Yanımda olsa ne yapardı sizce ?Kandilde telefonlarını açmadığında "kim ne demiş..kime demiş kurcalayan olma..bırak bak ne güzel kendi kendine küsmüş ..bırak kendi haline" demiştik. Yok eşim üzülmesin,yok eşim benim yanımda ! Gördün mü nasıl yanında!?
O toplantı hiç olmazdı ailesine en baştan sinirlari cizerdi ve sen o duyduğun eleştirilerin hiç birini duymazdinYanımda olsa ne yapardı sizce ?
Cici gelin olursam sülale tepeme çıkar bende aradan çıkarım.Öyle bir niyetim yok.Ailecek sizi ailenizin önünde yargılamışlar inanamıyorum. Eşiniz de gık etmemiş. Ee bu konuşmadan sonra cici gelin mi olacaksınız yoksa tırnakları çıkaracak mısınız?
Bundan sonra ne yapacağım ?O toplantı hiç olmazdı ailesine en baştan sinirlari cizerdi ve sen o duyduğun eleştirilerin hiç birini duymazdin
Siz tam okumamışsınız yazdıklarımı.neyse! Gelin arabamda eşimin ailesi dediğim annesi ve babası. İstemedim gayet normal siz bunu normal karşılayabilirsiniz bişey diyemem. Ayrıca her hafta gidiyorum ziyarete benim evime evleri 30-40 km uzakta eşimi bekliyorum beraber gidiyoruz vasıta sürekli yok o bölgeye köy gibi bir yer.Bazı insanlar çok yorucu gerçekten. Sizde onlardansınız. Eşinizin ailesinden birisi gelin arabasına bindi diye düğün gününüzde oturup ağlamış olamazsınız gerçekten ? Eşimin kuzeni ve kardeşi binmişti bizdede şimdi düşündüm de. Ee noldu ? Kuaförden salona gittik 10 dk lık yoldu.
İnsanlar sizin düğününüze geldiyse sizde nezaketen onların düğününe katılmalısınız bence . Sevmiyor olabilirsiniz, takınızı takar, mutluluklar dileyip çıkarsınız.
Pandemi dolayısıyla kimseyle görüşmek istemedim derseniz anlarım. Ama eşimin akrabalarıyla pandemi dolayısıyla dışarıda buluşuyoruz derseniz bu biraz komik. Dışarıda buluşmak daha fazla insanla temas, sterilliğini temizliğini tam bilmediğiniz ortamda bulunmak değil mi ? Ne bileyim genel bir adet var. Yeni evlilerin ziyaretine gidilir. Ev görmesi deniliyor hatta bizde. Ev hediyesi falan alınır. Hem kendi akrabalarımı hemde eşimin akrabalarını ben ağırladım açıkçası. Ha görüşmek istemesem hiç kabul etmezdim. Şu an yeni hastalık atlattık başka zaman ağırlayayım derdim. Dışarıda buluşmayı asla teklif etmezdim.
Eşinize bağımlı mısınız ? Yada neden eşiniz olmadn ailesinin evine gitmeme gibi bir kuralınız var. Çalışmıyorsanız eşiniz gelmeden yarım saat önce gidebilirsiniz. Yada 2 haftada bir gidip bir çay içip kalkabilirsiniz. Bu denli zor olmamalı. Muhtemelen çalışıyor olsanız onlarda böyle bir beklentiye girmezler diye düşünüp çalışmadığınızı varsayıyorum.
Tek hak verdiğim konu kp kıyafetinize karışamaz. Onuda takmam. Benim kp de çok konuşur farklı konularda. He tamam ben böyle düşünüyorum der geçerim. Unuturum takılmam bile.
İlk aylar erkek aileleri sanırım oğullarının evlendiğini tam farkına varamıyor. Ben ve çevremdeki çoğu arkadaşımız bu sürekli çağrılmayı yaşadık. 2. Yada 3. Ay düzeliyorlar. Zaten eşinizde bir süre sonra sürekli çağrılmaktan sıkılıp dile getirecek, gitmemeye başlıyacak. Sizde bahaneler öne süre süre bu durumdan kurtulursunuz. İlk ay benim KV Allah'ın her günü arıyordu gelin diye. Şu an 2 haftada bir falan oturmaya gelicez diye biz diyoruz. Ben eşimden birkaç saat önce giderim. Doğum iznindeyim çünkü. Zaten müsaitim. Bazen tek gittiğimde olur.
Konunun en en ama en saçma yeriyse bu incir çekirdeğini doldurmayacak mevzular için aileleri yüzleştirmeniz birde üstüne orada ağlamanız olmuş. Gerçekten skandal ne gerek vardı bunun için yüz göz olmaya. (bence eşiniz haksız olduğunuzu ailenizden duymanız için böyle bir yok seçmiş. Ben şahsen asla kabul etmezdim. Siz nasıl kabul edebildiniz bu denli saçma birşeyi)
Eşim evet halledemiyor pıstırılmış bir çocukluk yaşamış ve hala daha öyle yeni yeni tanıyorum onu. Ailemi toplayıp giden ben değilim karşı taraf istedi bunu ve normal bir yemek normal bir sohbet niteliğinde geçeceği düşünülmüştü.Aileleri toplayıp konuşmak olmamış ne yazık ki.
Annenizle babanızla ilgili hiçbir şey yok.
Eşiniz sizi bile karıştırmadan halletmeliydi.
Evliliğin başında çiftler acemice davranabiliyor, sizin bir duruşunuz olmalı eşiniz de bunu desteklemeli ve size sorunları yansıtmamalı, kendi çözmeli.
Eşe niye kızmasın? Kocayı bulmuş kaptırmasın değil mi? Siz kızınızı herkesin önünde rencide edip ağlatan damat ve ailesine erkek milleti işte der geçersiniz ama doğrusu bu değil.Elbisene karisilmasi hoş değil bence de . Tek de gel git komşular ne der kısmı da hoş değil. Bana kalirsa gelinler eşleri olmadan gitmesin sonra kavga daha çok oluyor .
Fakat gelin arabasına binseler ne olacak ki ? Benimkine de gorumcem geldi vakti zamaninda hemde ayakli kiyametinanin hic sorun olarak gormedim . Ağlanacak ne var Allah aşkına?
Komşularına akrabalarına seni göstermek tanıtmak isteyebilir ilk başlarda bu da kötü birsey değil .
İşin aslı haftada 1 eşin varken git gel bence . Arada akrabalarla olan buluşmalara da katılın. Gerisi bitti gitti.
Elbiseye laf mı ettiler kavga etmeden ben beğendin giydim deyip kestirip atın.
Çok büyük olay değil bunlar kafanı takip üzülme.
Eşine de kızma ve beklentin çok olmasın aile konusunda erkek milleti işte de geç kafanda..ikili olarak iyi anlaşıyorsunuz eşinizle hiç keyfinizi bozma .
Fazla ketum ve kendinizi dolduruyorsunuz.
Eşin olacak hınbıl kendine bol giyinen kız bulaymış boşadığım kocam geldi aklıma aynı şeyler sonra iŞ tesettüre Geldi bende babasının yanında kapanmalıymışım Boşa gitsin bunun sonu yok istekler bitmiyoEvlendiğim günden bu güne kadar yaşadığım birtakım problemler ile boğuşmaktaydım.Özetleyecek olursam;eşimin ailesi ile ailem ve benim aramda bakış açısı farklılıkları var ama ben bu durumu düğünden hemen sonra farketmeye başladım.İlk başlarda emin olamadım çünkü eşimle konuşarak evlendik,endişelerimi paylaştığımda herhangi bir problem olmayacağını söylemişti bir çok defa.Evlendiğim gün gelin arabasının içine eşimin ailesinin binmesiyle başladı herşey ki ben de bunu düğüne 1-2 saat kala eşimden öğrendim ve istemedim adetimiz vs denilerek ağlaya ağlaya o arabaya bindim. Düğünün hemen ertesi sabahı kayınvalidem eşime mesaj atmış aramış dışarı kahvaltıya gidiyoruz gelin diye neyseki eşim gelirsek haber ederiz demiş kestirmiş konuyu gitmedik. İlerleyen 1 aydaki süreçte evime yeni yeni alışırken sürekli yanlarına çağırıp konu komşuya karşı mahcup etme dur vs dediler. Birkaç kez gittim ama açıkçası baskılama yoluyla olduğu icin üzüldüm. Eşimle beraber gelmem saçmaymış kendim gidecekmişim bazen konu komşu ne dermiş… Bir de sürekli bir kalabalık akrabaları var onlarla görüşmek gerekirmiş onlarla hastaydık covit atlatmıştık evde görüşemedik dışarda görüştük vay efendim neden eve gelmediler… Ve de olan neredeyse tüm düğünlerde gelin aldık yanımızda görmek isteriz gibi şeyler…
Bir kez güzel bir dille anlattım bakın ben böyle anlamsız o ne dedi bu ne yaptı gibi şeyleri anlamıyorum gel git diyerek baskı yapılmasın rica ediyorum dedim. Kayınvalidem oğluna evliliğimizin üzerinden 2 hafta geçti;oğlum kot dar şeyler elbise vs giymesin baban diyecekti annesi olarak ben dedim buraya öyle şeyler giyip gelmesin söyle kıza dedi kendim duydum.
Bu tarz konuları konuşmak için eşim senin ailen benim ailem sen ben toplanalım konuşalım bir yemek yiyelim dışarda dedi. Eşimin babası bu tarz istekleri söyledi kendi bakış açılarına göre bişey diyemem ama ben de kendimi anlattım. Sonra kendimi neyin ortasında buldum diye düşündüm ve tutamadım gözlerimden yaşlar akıverdi ailemin yanında neyin ortasında kaldım böyle… Diyorum benim bakış açım sizin gibi olmayabilir çok fark var lütfen eşimle biz aslında çok mutluyuz dedim ve son cümlem bu oldu ağlamadan evvel. Yalnız eşim ağzını asmadı bu sanırım daha da yaraladı… Herşey eşimle aramızda güzelken bu konular çok huzurumuzu kaçırdı,çok küslükler yaşadık hala daha etkisindeyiz…
Eşinizde kabahat. Ailesiyle sizi yüz göz etmiş. Sizin kişisel yaşantınızı müzakere etmek için aile toplantısı yapmak ne demek! Bu konuları size hiç aksettirmeden kendisi çözmesi gerekiyordu.Evlendiğim günden bu güne kadar yaşadığım birtakım problemler ile boğuşmaktaydım.Özetleyecek olursam;eşimin ailesi ile ailem ve benim aramda bakış açısı farklılıkları var ama ben bu durumu düğünden hemen sonra farketmeye başladım.İlk başlarda emin olamadım çünkü eşimle konuşarak evlendik,endişelerimi paylaştığımda herhangi bir problem olmayacağını söylemişti bir çok defa.Evlendiğim gün gelin arabasının içine eşimin ailesinin binmesiyle başladı herşey ki ben de bunu düğüne 1-2 saat kala eşimden öğrendim ve istemedim adetimiz vs denilerek ağlaya ağlaya o arabaya bindim. Düğünün hemen ertesi sabahı kayınvalidem eşime mesaj atmış aramış dışarı kahvaltıya gidiyoruz gelin diye neyseki eşim gelirsek haber ederiz demiş kestirmiş konuyu gitmedik. İlerleyen 1 aydaki süreçte evime yeni yeni alışırken sürekli yanlarına çağırıp konu komşuya karşı mahcup etme dur vs dediler. Birkaç kez gittim ama açıkçası baskılama yoluyla olduğu icin üzüldüm. Eşimle beraber gelmem saçmaymış kendim gidecekmişim bazen konu komşu ne dermiş… Bir de sürekli bir kalabalık akrabaları var onlarla görüşmek gerekirmiş onlarla hastaydık covit atlatmıştık evde görüşemedik dışarda görüştük vay efendim neden eve gelmediler… Ve de olan neredeyse tüm düğünlerde gelin aldık yanımızda görmek isteriz gibi şeyler…
Bir kez güzel bir dille anlattım bakın ben böyle anlamsız o ne dedi bu ne yaptı gibi şeyleri anlamıyorum gel git diyerek baskı yapılmasın rica ediyorum dedim. Kayınvalidem oğluna evliliğimizin üzerinden 2 hafta geçti;oğlum kot dar şeyler elbise vs giymesin baban diyecekti annesi olarak ben dedim buraya öyle şeyler giyip gelmesin söyle kıza dedi kendim duydum.
Bu tarz konuları konuşmak için eşim senin ailen benim ailem sen ben toplanalım konuşalım bir yemek yiyelim dışarda dedi. Eşimin babası bu tarz istekleri söyledi kendi bakış açılarına göre bişey diyemem ama ben de kendimi anlattım. Sonra kendimi neyin ortasında buldum diye düşündüm ve tutamadım gözlerimden yaşlar akıverdi ailemin yanında neyin ortasında kaldım böyle… Diyorum benim bakış açım sizin gibi olmayabilir çok fark var lütfen eşimle biz aslında çok mutluyuz dedim ve son cümlem bu oldu ağlamadan evvel. Yalnız eşim ağzını asmadı bu sanırım daha da yaraladı… Herşey eşimle aramızda güzelken bu konular çok huzurumuzu kaçırdı,çok küslükler yaşadık hala daha etkisindeyiz…
Bizim işte bir kadin var. Diyor ki kizim 3 gunun gelinken bir arkadaşinin dugunu oldu ve eşinden izin alip oraya gitti. Eve dondugunde kayinvalide çullandi ustune. Sen bizden neden izin almiyorsun diye aglattilar kizimi dedi. Sonra biz eşimle o gece gittik. Eşim kizimin kocasina dedi ki biz kizimizi yetişkin biriyle evlendirdik saniyorduk ama sen bu yaşinda bile hala anne babandan izin alip dişari çikan bir çocuksan ve kizimdan da bunu talep ediyorsan o zaman benim çoluk çocukla evlendirilecek bir kizim yok. Dedi. Ve o gun kizimizi alip eve goturduk. Sonra kayinvalidesi geldi ozur diledi ben de gelinin tadini bilmek istedim falan demiş gelin hizmeti, gelin izni gormek istedim demiş. Diyor ki ben de dedim ki ilk olarak benim kizim kendi kararlarini kendisi verecek yaşta. Çocuk olsa evlendirmezdim. Ikincisi bu zamana kadar ben kizimdan hizmet beklemedim şimdi sizin beklemenenizi asla kabul etmiyorum. Kizimdan once yemeyinizi kim yapiyordu?senin onune bile kizim mi çay getirmeli? Ucuncusu ayri ev olmazsa ve biz nasil mesafedeysek siz de o mesafede durmazsaniz kizimizi geri gondermiycez. Elalem umrumuzda degil.Babam çok üzüldü ve olanlara şok geçirmemiş olacak ki dudağında o günden hemen sonra 2 tane kocaman yara çıktı sordum ortalık karışmasın yuva dağılmasın diye ben konuşup herşeyi söyledikten sonra karışıp konuyu uzatmak istememiş. Keşke biraz beraberken konuştuklarımızı söyleseydiniz dedim ama sanırım alttan almak istediler bu kez.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?