Eşimle küsüz

Bilmiyorum belki benimki yanlıştır ama 24 saat bile küs kalamam, o yatağa küs girmek istemem. Tavsiye de edilmez zaten. Bence gene siz adım atın, “Çok özledim dayanamıyorum” şeklinde değil ama mantık çerçevesinde sizi kıranın ne olduğunu, beklentilerinizi bir an önce anlatın.
Sabah beri düşünüyorum su kadıncağıza ne desem diye ayn öyle
 
Merhaba hanımlar... Eşimle tam 1 aydır küsüz evet tam 30 gündür evin içinde konuşmayan iki çiftiz. 4 senedir evliyiz 1 tane kızımız var 2 yaşında. Severek evlendik flört dönemimiz de oldu. O aşık olduğum adam gitti yerine inatcı duygusuz hissiz bir adam geldi. Kızım doğduğunda ilk kavgamızı yapmıştık. Eşim çalışıyor ben ev hanımıyım. Lohusalığım zaten zor geçti. Uykusuzluk vs. Eşime seslenmeye korkardım uykusunu feda edemez çünkü. Evet çalışıyor sabah işe gidecek. Ama ben de taze anneyim tercübesizim o sıralar. İlk dönemler o da baktı hakkını yiyemem. Ama ben yardımcı olur uzun dedikce bunu yaptı. Olaya puflaya. Ve kızım 2 yaşında 2 senedir sırf çocuk yüzünden kavga ediyoruz. Kolik bir bebekti zaten uyku düzeni sıkıntılı. Gece 3 gibi anca uyuyor emmeye kalkıyor 6-7 defa. Haliyle uykusuz oluyorum çöktüm iyice zaten buarada 35 yaşındayım.kızım uyanıyor sabah ezanına doğru uyumak istemiyor eşimde sinir oluyor. " baba yarın çalışacak kızım arabayla kaza yapmamı mı istiyorsun.? Siz annenle öğlene kadar uyursunuz" diyor hep kızım sana söylüyorum karım sen anla. Neyse sinir oluyorum belli etirmemek için eşime sen salonda yat diyorum gidiyor hemen salona. Bende kızla 1 - 2 saate yakın yatakta oynuyoruz. Buarada bende rahatsızım sağlık konusunda. İşte herkes kendini düşünüyor ben sağlığımdan oluyorum ama evlat işte bakmak ile hükümlüyüm. İşte 1 ay önce yine aynı olayı yaşadık kız uyumadı uyandı ağladı vs. Gerginlik yaşadık. O günden beri sadece mesaj yazar eve birşey lazım mı, kız napıyor... Bukadar.. 9dan aksam 7 ye kadar çalışıyor eve geliyor yemek yiyor saat 8 den gece 1 e kadar bir derneğe üye orda oluyor elbette Cafe ye felan da oturuyorlar erkek erkeğe. Ve bunu sadece 1 aydır yapıyor. sanki eve gelmek istemiyor o saati arkadaşları ile dernekte ve Cafe de geçiriyor. Çocuğumu ben büyüttüm ben baktım hep. Ağlamak istiyorum ama kızıma belli etirmemek için içime atıyorum. Çok güzel eğitiyorum kızımı rakamları vs öğretiyorum. Yemek ev işi, ütü çamaşır... Bunlar da var tabiki.. Kızım sadece günde 2 saat görüyor kızımı. 24 saat de sadece 2 saat. Pazar günleri çalışmıyor ama öğleden sonra çıkar evden yine gece 1 olur gelir. Kızım zaten 2 gibi uyuyor. Ve bunu kimseye belli ettiriyoruz buarada ne kendi ailesi bilir nede benim ailem.herkea bizi mutlu zannediyor. Buarada dediğim gibi ilk kavgamız değil bu. En fazla 2 gün küs kalırdık. Ve ben haklı olduğum halde bir adım atardım hep ve barışırdık konuyu açmadık bile tekrar. Ama busefer asla ilk adımı atan ben olmak istemiyorum asla. Eşim benden bekliyor ilk adım ama asla. İnat ettim allahım affetsin. Ayrı yatıyoruz tam 30 gündür. Asla cinsellik açıdan demiyorum. Salonda yatıyor zaten kendi hazırlıyor yatağını odaya. Yani zaten kendi salonda yatmak için can atıyor gibi. İşine geliyor tabiki çocuk sesi yok. Aramız iyiyken allahım günde belki her 10 dakikada mesajlaşırdık. Aşkım hayatım bitanem.... Şimdi günde 2 mesaj. Kız nasıl, eve birşey lazım mı. Bukadar. Ya o beni çok severdi inanırmısınız saçımın telini saklayan birisinden size bahsediyorum size. Ama adım atmıyor ve benden bekliyor. Kendimi zor tutuyorum ilk adımı atmak için ama yok yapmıyacağım. Hiç mi özlemedi beni anlamadım ki. Valla ağlıyorum her gece kızım ve eşim uyurken. Kendime kızıyorum kır şu inadını diyorum ilk adımı yine sen at diyorum. Ama yok birşey beni engelliyor buna. Buarada çırkin bir kadın da değilim ha boyum uzun kilom yerinde makyajımı eksik etmem. Giyimine dikkat ederim. Düşünün psikolojim bozuk ama yinede geceden ağlamış o gözlerime illa o makyajı yapacağım 🙄🤷‍♀️ aslında psikolojik desteğe de ihtiyacım var bunun da farkındayım. Aklıma boşanmak bile geldi bu 1 aydır. Valla napacağım bilmiyorum. Buarada 2 gün sonra da doğum günüm var benim 😬 nasıl geçecek nolcak bilmiyorum. Uzun oldu affedin içimi döktüm size. Şimdi balkona sigara içmeye çıkayım. İçmem aslında ama içesim geldi gizlice alayım eşimin ceketten😐valla psikolojik en bittiğim aslında
Hepimiz böyle dönemler yaşıyoruz. Bazı erkek bağırıp çağıracağına böyle evden uzaklaşıp sessizleşiyor. Benim eşim online üniversteye başladı, sanki iş swyahatleri yetmiyormuş gibi mesela😂
İlk 2 sene ben de boşanıcaz herslde diyodum.
Özellikle ilk 18 ay baya zordu.
Ama sonra ben işe başladım, oğlan yuvaya 14 aylıkken başlamıştı zaten.
Ve ben işe başlayınca hersey yavaş yavaş düzeldi.
Oğlum nerdeyse 3 yaşında, ama ilk 2 senesicidden sürekli ıuyumayarak ve herseye ağlayarak geçmişti.
Biz gece yarıları fln birbirimize az girmedik , sen bak yok sen bak diye.
Yatak ayırmasına da çok alınmayın derim, çoğu ailede huysuz çocukla yatak ayırmalar oluyor, sabah 5 civarı kalkan çocuk insanın keyfini çok kaçırır, 2.5 yaşına kadar bizimki de öyleydi. İki kişi de uykusuz kalacağına arada ben arada eşim yaptık sonuçta. Çünkü ben de çalışmaya başlamıştım.
Erkeklere bazı şeyler zor geliyor, öyle ya da böyle hep siz bakacaksınız kızınıza, bunu kabul edip eşinizden beklentiyi kesip sakince bunu yaşarsanız genelde sonra ilişkiler düzeliyor.
Ama diyorsanız ki ben onun kölesi miyim? Bu çocugu tek başıma mı yaptım, yani o zaman da evlilikler hep kavga boşanmayla bitiyor.
Beb kabullendim mesela, kabullendikten sonra eşim dedi ki, sen yıllardır çocuga bakıyosun, hazır emzirme de bitti, git 3-4 gün tatil yap, ben oğlana bakarım dedi. 21 aylıktı oğlum ilk ayrıldığımda.
Artık bişekil ortak götürüyoruz. Ama ikinci olursa biliyorum ki ilk bi sene heba olup ikisine de bakıcam, bunu yapabilirsem evliliğim bozulmayacak.
Yani çoğu arkadaşım da sizin gibi, emin olun yalnız değilsiniz. Eşler sevmiyor değil, sdce zora gelemiyorlar.
 
Merhaba hanımlar... Eşimle tam 1 aydır küsüz evet tam 30 gündür evin içinde konuşmayan iki çiftiz. 4 senedir evliyiz 1 tane kızımız var 2 yaşında. Severek evlendik flört dönemimiz de oldu. O aşık olduğum adam gitti yerine inatcı duygusuz hissiz bir adam geldi. Kızım doğduğunda ilk kavgamızı yapmıştık. Eşim çalışıyor ben ev hanımıyım. Lohusalığım zaten zor geçti. Uykusuzluk vs. Eşime seslenmeye korkardım uykusunu feda edemez çünkü. Evet çalışıyor sabah işe gidecek. Ama ben de taze anneyim tercübesizim o sıralar. İlk dönemler o da baktı hakkını yiyemem. Ama ben yardımcı olur uzun dedikce bunu yaptı. Olaya puflaya. Ve kızım 2 yaşında 2 senedir sırf çocuk yüzünden kavga ediyoruz. Kolik bir bebekti zaten uyku düzeni sıkıntılı. Gece 3 gibi anca uyuyor emmeye kalkıyor 6-7 defa. Haliyle uykusuz oluyorum çöktüm iyice zaten buarada 35 yaşındayım.kızım uyanıyor sabah ezanına doğru uyumak istemiyor eşimde sinir oluyor. " baba yarın çalışacak kızım arabayla kaza yapmamı mı istiyorsun.? Siz annenle öğlene kadar uyursunuz" diyor hep kızım sana söylüyorum karım sen anla. Neyse sinir oluyorum belli etirmemek için eşime sen salonda yat diyorum gidiyor hemen salona. Bende kızla 1 - 2 saate yakın yatakta oynuyoruz. Buarada bende rahatsızım sağlık konusunda. İşte herkes kendini düşünüyor ben sağlığımdan oluyorum ama evlat işte bakmak ile hükümlüyüm. İşte 1 ay önce yine aynı olayı yaşadık kız uyumadı uyandı ağladı vs. Gerginlik yaşadık. O günden beri sadece mesaj yazar eve birşey lazım mı, kız napıyor... Bukadar.. 9dan aksam 7 ye kadar çalışıyor eve geliyor yemek yiyor saat 8 den gece 1 e kadar bir derneğe üye orda oluyor elbette Cafe ye felan da oturuyorlar erkek erkeğe. Ve bunu sadece 1 aydır yapıyor. sanki eve gelmek istemiyor o saati arkadaşları ile dernekte ve Cafe de geçiriyor. Çocuğumu ben büyüttüm ben baktım hep. Ağlamak istiyorum ama kızıma belli etirmemek için içime atıyorum. Çok güzel eğitiyorum kızımı rakamları vs öğretiyorum. Yemek ev işi, ütü çamaşır... Bunlar da var tabiki.. Kızım sadece günde 2 saat görüyor kızımı. 24 saat de sadece 2 saat. Pazar günleri çalışmıyor ama öğleden sonra çıkar evden yine gece 1 olur gelir. Kızım zaten 2 gibi uyuyor. Ve bunu kimseye belli ettiriyoruz buarada ne kendi ailesi bilir nede benim ailem.herkea bizi mutlu zannediyor. Buarada dediğim gibi ilk kavgamız değil bu. En fazla 2 gün küs kalırdık. Ve ben haklı olduğum halde bir adım atardım hep ve barışırdık konuyu açmadık bile tekrar. Ama busefer asla ilk adımı atan ben olmak istemiyorum asla. Eşim benden bekliyor ilk adım ama asla. İnat ettim allahım affetsin. Ayrı yatıyoruz tam 30 gündür. Asla cinsellik açıdan demiyorum. Salonda yatıyor zaten kendi hazırlıyor yatağını odaya. Yani zaten kendi salonda yatmak için can atıyor gibi. İşine geliyor tabiki çocuk sesi yok. Aramız iyiyken allahım günde belki her 10 dakikada mesajlaşırdık. Aşkım hayatım bitanem.... Şimdi günde 2 mesaj. Kız nasıl, eve birşey lazım mı. Bukadar. Ya o beni çok severdi inanırmısınız saçımın telini saklayan birisinden size bahsediyorum size. Ama adım atmıyor ve benden bekliyor. Kendimi zor tutuyorum ilk adımı atmak için ama yok yapmıyacağım. Hiç mi özlemedi beni anlamadım ki. Valla ağlıyorum her gece kızım ve eşim uyurken. Kendime kızıyorum kır şu inadını diyorum ilk adımı yine sen at diyorum. Ama yok birşey beni engelliyor buna. Buarada çırkin bir kadın da değilim ha boyum uzun kilom yerinde makyajımı eksik etmem. Giyimine dikkat ederim. Düşünün psikolojim bozuk ama yinede geceden ağlamış o gözlerime illa o makyajı yapacağım 🙄🤷‍♀️ aslında psikolojik desteğe de ihtiyacım var bunun da farkındayım. Aklıma boşanmak bile geldi bu 1 aydır. Valla napacağım bilmiyorum. Buarada 2 gün sonra da doğum günüm var benim 😬 nasıl geçecek nolcak bilmiyorum. Uzun oldu affedin içimi döktüm size. Şimdi balkona sigara içmeye çıkayım. İçmem aslında ama içesim geldi gizlice alayım eşimin ceketten😐valla psikolojik en bittiğim aslında
Gece 1 de gelmeye başladıysa, öyle alışır. Sonra engel olamazsınız.Bir aydır konuşmuyor, halinden de gayet memnun. Kimseye hesapta vermiyor. Bir an önce barışın gece gelmelere son verin derim
 
Kocan eve gelmek istemiyorsa evde mutlu değil demek ki bunun için bir şeyler yap
Zafer akıncıdan dinlemiştim. “Kadınlara eşinizle aranızı düzeltmek için bir şeyler yap diyince hemen ‘neden ben yapıyorum o yapsın’diyor. E çünkü sen üzülüyorsun adamın umrunda değil” demişti.
Bu defa da bi dene istersen seni de anlıyorum ama daha da kötü olmadan dur diyin buna:KK43:
Bilmiyorum ya birbirinizi anlamaya çalışın
Saliha erdimin videolarını bi izle istersen nasıl aile nasıl eş olunur diye o kadar güzel anlatıyor ki insanın içi açılıyor. Maalesef buradaki yorumlarsa iç karartıcı.
Belki bakış açınız değişir. Sizdeki değişim de eşinize yansır🤗
 
Bence doğum günü için beklentiye girmemeye çalışın. Bir aydır bir şey yapmıyorsa doğum gününde de yapmayabilir. Sonra hayal kırıklığına uğrarsınız. Bir de eve bir de gelmek nedir. Size ya da çocuğa bir şey olsa hastane vs Allah korusun tek mi halledeceksiniz ? Bir de çocuğunuzu babasına verin. Mesela günde 1 saat sen vakit geçir ya da hafta da 3 gün 2 saat sen ilgilen diye. Sağlınız size lazım dikkat edin
 
Merhaba hanımlar... Eşimle tam 1 aydır küsüz evet tam 30 gündür evin içinde konuşmayan iki çiftiz. 4 senedir evliyiz 1 tane kızımız var 2 yaşında. Severek evlendik flört dönemimiz de oldu. O aşık olduğum adam gitti yerine inatcı duygusuz hissiz bir adam geldi. Kızım doğduğunda ilk kavgamızı yapmıştık. Eşim çalışıyor ben ev hanımıyım. Lohusalığım zaten zor geçti. Uykusuzluk vs. Eşime seslenmeye korkardım uykusunu feda edemez çünkü. Evet çalışıyor sabah işe gidecek. Ama ben de taze anneyim tercübesizim o sıralar. İlk dönemler o da baktı hakkını yiyemem. Ama ben yardımcı olur uzun dedikce bunu yaptı. Olaya puflaya. Ve kızım 2 yaşında 2 senedir sırf çocuk yüzünden kavga ediyoruz. Kolik bir bebekti zaten uyku düzeni sıkıntılı. Gece 3 gibi anca uyuyor emmeye kalkıyor 6-7 defa. Haliyle uykusuz oluyorum çöktüm iyice zaten buarada 35 yaşındayım.kızım uyanıyor sabah ezanına doğru uyumak istemiyor eşimde sinir oluyor. " baba yarın çalışacak kızım arabayla kaza yapmamı mı istiyorsun.? Siz annenle öğlene kadar uyursunuz" diyor hep kızım sana söylüyorum karım sen anla. Neyse sinir oluyorum belli etirmemek için eşime sen salonda yat diyorum gidiyor hemen salona. Bende kızla 1 - 2 saate yakın yatakta oynuyoruz. Buarada bende rahatsızım sağlık konusunda. İşte herkes kendini düşünüyor ben sağlığımdan oluyorum ama evlat işte bakmak ile hükümlüyüm. İşte 1 ay önce yine aynı olayı yaşadık kız uyumadı uyandı ağladı vs. Gerginlik yaşadık. O günden beri sadece mesaj yazar eve birşey lazım mı, kız napıyor... Bukadar.. 9dan aksam 7 ye kadar çalışıyor eve geliyor yemek yiyor saat 8 den gece 1 e kadar bir derneğe üye orda oluyor elbette Cafe ye felan da oturuyorlar erkek erkeğe. Ve bunu sadece 1 aydır yapıyor. sanki eve gelmek istemiyor o saati arkadaşları ile dernekte ve Cafe de geçiriyor. Çocuğumu ben büyüttüm ben baktım hep. Ağlamak istiyorum ama kızıma belli etirmemek için içime atıyorum. Çok güzel eğitiyorum kızımı rakamları vs öğretiyorum. Yemek ev işi, ütü çamaşır... Bunlar da var tabiki.. Kızım sadece günde 2 saat görüyor kızımı. 24 saat de sadece 2 saat. Pazar günleri çalışmıyor ama öğleden sonra çıkar evden yine gece 1 olur gelir. Kızım zaten 2 gibi uyuyor. Ve bunu kimseye belli ettiriyoruz buarada ne kendi ailesi bilir nede benim ailem.herkea bizi mutlu zannediyor. Buarada dediğim gibi ilk kavgamız değil bu. En fazla 2 gün küs kalırdık. Ve ben haklı olduğum halde bir adım atardım hep ve barışırdık konuyu açmadık bile tekrar. Ama busefer asla ilk adımı atan ben olmak istemiyorum asla. Eşim benden bekliyor ilk adım ama asla. İnat ettim allahım affetsin. Ayrı yatıyoruz tam 30 gündür. Asla cinsellik açıdan demiyorum. Salonda yatıyor zaten kendi hazırlıyor yatağını odaya. Yani zaten kendi salonda yatmak için can atıyor gibi. İşine geliyor tabiki çocuk sesi yok. Aramız iyiyken allahım günde belki her 10 dakikada mesajlaşırdık. Aşkım hayatım bitanem.... Şimdi günde 2 mesaj. Kız nasıl, eve birşey lazım mı. Bukadar. Ya o beni çok severdi inanırmısınız saçımın telini saklayan birisinden size bahsediyorum size. Ama adım atmıyor ve benden bekliyor. Kendimi zor tutuyorum ilk adımı atmak için ama yok yapmıyacağım. Hiç mi özlemedi beni anlamadım ki. Valla ağlıyorum her gece kızım ve eşim uyurken. Kendime kızıyorum kır şu inadını diyorum ilk adımı yine sen at diyorum. Ama yok birşey beni engelliyor buna. Buarada çırkin bir kadın da değilim ha boyum uzun kilom yerinde makyajımı eksik etmem. Giyimine dikkat ederim. Düşünün psikolojim bozuk ama yinede geceden ağlamış o gözlerime illa o makyajı yapacağım 🙄🤷‍♀️ aslında psikolojik desteğe de ihtiyacım var bunun da farkındayım. Aklıma boşanmak bile geldi bu 1 aydır. Valla napacağım bilmiyorum. Buarada 2 gün sonra da doğum günüm var benim 😬 nasıl geçecek nolcak bilmiyorum. Uzun oldu affedin içimi döktüm size. Şimdi balkona sigara içmeye çıkayım. İçmem aslında ama içesim geldi gizlice alayım eşimin ceketten😐valla psikolojik en bittiğim aslında
Çok üzüldüm canım bende sigara yaktım. Ama işte bu erkekler böyle. Şu an seni seviyordur elbet. Ama artık onunsun çocuğun var elinin altındasın. Ve o kaybetme korkusu yok oluyor erkeklerde. Ve bazen hatırlatmak gerekiyor.
 
Merhaba hanımlar... Eşimle tam 1 aydır küsüz evet tam 30 gündür evin içinde konuşmayan iki çiftiz. 4 senedir evliyiz 1 tane kızımız var 2 yaşında. Severek evlendik flört dönemimiz de oldu. O aşık olduğum adam gitti yerine inatcı duygusuz hissiz bir adam geldi. Kızım doğduğunda ilk kavgamızı yapmıştık. Eşim çalışıyor ben ev hanımıyım. Lohusalığım zaten zor geçti. Uykusuzluk vs. Eşime seslenmeye korkardım uykusunu feda edemez çünkü. Evet çalışıyor sabah işe gidecek. Ama ben de taze anneyim tercübesizim o sıralar. İlk dönemler o da baktı hakkını yiyemem. Ama ben yardımcı olur uzun dedikce bunu yaptı. Olaya puflaya. Ve kızım 2 yaşında 2 senedir sırf çocuk yüzünden kavga ediyoruz. Kolik bir bebekti zaten uyku düzeni sıkıntılı. Gece 3 gibi anca uyuyor emmeye kalkıyor 6-7 defa. Haliyle uykusuz oluyorum çöktüm iyice zaten buarada 35 yaşındayım.kızım uyanıyor sabah ezanına doğru uyumak istemiyor eşimde sinir oluyor. " baba yarın çalışacak kızım arabayla kaza yapmamı mı istiyorsun.? Siz annenle öğlene kadar uyursunuz" diyor hep kızım sana söylüyorum karım sen anla. Neyse sinir oluyorum belli etirmemek için eşime sen salonda yat diyorum gidiyor hemen salona. Bende kızla 1 - 2 saate yakın yatakta oynuyoruz. Buarada bende rahatsızım sağlık konusunda. İşte herkes kendini düşünüyor ben sağlığımdan oluyorum ama evlat işte bakmak ile hükümlüyüm. İşte 1 ay önce yine aynı olayı yaşadık kız uyumadı uyandı ağladı vs. Gerginlik yaşadık. O günden beri sadece mesaj yazar eve birşey lazım mı, kız napıyor... Bukadar.. 9dan aksam 7 ye kadar çalışıyor eve geliyor yemek yiyor saat 8 den gece 1 e kadar bir derneğe üye orda oluyor elbette Cafe ye felan da oturuyorlar erkek erkeğe. Ve bunu sadece 1 aydır yapıyor. sanki eve gelmek istemiyor o saati arkadaşları ile dernekte ve Cafe de geçiriyor. Çocuğumu ben büyüttüm ben baktım hep. Ağlamak istiyorum ama kızıma belli etirmemek için içime atıyorum. Çok güzel eğitiyorum kızımı rakamları vs öğretiyorum. Yemek ev işi, ütü çamaşır... Bunlar da var tabiki.. Kızım sadece günde 2 saat görüyor kızımı. 24 saat de sadece 2 saat. Pazar günleri çalışmıyor ama öğleden sonra çıkar evden yine gece 1 olur gelir. Kızım zaten 2 gibi uyuyor. Ve bunu kimseye belli ettiriyoruz buarada ne kendi ailesi bilir nede benim ailem.herkea bizi mutlu zannediyor. Buarada dediğim gibi ilk kavgamız değil bu. En fazla 2 gün küs kalırdık. Ve ben haklı olduğum halde bir adım atardım hep ve barışırdık konuyu açmadık bile tekrar. Ama busefer asla ilk adımı atan ben olmak istemiyorum asla. Eşim benden bekliyor ilk adım ama asla. İnat ettim allahım affetsin. Ayrı yatıyoruz tam 30 gündür. Asla cinsellik açıdan demiyorum. Salonda yatıyor zaten kendi hazırlıyor yatağını odaya. Yani zaten kendi salonda yatmak için can atıyor gibi. İşine geliyor tabiki çocuk sesi yok. Aramız iyiyken allahım günde belki her 10 dakikada mesajlaşırdık. Aşkım hayatım bitanem.... Şimdi günde 2 mesaj. Kız nasıl, eve birşey lazım mı. Bukadar. Ya o beni çok severdi inanırmısınız saçımın telini saklayan birisinden size bahsediyorum size. Ama adım atmıyor ve benden bekliyor. Kendimi zor tutuyorum ilk adımı atmak için ama yok yapmıyacağım. Hiç mi özlemedi beni anlamadım ki. Valla ağlıyorum her gece kızım ve eşim uyurken. Kendime kızıyorum kır şu inadını diyorum ilk adımı yine sen at diyorum. Ama yok birşey beni engelliyor buna. Buarada çırkin bir kadın da değilim ha boyum uzun kilom yerinde makyajımı eksik etmem. Giyimine dikkat ederim. Düşünün psikolojim bozuk ama yinede geceden ağlamış o gözlerime illa o makyajı yapacağım 🙄🤷‍♀️ aslında psikolojik desteğe de ihtiyacım var bunun da farkındayım. Aklıma boşanmak bile geldi bu 1 aydır. Valla napacağım bilmiyorum. Buarada 2 gün sonra da doğum günüm var benim 😬 nasıl geçecek nolcak bilmiyorum. Uzun oldu affedin içimi döktüm size. Şimdi balkona sigara içmeye çıkayım. İçmem aslında ama içesim geldi gizlice alayım eşimin ceketten😐valla psikolojik en bittiğim aslında

Doğum gününüz yakınmış bekleyin bakalım. Belki o gün değişir birşeyler. Çocuğun ağlaması sizin suçunuz değil. Başka bir sorun yoksa bırakın kendi çabalasın. Çünkü belli bi zamandan sonra olay afedersiniz “eşşek gibi gelecek nasıl olsa’ ya dönüyor. Bu eş değil herkes için geçerli. Hep alttan almak iyi bir şey değil. Karşı taraf kendini kusursuz sanıyor. Ve hep beklemeye devam ediyor. Çocuğun bakımı , evin düzeni, kendi bakımınızı eksik etmiyorsunuz. Daha ne istiyor ki beyefendi? Neyse bugünlerde geçecek bak 2 yaşına gelmiş bile. İnşallah yakın zamanda güzel haberlerinizi alırız 🤗
 
Sevgililik , hamilelik döneminde prensesler gibi yaşattı , her anımız romantik çok güzeldi diyorsunuz. Ilk dönemler çocuk bakımında da çok yardımcı olmuş.

Aynayı bir kendinize cevirmelisiniz,acaba ne oldu da bu adam birden böyle değişti.

Herşey guzellilik bakim , düzen, yemek değil , huzur istiyor insan evinde.

Acaba çok mu üstüne gittiniz, çok mu baskı yaptınız ? Bazen ciddi şekilde kadınların kaprisi çekilmiyor, bazı kadınlar verdikçe daha çok istiyor.

Öğlen uykusu çok mu bebeğinizin, gece 3 te neden uyuyor ?
 
1 ay çok uzun gerçekten. Çocuğunuz çok küçük degil hic tanıdığınız bırakabileceğiniz biri yok mu eşinizle biraz baş başa vakit geçirin oda bunalmıştır kolay değil ikiniz içinde bence büyütülecek bir şey yoksa ilk adımı atın. Ne kaybedersiniz en azından denemiş olursunuz keşkeniz kalmaz.
 
Çok zor bir durum 1 ay küs kalmak fazla geldi banada .Bende ilk adımı atmazdım inanın haklı olsam bile atamıyorum ilk adımı eşimden bekledim hep ve sağolsun eşim bu konuda hep ilk adım atan olmuştur. Asla sevmediğimden değil , inattan hiç değil . Yapısal birşey galiba ve size gelicek olursak doğum gununuzu beklemek daha sağlıklı bence eğer kutlamazsada oturup konuşmaya ihtiyacınız var .. sigara konusunada gelicek olursak emin olun esiniz o paketten sigara eksilmsmi azalmismi biliyordur ,genelde sigara bağımlısı olanlar bunu bilir 1 tane bile alsan anlaşılır .icmemenizi tavsiye ederim
 
Bizdede cocuk olduktan sonra bizdede tipa tip aynisi oldu... Uyuyamiyorum diye oturma odasinda yatma vs..ama kus hiç olmadik, cocuk yüzündende öyle kavgamiz olmadi tartistik evet.. Cocugu esimde görür okadar yine ilgilene ben oluyorum, isden gelsinde yarim saat oynasin cocukla yok hala yok.. Kizimda 3.5 yasinda suan... Anca tartisinca kafasina vura vura anlatimca yapiyor ama hep ben tesvik etmem lazim
 
1 aylik küslük cok uzun, cocukla ilgilenmiyor sizle vakit geçirmiyor artik bunun rahatlığını almis nereye gidiyorsun be adam diyen yok, karışan görüşen yok bekar hayatı yaşıyor. Adim atma konusunu bilmem ama oturup konuşmalısınız neyse derdi söylesin.
 
Bir aydır konuşmuyosunuz ama eşiniz tüm sorumluluklarını unutmuş. Öyle 2 msj atayım ne lazım alayom demekle babalık kocalık olmaz. Mümkünse ayagınada gitmeyin. Böyle alıştırırsanız gecede gelmez sabahta. Bu nasıl bi dernekmiş gece 1 e kdr oturuyorlar. Al karsına konuş. İyi konuşmayalım ama bu gece gelmeleri nedir. Bu cocugu babamın evinden getirmedim. Tüm sorumlulugu bana bırakıp böyle kafana göre takılamazsın de bence. Derdi neymiş ögren. İşine geliyo tabi ohh ekmek elden su gölden. Koyma önüne yemegini. Yapma işini bak neler oluyo
 
Sacimin telini saklayan adam demissiniz ya iste benimki de oyleydi evlenmeden once arabaya dusen saclarimi cebine koyar saklardi. Sonrasi sizin dediginiz gibi hissiz bi adam... kendimi bazen kandirilmis hissesiyorum ve coook sinirleniyorum.acikcasi evliliginizin selameti acisindan kavga konunuz cok muhim degilse ilk adimi gene siz atin derim. Cunku bu sekildeki sogukluklar bi daha toparlanamiyor maalesef. Bende hep hakliyken ilk adimi atan taraf oluyorum sonra kiziyorum kendime ama diyorum ki Alllaha havale ettim onu ahirette ne kadar uzduyse beni haksiz yere soke soke alacagim zaten.
 
Bence inat etme, sıkılıyorlar malesef. Bızden degıl bu hayata alışmak zor geliyor, akşamları eve erken gelse cocukla daha cok ilgilenecek daha cok yorulacak vs. Bu ara bende cok yorgunum. Sabah 7 de kalkıyorum, akşam 9 da yatırıyorum cocugumu eşimle dengeleri bozmamak ıcın, böyle devam edersem güzel, dıger türlü bakıyorum eşim eve gec gelmeye başlıyor.
Konuna gelınce bakalım, gercekten esının sıkıntısı ne anlamak ıcın, en sevdıgı yemeklerı yap bu aksam, guzel gıyın baş başa yemek yiyin. Konus şu son 1 ayı, acaba gerçekten derdi neymış. Akıllı kadın ol sen, inatlaşmak cok gereksız bırsey ve evlılıgı daha cok akıllı kadınlar yürütür. Boşanacak bırsey yok, bırde o sigaranın devamı gelır, o daha zararlı ya.
 
Ben olsaydım bu durumda eşimden habersiz ailemi ziyarete giderdim. Tüm iletişim kanallarını kapatırdım ki meraktan deliye dönsün.
Ve o adım atana kadar dönmezdim.

Herkes çalışıyor bu bir özellik değil. Nice anneler uykusuz sürünerek hergün işe gidiyor. Hiç dinlenmeden 7/24 çalışıyor hem evde, hem işte.

Paşamız keyfi kaçmasın diye salonda yatıyor, kızına lütfediyor 2 saatciği, siz de bedava hizmetçisi. Yemeği hazır, kıyafeti ütülü, ev temiz. Siz ağlarken o alemlerde eğleniyor.
Oh ne güzel dünya.
Keske bu muameleyi gören tum kadınlar yazdıklarınızı yapabilse ne guzel olurdu.
 
Bırde ayrı yatmayın asla, o cok tehlıkelı zamanla uzaklasıyor çiftler by sebeple bunu cok arkadasımda gördüm, bende de baslıyodu hemen düzelttim:). Ten teması olmalı.
 
X