- 27 Eylül 2013
- 4.237
- 8.122
Ayni evde yasamiyoruz cok sukur ama esimin ailesi ilk firsatta cocuk fln olursa kendine is cikarip daha ortada bisi yokken gelip yerlesmeyi ve cocuguma bakmayi hayal ediyormus. Bana bunu acik acik sormamslardi ama ilk defa dun sordular. Ben de isimin rahat oldugunu cocuguma bakmak icin izin alabileyim diye bi isi sectigimi soyleyince(ki her gorustugumuzde birlikte yasamaktn tutun her konuda cok yolunu yapmamya kalkar kayinvaldem ilk defa bi tanesine net cevap verdim) esim buna cok bozuldu. Tamam desen ne olur diyor.
Cok teşekkür ederim inşallah soylediklernzle moral buldumcanım aynı şeyleri bende yaşadım evliliğimin ilk 1 senesi böyle gitgellerle gitti geldi ama sonra anladım ki bunlar yersiz şuan bende çok takmıyorum yaptıklarını ve eşimde zamanla alıştı artık beni koruyor kolluyor arada yine sürtüşmeler olsada geçici bir durum diyorum...sende takılmamaya çalış eşinin ailesine düşkünlüğiü belirli bir süre sonra bitecek sana daha fazla olacak biraz sabır ve destek alman yararına olacak...
Esimin ailesi herseye karismayi seven klasik bir aile. Dugunumzden itibaren karistilar. Bunlara neyse gecer gider dedim .. ama onlarin yorumlari beni surekli elestirmeleri ustelik esimin beni elestirmelerine onlar buyuktur saygi gostermek lazim diye beni hic bi sekilde anlamamasi bitmedi. Benden 10 yas kucuk gorumcemin bile bana saygisizlik yapip esimin ona bile soz gecirememesi bitmedi. Düğünden sonra balayina gitmeyip esimin ailesinde kaldik sirf kaynanam istedi diye ama 3. Gununde benim ustume yurudu. Esim bunda bile beni haksiz buldu. Ki ben sabirli bi insanimdir ama onlarin ettigi laflarla ne ailemi elestirmedikleri konu kaldi ne beni. Yani bizimkisi dil yarası.
ailesiyle görüşmeyin sizde.eşinizle bu konuyu konuşum görüşmüceğinizi belirtin bunu kabul etmesi lazım.eşiniz görüşürse görüşsün.kimsenin kimseyi üzmeye hakkı yok.madem ayrılmak istemiyor bazı şeyleri kabullenmesi lazım.
ben terapiyle düzelebileceğinize inanıyorum, sizde inanın ki terapi bir işe yarasın, bu bir umuttur ve ılımlı bakmaya çalışın.
İnşallah cok tesekkur ederim.ben terapiyle düzelebileceğinize inanıyorum, sizde inanın ki terapi bir işe yarasın, bu bir umuttur ve ılımlı bakmaya çalışın..
.[/QUOTE
işine karışmak istemem ama sonunuzu görmediğiniz bir evlilikte bebek neden istiyorsunuz?Ailesiyle görüşülmese bile yine sorunlar çıkıyor, İnanın ne tat ne tuz, konu sahibi arkadaşın yaşadıklarını yaşıyorum ve 4. senem artık bardakta yer kalmadı. Aileyle görüşmeyince neler oluyor söyleyeyim,
Eşini sen olmadan sabah kahvaltısına çağırıyorlar, akşamdan yemeğe tek başına çağırıyor, annesi allıyor pulluyor en sevdiğin yemeği yaptım, eş dayanamıyor gidiyor, sen yaptığın yemekle kalıyorsun hatta yemiyorsun, bir kaç gün sonra abi abla yenge doğum günü geliyor illa gidiyor, ardından anneler günü hop kahvaltıya annede, senin annen veya sen hiç önemli değilsin bu günde , neden haa sen anne değilsin ki der, aileye öncelik bitmiyor, ister görüşülsün ister görüşülmesin. PAzar günleri hep kendi ailesiyle, ee diyor hafta içi akşam senleyim ya diyor, sanki ben onun karısı değilim de bana lütufta bulunuyor akşamları evdeyim daha ne istiyorsun. Benim yaşadıklarım. Ve bu bir çok tanıdığım arkadaşta da böyle, Ne olursa olsun önceliği ailesine veren erkek bir müddet sonra sevilmiyor inanın o en başta ki aşk kesinlikle bitiyor, Şu an 3. tp bebeğe başlamk istiyorum ksımetse, olmaza evlatlık teklifinde bulunacağım kesin bir dille, ha olmadı tahammülüm kalmayıp ayrılmayı düşünüyorum bende, zaten kendisi bu aile konularında , bizim sonumuzu göremiyorum diye de bir lafta bulunmuştu. bu lafı onu hatırlatacağım gün gelecek galiba.
ben de ailesiyle görüşmemenin doğru olduğnu düşünmüyorum ki bizim evliliğimize de mutsuzluk olarak yansır eminim. en doğru bizim iletşimimizi arttırmamız. başka hiç problemimiz yok ama haftalık arama ritüellerimiz bile sayılıyor. eşimn annesi elti ve görümcemi aramamakla suçlarken benim ailem eşimden böyle bir şey beklemiyor. bunu söylesince eşim herkesin beklentsi farklı diyor:) şaka gibi yani...Ailesiyle görüşülmese bile yine sorunlar çıkıyor, İnanın ne tat ne tuz, konu sahibi arkadaşın yaşadıklarını yaşıyorum ve 4. senem artık bardakta yer kalmadı. Aileyle görüşmeyince neler oluyor söyleyeyim,
Eşini sen olmadan sabah kahvaltısına çağırıyorlar, akşamdan yemeğe tek başına çağırıyor, annesi allıyor pulluyor en sevdiğin yemeği yaptım, eş dayanamıyor gidiyor, sen yaptığın yemekle kalıyorsun hatta yemiyorsun, bir kaç gün sonra abi abla yenge doğum günü geliyor illa gidiyor, ardından anneler günü hop kahvaltıya annede, senin annen veya sen hiç önemli değilsin bu günde , neden haa sen anne değilsin ki der, aileye öncelik bitmiyor, ister görüşülsün ister görüşülmesin. PAzar günleri hep kendi ailesiyle, ee diyor hafta içi akşam senleyim ya diyor, sanki ben onun karısı değilim de bana lütufta bulunuyor akşamları evdeyim daha ne istiyorsun. Benim yaşadıklarım. Ve bu bir çok tanıdığım arkadaşta da böyle, Ne olursa olsun önceliği ailesine veren erkek bir müddet sonra sevilmiyor inanın o en başta ki aşk kesinlikle bitiyor, Şu an 3. tp bebeğe başlamk istiyorum ksımetse, olmaza evlatlık teklifinde bulunacağım kesin bir dille, ha olmadı tahammülüm kalmayıp ayrılmayı düşünüyorum bende, zaten kendisi bu aile konularında , bizim sonumuzu göremiyorum diye de bir lafta bulunmuştu. bu lafı onu hatırlatacağım gün gelecek galiba.
işine karışmak istemem ama sonunuzu görmediğiniz bir evlilikte bebek neden istiyorsunuz?
Terapi,eşin değişmesini istemek için yapılmaz.İki taraflı olumsuz davranışların çözümü için yapılır.Ailesinden vazgeçmesini bekleyemezsin.Bu terapiyle de vazgeçilecek bir durum değil.Ailelerle ilgili tartışmaları bir kenara bırakmalı,insan evliliğine odaklanmalı.İş güç stres derken,bir de annen şöyle yaptı baban şöyle dedi....hayat geçmezMerhabalar
Daha önce de buraya yazmıştım esimin ailesiyle yasadigimiz problemleri ve 10 aylik evliyiz sonuç bosanmayi dusunur olduk. Esim ailesine cok duskun ki ben sessiz sakin biri olmama ragmen her tartismada ailesini hakli bulan biri. Biliyorum beni çok seviyor ama ailesiyle karsi karsiya gelince onlardan vazgecemiyor. Ben de artik hem esimi daha fazla yipratmamak icin hem de kendi psikolojm daha fazla bozulmamasi icin dun esime teklif sundm. Ya uzman destegi alacagiz bu konuda ya da ayrilalim dedim .esim uzman destegine sicak bakti yuvami dagitmak istemiyorum dedi ama ben esimin degisecegine inanmiyorum fakat cok da seviyorum ne yapabilirim?sizce terapiye gitsek faydasi olur mu?
Eşimden değişmesini istemiyorum. Sadece ben anlasın yeter. Anladığını iddia edip beni suçlamasın yeter ,ailesi yüz tane laf söylesin eşim yine sussun ama odaya geçince benim sabrımı takdir etsin yeter. Ben terapiyi üçüncü göz olarak görüyorum . Birbirimizle ilgili göremediğimiz noktalarda yardımcı olur umarım.Terapi,eşin değişmesini istemek için yapılmaz.İki taraflı olumsuz davranışların çözümü için yapılır.Ailesinden vazgeçmesini bekleyemezsin.Bu terapiyle de vazgeçilecek bir durum değil.Ailelerle ilgili tartışmaları bir kenara bırakmalı,insan evliliğine odaklanmalı.İş güç stres derken,bir de annen şöyle yaptı baban şöyle dedi....hayat geçmez
hiç yabana atmayın terapiye ihtimal vermeyen nice çiftler mutlu şimdiMerhabalar
Daha önce de buraya yazmıştım esimin ailesiyle yasadigimiz problemleri ve 10 aylik evliyiz sonuç bosanmayi dusunur olduk. Esim ailesine cok duskun ki ben sessiz sakin biri olmama ragmen her tartismada ailesini hakli bulan biri. Biliyorum beni çok seviyor ama ailesiyle karsi karsiya gelince onlardan vazgecemiyor. Ben de artik hem esimi daha fazla yipratmamak icin hem de kendi psikolojm daha fazla bozulmamasi icin dun esime teklif sundm. Ya uzman destegi alacagiz bu konuda ya da ayrilalim dedim .esim uzman destegine sicak bakti yuvami dagitmak istemiyorum dedi ama ben esimin degisecegine inanmiyorum fakat cok da seviyorum ne yapabilirim?sizce terapiye gitsek faydasi olur mu?
Kötü kişinin algılayışına göre değişir . Çok kötü davrandığı zamanlar oldu öyle olsa en azından herkes fikrini söylüyor bitiyor, ama eşim münakaşadan sonra çok üzüldüğü için şimdi onlar inceden inceye laf söylüyor ben susuyorum. Eşime annesi akıl hocalığı yapıyor ben sabrediyorum . Ama söz benm annemin beni böyle yetiştirmesi gibi büyük boyutlara ulaşınca ben de üslubumu bozmadan cevap veiyorumPeki niye bir tercih yapmak zorunda kalıyor?
Ailesi size kötü mü davranıyor?