz geçmişteki var olan değişiklikler (maaş, öğrenim durumu gibi) vs. konularda sorular sordu. 5 adet fotoğraf istemişti, biz 10 tane götürmüştük onları teslim ettik. Referanslar aranacak mı diye sordum, belki bir tanesini arayabilirim dedi. Görüşme yaklaşık yarım saat falan sürdü. Sıra konusunu sordum, ne zaman öğrenebiliriz diye, Temmuz ayında sıralar güncellenecekmiş, o zaman arayabilirsiniz dedi.
İşte böyle..
Şimdi yine bekleme zamanı.. İyi ki çalışıyorum da zaman hızlı akıyor..
Allah tüm bekleyenlere kolaylık versin, zaman su gibi akıp geçsin..
InsallahYavrusuna kavuşan annelerin,yavrusunu bekleyen anne adaylarının ve tüm annelerin anneler günü kutlu olsun. İnşallah hepimiz en kısa zamanda kavuşuruz bebişlerimize ve bir sonraki anneler gününde bebeğimiz yanımızda olur inşallahhh
benim oglusum ve kizim da teyzelerinin anneler gununu kutluyorlar.kocaman opuyoruz sizleri.yurekleri guzel ve bir o kadar da ozel bebisine kavusan kavusmak icin gun sayan annelerimizin anneler gununu kutluyorum.
Cok tessekkur ettik.bizde onlari cok opuyoruzbenim oglusum ve kizim da teyzelerinin anneler gununu kutluyorlar.kocaman opuyoruz sizleri.
Bu konuyla ilgili bu sene çıkan bir kitap var ... tubitak yayınlarının "ugurböceği kapinizi çalarsa " adında ... 5 tl gibi bir fiyatla satılıyor hemdeherkese selamlar...regl dönemim yaklaşıyor o yuzden cok duygusal olduğumdanmıdır nedir dönem dönem böyle iç kararmalarım oluyor.. kendi kendime işin sonlarına yaklaşıyorken kızıma ne zaman nasıl ne şekilde söyleyeceğim sancıları olmaya başladı bende.. öncelikle kızıma kesinlikle söyleyeceğim o kesin! ama kimi dinlediğim uzmanlar 4 veya 6 yaş derken kimisi aklı kesinlikle başına gelip iyiyi kötüyü ayırt ettiğinde diyor..Küçükken masalla başlayın diyorlar ama piyasada bununla ilgili hiç bir masal kitabı yok!..Anlatım yapılırken biyolojik annen denmeyecek,gerçek annen baban denmeyecek,asla kötülenmeyecek okey de bi zahmet cümleyide kurun da rahatlayayım.. bizim uzmanımızın söylediği birşey var ki o çok hoşuma gitmişti:biz babanla birbirimizi sevmeden önce ayrı yaşıyorduk sonra birbirimizi sevince aynı evde yaşamaya başladık;sonra seni gördük sevdik ve seninlede birlikte yaşamaya başladık..çok mantıklı geldi..evet bizi alıyorlar sorguluyorlar adınada görüşme deyip karar veriyorlar..keşke en az 2 görüşme yapıp bize şu yaşlarda şunları yapmalı diye eğitimde verseler.. ya ne bileyim ben onu şu anda sadece seveceğimizi düşünüyorum..ne bileyim hepimiz anne babamızdan azar işittik yeri geldi tokat yedik, ben kızıma bunları yapmayı haksızlık olarak görüyorum.. Hani mesela bebekten sonra tanıştıklarımıza söylemedik diyelim evlat edindiğimizi sonra bi anda pat diye bişi dedi ne bileyim evlat edinme ne demek ben evlat edinilmişim..Düşünsenize halinizi vaziyetinizi... belkide çok saçma seyler yazdım iyi değilim kötüyüm kabul....
merhaba biz evlat edinme sirasindayken koruyucu ailelik icin basvurduk. hemen onaylandi 2 hafta sonra minik oglumuzgeldi yaklasik iki yil oldu heyecanla kardesinin gelecegi gunu bekliyoruzEvlat edinme başvurusu ile birlikte koruyucu aile olma talebinde bulunsak, bu talebimizin onaylanir mi? Onaylanir ise bize teslim edilecek olan çocuğu ailesi onaylaması durumunda 2-3 veya 5 sene sonra nufusumuza alabilir miyiz?
İnşallah seneye anneler gününü bebişlerimizle kutlarızInsallahkocam sabah dediki seneye kizimla kutlariz artik anneler gununu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?