Misafir sevmiyorum allah allah zorunda mıyım? Sevmiyorum evimde hizmet etmeyi bık bık kafam kaldırmazken konuşmayı. Evim de gayet bereketli çok şükür. Sevmiyorum, sevmiyoruz. Anlamak zorunda değilsiniz.
Gerçekten evlendiğim ilk yıl eşimin evli bir arkadaşı beni bezdirdi. Doğal olarak eşimi de. Kızın çocuğu var. Özgür çocuk yetiştiricem diye evime bi saldı çocuğunu. Kırılmadık bardak takımım, tabağım kalmadı. Abi ben daha kendim kullanmamışım 1 aylık evliyim çocuğunu kendi evinde özgür bırak. Bir özür bile dilemedi gülüp dalga geçtiler ben kırık toplarken yerden. Kedim var kedimi çocuğu dövüyodu resmen hayvanı odaya saklamak zorunda kaldım defalarca. Çocuğunun altına bişey sermeden halımda koltuğumda kakalı çişli bezlerini temizlemeler mi dersin, kocasının benim yatak odamda, benim yatağımda pis kıyafetleriyle çocuk uyutması mı dersin. En son damla artık çiş eğitimi verdiği çocuğunu daha 3 gün olmuşken evime getirip yatağımda uyutarak yatağıma işetmesi ve yetmez ki "bütün gece yatak sil şimdi hahaha kolay gelsin" diyerek gülmesi ve yatağı bana temizletmesi oldu. Ve bu olay hiç yaşanmamış gibi davrandı. İnsan bir mahçup olur dimi? O akşam koltukta uyurken eşime "bir daha bu eve giremezler, dışarda görüşmek istiyorsan görüş" dedim. Son oldu. Sizin saygısızlıklarınız çekmek zorunda mıyız? Leş insanlar.