Benimki çok güleç zaten. Herkese gülüyor.
Sabah onda ağlarken bana kahkahalar atıyordu. Hatta dedim "beni daha çok sevdiği için kıskandın di mi" diye. Seni daha çok sevsin daha iyi başımdan gider, ayrıca gerçekleri öğrenince de sevecek mi bakalım, istenmediğini duysun dedi. Ben de senin küfürlerini, hakaretlerini söyleyeyim madem dedim, istersen kayıt altına alıp göster dedi.
"Istenmedigini duysun, bakalim seni sevecek mi?" miii??? Ya bu nasil anormal bi sozdur. Zevk mi alicak cocugu uzunce, aklinca hanginizi cezalandiriyor?Benimki çok güleç zaten. Herkese gülüyor.
Sabah onda ağlarken bana kahkahalar atıyordu. Hatta dedim "beni daha çok sevdiği için kıskandın di mi" diye. Seni daha çok sevsin daha iyi başımdan gider, ayrıca gerçekleri öğrenince de sevecek mi bakalım, istenmediğini duysun dedi. Ben de senin küfürlerini, hakaretlerini söyleyeyim madem dedim, istersen kayıt altına alıp göster dedi.
Bebek icin üzüldüm maalesef ailesini secemiyor.Merhaba herkese...
Yaklaşık 4 aylık bir oğlum var. Çocuk sahibi olmak istemezken hamile olduğumu öğrendim ve doğum yapınca depresyonun dibine vurdum. Sevemedim veya öyle zannettim, kabus gibi zamanlar geçirdim. Bu süreçte eşim çok destek oldu keza benim ve onun ailesi de. Zamanla alıştım, sevdim ve eğlenmeye başladım. Tabi bunun için denemediğim yöntem de kalmadı. Velhasıl azıcık burnumu çıkarmışken hemen bana dert olan meseleleri açıyorum. Benzer şeyleri tecrübe etmiş olanlar muhakkak vardır.
Konu eşimin oğluma olan davranışları, hitap şekli. Ben eleştirdiğimde ise aldığım cevap "senin konuşmaya hakkın yok, dün istemediğin bebek için şimdi bana akıl mı veriyorsun" gibi şeyler. Haklı değil, evet istemiyordum ama ilgimi, bakımımı, güzel sözlerimi hiç eksik etmedim. Ben annemden de babamdan da sarılıp öpme gibi şeyler görmedim, ağladığımda teselli edilmedim, başarılı olduğumda takdir edilmedim zaten görevin diyerek geçiştirildim. Bu sebeple işin bu kısmına özellikle dikkat ediyorum şimdiden. Ve tabi ki oğlumla ilgilenirken televizyon açık olmuyor, elimde telefon olmuyor. Bunları artık kilimcinin kör oğlu bile biliyor zannediyorum ama eşimde işler tam tersi. İlgilenme şeklini anlatıyorum size;
Bir elinde telefon diğer elinde çocuğu tutmak şeklinde. Duruyor işte diyor ama telefona kilitlenip kalıyor çocuk.
Sabah 7 gibi uyanınca bazen eşim alıp salona geçiyor ben 2 saat daha uyuyorum. Kameradan baktım ki ne konuşma ne sevme hiç bir şey yok. Televizyonun karşısında salıncağına koymuş, ağzına da emzik hipnotize olmuş gibi bakıyor.
Uyku saati şaşınca çok huysuz oluyor ve ağlama krizine giriyor, eşimden tepkiler " sus lan totoş, zırlama, ne uyuz çocuk oldun" gibi sözler ve hatta ciddi anlamda sinirlenirse küfürler... Zaten ağzı bozuk olduğu için ne dediğinin bile farkında değil çoğu zaman. Ne biçim konuştun diyince ne dedim ki diyebiliyor.
Sıkıldığında veya bir şeyi istemediğinde ı ıh diyor. Misal oyun halısına koyduk anında başlıyor ı ıh ı ıh. Bunun arkası ağlamak yani, defalarca tecrübe ettim, koyma oyun halısına istemiyor. İş krize dönmeden halletmek gerekiyor. Eşiminse ağzına sakız oldu bırak ağlasın, sürekli bununla mı uğraşılır demek. Niye ağlasın yahu? Onu istemediğini daha nasıl anlatsın çocuk dile geldi resmen ama yok. O ağlayacak ama onun istediği olmayacak, ağlayarak istediğini elde edemeyeceğini şimdiden öğrenecekmiş. Böyle bir inatlaşma hali.
Yani benim ilgilenme şeklim ile eşiminki tam tersi ve ben sürekli oğlumla eşim arasında tampon bölge olmak istemiyorum. oğlum da örnek alsın istemiyorum. Ben gün boyu " bal böceğim, minik kuşum, kara oğlum" diye severken eşim "napıyon lan tipsiz" diyor. Ben gün boyu konuşup kitap okuyup ayına uygun oyunlar oynarken eşim ilgilendiği 2-3 saatin büyük kısmında tv izletip telefona baktırıyor.
Daha sayamadığım bir çok şey ama az çok durum canlanmıştır kafanızda.
Bilmiyorum okuyunca nasıl görünüyor ama bana çok yanlış geliyor. Bir arkadaşıma bahsettim "ilgilensin de bırak nasıl ilgilenirse ilgilensin, söylenme, akıl verme" dedi. Böyle mi yapmak lazım? Bu ikilemden oğlum nasıl etkilenir? Ben nasıl düzene sokarım bu durumu? Güvenmeyip hep kendim ilgilensem bu sefer eşim dışarıda kalacak, ona müsaade etsem oğlum etkilenecek, konuşsam anlamıyor konuşmasam çatlıyorum.
Bence baba ile asla yalnız bırakma... çok üzülerek söylüyorum çok degil bir kaç ay sonra şiddet başlayabilir ki hafif hafif başlamış, Bebeğe çok üzülüyorum.....Az miktarda da olsa beni haksız bulanlar olmuş.
Konuya bugünkü olaydan örnek veriyorum.
Sabah saat 7'ye gelirken bir yarım saat uyuyayım diyerek çıktım. Gece çok mızır mızırdı çünkü oğlum, eşim bu esnada hiç yardımcı olmadı. Uyandıysa da tuvalet ihtiyacını giderip geri yattı. Ben giderken "babam kaçırdın mı anneni" diye sevgi dolu sözler söylüyordu.
Arada mızırdamalarını duydum ama kalkmadım, en son pat pat sesler duyup kalktım. EŞimden tepki "bunu var ya alıp yere fırlatacaksın anlayacak" bu esnada uyusun diye popoya pat pat yapıyor ama biraz sertçe. Neyse aldım kucağımda uyudu kısa bir süre. Sonra uyandığında gayet neşeliydi, eşime bakıp gülüyor, ondan gelen tepki "ben gülmüyorum, konuşmuyorum bugün senle, mal bu, gerizekalı, bunu bıraksak ağlasak nasıl olur, nereye kadar ağlayabilir, ben almam kucağıma bende durmuyor, günümü tersten başlattı, ben uyumadım o da uyumasın, b.k var mızırdıyo karnı tok altı temiz, ben çok kinci bir insanım bu hallerinin hesabını ilerde sorarım sana". En son da hazırlanıp "sana kolay gelsin" diyerek çıktı.
Yani zor zamanlarda hemen sinirleri tepesine çıkıyor, bende de oluyor ama şiddete veya küfre başvurmuyorum. Çok bunalırsam oturup ağlıyorum o kadar. Yani bu durumda bırakmak için güvenemem de, hele ayaklanınca diş dönemlerinde nasıl olacak hiç bilmiyorum...
...eşimden tepkiler " sus lan totoş, zırlama, ne uyuz çocuk oldun" gibi sözler...
Ben gün boyu " bal böceğim, minik kuşum, kara oğlum" diye severken eşim "napıyon lan tipsiz" diyor.
Psikoloğa gideceğini zannetmiyorum. Şu ara maddi kaygılar da yaşadığından kat kat gergin ama ben kötüyüm diye yansıtmıyordu sanırım. Artık ben toparlamaya başlayınca o da saldı.koalina
eşinin gidişatı iyi değil
psikologa onu da götür hem de acilinden
seni tehdit mi ediyor yaşadığın kötü günlerin acısını mı çıkardığını sanıyor
hiç sağlıklı düşünemiyor
bebek sarsılmaz, mal vs denmez
en fazla eşşek sıpası demesine izin var :)))
biriniz toparlıyor öbürünüz dağılıyor gibi eşine bir tokat çarpması gerekiyor sanki asker arkadaşı değil de çocuğu olduğunu anlasa (hoş asker arkadaşına da küfredilmez ya neyse)
Evet maalesef..."Istenmedigini duysun, bakalim seni sevecek mi?" miii??? Ya bu nasil anormal bi sozdur. Zevk mi alicak cocugu uzunce, aklinca hanginizi cezalandiriyor?
Sen dogum sonrasi depresyona girdin ve tedavi olmak istedin, yavas yavas aşiyorsun da problemlerini.
Ama esininki uzgunum ki kisilikle alakali bir durum. Hic saglikli degil davranisi.
Kufur,hakaret, tehdit. Kucucuk bebege.
Cok uzuldum.
Şimdilik söylenme modundayım. Bu çocuğun ilk kelimesi küfür mü olacak, sen bağırırsan o da bağırmayı öğrenir gibi şeyler söylüyorum ama pek önemsemiyor.Bence eşin de depresyonda. Ama aslinda o daha az sorumluluk yasiyor daha az yükü var daha sabirli olmali. Çocuğa karsi kim o an tahammulsuzse digerinin daha ılımlı olmasi durumu bizim evde de var. Neden bilmiyorum ama boyle. Cocuk meselesi hic insanin hayalindeki gibi olmuyor. Ama nedense kimse birbirine bunu söylemiyor cok zor oldugundan bahsetmiyor sanki bir sır gibi. Herkes yasayinca ogreniyor. Esinin bu tarz konusmalarina nasıl tepki veriyorsun? Ben bu tarz inatlasmalarda cok sinirleniyorum sakin kalamiyorum.
Tabi ki kendini frenlemiştir yoksa normalde de gergin biri. Ben gerildikçe o sakin kalmaya çalıştı ama artık yapmıyor...Eşin cok anlayıslı bırı degıldı zaten , bebekten sonra senın durumuna oldukca sasırdı kı rol yaptı herhalde.
Sımdı gecmısı yuzunuze vurmanın baska bır acıklaması yok.
Bebege davranısları ise hiç hoşuma gitmedi, bu konuda yazarsam senı üzerim diye orayı es gecıyorum
Bunları hep konuşuyorum ama önemsemiyor demek ki.cocuk buyudugunde ondan saygi gormek isteyen kucuklugunde ona saygi gosterecek,
esiniz bu yonden ne yapiyorsa kendi baba figurune yapiyor,
onun disinda 4 aylik cocukla aktivite yapamamasini elestiremiyorum, gercekten ben de beceremem bebekle iletisimi, kendimi zorlayarak anca oldu oldugu kadar, sonrasinda daha iyilesebilir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?