Ben bu mantığa katılmıyorum, o zaman kadında eşinin maaşına güveniyor, maaşı yüzünden evlenmiş, geçimi ona bırakıp para gönderiyor o zaman. Evlilikte sen ben olmaz kocamın parası benim param ama benim param benim param çok kötü bir mantık. Hayatım boyunca kadınların ekonomik bağımsızlığını savundum. Ama bu ben paramla istediğimi yaparım demek değildir. Öyle olursa ortada evlilik olmaz. Burada konu sahibinin eşi karısı çalışıyor diye ev işlerinide yardımcı oluyormuş, evi eşinin üstüne yapmayı bile kabul etmiş( evlenince mallar ortak demeyin, mallar ortak olmaz sadece şahsi bir alacak hakkı verir kanun, yani evin tapusunun yarısını alamazsınız, sadece mahkemenin çoğu zaman evin gerçek değerinin altında belirlediği evin bedelinin yarısını alırsınız, onuda dava yoluyla senelerce uğraşarak anca alırsınız), şimdi bu adama sırf eşinin gelirini evliliklerindeki ortak refah için harcamasını istedi diye paragöz derseniz, burada eşinin geçimi etkileyen sorumsuz maddi tasarruflarına kızın bütün bayan üyelere paragöz dememiz gerekir. Aynı mantıkla hiçbir kadın çalışmayan eş istemez, o zaman bütün kadınlar paragöz mü? Ayrıca bir evde kadın çalışınca erkekte eğer biraz vicdan sahibi ve düzgün biriyse oda fedakarlık yapmak zorunda kalıyor, yeri geliyor, yemek yapıyor, yeri geliyor temizlik, istediği zaman evinde birini bile ağırlayamıyor, ee bu adam bu fedakarlıkları yaparken, eşinin onun rızası olmadan 35 yaşında keyfi olarak çalışmayan ablalarına para göndermesi, evli çiftin bu yüzden birikim yapamaması mantıklı mı?
