tek taraflı düşünmüyoruz.
kendi adıma konuşuyorum kız ailesi masraf olmasın diye önemsiyor ama erkek tarafı özellikle bekarlığında parasını yemeye alışmışsa kolay kolay vazgeçemiyor.
o kadar çok her şeye iyi niyetli yaklaşmaya çalıştım ki ama herkesin bir sınır noktası vardır...
örneğin son yaşadığım; doğum olacak kv darılmış çağırmıyormuşuz biletine ayarlamamışız vs. davet mi etmemiz lazımdı? eşim de zamanı gelsin ayarlarım bakarız duruma göre dedi annesine. telefonu kapatınca kızdım benim kızımızın peşimde dolanman gerekirken annene bilet bulmaya mı uğraşacaksın, haber verirsin kendisi ayarlar gelir torununu görmek istiyorsa, o zaman öğrenirsem senin ilgilendiğini, biletini aldığını kıyameti koparırım, dedim. bilir yaparım. (bu tavrımın sebebi birikmiş çok şey olması)
bu arada benim annem; sancıların başladığında haber ver; dedi sadece...