Evladıma kıydım ben

Kusura bakmayın ama iş güç sahibi iki yetişkin insanın kendi keyiflerinin ve ihmallerinin sonucunda meydana gelen canı gene kendi keyifleri bozulmasın diye öldürmelerine güzelleme falan yapacak değilim. Yok kşöyleydim yok böyleydim yüzeyseldi oydu buydu ne ya, cahil desem değilsiniz, o sperm vajinanın bırakın içini üstüne boşalınca bile her zaman bir risk bir ihtimal vardır. O güzelleme yaptığınız gereksiz sevgiliniz madem bir çocuk istemiyor zevkinden azıcık fedakarlık edip kondom kullanacaktı. Korunup hamile kalsanız gene elle tutulur bir tarafınız var ama şuan bence baştan sona hatalı ve yanlışsınız.
Birde sırf kendi ihmali ile olan çocuğu, işi gücü varken ve siz doğurma taraftarıyken anası ve kardeşleri için kurban eden adamı kaç cümlede güzellemiş ve kafanızda aklamaya uğraşmışsınız. Adam bal gibide yan çizmiş,yarı yolda bırakmış. Size aldırın diye pskolojik baskının alasını yapmış, biliyor çünkü çocuk doğarsa mecbur sorumluluk almak zorunda. Sizde iki göz yaşına kanmış hala o adama sevgilim demeye devam ediyorsunuz. Yok ağlamış yom üzülmüş diye masallar anlatıyorsunuz. O adamda azıcık vicdan ya da size karşı birazcık merhamet olsa, siz bu kadar isterken formaliteden bile olsa bir nikah kıyıp o çocuğu dünyaya getirmenize imkan sağlardı.
+1
 
bir oyuncak ve kıyafet aldım. Kürtaja gideceğimin gecesi karnıma sarıp sarmaladım o kıyafet ve oyuncağı .

Şimdi elimden düşüremiyorum. Gece tek bir an koynumdan çıkaramıyorum

Kendinizi hırpalamak için elinizden geleni yapıyorsunuz yani, başkası uğraşsa bu kadar yapamazdı. Sizin durumunuz hiç iyi değil, herkese yardim al yardim al diyen biri değilim ama şu kısımları okuyunca yardım alın diyesim geldi iyice işi çığrından çıkartmışsınız.

İlişkiye girdik her türlü korunuyorduk yine de hamile kaldım deseniz yine anlamaya çalişirim ama ilişki bile yaşamadan nasıl hamile kalınıyor? Spermler koşa koşa kendileri oraya gidemez, hamile kalacak kadar içerideymiş demek ki yüzeysel değilmiş. Ya ilişkiye girin ya da girmeyin. Normal ilişki için erken, ucundan ilişki yaşayalım diye şey mi olur.

Geçmiş olsun. Siz böyle eliniz karnınızda, cocuk oyuncagiyla filan dolaşirsaniz sonunuz kötü haberiniz olsun cidden yardım alın. Yaninizda olan sevgiliniz de bir zaman sonra bunalacak.
 
Dun kurtaj olup ne ara mezarlik onunden gecemez oldunuz? 3 aylik iliskide arabayi satmayi teklif etmek falan konuda ilginc detaylar var. Bilemedim.

hah bende buna takıldım okurken daha dün kürtaj olunmuş yataktan çıkılmıyor oyuncaklar elden bırakılmıyor ama mezarlık önü detayı🤷‍♀️
 
Kendinizi bu kadar suçlamayın. Ben kürtaj karşıtı değilim, o çocuk için gereken şartlar sağlanmadıkça, madden manen hazır olmadıkça dünyaya getirilmemesi taraftarıyım. Siz de hazır değilsiniz, çevreniz de, içinizde bulunduğunuz bağlamda da dünyaya getirmek çok mantıklı durmuyor. Ben de olsam aldırırdım.

Çok duygusalsınız, kırmak da istemiyorum ama bazı ayrıntılarda fazlaca drama gördüm. Doğmamış bebeğe don oyuncak alacak kadar istiyorduysanız bu bebeği, ekonomik özgürlüğü olan bir kadın olarak kendinize yeni bir hayat kurup bahsettiğiniz herifi sepetleyip neden doğurmayı seçmediniz? Silah zoruyla aldırtmadılar ya?
 
Yüzeysel ilişki yaşandığı icin, sevgiliniz bebegin kendisinden olduguna inanmamış sanki.

Erkekler hafta mantığını iliski tarihine gore hesapliyoruz saniyor olabilirler.

"6 hafta once sevismedik ki" diye şüpheye düştüyse kendinden olmadigina bu sekilde de inanmış olabilir.

Bu nedenle aldırman icin desteklerken içi sızlamamıştır.

Bu bir ders olur, ayrılırsınız umarım.
 
Kolay atlatılacak bir durum değil o yüzden psikolojik destek almalısınız. Sevgiliniz size sürekli olan biteni hatırlatacak ve arkanızda durmamış bebeği sahiplenmemiş bu saatten sonra nasıl güvenip ilişkiyi yürüte ceksiniz.ve lütfen bir kaç dakikalık zevk için kendinizi hayatınızı mahvetmeyin ve masum bir cana kıymayın sonrasında
 
Herkese merhaba. 5 gündür yasamak ve ölmek arasında gidip geldiğim, yola nasıl devam etmem gerektiği konusunda kafa karışıklığımla karşınıza geldim.

Hikayeme başlamadan önce lütfen kürtaj karşıtları, ya da biz hamile kalmak icin ne çileler cekiyoruz diyenler okumasın , herkesin imtihani çok farklı ve öyle bir noktadayım ki sürekli kendimi suçluyorum ve birinden gelebilecek suçlayıcı bir yorum hayatımı sonlandırmam icin aradığım yanıt olarak kapabilecek psikolojideyim,

25 yaşındayım, kariyer adına iyi bir mevkide tek basına ayakları uzerinde durabilen biriyim. 3 aylık bir iliskinin içindeyim

Bu iliskimde cok inişler çıkışlar oldu . Cok kavgalar oldu. Birlikte çok güldük, çok gezdik , çok eğlendik.

Hikaye şurada başlıyor . bu 3 aylık sevgilimle iliskinin daha çok basında olduğumuz icin, yaşadığımız ilk yuzeysel iliskide hamile kalmışım . Bende polikistik over var ve doktorum zor hamile kalacağımı belirtse de ileri yönlü bir iliskide tabii ki korunmayı tercih edecek bilinçteyim , fakat bu inanın çok yüzeyseldi.

Reglimin gecikmesi benim için anlam dahi ifade etmiyordu. Çünkü ortada tam anlamıyla bir iliski vs yoktu , bu yüzden bu gecikmeyi rutin adet düzensizliğime yordum

Fakat zamanla garip belirtiler başlayınca 2 tane test yaptım ve ikisi de pozitif çıktı

Dünya basıma yıkıldı sandım, anında kan testi yaptırdık, değer 8000lerde. Muayene olduk bebek sağlıklı mi kalp atışı var mi ya da dış gebelik gibi bir durum olabilir mi diye

Bebek sağlıklı ve 6+2 haftalık.

Allqh biliyor her ne kadar hazır hissetmesem de , böyle yüzeysel yaşanan bir iliskide hamile kalmanın şokunu yaşamış olsam da ben bu bebeği çok istedim.


Aile yapıları olarak ise ;sevgilimin babası yıllar önce vefat etmis ve annesi ve kardeşini geçindirmekte sorumlu kişi sevgilim . Kariyeri noktasında da tam kırılma noktasında ne cok iyi ne kötü bir mevkide

Benim ailem ise aşırı muhafazakar, babam yaşadığı birkaç olay sonucunda psikolojik açıdan darmaduman oldu, ve biz bile tanıyamiyoruz artik. Annemle evlilikleri son birkaç yıldır sürekli kavga gürültü ve boşanma üstüne. Bu yaşımda tayt giymem bile onun icin bir mesele olabilirken , etraf ne der psikolojisiyle belki boyle bir haberi duysa beni öldürebilecek potansiyelde birine dönüştü .


Sevgilim bebeği bu şartlar altinda doguramayacagimi , bütün sorumluluğun kendisinde olduğunu , bu bebeği aldırmak icin kendisinin beni ittiğini benim bunu hic istemediğimin farkında olduğunu , fakat bakmakta zorunlu olduğu bir ailesinin olduğunu, hem kendi ailemin hem onun ailesinin böyle bir haberle mahvolup , zamanında hayal ettiğimiz o muhteşem dugun hayallerimize veda edip herkesin bizi dışlayacağı bir psikolojiye soktu beni ve sonunda bende kendi ailemin son zamanlardaki kavgalarını , sıkıntılarını düşündükçe böyle bir haberin abilerim dahil olmak üzere , en çok annemi mahvedecigini düşünerek


Pazar günü öğrendiğim hamilelik haberimi , dün kürtaj olarak sonlandırdım

Sevgilimi kürtaj fikrinden Vazgeçirmek için çok çabaladım , arabamı satmayı teklif ettim , evlilik adına hiçbir şey beklemediğimi söyledim. Fakat onun da çok canının yandığını gördüğüm icin çok üstüne gidemedim. Muayenelerde de kürtaj icin gun alınırken de her göz göze gelişimizde ağlıyorduk, farkındaydım anlık bir zevk sonucu ,sonuç böyle çıkınca yan çizen bir adam olmadığından. Çünkü anlık bir zevk denilecek bir iliski boyutunda dahi değildik ve benim erken bir cinsel birliktelik yasamak istememe kararımı da sonuna kadar destekleyen biriydi. Su anda da her dk yanımda olmak icin cabayalan psikolojimi düzeltmek adına sürekli makaleler Kitaplar okuyan bir insan kendisi

İnanılmaz bir suçluluk hissi var en başta kendime , sonra sevgilime , ve sonrasinda bizi buna iten ailelerimize.

Bütün hayatım tersine döndü. İşe gidemiyorum , ailemin karşısına çıkamıyorum , hiçbir şey icin sağlıklı düşünemiyorum. Uyuyamıyorum artik onu yalnız bıraktım diye.

Elim hep karnımda bunu ona nasıl yaptığımı sorguluyorum sürekli , bir katil olduğumu düşünüyorum , bebeğimin bizi affetmesi için çok dua ediyorum. Mezarlik önünden geçemez oldum insan kendi yavrusunun canına nasıl kiyabilir ve bunu ben nasıl yapmış olabilirim .

Yolda yürürken arabanın arasına sıkışan bir kedi gördüğümde, cekici çağıran, kurtulduğu an ne acılar cekti diye oturup ağlayan bir insandım ben. Ben kendi canımdan kanımdan bir meleğe nasıl bunu yapabildim aklım almıyor



Bir yandan da bu bebeği ogrendigimiz andan beri sürekli ağladığım icin, bebeğe haksızlık ettiğimi düşünüp ,zaten onu kürtajda yıkacağım icin en azından karnımda geçirdiği sayılı zamanlarda parça parça yıkmayayım diye, hamileliğimi öğrendiğim an süt içmeye başladım, sigarayı alkolü anında kestim. Bebeği rahatlatacak müzikler dinledim sürekli , kendimi ağlamamak icin zorladım . Kafa dağıtmak icin sürekli bir yerler gezdim ki bebeğe bu negatif elektriği hissettirmeyeyim daha fazla diye ve onun adına bu dünyada somut bir sey kalması adına ona bir oyuncak ve kıyafet aldım. Kürtaja gideceğimin gecesi karnıma sarıp sarmaladım o kıyafet ve oyuncağı .

Şimdi elimden düşüremiyorum. Gece tek bir an koynumdan çıkaramıyorum


Kimseye anlatamıyorum , çünkü bu haber duyulmaması icin ben o cana kıydım ve birine söylediğim zaman , ben o bebeğin canına kıydıktan sonra bu haber yayılırsa ben buna dayanamam .

Yüreğim aciyor, dünya dar geliyor . Daha kokusunu alamadığım, dokunamadığım bebeğime bunlari yaptığım icin pişmanım. Ben kendimi Allah’a da bu yavruya da nasıl affettireceğim

İlerde bir evlat verilse dahi bana, ben o evladı severken suçlu hissetmeyecek miyim

Bir presin altinda zaman geçtikçe daha fazla eziliyor gibi hissediyorum

Onu en ufak unuttuğum an ya da güldüğüm an kendimi suçlu ve acımasız hissediyorum


Dün kürtaj sonrası hastane odasında bu bizim basımıza nasıl geldi diye kafa kafaya ağlarken , bugun ; “beni bu duruma o soktu” diye ,sevgilimden uzaklaştığımı farkettim. Hergun garip bir ruh haline bürünüyorum. Bebeğimizi istemedin diyorum , kendi ailenin refah seviyesi düşmesin diye bizi hic ettin diyorum . Çok mu yükleniyorum ona da bilmiyorum . Onunla bunlari konuştuğumda yüklen bana , beni suçlu bul hic önemli değil ama desteğimi de kendini de benden itme yeterki diyor

Kimseye anlatamıyorum hıçkıra hıçkıra ağlayıp anlatmak isteyip susmaya itildigim bu hikayemi sizinle paylaşmak istedim

Ve son olarak ne olursunuz kınamayın . Ben böyle bir sey yaşayacağımı asla ama asla düşünmezdim. Rabbim kimseyi böyle sınamasın , bu darlığı yaşatmasın ve bu derdimi unutacak daha büyük bir dert göstermesin . Sizlerden ricam lütfen bana dua edin ki babamla çırpınan anneme evlat acısı yasatmayayım.

Bebeğimin canına kiymisken, bir de kendi canıma kıyıp kendi ailemi de peşimde yakmayayım
Aslında size kızmak istiyorum ama kızamıyorum😢
 
Yüzeysel ilişki yaşandığı icin, sevgiliniz bebegin kendisinden olduguna inanmamış sanki.

Erkekler hafta mantığını iliski tarihine gore hesapliyoruz saniyor olabilirler.

"6 hafta once sevismedik ki" diye şüpheye düştüyse kendinden olmadigina bu sekilde de inanmış olabilir.

Bu nedenle aldırman icin desteklerken içi sızlamamıştır.

Bu bir ders olur, ayrılırsınız umarım.
Öyle bir düşüncesi olmadı çünkü ben hamilelik haberini aldığımda bu mümkün degil deyince biz o hafta böyle bir sey yaşamıştık diyen kendisiydi ben o tarihi bile net hatırlamıyordum , çekilen fotoğraflardan ve doktorun verdiği haftadan kendi buldu İlk
 
Aldırıp / aldırmamak tamamen sizin kararınız. Kimse sizi linçleyemez.
Ama o birlikte olduğunuz kişi için sadece anlık bir zevksiniz. Size bunları yaşatıp göz göze gelince ağladı öyle mi ? Ay ne kırılgan bir adam…
Bundan sonra yüzeysel de olda korunun lütfen.
 
Daha takildigim cok yer var ama olay bir ihtimal gercekse diye susuyorum. sonra poncik arkadaslar kiziyor. Onlari kizdirmamak lazim :)
Böyle bir durum icin neden hangi mantıkla böyle bir sey yapayım . Lütfen buna kendim bile nasıl olabilir diye inanamazken, dışardan da bakan insanların hayret ettiği bir sey benim basima
Nasıl, neden gelebilire itmeyin beni
Lütfen rica ediyorum son ümit diyerek buraya döktüm icimi
 
E araba satacakmış noop sevgilisi okey dese doğuracakmış. O zaman da düğün dernekleri kurulana kadar anlaşılmayacak mıydı bebenin önceden olduğu?

evlendikten sonra erken doğum olunca anlaşılabilirdi evet ama o zaman evlenmiş olacaktı iki dedikodu malzemesi olurdu ancak.
 
spermın gırebıldıgı hıc bır ılıskı yuzelsey degıldır
ustelık hem korunup hem yuzeysel bır ılıskı yasadıgınızı soyluyorsunuz +pcos varken

ustune basa basa soyledıgınız ıcın bırtek buna takıldım yoksa kımsenın hayatı ne yaptıgı ve kararları benı ılgılendırmez

yalnız saf bır ınsan degılımdır ve nasıl hamıle kalınır cok ıyı bılırım o yuzden acaba dıyorum daha dogru ve gercek mı konussak ?

hamıle kalmayacagımı dusundum acele ettım yanlıs yaptım cahıllık yaptım bı kereden bırsey olmaz dedım dıkkatsız ozensız oldum sonucunda hamıle kaldım desenız de bırsey farketmeyecek bızım ıcın , sanırım sız gercegı soylersenız dıkkatsızlıgınızden hamıle kalıp kurtaj oldugunuzu soylersenız lınc yıyecegınızı dusunup hem korunuyorduk hem yuzeysel +pcos vardı soka gırdım ımkansıza yakındı hamıle kalısım dıyerek yumusatıyorsunuz

bunu yapmayın kendınıze durust olun zaten uzuluyorsunuz burada kımse sızı de tanımıyor bılım dıye de bır gercek var lutfen.
 
X