Merhabalar, ben kayınvalidem ile büyük bi tartışma yaptım, artık yaptıklarına daha fazla dayanamadım. Eşim de bu yüzden annemi üzemezsin diyip bana bağırıp çağırdı, ama bana yapılanları ve benim üzülmelerimi görmedi, ya da önemsemedi. Annesine çok düşkündür, yani annesi yanlış yapsada benim yanlış anladığımı düşünür hep. (kayınpederim rahmetli bu arada) Annesi herşeyimize karışır, mesela çocuklara bişey olsa hemen anneme danışalım der. Eşim annesine her gittiğinde bana karşı tavırlı gelir. Ben kayınvalidemin beni kıskandığını düşünüyorum zaten, hep laf sokup duruyor, bağırıp çağırmaya cesaret ediyor. Eltime bunları yapamıyor, çünkü kaynım eşini çok güzel koruyor, benim eşim bunu yapmıyor, belki de beni gerçekten sevmiyor ve kaybetme korkusu yok. 2 tane küçük çocuğum var, çocuklarına karşı iyi bir baba, ama bana karşı annesi yüzünden saygısız davranıyor, benim dediklerimi önemsemiyor, kaç kere konuşmaya çalıştım hiç takmıyor bile. Yani sonuç olarak evliliğimde mutlu değilim. Mutlu olmaya çalışıyorum, iyi yönleri görmeye çalışıyorum, hep bir etkinlik birşeyler yapmaya çalışıyorum ama eşim biraz da cimridir, bi yere gezi bile yapamıyoruz, bişey almak istersem burnumdan getiriyor, herşeyin en ucuzunu arıyorum hep. Boşanmayı çok düşündüm ama çocuklarım ne olacak. Babalarını seviyorlar, ben onları babasız bırakmaya vicdanım el vermez. Bir yuva da kolay kurulmuyor. Ama kendimi yiyip bitiriyorum böyle. Lütfen bana yol gösterin, çocuklarım küçük diye çalışamıyorum da. Bir de bana nankör olduğumu söylüyorlar, biz sana bunları bunları yaptık diyorlar, sen ne yaptın ki diyorlar. Eltimi el üstünde tutuyorlar, eltin sana hep şöyle iyilik yaptı diyip duruyordu kaynanam. Ben de neler neler yaptım, ama Allah rızası için yaptım, ne yapayım, gözlerine mi sokayım yaptıklarımı. Benim hayalimdeki eş böyle değil...