Merhaba hanımlar. Çalışan bir kadınım . 1,5 aylık evliyim. Eşimle 2. haftamızdan beri ailesi konusunda tartısıyoruz . Annesi sürekli çagırıyor eşim annesinden gelmez oldu sürekli orda olmak istiyor hatta orda yatıya kalmak istiyor. Bu arada yakın oturuyoruz kalmamiza gerek yok dedim diye 3 gun tavir yapti.
Ben gitmek istemeyince tartısmaya basladık ailemin yanına gitmek için senden izin mi almam gerekiyor diye sert çıktı . Onlar senin de annen baban vs diyor . Hastayım rapor aldım 2 haftadir ilaclar fayda etmiyor. Pazartesi bir daha hastaneye gidecegim dedim bugün, senin hastalıgın benim umrumda degil nereye gidersen git dedi . Sabah da kahvalti hazirlamıstım ben sana bir saat önce hazırla dedim yemiyorum dedi .
Düzenli bir cinsel lişkimiz de yok hatta birkaç defa baska odada yatti . Yatagına alısamamıs bir de ben sürekli dönüyormusum uyuyamiyormus. Huzursuzmuş eve hapsolmus benim yüzümden huzur vermiyormusum vs.
Ottan çöpten sürekli kavga çikariyor su getiriyorum bardagi niye almadin diyor sehpa önünde oraya birak dedim sen hep böyle yapiyorsun gecen babama da su verdin bardagi beklemedin diye söylendi . Ekmek almaya gidiyorum diye çıkiyordu evde ekmek var dedim tabi ya sana sormam lazimdi ben niye düsünüyorum ki her seyi sen bilirsin zaten sana danismadan ekmek dusunmek almak benim ne haddime diye söylendi. Senin derdin ne dedim derdimi biliyorsun dedi ( derdi ailesyle vıcık vicık olmamam ).
Yaptigim hicbir yemegi begenmiyor sürekli kusur buluyor yemiyor evden işim var deyip cikiyor annesinin oraya gidip yemek yiyor. Ben istemiyorum diye beni artik zorlamiyor gidelim demiyor ama tek basina gidiyor . Gecen sabah gitti aksama dogru aradim gelecekmisin diye ben yemegimi yerim cayimi icerim sohbetimi yapar gec gelirim bekleme dedi bunu defalarca yasadik her izin gunünde . Bana karşı çok öfkeli ve tepkili . Her şeyi denedim kahvalti hazirlamadim yemek yapmadim disarda yedi annesinde yedi beni aç birakıyor diye orda burda söylendi. Annesinde yemek yedigimizde herkesin icinde bak ögren ben böyle seviyorum sen böyle yapamiyorsun diye insanlarin icinde rencide etmeye başladı.
Ayni evin içinde birbirimize duvar ördük evli oldugunun farkinda degil alişamadi sahiplenemedi . Gittikçe uzaklaşiyoruz birbirimizden . Sürekli bir laf sokma savunma halinde her seyi sen biliyorsun benim fikrime saygin yok farkinda olmadan beni asagiliyorsun saygisizsin . Amcamlar geldi sen telefonla oynadin (2 dakka bir seye bakip birakmistim ) , babamin bardagi bitti kalkip cay doldurmadin , uykusuzum diye bahane ettin uyukladin (cok uykusuz ve yorgundum annesigilde oturdugum yerde uyuklamisim kasitli degildi ) kasten yaptin beni rezil ettin dedi.
Üzerimde otorite kurmaya her dedigini yaptirmaya çalısıyor . Hicbir seyi unutmuyor uzerini kapatmiyor çözdük sorunumuzu tamam diyorum içimden alakasiz bir zamanda eski tartismalari acip tekrar kavga ediyor . Nisanliykenki tartismalarimiza kadar götürüyor kavgayi. Birlikte hicbir seyi paylasamiyoruz ne duygusal ne de cinsel hicbir yakinligimiz kalmadi. 1,5 aydir ilk haftamiz disinda her gunumuz tartismayla geciyor. Bosanmak dısinda butün onerilerinize açıgım nasil aşabilirim bu sorunlari.
Not: Nişanliyken hic mi farketmedin diyenlere ithafen anneci oldugunu biliyordum bu kadarini beklemiyordum. Ayrica nisanliyken böyle sert kaba degildi kücük bir tartismada bile işini gücünu birakir yanimda olur kendini affettirirdi çok degisti taniyamiyorum.
nasil baslarsa oyle gider diye de bir sey var bence cok dogru bir soz. Bir de su var deli deliyi gorunce sopasini saklarmis :)))
