- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.806
- 798
- Konu Sahibi Ponciginannesi
-
- #41
Evet bizde artiyiz bence.. ama erkeklere gore bizimki gorev onlarinki lutuf:))
Evet bizde artiyiz bence.. ama erkeklere gore bizimki gorev onlarinki lutuf:))cinsellikte aynı fikirdeyim seninle. iyi de evine yerine bakmayan kopuk da bir sürü kadın var bizimkiler artı mı o zaman? bu konuda özellikle çok eşitçiyim ben :)
Mesela bunları flört döneminde farketmemiş olamazsın.hayır nefret eder ve başkalarının yanında benimle çok resmidir.. heleki ailesinin yanında ben onlardan geçtim zaten
başkalarının yanında resmi olmasına ben takılmıyorum kiMesela bunları flört döneminde farketmemiş olamazsın.
Bile bile evlenmişsin...
Hımmm pardon o zaman.başkalarının yanında resmi olmasına ben takılmıyorum ki
günaydın lale hanım..
önceden öpmez di.. sarılmazdı ben yapa yapa söyleye söyleye bir tek ona alıştırabildim.. sabah giderken öper aksam parkta olduğumuz için öpme mevzusu olmaz birde iyi geceler deriz birbirimze öperiz.. bunuda son 6 aydır yapıyor benim söylemlerimle ısrarlarımla.. bir tek bunu başarabildim 5 koca yılda.
canm benm zaten sürekli mıç mıç olmak gibi bir beklentim yok kiay işte günlük öpüyormuşsunuz ben en son ne zaman öptüm hatırlamıyorum bile ama yapı işte ben takmam biraz da soğuk yapım var mıç mıç sevmem ben
Ben beklentilerimi azalttikca sanki oda değişti gözümde. Yani soyle soyleyeyim önceleri eve cicekle gelmesini beklerdim, artik bu beklentim kalmadi. Eve cicek yerine arayıp bisey lazim mi diye sorması daha hosuma gider oldu. Cunku eviyle ilgili diye dusundum. Sohbet etmek icin ben bahaneler urettim mesela hadi balkona gel kahve yapiyorum, sana anlatacaklarım var diye komsular hakkinda dedikodular yaptim. Sirf sohbet etmek icin kendime sorunlar ürettim. Yeterki konuşacak seyler bulalim diye. Sonra bu alışkanlık haline geldi ve beklentilerim degisti. Beklentilerinizi sıfırlayın demiyorum. Ama belli bir zamandan sonra oyle.liseliler.gibi olamıyorsunuz ayni evin icinde. Gece beraber yatarken, başınızı göğsüne yasladiginizda huzuru iliklerinize kadar hissediyorsanız cok ta sey yapmayıneşiniz değişmedi demi ? siz değiştiniz sadece beklentilerinizi azalltinz değil mi.
gece yatarken döner arkasını yatar bir karısına sarılayım dokunaym demez ki... neyin hissi be canmBen beklentilerimi azalttikca sanki oda değişti gözümde. Yani soyle soyleyeyim önceleri eve cicekle gelmesini beklerdim, artik bu beklentim kalmadi. Eve cicek yerine arayıp bisey lazim mi diye sorması daha hosuma gider oldu. Cunku eviyle ilgili diye dusundum. Sohbet etmek icin ben bahaneler urettim mesela hadi balkona gel kahve yapiyorum, sana anlatacaklarım var diye komsular hakkinda dedikodular yaptim. Sirf sohbet etmek icin kendime sorunlar ürettim. Yeterki konuşacak seyler bulalim diye. Sonra bu alışkanlık haline geldi ve beklentilerim degisti. Beklentilerinizi sıfırlayın demiyorum. Ama belli bir zamandan sonra oyle.liseliler.gibi olamıyorsunuz ayni evin icinde. Gece beraber yatarken, başınızı göğsüne yasladiginizda huzuru iliklerinize kadar hissediyorsanız cok ta sey yapmayın
E sen de sana sarılmak istiyorum diyegece yatarken döner arkasını yatar bir karısına sarılayım dokunaym demez ki... neyin hissi be canm
canm benm zaten sürekli mıç mıç olmak gibi bir beklentim yok ki
Merhaba hanımlar gününüz ayın huzurlu bereketli olsun inşallah. dün akşamdan bu yana canım çok sıkkın ve derin duygular içersindeyim. biz eşimle çok severek evlendik her evlilikte ki gibi bizim de sorunlarımız sıkıntılarımız oldu elbet ama en azından konuşarak bir yerlere varabildik. zaman geçtikce evlilğin daha çok oturduğunu bazı şeylerin zamana bırakılmasını gerektiğini ögrendim
Evlilik bana sabretmeyi öğretti, alttan almayı öğretti idare etmeyi öğretti bende çok değiştim bir evladımız var.
Ben bu derdimi dışarıdan birine anlattığım zaman bana sen daha ne istiyorsun ? delimisin. buldukca bunuyorsn aman senin ki de dert mi diye tepkiler alıyorum.. birde sizlerde paylaşmak istedim belki beni anlayan ablalarım vardır bu forumda.. hayat tecrübesi olan bunu yaşayan eşini değiştirebilen yahut kendi değişen birşeyler yapan.
Gelelim sorunuma, eşim sorumluluklarını bilen evi ile ilgili kötü bir alışkanlığı olmayan bir eştir.
evine vaktinde gelir ikimizde çalışıyoruz bana yardım eder, cocugumuza çok düşkündür, ( aslında yapması gereken şeyler ) benden çok o ilgilenir hatta, beni kırmaz izin günlerini hep birlikte geçiririz, birşey yapalım dediğim zaman yapmam demez her ortama ayak uydurur, espirilidir.
Ailesi ile ilgili sıkıntılarım olmuştur hiç bir zaman beni ezdirmedi arkamda durabildi..
Aksam eve geliriz bir iki sohbet muhabbet yavrumuzla ilgileniriz uyuruz.
ama bir o kadar da sinirli ağzı bozuk bir insandır eşim bize karşı küfür etmez ama sürekli küfürlü konuşur aniden parlar..
Ben artık sinirlenmiyorum ona karşı bir sıkıntımız olduğu vakit söyleyeceğim söyleyip kendi kabuğuma çekiliyorum böylece hatasını anlayabilyor vs.. bunları size biraz eşimin karakteri hakkında bilgi sahibi olabilmeniz için anlattım.
Gelelim asıl mevzuya eşim çok duygusuz ruhsuz bir insandır. ben eşimin beni sevmediğini düşünüyorum.
çünkü seven insan hiç mi belli etmez ?
İşten gelir çogu zaman yüzüme bakmaz mesela. cinsellik harici ( böyle olunca kendimi kullanılmş hissediyorum ) gelipde bir karısını öpmez, sarılmaz. ben bakımlı ve herşeyine dikkat eden bir bayanım eşim için bunlar hiç önemli değildir..
biliyorum hanımlar biliyorum evlilik filmlerde ki gibi değil emin olun biliyorum.. ama ben bir kadınım arada sırada sevldiğimi hissetmek istiyorum çok mu birşey istiyorum ama yok çok kez konuştum eşimle tamam haklısın düzeleceğim değişeceğim dedi yok yine aynı.. evlendiğimzden bu yana bir kere bana güzel bir söz söylememiştir güzel bir üslupda hitap etmemiştir.. bir kere olsun dolu dolu gözlerime bakmamıştır. birkere gelipde karısının ruhunu okşayıp öpmemiştir.. bir çok şey 5. yılımıza girdik 5 koca yıl geçti.. bu boşluk gün geçtikce artıyor bana sevgiyle bakmıyor eşim hanı kadınlar hissedermiş ya hissediyorum beni sevmiyor eşim..
demek ki içinde yok birşeyler.. içinde olsa illa ki dışa vurur değil mi ? olmayan birşeyi nasıl göstersin bana
çok çabaladım o yapmıyorsa ben yaptım, olmadı olmadı.. bende köreldim zamanla içimde kocaman bir boşluk oluştu.. ben eşimin sadece beni cocugunun annesi olarak gördüğünü ve sevdiğini düşünüyorum benmile duygusal anlamda asla ilgilenmiyor..
o boşluğumu evladımın sevgisi ile kapatmaya çalışıyorum artık ..
Dün bu konu açıldı ve ben eşime dedim ki ; ben artık yoruldum kabullendim sanırım bazı şeyleri sen değişmeyeceksin belli ki hanı bana benim yapım böyle diyorsun ya ? hayır kabul etmiyorum sen böyle bir insan olsaydın sevgilyken nişanlıyken de aynı olurdun senin ki yapı meselesi değil insan içinden gelmeyen içinde olmayan birşeyleri yapamaz sende yapmıyorsun bende umursamıyorum inan ki.. böyle mutlu olmaya çalışıyorum değiştim dedim.. hiç birşey söylemedi yattı uyuduk
bana hep sen elindekilerle yetinmesini bilmiyorsn vs derdi..
biliyorum karsıını aldatan şiddet uygulayan yalan söyleyen evi ile ilglenmeyen birsürü erkek var ama ne bileyim çok köreldim genç yaşımda ruhum yaşlandı..
Bazen boşanmayı bile düşünüyorum artık bir ömür nasıl geçer ki böyle duygusuz ruhsuz bir insanla diyorum..
Sizce eşim düzelmez mi ? benim durummu yaşayan illa ki vardır bana bir yol gösterin birşeyler söyleyin..
Ben eşime de dediğim gibi birşyleri kabullenip kafama takmayp hayatıma devam mı etmeliyim en güzeli böyle yapmak mı hanımlar.. karmakarışık duyguları içerisindeyim
belki sizlerde dışardan düşünenler gibi düşünürsünüz ..
Eşinizin burcu ne birde depresyon gecirdimiMerhaba hanımlar gününüz ayın huzurlu bereketli olsun inşallah. dün akşamdan bu yana canım çok sıkkın ve derin duygular içersindeyim. biz eşimle çok severek evlendik her evlilikte ki gibi bizim de sorunlarımız sıkıntılarımız oldu elbet ama en azından konuşarak bir yerlere varabildik. zaman geçtikce evlilğin daha çok oturduğunu bazı şeylerin zamana bırakılmasını gerektiğini ögrendim
Evlilik bana sabretmeyi öğretti, alttan almayı öğretti idare etmeyi öğretti bende çok değiştim bir evladımız var.
Ben bu derdimi dışarıdan birine anlattığım zaman bana sen daha ne istiyorsun ? delimisin. buldukca bunuyorsn aman senin ki de dert mi diye tepkiler alıyorum.. birde sizlerde paylaşmak istedim belki beni anlayan ablalarım vardır bu forumda.. hayat tecrübesi olan bunu yaşayan eşini değiştirebilen yahut kendi değişen birşeyler yapan.
Gelelim sorunuma, eşim sorumluluklarını bilen evi ile ilgili kötü bir alışkanlığı olmayan bir eştir.
evine vaktinde gelir ikimizde çalışıyoruz bana yardım eder, cocugumuza çok düşkündür, ( aslında yapması gereken şeyler ) benden çok o ilgilenir hatta, beni kırmaz izin günlerini hep birlikte geçiririz, birşey yapalım dediğim zaman yapmam demez her ortama ayak uydurur, espirilidir.
Ailesi ile ilgili sıkıntılarım olmuştur hiç bir zaman beni ezdirmedi arkamda durabildi..
Aksam eve geliriz bir iki sohbet muhabbet yavrumuzla ilgileniriz uyuruz.
ama bir o kadar da sinirli ağzı bozuk bir insandır eşim bize karşı küfür etmez ama sürekli küfürlü konuşur aniden parlar..
Ben artık sinirlenmiyorum ona karşı bir sıkıntımız olduğu vakit söyleyeceğim söyleyip kendi kabuğuma çekiliyorum böylece hatasını anlayabilyor vs.. bunları size biraz eşimin karakteri hakkında bilgi sahibi olabilmeniz için anlattım.
Gelelim asıl mevzuya eşim çok duygusuz ruhsuz bir insandır. ben eşimin beni sevmediğini düşünüyorum.
çünkü seven insan hiç mi belli etmez ?
İşten gelir çogu zaman yüzüme bakmaz mesela. cinsellik harici ( böyle olunca kendimi kullanılmş hissediyorum ) gelipde bir karısını öpmez, sarılmaz. ben bakımlı ve herşeyine dikkat eden bir bayanım eşim için bunlar hiç önemli değildir..
biliyorum hanımlar biliyorum evlilik filmlerde ki gibi değil emin olun biliyorum.. ama ben bir kadınım arada sırada sevldiğimi hissetmek istiyorum çok mu birşey istiyorum ama yok çok kez konuştum eşimle tamam haklısın düzeleceğim değişeceğim dedi yok yine aynı.. evlendiğimzden bu yana bir kere bana güzel bir söz söylememiştir güzel bir üslupda hitap etmemiştir.. bir kere olsun dolu dolu gözlerime bakmamıştır. birkere gelipde karısının ruhunu okşayıp öpmemiştir.. bir çok şey 5. yılımıza girdik 5 koca yıl geçti.. bu boşluk gün geçtikce artıyor bana sevgiyle bakmıyor eşim hanı kadınlar hissedermiş ya hissediyorum beni sevmiyor eşim..
demek ki içinde yok birşeyler.. içinde olsa illa ki dışa vurur değil mi ? olmayan birşeyi nasıl göstersin bana
çok çabaladım o yapmıyorsa ben yaptım, olmadı olmadı.. bende köreldim zamanla içimde kocaman bir boşluk oluştu.. ben eşimin sadece beni cocugunun annesi olarak gördüğünü ve sevdiğini düşünüyorum benmile duygusal anlamda asla ilgilenmiyor..
o boşluğumu evladımın sevgisi ile kapatmaya çalışıyorum artık ..
Dün bu konu açıldı ve ben eşime dedim ki ; ben artık yoruldum kabullendim sanırım bazı şeyleri sen değişmeyeceksin belli ki hanı bana benim yapım böyle diyorsun ya ? hayır kabul etmiyorum sen böyle bir insan olsaydın sevgilyken nişanlıyken de aynı olurdun senin ki yapı meselesi değil insan içinden gelmeyen içinde olmayan birşeyleri yapamaz sende yapmıyorsun bende umursamıyorum inan ki.. böyle mutlu olmaya çalışıyorum değiştim dedim.. hiç birşey söylemedi yattı uyuduk
bana hep sen elindekilerle yetinmesini bilmiyorsn vs derdi..
biliyorum karsıını aldatan şiddet uygulayan yalan söyleyen evi ile ilglenmeyen birsürü erkek var ama ne bileyim çok köreldim genç yaşımda ruhum yaşlandı..
Bazen boşanmayı bile düşünüyorum artık bir ömür nasıl geçer ki böyle duygusuz ruhsuz bir insanla diyorum..
Sizce eşim düzelmez mi ? benim durummu yaşayan illa ki vardır bana bir yol gösterin birşeyler söyleyin..
Ben eşime de dediğim gibi birşyleri kabullenip kafama takmayp hayatıma devam mı etmeliyim en güzeli böyle yapmak mı hanımlar.. karmakarışık duyguları içerisindeyim
belki sizlerde dışardan düşünenler gibi düşünürsünüz ..
gece yatarken döner arkasını yatar bir karısına sarılayım dokunaym demez ki... neyin hissi be canm
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?