aynen içim sızladı yaOff çok üzücü yaa.kalbim sızladı resmen.
Babalık annelik gibi değil sonradan ögrenilen birşey.ama eşiniz normal değil bence.ya göz dağı verin yada ona emanet etmeyin.sevmesi için verin sadece.
Söyleniyorum ama bu sefer bütün yük benim üzerimde olacak.ayyy ne diyeceği mi şaşırdım
bunlar daha kolay günler
böyle sinir harbine ne gerek var
benim eşim haksız yere bebeğime az yüzünü assa kızarım ben valla
bunu çocuğunuza yaptırmayın lütfen
Zaten bir süredir bırakıp gitmedim ona kısa süreliğine de olsa. Banyo, çamaşır gibi işlerim olunca da genelde uyuyor oluyor veya böyle mızırdak zamanı olmuyor. O zamanlar pek sorun yok.Off çok üzücü yaa.kalbim sızladı resmen.
Babalık annelik gibi değil sonradan ögrenilen birşey.ama eşiniz normal değil bence.ya göz dağı verin yada ona emanet etmeyin.sevmesi için verin sadece.
Teşekkür ederim.Maşallah sana koalina ne güzel bilinçli hassas bi anne oldun konu biliyorum ve seni tebrik ediyorum
Eşin gittikçe tuhaflaşıyor.Az miktarda da olsa beni haksız bulanlar olmuş.
Konuya bugünkü olaydan örnek veriyorum.
Sabah saat 7'ye gelirken bir yarım saat uyuyayım diyerek çıktım. Gece çok mızır mızırdı çünkü oğlum, eşim bu esnada hiç yardımcı olmadı. Uyandıysa da tuvalet ihtiyacını giderip geri yattı. Ben giderken "babam kaçırdın mı anneni" diye sevgi dolu sözler söylüyordu.
Arada mızırdamalarını duydum ama kalkmadım, en son pat pat sesler duyup kalktım. EŞimden tepki "bunu var ya alıp yere fırlatacaksın anlayacak" bu esnada uyusun diye popoya pat pat yapıyor ama biraz sertçe. Neyse aldım kucağımda uyudu kısa bir süre. Sonra uyandığında gayet neşeliydi, eşime bakıp gülüyor, ondan gelen tepki "ben gülmüyorum, konuşmuyorum bugün senle, mal bu, gerizekalı, bunu bıraksak ağlasak nasıl olur, nereye kadar ağlayabilir, ben almam kucağıma bende durmuyor, günümü tersten başlattı, ben uyumadım o da uyumasın, b.k var mızırdıyo karnı tok altı temiz, ben çok kinci bir insanım bu hallerinin hesabını ilerde sorarım sana". En son da hazırlanıp "sana kolay gelsin" diyerek çıktı.
Yani zor zamanlarda hemen sinirleri tepesine çıkıyor, bende de oluyor ama şiddete veya küfre başvurmuyorum. Çok bunalırsam oturup ağlıyorum o kadar. Yani bu durumda bırakmak için güvenemem de, hele ayaklanınca diş dönemlerinde nasıl olacak hiç bilmiyorum...
Az miktarda da olsa beni haksız bulanlar olmuş.
Konuya bugünkü olaydan örnek veriyorum.
Sabah saat 7'ye gelirken bir yarım saat uyuyayım diyerek çıktım. Gece çok mızır mızırdı çünkü oğlum, eşim bu esnada hiç yardımcı olmadı. Uyandıysa da tuvalet ihtiyacını giderip geri yattı. Ben giderken "babam kaçırdın mı anneni" diye sevgi dolu sözler söylüyordu.
Arada mızırdamalarını duydum ama kalkmadım, en son pat pat sesler duyup kalktım. EŞimden tepki "bunu var ya alıp yere fırlatacaksın anlayacak" bu esnada uyusun diye popoya pat pat yapıyor ama biraz sertçe. Neyse aldım kucağımda uyudu kısa bir süre. Sonra uyandığında gayet neşeliydi, eşime bakıp gülüyor, ondan gelen tepki "ben gülmüyorum, konuşmuyorum bugün senle, mal bu, gerizekalı, bunu bıraksak ağlasak nasıl olur, nereye kadar ağlayabilir, ben almam kucağıma bende durmuyor, günümü tersten başlattı, ben uyumadım o da uyumasın, b.k var mızırdıyo karnı tok altı temiz, ben çok kinci bir insanım bu hallerinin hesabını ilerde sorarım sana". En son da hazırlanıp "sana kolay gelsin" diyerek çıktı.
Yani zor zamanlarda hemen sinirleri tepesine çıkıyor, bende de oluyor ama şiddete veya küfre başvurmuyorum. Çok bunalırsam oturup ağlıyorum o kadar. Yani bu durumda bırakmak için güvenemem de, hele ayaklanınca diş dönemlerinde nasıl olacak hiç bilmiyorum...
Az miktarda da olsa beni haksız bulanlar olmuş.
Konuya bugünkü olaydan örnek veriyorum.
Sabah saat 7'ye gelirken bir yarım saat uyuyayım diyerek çıktım. Gece çok mızır mızırdı çünkü oğlum, eşim bu esnada hiç yardımcı olmadı. Uyandıysa da tuvalet ihtiyacını giderip geri yattı. Ben giderken "babam kaçırdın mı anneni" diye sevgi dolu sözler söylüyordu.
Arada mızırdamalarını duydum ama kalkmadım, en son pat pat sesler duyup kalktım. EŞimden tepki "bunu var ya alıp yere fırlatacaksın anlayacak" bu esnada uyusun diye popoya pat pat yapıyor ama biraz sertçe. Neyse aldım kucağımda uyudu kısa bir süre. Sonra uyandığında gayet neşeliydi, eşime bakıp gülüyor, ondan gelen tepki "ben gülmüyorum, konuşmuyorum bugün senle, mal bu, gerizekalı, bunu bıraksak ağlasak nasıl olur, nereye kadar ağlayabilir, ben almam kucağıma bende durmuyor, günümü tersten başlattı, ben uyumadım o da uyumasın, b.k var mızırdıyo karnı tok altı temiz, ben çok kinci bir insanım bu hallerinin hesabını ilerde sorarım sana". En son da hazırlanıp "sana kolay gelsin" diyerek çıktı.
Yani zor zamanlarda hemen sinirleri tepesine çıkıyor, bende de oluyor ama şiddete veya küfre başvurmuyorum. Çok bunalırsam oturup ağlıyorum o kadar. Yani bu durumda bırakmak için güvenemem de, hele ayaklanınca diş dönemlerinde nasıl olacak hiç bilmiyorum...
şöyle adamlar kolayca baba oluyor ya pes ya nasıl bir denge var bu dünyada hi.birzaman anlayamayacağım.
benim hamileliğimin ilk dönemlerinde eşim ütü yaparken ütüyü eline basmış yanlışlıkla ve o acıyla bağırmamış bile sırf ben korkmayım diye, tabi burada asıl düşündüğü ben değil bebek oluyordu.
adam bak ya
Sen tam düzelmiş bazı şeyleri aşmışken eşinin bu şekilde davranmasına çok üzüldüm. Çocuk daha öyle ufak ki. Kendini toparlaması lazım bu çocuk buyuyecek anlayabilir hale gelecek ve yaramazlıgı artacak vs. Tek basına bakmak gercekten cok zor ama eşinde yardımdan cok zarar verıyor. Ailesiyle konussan bu durumu biraz akıl verseler mesela annesiyle. Olabilir mi? Bildiğim kadarıyla bebegın cok zor bir bebek de degıl. Bu kadar tahammulsuz olmamalı.
Eşin gittikçe tuhaflaşıyor.
Ama bunlar yanlış örnekler. Bütün erkekler böyle olsa bile normalleştiremeyiz.Lütfen buradaki hanımların gazına gelip eşinizle aranızı bozmayın. Bizim gibi değil onlar. Erkekler sonradan baba oluyor. Erkeklerin nadir de olsa kibarı vardır. Aman efendim modu yoktur.
Pedagog birini tanıyorum. Hem de çok ünlü. Hatta kitapları olan. Oğullarına tavrı eşinizden biraz hallice...
Rehber öğretmeni bir arkadaş var. Öğrencilere mükemmel ötesi. Hatta veliler hayran. Adama göz diken mı kıyaslayan mı ararsın...
Kendi oğluna gelince " Ağlama kulaklarını bağırtımla çınlatırım. " diyor.
Siz yönlendireceksiniz. Bir de pat pat vuruyor demişiniz. Bir arkadaşım var. Çocuğunun gazi varmış. (Gazını çıkartmak için sırtına hafifçe vuruluyor ya) Gaz çıkartıyor. Bebeği yatırıyor.
Bebek yine ağlamaya başlayınca adamcağız hanımı yatsın diye gazını çıkartmaya niteleniyor. Elinin ayarı olmadığı için daha da çok ağlıyor...
Sakin sorumluluğu tek başınıza almayın. Sonra kocam yardım etmiyor diye sızlanırsınız.
Ben bu konuda kadınları suçlu buluyorum. Ver sorumluluğu. Adam baba olduğunu öğrensin..
Eşim çok gergin genel anlamda.Verince de böyle oluyor işte
Bence eşinizin sağlığı yerinde değil.
Bir de genel bir soru, forumdaki anneler neden çocuk sadece onların zannediyor? ( Eşim oğluma kızıyor/ Eşim kızıma bakmıyor vs )
Ama bunlar yanlış örnekler. Bütün erkekler böyle olsa bile normalleştiremeyiz.
Herkesin sinir anı, öfkesini tutamadığı zamanlar olur. Benim de olmadı değil ama bu sürekli olmuyor veya kendimi frenliyorum, kötü şeyler söylemiyor veya sert dokunuşlar yapmıyorum. NE bileyim uyumuyor diye daraldığım oluyor ama sertçe sallamıyorum, eşimde bunlar var.
Eşim çok gergin genel anlamda.
Evet çocuk resmen benim. Sabaha kadar uykusuz kalan ben, b.kuyla püsürüyle uğraşan ben, kıyafetlerini yıkayıp ütüleyen hangi deterjanı kullanacağını bilen, eğitimiyle ilgilenen, ayına göre neler yapması gerektiğini araştıran, doktor randevusunu alan, aşılarını takip eden, ses tonundan ne istediğini anlayan, bütün gün konuşan, sırt ve bel ağrısı yaşayan, bağıra bağıra doğuran ben.
Sadece sperm verdi ve günde 2 kere alt değiştirdi, yarım saat kucakta tuttu diye çocuk babanın olmuyor.
Bunu çocuk sahibi olduktan sonra daha iyi anladım.
Ayrica boyle hakaretler edip, cocuga sertce vuran, mal gerizekali deyip kufreden birinin davranislarini "iste babalik sonradan ogreniliyo, normal bunlar vs" diye gecistiremeyecegim.Cok cook uzuldum Koalina.
Atlatmaya calistigin sureci onceki konularindan biliyorum. Cok agir bir depresyon gecirmistin.
Esinin de bu sekilde tavirlar sergilemesi senin acindan daha da yorucu, uzucu oluyordur.
Nasil el kadar bebeye " mal bu, bu gerizekali, bunu yere aticaksin anliycak vs" diyebilir ya.
Zaman zaman ofke patlamalari, sabrin tastigi anlar hepimiz yasiyoruzdur ama bu cok cok farkli.
Cocugunu seven birinin boyle seyler soylemesini anlayamiyorum.
Cocuga kufur edilir mi ya((
+1 normal falan değil. Bunları yazan kişilerin eşleri de yapıyorsa onlar da normal değil. Bebeğin 15-20 katı kilodaki bir insanın “sertçe” vurmasını bebek nasıl hisseder. Ayrıca insanların yaptıkları yapacaklarının teminatıdır.Ayrica boyle hakaretler edip, cocuga sertce vuran, mal gerizekali deyip kufreden birinin davranislarini "iste babalik sonradan ogreniliyo, normal bunlar vs" diye gecistiremeyecegim.
Ben zaten normal olabilmek için üstün bir çaba harcıyorum. Ekstradan bir de baba-oğul arasında tampon bölge olursam herhalde mahvolurum.
Babalık sonradan öğrenilir derler hep umarım bir an evvel öğrenir.
Bu durum çocuğa ve size çok zarar verir. Anne iyi olmalı ki evlada daha da faydası dokunsun. Bu şekilde hem fiziksel olarak hem de zihinsel olarak çok ama çok hırpalanıyorsunuz. Tamam çocuğa duygusu tam yoktur eyvallah ama sizi harcıyor böyle. Acilen toparlanması lazım.
Annelik de sonradan öğreniliyor bence ama bebekle çok vakit geçirildiği için sorumluluk duygusu daha çok olup daha çabuk bağ kuruluyor. Yoksa anne çalışsa baba evde çocuk baksa babanın hisleri daha çabuk oluşur diye düşünüyorum. Bilemiyorum ben dipsiz kuyulardan çıkmaya çalışırken bile böyle şeyler yapmadım eşimin yapması manasız ve sinir bozucu.Ayrica boyle hakaretler edip, cocuga sertce vuran, mal gerizekali deyip kufreden birinin davranislarini "iste babalik sonradan ogreniliyo, normal bunlar vs" diye gecistiremeyecegim.
Benimki çok güleç zaten. Herkese gülüyor.Benim esimin bebek bakmaktan anladigi da cocugu tv yi goremeyecegi sekilde yatirip ona oyuncak sallarken, kendisi tv izlemekti.
Ne oldu, bebek gormeye ablamla enistem geldi. Enistem bebekle ilgilenince sevip oynatinca, oglan da ona aşik olup gulup karsilik verince babasi kiskandi ve nasil ilgilenmesi gerektigini anladigercekten bu olayin buyuk etkisi oldu yoksa ben de laf geciremiyordum. Benim cocugum elin adamina benden cok gulup agu gugu yapiyor diye gururuna yediremedi
cevrenizde boyle birisi varsa kiskandirin tavsiye ederim.
senin durumun cok baska ama. Bilincli yapmadin ki, bu herkeste belli seviyede olan bir sey. Ben de oglum 3 gunlukken 8 saat agladiginda, esime dedim ablama verelim nolur ben bakamayacagim. Ablamin cocugu olmuyor buarada. Dedim bunu yani. Sonra, esim dedi keske hic bu sorumluluklari almasaydim, cok caresizim vs. Bunlari ilk gunler dibine kadar yasadik, 3 kisi cok agladik. Uyumayan, ilk gunden huysuz gazli, gunde 8 saat aglayabilen bir bebegimiz vardi. Ve 24 saat emen. Emdikce kusan. Valla benim annem de babam da öldü, hem de 16 ve 21 yasindaydim, ben bu kadar zor gunler yasamadim. Bu kadar caresiz hissetmedim. Dogum sonrasi kimse depresyona girmek istemez, herkes mutlu mesut lay lay loy olmak ister ama berbat bir donem oluyor. Yani asla tek degilsin. Ve insanin elinde degil. Kimse oyle hissetmek istemez. Yuzune vurmaya da hakki yok, sen kasten yapmadin cunku... Kisas yapilacak bir durum degil.Benimki çok güleç zaten. Herkese gülüyor.
Sabah onda ağlarken bana kahkahalar atıyordu. Hatta dedim "beni daha çok sevdiği için kıskandın di mi" diye. Seni daha çok sevsin daha iyi başımdan gider, ayrıca gerçekleri öğrenince de sevecek mi bakalım, istenmediğini duysun dedi. Ben de senin küfürlerini, hakaretlerini söyleyeyim madem dedim, istersen kayıt altına alıp göster dedi.
Bir sakince kavga etmeden konuşmayı denesen? Yani seni doğum sonrası depresyonla tehdit etmesi çok özür dileyerek söylüyorum, aşağılıkça. Bebeğin bunları bilmesi seni değil, bebeği cezalandırır. Şu an görüştüğün psikolog var mı? Varsa o eşinle konuşup bir yönlendirme yapamaz mı?Benimki çok güleç zaten. Herkese gülüyor.
Sabah onda ağlarken bana kahkahalar atıyordu. Hatta dedim "beni daha çok sevdiği için kıskandın di mi" diye. Seni daha çok sevsin daha iyi başımdan gider, ayrıca gerçekleri öğrenince de sevecek mi bakalım, istenmediğini duysun dedi. Ben de senin küfürlerini, hakaretlerini söyleyeyim madem dedim, istersen kayıt altına alıp göster dedi.
Başın sağolsun çok üzücü.senin durumun cok baska ama. Bilincli yapmadin ki, bu herkeste belli seviyede olan bir sey. Ben de oglum 3 gunlukken 8 saat agladiginda, esime dedim ablama verelim nolur ben bakamayacagim. Ablamin cocugu olmuyor buarada. Dedim bunu yani. Sonra, esim dedi keske hic bu sorumluluklari almasaydim, cok caresizim vs. Bunlari ilk gunler dibine kadar yasadik, 3 kisi cok agladik. Uyumayan, ilk gunden huysuz gazli, gunde 8 saat aglayabilen bir bebegimiz vardi. Ve 24 saat emen. Emdikce kusan. Valla benim annem de babam da öldü, hem de 16 ve 21 yasindaydim, ben bu kadar zor gunler yasamadim. Bu kadar caresiz hissetmedim. Dogum sonrasi kimse depresyona girmek istemez, herkes mutlu mesut lay lay loy olmak ister ama berbat bir donem oluyor. Yani asla tek degilsin. Ve insanin elinde degil. Kimse oyle hissetmek istemez. Yuzune vurmaya da hakki yok, sen kasten yapmadin cunku... Kisas yapilacak bir durum degil.
Görüştüğüm psikolog var ama ona bu durumdan bahsetmedim. Özünde bu olsa da her zaman böyle değil. Ben yorulup bunalırsam çok anlayışlı mesela. "Gel bana babacım" diye alıp oyalıyor, o zaman gerginlik küfür yok. Ama ben iyiysem onun tahammülü düşüyor.Bir sakince kavga etmeden konuşmayı denesen? Yani seni doğum sonrası depresyonla tehdit etmesi çok özür dileyerek söylüyorum, aşağılıkça. Bebeğin bunları bilmesi seni değil, bebeği cezalandırır. Şu an görüştüğün psikolog var mı? Varsa o eşinle konuşup bir yönlendirme yapamaz mı?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?