Eşimin yalanları

Teşekkür ederim. Aynen kendi işini yapmak istyor. Son çalıştığı yerde müdürdü, şartları çok çok iyidi, araba verdiler, ekstra primler, otel masrafları, özel sigorta vs hepsi vardı. Şimdi aynı şartları arıyor bence ama kiracıyız, öyle lüksümüz yok, bebeğin bezi vs bir sürü ihtiyaç var diyorum. Ben bulucam diyor, kavga çıkarıyor, halen iş yaptım diye yalan söylüyor para getiriyor bir miktar, meğer borç almış akrabasından onu öğreniyorum. Eşim de 30 kiloya yakın kilo verdi kimse tanıyamıyor. Ama bu inat neden anlamıyorum 😞
Prestijli bir meslekten daha alt seviye bir konuma gelmek elbette ağır olur herkes için ama şartlar ne gerektiriyorsa onu yapmak gerek. Bizim bir tanıdık savcıydı, açığa alındı. Adam o süreçte kahvehanede çay doldurdu öyle çalıştı. Sonra tekrar diplomasına kavuştu avukatlığa döndü. Ben savcı adamım mahalle kahvesinde çay dolduramam falan demedi çünkü o dönem başka çaresi yoktu. Bir de Allah muhafaza inşallah eşiniz kumara düşmez. Borç harç bu dönem geçmez çünkü. Kolay yoldan para kazanayım derse asıl o zaman büyük rezillik olur.
 
Pandemi biteli 3 yıl oldu. 1.5yıl da pandemi süreci adam 4.5 yıldır işsiz. Kızınız 2 yaşında. Yeni mi farkettiniz sorun olduğunu. Eşinizin mesleği ne, eğer o da memurken istifa ettiyse 1 defaya mahsus dönüş hakkı var, araştırın, 4.5 yılda istediği işe ulaşamayan adamın bu saatten sonra yapabileceği bir şey yok. Boşanın diyemem belli ki az da olsa desteği var ama bu iş böyle gitmez, ya kocanız ev sorumluluğunu alacak siz çalışacaksınız ya iş bulacak. Alın karşınıza konuşun. İşsiz kocayla ücretsiz izne ayrılmanız da ne cesaretmiş hayret ettim. Şahsen bu koşullar bana uymaz adamın burnundan getirirdim. İşimi kuracağım diye artistlenip sonra sağdan soldan gelen parayla yaşayan koca-baba olmaz. Bekarlık yakışır ona, hiç değilse kirlisini yıkayıp karnını doyuracağınız insan eksilir hayatınızdan.
 
Baş tacı yapmıyorum aksine artık ağzının payını veriyorum ama olan bebeğime oluyor, onun önünde tartışıyoruz, çok üzülüyorum. Şimdi boşanalım diyor ama sorumluluğu bana atıp gitmesine müsaade edemiyorum bir türlü. Ben çok yoruldum, o gezerken ben burada çırpınacağım, tuvalete bile giremiyorum çocuk uyanıkken. Memeyi kesemiyorum, evde başkası yoksa çocuk sürekli memede, ben dışarı çıkarınca sürekli kucağımda olmak istiyor, nefes alamıyorum artık.
Baş tacı yapmaktan kastım evlenmek. Bundan sonrası için hakkınızda hayırlısı olsun.
 
En azından günde 2 saat kızımı parka götürüyor, yemek yapıyorum, duş alıyorum, temizlik yapıyorum. Onu götürmezse asla yapamam, benden asla ayrılmıyor bebeğim.
7 yıllık evlilikte 5 yıl işsiz gezmiş , sözde iş beğenmemiş ama çocuğuna takılan altınları bile çalıp harcamış, üstelik size yalan üstüne yalan söyleyen adama güvenip nasıl iki yıl ücretsiz izin alabildiniz ben buna şaşırdım.... Hiçbir bebek anasının memesinden ayrılmak istemiyor, herkesin çocuğu en az sizinki kadar kıymetli ama hiçkimse karı koca evde işsiz oturup gorumcelerinden kira parası beklemiyor, herkes bikac ay sonra işine geri dönüyor.... Bilmiyorum ikiniz de aşırı rahat ve tuhaf geldiniz bana, çocuğa çok üzüldüm...
 
Son düzenleme:
Çok üzüldüm yaşadıklarınıza.
Hem bir anne hem de meslektaşınız olarak.
Toparlamaya çalışsanız, eşiniz iş bulsa düzelir diye düşünüyorum.
Yok mu hiç size yardımcı olabilecek bir büyüğünüz, etkili ve yetkili birileri?
 
7 yıllık evlilikte 5 yıl işsiz gezmiş , sözde iş beğenmemiş ama çocuğuna takılan altınları bile çalıp harcamış, üstelik size yalan üstüne yalan söyleyen adama güvenip nasıl iki yıl ücretsiz izin alabildiniz ben buna şaşırdım.... Hiçbir bebek anasının memesinden ayrılmak istemiyor, herkesin çocuğu en az sizinki kadar kıymetli ama hiçkimse karı koca evde işsiz oturup gorumcelerinden kira parası beklemiyor, herkes bikac ay sonra işine geri dönüyor.... Bilmiyorum ikiniz de aşırı rahat ve tuhaf geldiniz bana, çocuğa çok üzüldüm...
Yazdıkladımı okumadınız sanırım, bebeğim hastaydı, defalarca hastanede yattık beraber. 3 ay önce tamamen iyleşti. Hastalığının yanında gazdan sabaha kadar arabasında dolaşıp yine yapamayıp acile gidiyorduk. Evet hastanede bebeğimi tek başına bırakıp gidip çalışacak kadar rahat bir anne olamadım. Ve iyi ki çalıştığım dönemde de rahat değilmişim de para biriktirip bebeğimle hastanede kendim ilgilenebilmişim. Çocuğa benim yüzümden üzülüyorsanız üzülmeyin, iyileşene kadar göğsümden ayırmadım, ne kadar yalnız olsam da, ne kadar yorgun ve çaresiz olsam da ne merhametimi esirgedim ne de onu yoklukta bıraktım. Her şeyi fazlasıyla var, annesi sayesinde.
 
Çok üzüldüm yaşadıklarınıza.
Hem bir anne hem de meslektaşınız olarak.
Toparlamaya çalışsanız, eşiniz iş bulsa düzelir diye düşünüyorum.
Yok mu hiç size yardımcı olabilecek bir büyüğünüz, etkili ve yetkili birileri?
Annesi ölmeden önce çok korkuyordu ona söylememden, akrabalarına rezil olmaktan. Şimdi annem de yok istediğini ara diyor. Ah bir büyük olsa eşimi sarsacak, yanlışlarını söyleyecek, akıl verecek..inanın en çok bunu isterdim. En azından utanıp bana sesini yükseltmezdi. Sağolun yorumunuz için.
 
Yazdıkladımı okumadınız sanırım, bebeğim hastaydı, defalarca hastanede yattık beraber. 3 ay önce tamamen iyleşti. Hastalığının yanında gazdan sabaha kadar arabasında dolaşıp yine yapamayıp acile gidiyorduk. Evet hastanede bebeğimi tek başına bırakıp gidip çalışacak kadar rahat bir anne olamadım. Ve iyi ki çalıştığım dönemde de rahat değilmişim de para biriktirip bebeğimle hastanede kendim ilgilenebilmişim. Çocuğa benim yüzümden üzülüyorsanız üzülmeyin, iyileşene kadar göğsümden ayırmadım, ne kadar yalnız olsam da, ne kadar yorgun ve çaresiz olsam da ne merhametimi esirgedim ne de onu yoklukta bıraktım. Her şeyi fazlasıyla var, annesi sayesinde.
Bi ara ev alacaktiniz, o parayı da bitti bu durumda
 
Bir tanıdığım var. Kız devlette hemşire, eşi de ozeldeydi. Sonra bebekleri oldu. Baktılar ki bakıcı ücretleri yüksek ,adam işten çıktı,hem bebeğe bakiyor hem de kpss çalışıyor. Hayatlarindan çok memnunlar. Kadin gözü arkada kalmadan ise gidiyor.

Anladığım kadariyla bosanmayacaksiniz,bu durumda oturup güzelce konuşun. Bebeğe baba baksin ,ev işlerini yapsın, bu arada iş başvurularını da yapsın. Siz de evi gecindirin.Öyle görümceden kira beklemekle,ücretsiz izne çıkmakla, veya evde birbirini yemekle filan olacak iş değil çünkü.
 
Tembel ve sorumsuz insanları hiç sevmem. Eşiniz müdürmüş, geçmişte şartları çok iyiymiş amenna ama iş bulamıyor şuan. Gerekirse gidip garsonluk, kasiyerlik yapacak kendi mesleğinde bir iş bulana kadar. Senelerce boş boş evde oturup iş yok diye hayıflanmanın kimseye faydası yok. Azıcık sorumluluk sahibi olan adam çocuğunun altınlarını harcamaya utanır.
Ya gitsin geçici de olsa bir iş bulsun ya da boşayın bu sorumsuz, tembel adamı.
Evli, çocuklu adamın o kadar uzun süre iş beğenmeme lüksü yok! Adam bir de sizin çalışmanızı da engelliyor. Gerçekten garip.
 
Tembel ve sorumsuz insanları hiç sevmem. Eşiniz müdürmüş, geçmişte şartları çok iyiymiş amenna ama iş bulamıyor şuan. Gerekirse gidip garsonluk, kasiyerlik yapacak kendi mesleğinde bir iş bulana kadar. Senelerce boş boş evde oturup iş yok diye hayıflanmanın kimseye faydası yok. Azıcık sorumluluk sahibi olan adam çocuğunun altınlarını harcamaya utanır.
Ya gitsin geçici de olsa bir iş bulsun ya da boşayın bu sorumsuz, tembel adamı.
Evli, çocuklu adamın o kadar uzun süre iş beğenmeme lüksü yok! Adam bir de sizin çalışmanızı da engelliyor. Gerçekten garip.
Aynen böyle düşünüyorum o yüzden sürekli sinirliyim, gerginim, mutsuz uyanıyorum. Ama ona sorsanız ben dırdırcıyım, bana katlanamıyormuş artık. Bütün suç bende, çok tuhaf gerçekten, ailesi de ben tartışma çıkardığım için benimle görüşmüyor artık.
 
Aynen böyle düşünüyorum o yüzden sürekli sinirliyim, gerginim, mutsuz uyanıyorum. Ama ona sorsanız ben dırdırcıyım, bana katlanamıyormuş artık. Bütün suç bende, çok tuhaf gerçekten, ailesi de ben tartışma çıkardığım için benimle görüşmüyor artık.
Boşa kürek çekiyorsunuz ama hayat sizin çile sizin, böyle yaşamak istiyorsanız siz bilirsiniz. İş falan bulmayacak, böyle sırtınızda yaşayacak. Allah kolaylık versin
 
Tembel ve sorumsuz insanları hiç sevmem. Eşiniz müdürmüş, geçmişte şartları çok iyiymiş amenna ama iş bulamıyor şuan. Gerekirse gidip garsonluk, kasiyerlik yapacak kendi mesleğinde bir iş bulana kadar. Senelerce boş boş evde oturup iş yok diye hayıflanmanın kimseye faydası yok. Azıcık sorumluluk sahibi olan adam çocuğunun altınlarını harcamaya utanır.
Ya gitsin geçici de olsa bir iş bulsun ya da boşayın bu sorumsuz, tembel adamı.
Evli, çocuklu adamın o kadar uzun süre iş beğenmeme lüksü yok! Adam bir de sizin çalışmanızı da engelliyor. Gerçekten garip.
Adam 7 yılda toplam sadece 2 yıl çalışmış -bence o bile şaibeli - bebek doğduktan sonra da sabah işe gidiyorum diye çıkıp akşam eve gelmiş belli ki çalismak istemediği gibi çocuk bakmak da istemiyor...Ve neredeyse 2 yıldır kadının altınlarını çalıp satarak ve kizkardeslerinden para dilenerek bu yalanı sürdürmüş....Sırf çalismamak ve sorumluluk almamak için bu kadar alçalabilen birisinin konu sahibi tarafından bu kadar övulmesi ve hala güvenilir bulunması bana daha da tuhaf geldi üstelik başı sıkışınca çocugun önünde bağırıp çağıran bir alçak bu... Bilemiyorum, tencere kapak sanırım.
 
Çocuk uyanınca uyanıyor, ben kızımla oynarken kahvaltı hazırlıyor, kahvaltıdan sonra alıp prka götürüyor. Öğlen kızı eve bırakıp kahvesini yapıp dışarı çıkıyor. İş arıyormuş, mal satmaya çalışıyormuş. Akşama doğru eve gelip mutfağı topluyor, çamaşırları yıkıyor. Çocukla ilgileniyor, böyle
Adam evde yine ise yariyormus , bence çocuk biraz daha büyüsün hemen boşanmayı düşünmeyin ,bütün yuk bu sefer size kalacak. Mesleği ne bu adam ne mezunu
 
Yazdıkladımı okumadınız sanırım, bebeğim hastaydı, defalarca hastanede yattık beraber. 3 ay önce tamamen iyleşti. Hastalığının yanında gazdan sabaha kadar arabasında dolaşıp yine yapamayıp acile gidiyorduk. Evet hastanede bebeğimi tek başına bırakıp gidip çalışacak kadar rahat bir anne olamadım. Ve iyi ki çalıştığım dönemde de rahat değilmişim de para biriktirip bebeğimle hastanede kendim ilgilenebilmişim. Çocuğa benim yüzümden üzülüyorsanız üzülmeyin, iyileşene kadar göğsümden ayırmadım, ne kadar yalnız olsam da, ne kadar yorgun ve çaresiz olsam da ne merhametimi esirgedim ne de onu yoklukta bıraktım. Her şeyi fazlasıyla var, annesi sayesinde.
Hayatım yaşadıklarını küçümsemek için söylemiyorum, elbette bebeginle istedigin kadar zaman geçirmeye hakkın var ama eski konularına baktım, nekrotik enterokolit filan değil düz gıda (yumurta) alerjisine bağlı alerjik enterokolit yasamisşiniz. Kısaca 1 yılda düzelen ve zaman zaman endişe verici olabilen bir gaz ve sindirim problemi ....Bütün çocuklar 5 yaşına kadar defalarca hastalanır, gaz, kusma, enfeksiyon , alerji, ateş, uykusuzluk..vs vs...çogu hastanelik de olur ama bunların hiçbiri anne baba nin calismasina engel olmaz. Anksiyeten olduğu için sen de çok sağlıklı dusunemiyorsun belli ki yani ikinizin de bu çocuk için doğru kararlar alabilecek durumda olmadığınız çok ortada. Bence annene durumu anlatıp acil olarak boşan ve psikolojik destek almaya basla. Yapılacak başka birşey yok.
 
Son düzenleme:
X