- 11 Ağustos 2011
- 5.846
- 3.394
Merhabalar,
Yazmadan duramadım, ben de hem kendi yaşadıklarımdan, hem de bi tanıdığımın (rahmetli oldu kendisi şu an) bahsetmek istiyorum. Ben de yeni evli sayılırım. Eşimin babası yok. İlk anda bana da aynı ev dayatması yapıldı eşim tarafından. Annesinin böyle bir dayatması olmadı, ama hep içinden bunun geçtiğini de biliyorum, söyledikleri kendini hep ele verdi. Asla kabul etmedim. Kalbime taş basarım, ağlarım, incinirim, üzülürüm ama unuturum dedim, aynı ev olursa ayrılacağımı söyledim. Bir takım şiddetli kavgalardan sonra aynı evde oturmamaya, altlı-üstlü olmaya razı geldim. Şimdi yakın oturuyoruz, çok şükür altlı üstlü bile olmadı. Fakat bu bile canıma yetiyor. Beni eşim ve annesi de çok bağlı birbirlerine. Her ama her haftasonu, tatiller vs. beraber geçer. Sıkılıp, bunalıp hobiler edindim kendime, meşgulüm siz gidin diyorum. Onlarla dışarıda gezmektense, hafta sonlarımda yapayanlız evimde otururum daha iyi.
Şimdi başka birinin hikayesini anlatcam size. Her aklıma geldiğinde, gözlerim doluyor, canım acıyor o kızcağız için. Bu kızcağız, 24 yaşında evlenmiş. Ben o zamanlar tanımazdım kendisini. Eşi tutturmuş annemle yaşayacağız diye, kabul etmiş, ne yapsın. Çaresi yokmuş. Eve girmiş, sorunlar başlamış. Gayet bencil ve sorunlu bi kayınvalideyle aynı evde kalamayınca, işe başlayayım demiş kızcağız. Evden uzaklaşırım, stresim azalır diye. Tabi bu arada evlenir evlenmez, sıkıntı problem bilmem neden mide problemleri başgöstermiş. Genç olunca, dikkate almamış çok, düşünsenize, daha 25 yaşında. Ne olabilir ki... Şiddetli tartışmalar olmuş evde, kız hizmetçilik yapmış baya bi. Sonra iş yerinde de streslenmeye başlamış. Hem iş yeri, hem evde kaynana, kız mide kanamaları geçirmeye başlamış. Önemsememiş, mide kanaması geçirdiğini anlayınca, doktora gitmiş, serum yemiş, evine dönmüş. Ciddi bi kanama sonrasında, eşi evde yokken kaynanası bi kap yemek getirmemiş kızın yattığı odaya.
Kız bundan kısa bir süre önce, 26 yaşındayken, dayanamadı. Bi gece fenalaşıp mide kanaması geçirip vefat etti. Duyduğumda inanamadım. Saatlerce ağladım, daha 26 yaşında, iş hayatında ezilmiş, evinde mutsuz edilmiş bir kızcağız, kaynanayla yaşamak yüzünden öldü. Ve ölmeden evvel, giyerim diye kendi maaşından kendine 15 liraya T-shirtler almış, mutlu olmuş çünkü ne zamandır kendine ayırabildiği çok nadir bir miktar parayı kullanmış. Ve giyememiş bile.. Ve bu kız, öyle cadı, işini bilen bi kız da değildi, bildiğiniz dünyadaki melek diye addedebileceğiniz bir kızcağızdı...Öyle hınçla doluyorum ki kaynanasına ve kocasına, beni tek rahatlatan şey belki ahirette daha mutlu olacaktır, dünyada çok çektiği için orası onun için daha hayırlıdır ve belki Yüce Rabbim, onu daha da işkence çekmesin diye yanına almıştır...Kusura bakmayın, uzun oldu. Sadece paylaşmak istedim. Çok zor bir durum. Allah yardımcın olsun kardeşim ama ezdirme kendini nolur. Ve sağlık problemleri hissedersen, arkana bile bakma. Çek git. Olan her zaman ölene olur...
Offffffffff ne kadar üzüldüm anlatamam inanın okudukça başıma ağrılar girdi.Ağlamamak için zor tutuyorum kendimi benden de beteri varmış diyorum ilk kez kısaca bende hikayemi anlatmak isterim. Umarım başınızı ağrıtmam bende malesef 1,5 yıl görümcemle yaşamak zorunda kaldım.Kendisi duldu 5 yaşında kızı vardı. Bir tanıdık aracılığıyla tanıştık eşimle çok sevdik kısa zamanda bağlandık birbirimize nişanlanmaya karar verdik.Ablasıyla bekar evinde kalıyordu. Sözde ablası kardeşine yardım etmek için beraber yaşamışlar ve biz evlendiğimizde gidecekti. Bu arada kızına da memlekette olan kayınvalidem bakıyordu. Görümce bir firmada satış elemanlığı yapıyordu. Kız 30 da ben o zaman 23 yaşımdaydım makyaj giyim o biçim bir giygiğini bir daha giymez.Sürdüğünü bir daha sürmez hafta sonları falan arkadaşlarıyla özel yemeklere kahvaltılara gider özgür mü özgür yaniii neyse ben bir gün nişanlıma gittim baktım hanfendi yayılmış eşim bir taraftan yemek yapıyor bir taraftan evleri toparlıyor. Şaşırdım herhalde yardım ediyo bugün izin günü ya kızın dedim.Baktım elinde telefon yanımıza geldi 550 liraya kreş buldum.Çok güzel bir yer evimize de yakın kızımı getirecem bir mutlu anlatamam ben şoooooklardayım.Kafamdan aşağıya kaynarsular döküldü ne diyor bu dedim.Sustu evden dışarı çıktık dedim hani bu gidiyordu kızımı getirecem falan ne ayaksınız ne saklıyosun benden eee mecburum ablam bizle kalacak nasıl yani ne saçmalıyosun sen anası var babası var ne diye bende kalacakmış bu ne olur anla yaşa biraz geçinemezseniz gider falan Allahım nefesim kesildi sokakta herkezin içinde bayılmışım gözümü açtım herkez başımda nişanlım ağlıyor üstüm başım çamurrr dedim ayrılıyoruz ben bu kadarına gelemem kaynana kayınbaba neyse de görümce ne demek nasıl yaşar ya bizimle seninle hiçbir özelimiz olmaz.Aradan bir kaç gün geçti eşimin evine gittim o kadar güzel yemekler yapmış ki nutkum tutuldu.O hafta ben gececiyim nöbete gidecem benim için hazırlamış kış ayı olduğu için doğru dürüs gömlekle görmemiştim onu bir baktım çift çizgi hafif yakaları kirlenmiş dedim ablan iyi ütüleyemiş birde gömleğin kirli sana nasıl yardım ediyo bu anlayamadım yardımı olsun diye getirmişsin evide de b..... götürüyo neyse eşim o hiç iş yapmaz ki daha bu güne kadar hiç gömleğimi de ütülemedi ben kendim yapıyorum bütün işleri dedi. İkinci bir şok daha eee dedim ne anladım ben bu işten sen analı babalı öksüzmüşsünde haberin yokmuş adam bir ağladı bir ağladı tabi bende ağlıyorum bunu başıma attılar 5 ay kızına ben baktım bebekti o zaman ona bile bakmadı altını dahi ben alırdım düşün bi sonra işe başladı cocuğu komşulara bırakıyorduk artık onlarda bakmak istemediler annemler aldılar onlar büyüttü bu zamana kadar ama merak etme çocuk gelmiyecek sende bırakma beni konuştum sadece ablam bizimle olacak bakarsın bir kısmet çıkar biz evlenene kadar gider Allah ona göre mukafatlandırır seni ne olur sen de bırakma mecburum ben yalvarırımm ben çok duygusalımdır yapım gereği heleki karşımdaki çaresiz bir erkekse erkekler ağlamaz sanardım.Böyle ağlatanlar da varmış nasıl yalvarıyo gelde dayan dayana bilirsen kabul ettim. Çaresiz evlendik daha 3 günlük evliyken sadece (1 günlük balayımız oldu bu arada) çıktı geldi hanımefendi bide izinli 1 ay düşünün anasında kalmıyo 3 günlük evlilerin yanım da Allah sorsun nefret ediyorum ondan işten geliyorum ev yemek bılaşık aa baktım kız 8 9 10 saati belli değil eşim sevap olur yemeğini git hazırla yapıyor yemek orda alsın yesin ağzına mı tutacam bennn sonrada eşim yanıma geliyor'' benim yanımda oturma kalk ablam yanlış anlıyacak'' Allahım ben nereye düştüm.İşten gelir boynuna sarılırım ''ellerimi çeker üzerinden bırak ne yapıyosun görecek ''arada öpmek isterim çekil kalk git yatak odasına giderim'' ağzımı kapatır sus konuşma duyacak'' yeni evliyim evde banyo yapamıyorum düşünün gece saat 3 e 3 buçuğa kuruyoruz saati kalkıp banyo yapıyorum.O yatmadan yatmak yok o kalkmadan kalkmadan eşim kahvaltısını hazırlıyor yani kısaca yiyo içiyo s.....yo çok afersiniz evimi otel olarak kullanıyor hiç utanma arlanması yok artık dayanacak gücüm kalmadı evimi terk ettim.Onun yüzünden yuvamı dağıtmaya kalktım tabi eşimde aynı ona tapıyo bütün şuç eşim ve ailesinde mesepleri geniş kardeşler tüm akrabaları demiş yapmayın etmeyin o ne diye kalıyo yeni evlilerle gelsin çocuğuna baksın falan filan yokkk memleketi küçükmüş dulmuş gezip tozamıyor istediğini giyemiyormuş yemine derim böyle diyor kadın ondan bizimle kalcakmış mecburmuşuzzzz Allahım beni unutturacak dertler versin onlara hepsineee baba evinde 1 aya yakın kaldım.Evden ayrılmamın 1. günü evime gittim birkaç eşya alayım diye evde yoklar biliyorum.Anahtarı kapıya soktum anahtar dönmüyoooooooo öyle bir bağırdım kiiii tüm apatman duydu feryadımı elimi ıssırıyorum sesim çıkmasın diyeee ama ne mümkün yığıldım kaldım.Bunlar kendilerine hizmetçi arıyomuş kapımın anahtarına kadar değiştirmişler ne büyük acıı kendimi öldürmek istedim.Ama içimdeki Allah korkusu beni durdudu demirlerin dışına çıktım atamadım atamadım deymezzzz dedim.Bu arada o haber gönderiyor sen aç davayı ben ona gönderiyorum sen aç yine neyse yine bir nöbet günüm canım teyzem arıyoo işte seninki beni aradı yuvayı yıkmak çok kolay yapmak zor falanlar filanlar yanına gelecek konuş ne olacaksa olsun diyor. İstemiyorum diyorum yolda diyor geliyor. Yüzünü görmeye bile tahammülüm yok ki kapının kilidine kadar değiştiren adamdan sen ne beklersinn bu arada 6 aylık evliydim işteee adımı kısıra çıkardılar daha kaç aylık evliyim de bennn Allahım sorsun diyorum yaaa neyse konuştuk o diyor bitti ben diyorum bitti o diyo sen aç ben diyorum sennn baktım elimi tuttu bir anda gözlerime bak diye yalvarıyor bakmıyor tutmuyorum elini nefret ettim bir kere çekmediğim kalmadı.Ağlıyor yine yine ağlıyor beni en acızz yerimden vuruyor. Biliyor dayanamadığı ama o beni hergün ağlatıyordu .O acımışmıydı ki banA ben ona acıyacaktım.Ama ben artık dayanamadım bende ağlıyorum ama kendi halime bende genç yaşımda dul kalacağım diye sonra tuttu öptü dudaklarımdan çığlık atıyorum. Bırak beni ne istiyosun benden oynama benimle yeter diyorum.Neyse biz barışıyoruzz ooo hala bizimleeee 1 yıl bitti herkez çocuk derken doktorlar çocuğun olmaya bilir diyor.Bir imtihan dahaaa artık adet görmüyorum stresten üzüntüden düşünün doktor erken menopoz belirtileri var sende hormonlarda diyor bir pco hastalığı yaaaa neyse bu adiiii 5 -6 milyarlık icra getiriyor evimize bu sebebi oldu.4-5 bileziğim onun için zorla bozuluyor ailemin haberi yokkk zehir zıkkım olsunnn ayrı bir eve taşınıyorum sonrasında o hala bizimle artık kalacak yüzü kalmıyor ve sonunda baba evine gidiyor inanırmısınız gittiği gibi iş buldu yine gezdi tozlu o biçim giyindi. Hani duldu küçük yerde gezemez çalışamazdı nerdeeeee ben mahvolduğumla kaldım hayatımı zehir ettiler yüzüme bakacak halleri yok tükürsem yarabbi şükür derler.Şimdi sorarsanız mutluyum eşimle beraberi yaklaşık 2,5 aylık hamileyim 3 yıllıkta evli bana kısırsınn demişlerdi.Allahtan umudumu kesmedim rabbim evlatta verdi inşallah rabbim bir daha bozmasın aminnnn.Uzun oldu kusuruma bakmayınnn..
Offffffffff ne kadar üzüldüm anlatamam inanın okudukça başıma ağrılar girdi.Ağlamamak için zor tutuyorum kendimi benden de beteri varmış diyorum ilk kez kısaca bende hikayemi anlatmak isterim. Umarım başınızı ağrıtmam bende malesef 1,5 yıl görümcemle yaşamak zorunda kaldım.Kendisi duldu 5 yaşında kızı vardı. Bir tanıdık aracılığıyla tanıştık eşimle çok sevdik kısa zamanda bağlandık birbirimize nişanlanmaya karar verdik.Ablasıyla bekar evinde kalıyordu. Sözde ablası kardeşine yardım etmek için beraber yaşamışlar ve biz evlendiğimizde gidecekti. Bu arada kızına da memlekette olan kayınvalidem bakıyordu. Görümce bir firmada satış elemanlığı yapıyordu. Kız 30 da ben o zaman 23 yaşımdaydım makyaj giyim o biçim bir giygiğini bir daha giymez.Sürdüğünü bir daha sürmez hafta sonları falan arkadaşlarıyla özel yemeklere kahvaltılara gider özgür mü özgür yaniii neyse ben bir gün nişanlıma gittim baktım hanfendi yayılmış eşim bir taraftan yemek yapıyor bir taraftan evleri toparlıyor. Şaşırdım herhalde yardım ediyo bugün izin günü ya kızın dedim.Baktım elinde telefon yanımıza geldi 550 liraya kreş buldum.Çok güzel bir yer evimize de yakın kızımı getirecem bir mutlu anlatamam ben şoooooklardayım.Kafamdan aşağıya kaynarsular döküldü ne diyor bu dedim.Sustu evden dışarı çıktık dedim hani bu gidiyordu kızımı getirecem falan ne ayaksınız ne saklıyosun benden eee mecburum ablam bizle kalacak nasıl yani ne saçmalıyosun sen anası var babası var ne diye bende kalacakmış bu ne olur anla yaşa biraz geçinemezseniz gider falan Allahım nefesim kesildi sokakta herkezin içinde bayılmışım gözümü açtım herkez başımda nişanlım ağlıyor üstüm başım çamurrr dedim ayrılıyoruz ben bu kadarına gelemem kaynana kayınbaba neyse de görümce ne demek nasıl yaşar ya bizimle seninle hiçbir özelimiz olmaz.Aradan bir kaç gün geçti eşimin evine gittim o kadar güzel yemekler yapmış ki nutkum tutuldu.O hafta ben gececiyim nöbete gidecem benim için hazırlamış kış ayı olduğu için doğru dürüs gömlekle görmemiştim onu bir baktım çift çizgi hafif yakaları kirlenmiş dedim ablan iyi ütüleyemiş birde gömleğin kirli sana nasıl yardım ediyo bu anlayamadım yardımı olsun diye getirmişsin evide de b..... götürüyo neyse eşim o hiç iş yapmaz ki daha bu güne kadar hiç gömleğimi de ütülemedi ben kendim yapıyorum bütün işleri dedi. İkinci bir şok daha eee dedim ne anladım ben bu işten sen analı babalı öksüzmüşsünde haberin yokmuş adam bir ağladı bir ağladı tabi bende ağlıyorum bunu başıma attılar 5 ay kızına ben baktım bebekti o zaman ona bile bakmadı altını dahi ben alırdım düşün bi sonra işe başladı cocuğu komşulara bırakıyorduk artık onlarda bakmak istemediler annemler aldılar onlar büyüttü bu zamana kadar ama merak etme çocuk gelmiyecek sende bırakma beni konuştum sadece ablam bizimle olacak bakarsın bir kısmet çıkar biz evlenene kadar gider Allah ona göre mukafatlandırır seni ne olur sen de bırakma mecburum ben yalvarırımm ben çok duygusalımdır yapım gereği heleki karşımdaki çaresiz bir erkekse erkekler ağlamaz sanardım.Böyle ağlatanlar da varmış nasıl yalvarıyo gelde dayan dayana bilirsen kabul ettim. Çaresiz evlendik daha 3 günlük evliyken sadece (1 günlük balayımız oldu bu arada) çıktı geldi hanımefendi bide izinli 1 ay düşünün anasında kalmıyo 3 günlük evlilerin yanım da Allah sorsun nefret ediyorum ondan işten geliyorum ev yemek bılaşık aa baktım kız 8 9 10 saati belli değil eşim sevap olur yemeğini git hazırla yapıyor yemek orda alsın yesin ağzına mı tutacam bennn sonrada eşim yanıma geliyor'' benim yanımda oturma kalk ablam yanlış anlıyacak'' Allahım ben nereye düştüm.İşten gelir boynuna sarılırım ''ellerimi çeker üzerinden bırak ne yapıyosun görecek ''arada öpmek isterim çekil kalk git yatak odasına giderim'' ağzımı kapatır sus konuşma duyacak'' yeni evliyim evde banyo yapamıyorum düşünün gece saat 3 e 3 buçuğa kuruyoruz saati kalkıp banyo yapıyorum.O yatmadan yatmak yok o kalkmadan kalkmadan eşim kahvaltısını hazırlıyor yani kısaca yiyo içiyo s.....yo çok afersiniz evimi otel olarak kullanıyor hiç utanma arlanması yok artık dayanacak gücüm kalmadı evimi terk ettim.Onun yüzünden yuvamı dağıtmaya kalktım tabi eşimde aynı ona tapıyo bütün şuç eşim ve ailesinde mesepleri geniş kardeşler tüm akrabaları demiş yapmayın etmeyin o ne diye kalıyo yeni evlilerle gelsin çocuğuna baksın falan filan yokkk memleketi küçükmüş dulmuş gezip tozamıyor istediğini giyemiyormuş yemine derim böyle diyor kadın ondan bizimle kalcakmış mecburmuşuzzzz Allahım beni unutturacak dertler versin onlara hepsineee baba evinde 1 aya yakın kaldım.Evden ayrılmamın 1. günü evime gittim birkaç eşya alayım diye evde yoklar biliyorum.Anahtarı kapıya soktum anahtar dönmüyoooooooo öyle bir bağırdım kiiii tüm apatman duydu feryadımı elimi ıssırıyorum sesim çıkmasın diyeee ama ne mümkün yığıldım kaldım.Bunlar kendilerine hizmetçi arıyomuş kapımın anahtarına kadar değiştirmişler ne büyük acıı kendimi öldürmek istedim.Ama içimdeki Allah korkusu beni durdudu demirlerin dışına çıktım atamadım atamadım deymezzzz dedim.Bu arada o haber gönderiyor sen aç davayı ben ona gönderiyorum sen aç yine neyse yine bir nöbet günüm canım teyzem arıyoo işte seninki beni aradı yuvayı yıkmak çok kolay yapmak zor falanlar filanlar yanına gelecek konuş ne olacaksa olsun diyor. İstemiyorum diyorum yolda diyor geliyor. Yüzünü görmeye bile tahammülüm yok ki kapının kilidine kadar değiştiren adamdan sen ne beklersinn bu arada 6 aylık evliydim işteee adımı kısıra çıkardılar daha kaç aylık evliyim de bennn Allahım sorsun diyorum yaaa neyse konuştuk o diyor bitti ben diyorum bitti o diyo sen aç ben diyorum sennn baktım elimi tuttu bir anda gözlerime bak diye yalvarıyor bakmıyor tutmuyorum elini nefret ettim bir kere çekmediğim kalmadı.Ağlıyor yine yine ağlıyor beni en acızz yerimden vuruyor. Biliyor dayanamadığı ama o beni hergün ağlatıyordu .O acımışmıydı ki banA ben ona acıyacaktım.Ama ben artık dayanamadım bende ağlıyorum ama kendi halime bende genç yaşımda dul kalacağım diye sonra tuttu öptü dudaklarımdan çığlık atıyorum. Bırak beni ne istiyosun benden oynama benimle yeter diyorum.Neyse biz barışıyoruzz ooo hala bizimleeee 1 yıl bitti herkez çocuk derken doktorlar çocuğun olmaya bilir diyor.Bir imtihan dahaaa artık adet görmüyorum stresten üzüntüden düşünün doktor erken menopoz belirtileri var sende hormonlarda diyor bir pco hastalığı yaaaa neyse bu adiiii 5 -6 milyarlık icra getiriyor evimize bu sebebi oldu.4-5 bileziğim onun için zorla bozuluyor ailemin haberi yokkk zehir zıkkım olsunnn ayrı bir eve taşınıyorum sonrasında o hala bizimle artık kalacak yüzü kalmıyor ve sonunda baba evine gidiyor inanırmısınız gittiği gibi iş buldu yine gezdi tozlu o biçim giyindi. Hani duldu küçük yerde gezemez çalışamazdı nerdeeeee ben mahvolduğumla kaldım hayatımı zehir ettiler yüzüme bakacak halleri yok tükürsem yarabbi şükür derler.Şimdi sorarsanız mutluyum eşimle beraberi yaklaşık 2,5 aylık hamileyim 3 yıllıkta evli bana kısırsınn demişlerdi.Allahtan umudumu kesmedim rabbim evlatta verdi inşallah rabbim bir daha bozmasın aminnnn.Uzun oldu kusuruma bakmayınnn..
arkadaşlar merhaba, belki bana da birileri fikir verir benimde derdime derman bulunur diye yazıyorum...
7 yıllık ilişkimiz sonrasında çok büyük umutlar çok büyük hayallerle evlendim hepimiz gibi bende.2007 yılında nişanlandım kaynanam ve görümcemin birlikte oturma sevdası yüzünden bitti nişanımız çok severken birbirimizi. aslında en başta ben kabul etmiştim birlikte oturmayı gençtim cahildim. gülen yüzlerine kanmıştım. ne zamanki nişanımız yapıldı nişanlım babamın evine sık gelip gitmeye başladı kaynana görümce kıskançlık krizine girdi. bana olmayacak işler yaptı sabrettim oğullarına hiçbirşey anlatmadım. o da herşey çok güzel gidiyor sanıyordu.babası yoktu. Annesi de ablası da hem baba hem koca yerine koymuştu nişanlımı çünkü. artık düğün vakti yaklaştıkça benimle aralarında mesafeler artmaya başlamıştı ben ne yaparsam ne söylersem onlara batar olmuştu.her şeylerinde beni küçük düşürmeye rencide etmeye çalışan bi tavır olmuştu artık. ben nişanlıma hiçbir şey anlatmadığım halde bana evimizden kan mı çıkarmaya çalışıyorsun sen düşman ettin oğlumu bana diye saldırmaya başlamıştı kaynana. Bir gün dedi ki bana bundan sonra yerle gök bir olsa ben sizinle oturmucam ne haliniz varsa görün. oh demiştim aslına içimden kurtulduk galiba evim huzurlu olacak bende aile olucam. Aradan biraz vakit geçti ben söyledim bunu nişanlıma tamam dedi öyle istiyorlarsa bizde oturmayız ben onlar yalnız kalmasın diye oturalım diyordum zaten çokta meraklı değilim dedi o zaman. Annesi duydu bunu söylediğini meğer bize zarf atmış. biz diyecekmişiz ki olur mu anne öyle şey sen bizim evimizin direğisin biz senden ayrı oturamayız. O günden sonra çıldırdı kaynana görümce. Görümce dolduruyor kaynana söylüyor. Görümce benden 5 yaş büyük evli değil o zaman. düğün salonu tutulmuş gelinlik hazır. kaynana bu sefer diyor ki eğer benden ayrı bir ev tutarda oturursanız intihar ederim. Sorumlusu da bunla budur diye bir mektup asarım boynuma deyip kafada kırıyor bardağı. O günden sonra atıldı nişan dayanamazdım çünkü ben baş edemezdim. Çünkü annesinin o halini gören evladın vicdanı sızladı. Annemlerle oturcaz başka çaresi yok demez mi. çocuk oyuncağımı bu ayrı oturcaz dedik herkese hayal kurduk herşeyden önce. Ben olmaz dedim o da kabul ediyorsan böyle dedi. Ayrıldık. Ben yoktum artık. Sonradan annesigili suçlamış yanlarında kalmamış ben izimi kaybettirmiştim. Ne ulaşabileceği bir telefon nede bir adres bana ulaşamıyor ulaşamadıkça deli oluyor. Aradan 6 ay geçti. Memleketime döndüm. döndükten 1 ay sonra yeniden görüşmeye başladık. Böyle sürdü 1.5 yıl nerdeyse kimsenin haberi olmadı görüştüğümüzden..aşkımızı yaşadık doya doya. ama yetmiyordu artık yuva kurmak aile olmak istiyorduk. Bu süre içinde ablası evlenmişti bebeği bile olmuştu hatta. Annesiyle hiç istemesem de bana söylediği hiç bir sözü unutmasam da ( ne küfürler ne küfürler tahmin bile edemezsinizi atılan çamurun haddi hesabı yok) sevdiğim için herşeyi unutup elini öpmeye gittim yine. Yaptıklarından çok pişman olduğunu bir daha kesinlikle öyle bir şey yaşamak istemediğini söyledi inandım. Aradan biraz zaman geçti benim ailemin de haberi oldu artık. Dedim babama olmadı baba ayrı yapamadık kısmetmiş demek ki. Çok zor oldu ailelerin görüşmesi de arayı bulmakta (hoş hala çok soğuklar) ocak 2011 de tekrar nişan yaptık. Nikah günü aldık. 3 Temmuz da evlenicez. bu süreçte hep gönüllerini hoş tutmaya çalıştım hiç bir şeyi onlara sormadan yapmadım.bu sürede görümcem çocuğuyla birlikte ana evine döndü. iş yine karıştı. Çünkü kaynanam tek başınaydı evet biz kaynanamla oturacaktık. ama pat görümcem geldi bide kucağında çocuk. eeeee şimdi ne olacak. Evlilik arifesi. Sil baştan herşey dejavu birlikte oturacaktık oturmayacaktık. Nişanlım dedi 2 dul kadın bir çocuk ben onları nasıl bırakırım birlikte oturcaz. Madem öyle neden geçti bizim onca yılımız ben çoktan çoluk çocuk sahibi olmuştum. Konu aynı insanlar aynı sadece tarih artık 2007 değil de 2011 tekrar nişan yapılmış nikah günü alınmış annemlerle oturacaksan bu düğün olur yoksa olmaz demez mi nişanlım. Ya sen götümüzden teneke mi çaldırcan adam bi daha mı bitsin nişan niye çektik bu kadar eziyeti. Dedim ki ailem kesinlikle izin vermez birlikte oturmaya zaten beni tekrar verirken de tek şartları oydu tekrar aynı şeylerle karşı karşıya kalmak istemiyoruz. nişanlıma dedim ki biz bir evlenelim sonra bakarız bir çaresine 5 6 ay sonra dilim kopsaydı keşke. Tamam dedi ayrı bir ev tuttuk dayadık döşedik. yıllarca birikim yaptığımız bütün paraları gömdük evimize benim maaşım nişanlımım hesabına yatıyordu düşünün o kadar güveniyorum para pul hiçbir şey yok gözümde. Benim ailem istemiyor ama benim için o kadar güler yüzlü davranıyorlar ki herkese. Neyse düğün sürecinin tamamında görümcemi kıskançlıkları kaynanamı dolduruşu sonrasın da çıkan kavgalarla geçti. Düşününki evlerine gittiğimde selam Allah ın selamı o nu vermez. Kına günü geldi. Kuaföre gittik tüm organizasyonu ben yaptım kendi kuaförümü kendim ayarladım pazarlık yaptım. görümcem kapalı. Kuaförde benim saçlarım yapılıyor elektrik kesildi. bana üzülme diyeceği yere dalga geçti. “ Kaldın mı kek gibi sandalyede? ” hiç unutmayacağım. Sonra kendisi başörtü yaptıracakmış ona neden randevu almamışım kuaförü başıma yıktı gitti yanında gelenlerle birlikte erkek tarafından bir Allah kulu yok yanımda. Ağlıyorum makyaj yapamıyor makyöz sus artık yeter diyor hiç bir şey moralini bozmasın bugün senin günün. Neyse kına gecesi dillere destan oldu nişanlımın haberi var her şeyden sabret atlatıcaz bunları biraz daha sık dişini ( benim yanımda sanıyorum) ertesi gün dedi ki kuaförüm sen sakın evden çıkma yada bir eve git adres ver bana yeter ben evde yapcam saçını yine sıkıntı yaşamanı istemiyorum sevdiğin kişileri al yanına kimse moralini bozmasın. Gelinliğimi dayımın evinde giydim. Saçlarım evde yapıldı. Oysa kızlarla kuaförde oynucaktık biz döktürcektik olmadı. Erkek tarafından bir kişi bile yok. neyse beni almaya geldiklerinde gördüler görümcem ortalığı karıştırmış herkes haddini bilecek diyormuş bağırıyormuş bana haddimi bildirecekmiş. Onun başörtüsü yapılmamış ya çok kötü bir durum. Neyse nikah oldu bitti eve gittik bana hoşgeldin demedi görümcem gelinimiz hoşgeldin evine demek bu kadar zormuydu? Kaynana görümce yüzünden boşanmıştı oysa babasız büyütüyordu yavrusunu neden bana da aynısını çektiriyor bilmiyorum. Neyse evimize gittik kavga kıyamet geçti terbiyem müsade etmiyor bana evde neler söylediğini hemde gelinliğim üstümdeyken. Neyse bitmişti evlenmiştik herşeye rağmen evimizdeydik. ertesi gün balayına gittik. Daha balayında başladı dönünce annemleri yanımıza alalım demeye bana yaptıklarından sonra mı dedim ben istemiyorsan onlarla yaşamak döner dönmez boşanırız demez mi.neyse 2 ay 2 haftadır evliyiz. Daha bana çektirdiklerini yazsam 4 5 sayfa tutar. Hala ben evlerine gittiğimde bana hoşgeldin demiyor balkonda oturuyor odaya bile girmiyor. Ama oğluna bir şeyler alınacaksa para lazımsa yada internetten bir şeylere bakılacaksa ben varım yoksa yüzüme bile bakmaz. Eşim bunların hepsini biliyor... daha rezil ettikleri bayramımı anlatmadım da...
dün akşam acayip ciddi bir konuşma yaptık işte kocası ortalıklarda dolaşıyormuş apartman apartmanlıktan çıkmış yastığa başını rahat koyamıyormuş eşim..Ben istesem de istemesem de annesi ablası bizim evimize gelecekmiş. eğer istemiyorsam hemen annemi arayıp boşanacağımı söyleyebilir mişim!!! Beni çok seviyormuş. Hepimiz bir arada mutlu yaşamak istiyormuş huzurlu olmak istiyormuş. Bu evin hanımı benmişim ben ne dersem onlarda onu yapmak zorundaymış. Gözü arkada kalmasın istiyormuş artık onların evimize gelme zamanları gelmiş. Ben işe gidip gelirken para kazanırken kaynanamda çalışıyor görümcem evimizin işini yapacakmış yemeğimizi yapacakmış.( yemin ederim yapmaz, bize geldi ben hastayım diye yediklerinin pisliğini tezgahta bırakıp gitmiş siz söyleyin yapar mı? ) dedim ki kocam evet bende o evde oturmalarına taraftar değilim için rahat değimli gel karşı binadaki daire kiralık tutalım burnumuzun dibi her türlü sahip çıkarız. Oraya kira ver oraya kira ver çok mu zenginsin diyor bu seferde.
Aradı az önce diyor ki gidicez annemlere akşam konuşcaz. Siz kararınızı vermişsiniz bana laf düşmüyor ki. Onca şeyi yaşadıktan sonra birlikte nasıl oturcaz…
Söyleyin arkadaşlarım kardeşlerim ben ne yapayım. bir deli aklım diyor ki bırak yeter artık ne çekiyorsun. Bir deli aklım diyor ki annenin evine ne yüzle gideceksin onlar söyledi olmaz yapamazsınız dedi dinlemedin. ben ne yapayım...[/QUOTE
valla kardeşim eşin seni alana kadar ayıya dayı demişş hesabı şimdide anneaini kardeşini alana kadar yok senn dediğin olur senn evin burası falan diyor sakın kanma ..... sakın gitme akşam eşinle ... kabul etme... gelince olacakları sen daha iyi biliyorsun anlatmama gerek yok .. sen evinde misafir olacak onlar senn evini sahiplenecek .... salla sallayabildiğin kadar belki düzelir anlar birlikte opturamayacagınızı .... en az 5 yıl çocuk yapma çünkü onlar her fırsatı seni ezmekle değerlendirir... yok uslanmıyorsa eşin dediğim dedikse boşanırsın biter dünyanın sonu değil ya.... nerden buldun böle bi numune aile anlamadım ...
çok üzüldüm anlattığınız hikayeye,
allah rahmet eylesin. kına yaksın kayınvalidesi. eşi de adam değilmiş demek ki.
kız ailelerine de kızıyorum, nasıl izin verebiliyorlar buna, kızlarının üzüleceğini bile bile göz yumuyorlar, yeter ki evlensin başında sinek kadar kocası olsun diye. yazık, çok yazık...