- 27 Eylül 2019
- 67
- 112
- Konu Sahibi Elif leyla
- #1
Merhaba hanımlar... Eşimle tam 1 aydır küsüz evet tam 30 gündür evin içinde konuşmayan iki çiftiz. 4 senedir evliyiz 1 tane kızımız var 2 yaşında. Severek evlendik flört dönemimiz de oldu. O aşık olduğum adam gitti yerine inatcı duygusuz hissiz bir adam geldi. Kızım doğduğunda ilk kavgamızı yapmıştık. Eşim çalışıyor ben ev hanımıyım. Lohusalığım zaten zor geçti. Uykusuzluk vs. Eşime seslenmeye korkardım uykusunu feda edemez çünkü. Evet çalışıyor sabah işe gidecek. Ama ben de taze anneyim tercübesizim o sıralar. İlk dönemler o da baktı hakkını yiyemem. Ama ben yardımcı olur uzun dedikce bunu yaptı. Olaya puflaya. Ve kızım 2 yaşında 2 senedir sırf çocuk yüzünden kavga ediyoruz. Kolik bir bebekti zaten uyku düzeni sıkıntılı. Gece 3 gibi anca uyuyor emmeye kalkıyor 6-7 defa. Haliyle uykusuz oluyorum çöktüm iyice zaten buarada 35 yaşındayım.kızım uyanıyor sabah ezanına doğru uyumak istemiyor eşimde sinir oluyor. " baba yarın çalışacak kızım arabayla kaza yapmamı mı istiyorsun.? Siz annenle öğlene kadar uyursunuz" diyor hep kızım sana söylüyorum karım sen anla. Neyse sinir oluyorum belli etirmemek için eşime sen salonda yat diyorum gidiyor hemen salona. Bende kızla 1 - 2 saate yakın yatakta oynuyoruz. Buarada bende rahatsızım sağlık konusunda. İşte herkes kendini düşünüyor ben sağlığımdan oluyorum ama evlat işte bakmak ile hükümlüyüm. İşte 1 ay önce yine aynı olayı yaşadık kız uyumadı uyandı ağladı vs. Gerginlik yaşadık. O günden beri sadece mesaj yazar eve birşey lazım mı, kız napıyor... Bukadar.. 9dan aksam 7 ye kadar çalışıyor eve geliyor yemek yiyor saat 8 den gece 1 e kadar bir derneğe üye orda oluyor elbette Cafe ye felan da oturuyorlar erkek erkeğe. Ve bunu sadece 1 aydır yapıyor. sanki eve gelmek istemiyor o saati arkadaşları ile dernekte ve Cafe de geçiriyor. Çocuğumu ben büyüttüm ben baktım hep. Ağlamak istiyorum ama kızıma belli etirmemek için içime atıyorum. Çok güzel eğitiyorum kızımı rakamları vs öğretiyorum. Yemek ev işi, ütü çamaşır... Bunlar da var tabiki.. Kızım sadece günde 2 saat görüyor kızımı. 24 saat de sadece 2 saat. Pazar günleri çalışmıyor ama öğleden sonra çıkar evden yine gece 1 olur gelir. Kızım zaten 2 gibi uyuyor. Ve bunu kimseye belli ettiriyoruz buarada ne kendi ailesi bilir nede benim ailem.herkea bizi mutlu zannediyor. Buarada dediğim gibi ilk kavgamız değil bu. En fazla 2 gün küs kalırdık. Ve ben haklı olduğum halde bir adım atardım hep ve barışırdık konuyu açmadık bile tekrar. Ama busefer asla ilk adımı atan ben olmak istemiyorum asla. Eşim benden bekliyor ilk adım ama asla. İnat ettim allahım affetsin. Ayrı yatıyoruz tam 30 gündür. Asla cinsellik açıdan demiyorum. Salonda yatıyor zaten kendi hazırlıyor yatağını odaya. Yani zaten kendi salonda yatmak için can atıyor gibi. İşine geliyor tabiki çocuk sesi yok. Aramız iyiyken allahım günde belki her 10 dakikada mesajlaşırdık. Aşkım hayatım bitanem.... Şimdi günde 2 mesaj. Kız nasıl, eve birşey lazım mı. Bukadar. Ya o beni çok severdi inanırmısınız saçımın telini saklayan birisinden size bahsediyorum size. Ama adım atmıyor ve benden bekliyor. Kendimi zor tutuyorum ilk adımı atmak için ama yok yapmıyacağım. Hiç mi özlemedi beni anlamadım ki. Valla ağlıyorum her gece kızım ve eşim uyurken. Kendime kızıyorum kır şu inadını diyorum ilk adımı yine sen at diyorum. Ama yok birşey beni engelliyor buna. Buarada çırkin bir kadın da değilim ha boyum uzun kilom yerinde makyajımı eksik etmem. Giyimine dikkat ederim. Düşünün psikolojim bozuk ama yinede geceden ağlamış o gözlerime illa o makyajı yapacağım 
aslında psikolojik desteğe de ihtiyacım var bunun da farkındayım. Aklıma boşanmak bile geldi bu 1 aydır. Valla napacağım bilmiyorum. Buarada 2 gün sonra da doğum günüm var benim 
nasıl geçecek nolcak bilmiyorum. Uzun oldu affedin içimi döktüm size. Şimdi balkona sigara içmeye çıkayım. İçmem aslında ama içesim geldi gizlice alayım eşimin ceketten
valla psikolojik en bittiğim aslında
aslında psikolojik desteğe de ihtiyacım var bunun da farkındayım. Aklıma boşanmak bile geldi bu 1 aydır. Valla napacağım bilmiyorum. Buarada 2 gün sonra da doğum günüm var benim nasıl geçecek nolcak bilmiyorum. Uzun oldu affedin içimi döktüm size. Şimdi balkona sigara içmeye çıkayım. İçmem aslında ama içesim geldi gizlice alayım eşimin cekettenvalla psikolojik en bittiğim aslında
evet sigara içmem normalde ama bu 1 aydır tek tük içtim bu saatlerde. Aslında eşimle biz örnek çiftlik herkese. Hatta kayınvalidem sosyal medyaya fotoğraf koymayın aman nazar olur vs derdi hepama bu son zamanlar çok kavga ettik asla küfür yok bizde. Anca bağırdık birbirimize. Sen beni anlamıyorsun ben seni anlamıyorum gibi. Eskiden romantıkdi de. Ama o kişi gitti yerine çok farklı bir adam geldi. Çok affedersiniz kişisel bakımı a giderim kuaföre ayda bir. Aramız iyiyken özel olacak ama gece hangi geceliği giyinsem diye bakardım. Yani gözü asla dışarıda olmaması lazım. Son zamanlar aklıma çok şey takıldı. "acaba beni sevmiyor mu. Çirkinmiyim,.. Vs. Ben sevgili olduğumuz dönemi ve hamilelik dönemini çok özledim. Prensesler gibi hissettirdi kendimi bana. Birde 1 ay öncesine kadar yine sevmediğim bir huyu var Dı elinde hep telefon sosyal medayayı bende kullanıyorum ama abartmadan. Aşkım bırak da iki sohbet edelim dersem anca bırakırdı. Sohbet muhabbet dönemi bittiydi zaten. Teknoloji iyi ama işte engel de oldu çoğu şeye. Aslında mektup yazmak istiyordum eşime cüzdanına koymak sonra okusun görünce diye düşündüm yine vazgeçtim. İlla eşim ilk adımı atsın istiyorum. Asla konuşmuyoruz evde 1 aydır yemekte bile. Evin içinde tek sohbet ettiğim kişi kızım oldu o da anlamıyor zaten ne dediğimi. En iyi arkadaşım kızım oldu bana beni ayakta tutan. Bekliyeceğim Ozaman. Boşanmak bile istedim bbu aralar. Ben üzgünken eşim arkadaşlarımın yanımda mutlu mu acaba diyorum
