Bizim işte bir kadin var. Diyor ki kizim 3 gunun gelinken bir arkadaşinin dugunu oldu ve eşinden izin alip oraya gitti. Eve dondugunde kayinvalide çullandi ustune. Sen bizden neden izin almiyorsun diye aglattilar kizimi dedi. Sonra biz eşimle o gece gittik. Eşim kizimin kocasina dedi ki biz kizimizi yetişkin biriyle evlendirdik saniyorduk ama sen bu yaşinda bile hala anne babandan izin alip dişari çikan bir çocuksan ve kizimdan da bunu talep ediyorsan o zaman benim çoluk çocukla evlendirilecek bir kizim yok. Dedi. Ve o gun kizimizi alip eve goturduk. Sonra kayinvalidesi geldi ozur diledi ben de gelinin tadini bilmek istedim falan demiş gelin hizmeti, gelin izni gormek istedim demiş. Diyor ki ben de dedim ki ilk olarak benim kizim kendi kararlarini kendisi verecek yaşta. Çocuk olsa evlendirmezdim. Ikincisi bu zamana kadar ben kizimdan hizmet beklemedim şimdi sizin beklemenenizi asla kabul etmiyorum. Kizimdan once yemeyinizi kim yapiyordu?senin onune bile kizim mi çay getirmeli? Ucuncusu ayri ev olmazsa ve biz nasil mesafedeysek siz de o mesafede durmazsaniz kizimizi geri gondermiycez. Elalem umrumuzda degil.
Oglanin ailesi tüm şartlari kabul etti ve kiz geri dondu şimdi çok huzurlular MasaAllah. Demem o ki eşin ve ailen sustukca hiçbir şey hallolmuycak.
Yanımda olsa ne yapardı sizce ?
Yanımda olsa ne yapardı sizce ?
o yemek asla yaşanmazdı öncelikle.
nasıl bir saçmalık bu aileleri bir araya getirip şikayet dinletmek.
çocuk iki aileyi toplamış kendi anasının babasının taleplerini dinletmiş gıkınıda çıkartmamış
Eşiniz taraf tutmuyor gb gözüküp,büyüklerin size şekil vermesini istiyor,anne baba ne konuşuyorsa eşinizin sizden beklentisine bu.Evlendiğim günden bu güne kadar yaşadığım birtakım problemler ile boğuşmaktaydım.Özetleyecek olursam;eşimin ailesi ile ailem ve benim aramda bakış açısı farklılıkları var ama ben bu durumu düğünden hemen sonra farketmeye başladım.İlk başlarda emin olamadım çünkü eşimle konuşarak evlendik,endişelerimi paylaştığımda herhangi bir problem olmayacağını söylemişti bir çok defa.Evlendiğim gün gelin arabasının içine eşimin ailesinin binmesiyle başladı herşey ki ben de bunu düğüne 1-2 saat kala eşimden öğrendim ve istemedim adetimiz vs denilerek ağlaya ağlaya o arabaya bindim. Düğünün hemen ertesi sabahı kayınvalidem eşime mesaj atmış aramış dışarı kahvaltıya gidiyoruz gelin diye neyseki eşim gelirsek haber ederiz demiş kestirmiş konuyu gitmedik. İlerleyen 1 aydaki süreçte evime yeni yeni alışırken sürekli yanlarına çağırıp konu komşuya karşı mahcup etme dur vs dediler. Birkaç kez gittim ama açıkçası baskılama yoluyla olduğu icin üzüldüm. Eşimle beraber gelmem saçmaymış kendim gidecekmişim bazen konu komşu ne dermiş… Bir de sürekli bir kalabalık akrabaları var onlarla görüşmek gerekirmiş onlarla hastaydık covit atlatmıştık evde görüşemedik dışarda görüştük vay efendim neden eve gelmediler… Ve de olan neredeyse tüm düğünlerde gelin aldık yanımızda görmek isteriz gibi şeyler…
Bir kez güzel bir dille anlattım bakın ben böyle anlamsız o ne dedi bu ne yaptı gibi şeyleri anlamıyorum gel git diyerek baskı yapılmasın rica ediyorum dedim. Kayınvalidem oğluna evliliğimizin üzerinden 2 hafta geçti;oğlum kot dar şeyler elbise vs giymesin baban diyecekti annesi olarak ben dedim buraya öyle şeyler giyip gelmesin söyle kıza dedi kendim duydum.
Bu tarz konuları konuşmak için eşim senin ailen benim ailem sen ben toplanalım konuşalım bir yemek yiyelim dışarda dedi. Eşimin babası bu tarz istekleri söyledi kendi bakış açılarına göre bişey diyemem ama ben de kendimi anlattım. Sonra kendimi neyin ortasında buldum diye düşündüm ve tutamadım gözlerimden yaşlar akıverdi ailemin yanında neyin ortasında kaldım böyle… Diyorum benim bakış açım sizin gibi olmayabilir çok fark var lütfen eşimle biz aslında çok mutluyuz dedim ve son cümlem bu oldu ağlamadan evvel. Yalnız eşim ağzını asmadı bu sanırım daha da yaraladı… Herşey eşimle aramızda güzelken bu konular çok huzurumuzu kaçırdı,çok küslükler yaşadık hala daha etkisindeyiz…
Ayni anda ayni duygular :)
Böyle durumlarda problem eş ailesinde olmuyor onlara dur diyemeyen eşinizde oluyor. Eşiniz "siz karışmayın o benim eşim" dediği an herkes susar. ama eşiniz bunu yapmadığı sürece bu evlilik sizi çok yıpratacak.Evlendiğim günden bu güne kadar yaşadığım birtakım problemler ile boğuşmaktaydım.Özetleyecek olursam;eşimin ailesi ile ailem ve benim aramda bakış açısı farklılıkları var ama ben bu durumu düğünden hemen sonra farketmeye başladım.İlk başlarda emin olamadım çünkü eşimle konuşarak evlendik,endişelerimi paylaştığımda herhangi bir problem olmayacağını söylemişti bir çok defa.Evlendiğim gün gelin arabasının içine eşimin ailesinin binmesiyle başladı herşey ki ben de bunu düğüne 1-2 saat kala eşimden öğrendim ve istemedim adetimiz vs denilerek ağlaya ağlaya o arabaya bindim. Düğünün hemen ertesi sabahı kayınvalidem eşime mesaj atmış aramış dışarı kahvaltıya gidiyoruz gelin diye neyseki eşim gelirsek haber ederiz demiş kestirmiş konuyu gitmedik. İlerleyen 1 aydaki süreçte evime yeni yeni alışırken sürekli yanlarına çağırıp konu komşuya karşı mahcup etme dur vs dediler. Birkaç kez gittim ama açıkçası baskılama yoluyla olduğu icin üzüldüm. Eşimle beraber gelmem saçmaymış kendim gidecekmişim bazen konu komşu ne dermiş… Bir de sürekli bir kalabalık akrabaları var onlarla görüşmek gerekirmiş onlarla hastaydık covit atlatmıştık evde görüşemedik dışarda görüştük vay efendim neden eve gelmediler… Ve de olan neredeyse tüm düğünlerde gelin aldık yanımızda görmek isteriz gibi şeyler…
Bir kez güzel bir dille anlattım bakın ben böyle anlamsız o ne dedi bu ne yaptı gibi şeyleri anlamıyorum gel git diyerek baskı yapılmasın rica ediyorum dedim. Kayınvalidem oğluna evliliğimizin üzerinden 2 hafta geçti;oğlum kot dar şeyler elbise vs giymesin baban diyecekti annesi olarak ben dedim buraya öyle şeyler giyip gelmesin söyle kıza dedi kendim duydum.
Bu tarz konuları konuşmak için eşim senin ailen benim ailem sen ben toplanalım konuşalım bir yemek yiyelim dışarda dedi. Eşimin babası bu tarz istekleri söyledi kendi bakış açılarına göre bişey diyemem ama ben de kendimi anlattım. Sonra kendimi neyin ortasında buldum diye düşündüm ve tutamadım gözlerimden yaşlar akıverdi ailemin yanında neyin ortasında kaldım böyle… Diyorum benim bakış açım sizin gibi olmayabilir çok fark var lütfen eşimle biz aslında çok mutluyuz dedim ve son cümlem bu oldu ağlamadan evvel. Yalnız eşim ağzını asmadı bu sanırım daha da yaraladı… Herşey eşimle aramızda güzelken bu konular çok huzurumuzu kaçırdı,çok küslükler yaşadık hala daha etkisindeyiz…
Kendi söyleyemediklerini ailelerin yanında ailelere söyletmiş ki kız mecbur yapsın. O arası çok iyi sandığı eşinin ne fesat ve içten pazarlıklı biri olduğunu göremiyoro yemek asla yaşanmazdı öncelikle.
nasıl bir saçmalık bu aileleri bir araya getirip şikayet dinletmek.
çocuk iki aileyi toplamış kendi anasının babasının taleplerini dinletmiş gıkınıda çıkartmamış
Eşiniz ne diyor bu olanlara? Eşinizi cok pasif gördüm yani giyiminize kim karişabilir eşiniz bile karişamaz kv kp kim oluyor.
Benim ailem beni aglarken görse ohoo daha neler
Kendi söyleyemediklerini ailelerin yanında ailelere söyletmiş ki kız mecbur yapsın. O arası çok iyi sandığı eşinin ne fesat ve içten pazarlıklı biri olduğunu göremiyor
Kızın ailesinin yanında ültimatom verilmiş.."bu kafayla gidersen ..isteklerimize uymazsan bu evlilik yürümez " denmiş siz de bilin biz uyarmıştık demek için de kız ailesi de çağrılmışaklın yolu bir
eşinin kulağını çektirtmek için yemek organize etmiş resmen. öylecede oturmuş süs bitkisi gibi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?