- 4 Aralık 2010
- 3.271
- 5.837
- 34
-
- Konu Sahibi kalbenruhen
- #141
Siz gerçekten herşeye ağzı bozuk karşılık vermişsiniz. Eşiniz boşa pesinize koşuyor. Ben sizi bir çok konuda hatalı buldum...
yorum yazdığınız için teşekkür ederim. gerçekten. çünkü objektif olduğunuza inandım. ne kadar karşı safta olmanın yarattığı üzüntüyü dile getirseniz de sizi anladım.. ama sizin bende yanlış anladığınız noktalar var.
1-- 15 ay çocuklar için aranmama durumu yok.
eşimin abisi ve babasının maddi olarak dolandırıp benim içimde biriken herşeyi dökmemle eşimin kök ailesinin beni silmesi sebebiyle.. olaya herkes dahil olmuş oldu. eşim de arayı düzeltmek için yalanlar söyledii.. sana hak verdikleri noktalar var.. ablalarım çocuğu görmek istiyor senden çekiniyor.. gibi beni ikna etmeye yönelik yalan söylemlerde bulundu.. benim abalalrım bu yuva bozulsun istemiyor dediler.. bende o zaman neden beni bir kez bile arayıp problemi çözelim mi demediler dedim.
2--- eşimin ailesi, bizi ilk boşanma sırasında barıştırmak isteyen amcaya telefonda benim yanımda dediler ki.. amca biz zaten onu istemiyoruz.. oğlumuz ve torunumuz yeter bize.. o bişze çocuğu göstermem diyor ne hakla dediler.. amca da görmeyiverin.. bunların huzurundan önemli mi.. bu çocuğun daha kırkı çıkmamış anneye babaya ihtiyacı var kızım size değil dedi.. siz kardeşinizi niye yanınızda tutuyorsunuz kaç gün sizin yanınızda kalacak o akılsız cahil dedi. amcaya küstüler.. ( kendi amcalarına)
yani ben, eşimin ailesi çocuğumu görmedi, görmeye gelmedi demiyorum yanlış anlaşılmışım.. bilakis rahatsız olduğum sümük gibi yapışıp eşime baskı yapıp çocuğu getir demeleri idi..
yanlış anlamakta şurada haklısınız.. eşimle ilk bebeğim doğduktan sonra biraraya geldiğimizde, eşim beni ailesiyle bukuşturmak için plan yapmış. benim kanıma girdi.. lütfen dedi çok merak ediyorlar bebği ama senden çekiniyorlar benim için yap ne olur dedi.. bende eşim mutlu olsun diye tamamen iyi niyetle eniştesine mesaj attım.. enişte gelin çocuğumu görün benim sizinle problemim yok.. dedim ve eniştesi bana hakaret içeren mesaj attı.
eşimde bana sen enişteme niye mesaj attın diye kızdı.. benim buradaki amacım çocuğumu görün gelin demek değil.. eşimi mutlu etmekti..
onlar çocuğu beni görmeden bana tenezzül etmeden sen kimsin ki.. istediğin kadar bizi isteme biz oğlumuzu ve torunumuzu biliriz gibi kuyruklarını dik tutarak yapmak istediler ben de buna izin vermedim.
hamilelik iznine girdiğimde görümcelerimin çocukları bana geldi. beni çok sevdikleri için yalnız bırakmak istemediler.ben görümelerimin çocuklarını çok severdim.. doğumum için hastaneye yattım. görümcelerimden biri geldi 1 hafta bana bakmak için izin almıştı işinden. annem de ilgilenecekti ama görümceme de gelme sen diyememiştim. hastaneme eşimin ailesinden kimse gelmedi ( kayınbabam, 100 km mesafe var.. düğüne derneğe uçarak gelir ama hastaneye gelmedi). görümcem yanımda 1 hafta kaldı hiç problemimiz yoktu onunla. ( 3 görümcem var bu arada). kayınbabam görümcemi götürmek için geldi üvey kaynanayla birlikte, bana dedi ki süt satmaya geldik gelin, çocuğu da bir görelim dedik dedi. bende zahmet etmişsiniz dedim. elime bir poşet tutuşturdular ve gittiler. poşeti açtım ki kullanılmış kıyafetler.. sonra mesaj attım. bana düğün sırasında yaptığınız çirkinliği çocuğuma da yapıyorsunuz. haram zıkkım olsun hakkımız kursağınızdan geçiyor. karaktersiz.. şere..ler gibi hakaret mesajı attım. kayınpedere de hakaret ettim. eşimle ortak mal almışlardı ama karına değil borcuna ortak etmişlerdi bizi.. durumları yok değil var ama pislik yaptılar bize.. yani ben o mesajları attım bebeğim 1 haftalıktı ve ondan beri zaten hiç birinin yüzünü görmedim. sorun eşimin görmesi. eşimin ailesiyle görüşmesini problem ettim. hişç bir şey olmamış gibi.. maddi haklarından vazgeçmesinden, onları haklı görmesinden, beni ezdirmesinden, kullandırtmasından dolayı..
ben "terbiyesiz"im demiyorum. onların yaptığı terbiyesizliğe kırılma noktasına kadar kadar sabredip.. en son anlayacakları ve artık daha fazla zarar veremeyecekleri bir duruma düşürmek için onların yaptığını yaptığıma inanıyorum. ama bence, benim görüşüme göre onlar kadar alçalmadım.Sadece alçakgönüllük ve şefkat diye bir seçenek yok. Başka şekilde de cevap verebilirdiniz. Böyle konuşmayı bilmiyorsunuz belli ama hakaret ve küfür etmeden de konuşmak mümkün.Siz de terbiyesiz olduğunu kabul ettiğinize göre o eleştirdiğiniz insanlardan hiçbir farkınız kalmadığını da anlamışsınızdır.
terapiste gittik.. ( 2018 eylül ayından ilk bebeğim 2 aylıkken, 2019 mart ayına kadar gittik)Aile terapisine gitmeden barismayin. Esiniz simdi anlayisli gibi gozukur ama aynen devam eder. 3. Tarafsiz bir goz olur terapist size. Belediyelerin sagladigi ucretsiz olanlar da var. Maddi acidan sıkıntı olacaksa.
aklı selim, düzgün "tavsiyede" bulunan yada örnekler veren insanlar var.. onların yorumların kaideye aldığım için yazıyorum.Hukuk müşavirinin hukuk dışı bir tavsiyede bulunma ihtimali milyonda sıfırdır. Eskaza numunelik bir avukata denk geldiyseniz müşavirinizi değiştirin!
O halde niye yazıyorsunuz? KK sizin kum torbanız mı?
ben ailesine sadece hakaretle karşılık verdiğim için onların yatıp kalkıp dua etmesi lazım..Valla sizden korkulur .o gruplara attığınız mesajlar nedir öyle..bir de burda yorum yazanlara destan gibi soluksuz cevaplar yazmışsınız .
Kusura bakmayın ama eşiniz bu halinizle sizden boşanmak istemiyorsa ve o aile size hakaret davası açmıyorsa gidil boynuna sarılın .
ben ailesine sadece hakaretle karşılık verdiğim için onların yatıp kalkıp dua etmesi lazım..
ben bu pisliklerden kurtulmak için boşanma davası açtım.. ben sizin dilinizden konuşamıyorum, hayatımda yeriniz yok artık diye evliliği bitirmeyi 2 çocuğa rağmen göze aldım. tüm emeklerimi çöpe atmaya, herşeyi tek başıma göğüslemeye ve çocuklarımla kendime yeni bir yol çizmeye karar verdim..
sözcüklerden çok yapılanlar değerli benim için..
aklı selim, düzgün "tavsiyede" bulunan yada örnekler veren insanlar var.. onların yorumların kaideye aldığım için yazıyorum.
ve bir kaç kez de dediğim gibi suçlu, madur aramıyorum..
siz sadece suç filmi mi izlersiniz?
ben yaşadığım olayı tramva olarak görüyorum. yapılanları unutmak, huzurlu bir şekilde yola devam etmek için mücadele ediyorum.. bu mücadeleyi kendimden çok çocuklarım için vermeye uğraşıyorum.. zamanında eşimi çok uyardım .. bak dedim kaldıramıyorum, müdahale et.. bu kadar yüz göz olmayalım dedim.Sizi haksız bulanları anlamıyorum. Anlıyorum sizi ve isyanınızı. Sabırlı, naif, eşinizin iyiliği için çok şeye evet demiş ve yutmuşsunuz. Ama herkesin bir bam teli vardır. Siz geçimsiz olsaydınız o bilezik konusunu boşanmada değil farkettiğiniz an kavga çıkarırdınız. Bırakın ablalarıyla baş başa bu adamı. Verdiği sözlere bakmayın. İnsanlar değişmez. Keşke ilk terketmenizde kanmayıp boşansaydınız bakınız kaç yıl sonra yine aynı sorunlar. Kendi hayatınızdan çaldınız bunca seneyi. Yazık değil mi?
ben "terbiyesiz"im demiyorum. onların yaptığı terbiyesizliğe kırılma noktasına kadar kadar sabredip.. en son anlayacakları ve artık daha fazla zarar veremeyecekleri bir duruma düşürmek için onların yaptığını yaptığıma inanıyorum. ama bence, benim görüşüme göre onlar kadar alçalmadım.
rest çektim
tamam vazgeçiyorum alın oğlunuzu. tepe tepe kullanın dedim ( eniştenin mesajından sonra yazdım bunu)
enişteye attığım mesajın nedenini bir kaç kez yazdım. eşim bana oynadı.. tek taraflı yumuşatmaya çalıştı ve ben yine salaklık edip ona inandım. amacım sınırlı bir şekilde de olsa görüşülüp eşimi mutlu etmekti.
biz eşimle evlilik terapistine gittik.
terapist bana, geçmişte yaşananları törpüleyememe ve arkanda bırakamama, beynini sürekli olumsuz şewylerle doldurma halindesin dedi. bu coğrafyada hele de eşinizinki gibi sürekli birarada olan bir aile yapısında, ben oğlunuzu aldım size güle güle diyemezsin.. ha dersin, bu sana eşinin öfkesini arttırır.. ilerde boşanma sebebin aile olmaz da sana olan ilgisizliği, ters cevaplar vermesi, ihmalkarlığı vs. olur.. asıl sebep senin onu ailesinden uzaklaştırmaya çalışmış olman oysaki dedi.. yani kendine bir zaman ver.. olumsuz hisleri törpüle.. sınırlarını çiz, hayır demesini bil, kimseyi alttan alma, gram fedakarlık yapma ailesi sebebiyle ama sınırlı bir şekilde görüşmeyi evliliğin ve kendin için yapacağına odaklan bunu eşine ve ailesine yapacağın fedakarlık olarak değerlendirme dedi.
eşime de söylediklerinizden gerçekten eşinizi hep arka plana attığınızı görüyorum. türk aile yapısında erkekler bağlılık ile bağımlılığı karıştırıyor dedi.. eşimin bireyselleşememe problemini metaforlarla açıkladı. siz araya girmeyecektiniz.. aileniz arayıp konuşacaktı.. arada kalarak tek tarafı yanlı bir şekilde sadece eşinizi yumuşatmak daha kötü sonuçlar doğuracaktır dedi..
Boşanmaya kesin kararliysaniz ikna icin ugrasmayin. Cekismeli acin. Ayri yasadiktan sonra resmiyette bosanma erken olmus gec olmus farkeder mi.ben yaşadığım olayı tramva olarak görüyorum. yapılanları unutmak, huzurlu bir şekilde yola devam etmek için mücadele ediyorum.. bu mücadeleyi kendimden çok çocuklarım için vermeye uğraşıyorum.. zamanında eşimi çok uyardım .. bak dedim kaldıramıyorum, müdahale et.. bu kadar yüz göz olmayalım dedim.
2016 yılında evlendim 2018 temmuzda bebğim oldu. ve ben bebeğim doğana kadar her bayram, her özel günde onun ailesinin yanına gittim. ablası almanyadan geldi.. evimin anahtarını verdim ben çalıştım onlar benim evimde kaldılar.. neden biliyor musunuz? eşimin abisinin hanımı ( yani eltim) görğmceleri evine kabul etmedi.. o çalışmıyor ama bebeğini parkta gösterşyordu görümcelerime.. zamanında benim kocam abisine boşa karını demiş.. çok toydum büyük konuşmuşum diyor. ben eltimi tanımıyorum. görüşmedim bir iletişimimiz yok.. ne yaşadı bilmiyorum. eşim ve görümcelerim sır gibi saklıyor elime koz vermek istemiyorlar.. sadece eşimin ablalarının sende diğer gelin gibi olma diye bana arada gaz vermeye çalıştıklarını biliyorum. eşime de sen de abin gibi light olma, diye gaz verdiklerini..
eşimin abisi ablalarıyla görüşür, ama evine almaz çünkü karım izin vermiyor der..
onlarda tıpkı bana dedikleri gibi, biz zaten onu istemiyoruz siz ve çocuk gelsin derler..
eşim ile dışarda buluşup konuşcaz.. son kez boşanmaya ikna etmeye çaalışacağım.. tabi o bana değişeceğine yada çözüm önerisi bulduğuna ikna etmezse..
ben yaşadığım olayı tramva olarak görüyorum. yapılanları unutmak, huzurlu bir şekilde yola devam etmek için mücadele ediyorum.. bu mücadeleyi kendimden çok çocuklarım için vermeye uğraşıyorum.. zamanında eşimi çok uyardım .. bak dedim kaldıramıyorum, müdahale et.. bu kadar yüz göz olmayalım dedim.
2016 yılında evlendim 2018 temmuzda bebğim oldu. ve ben bebeğim doğana kadar her bayram, her özel günde onun ailesinin yanına gittim. ablası almanyadan geldi.. evimin anahtarını verdim ben çalıştım onlar benim evimde kaldılar.. neden biliyor musunuz? eşimin abisinin hanımı ( yani eltim) görğmceleri evine kabul etmedi.. o çalışmıyor ama bebeğini parkta gösterşyordu görümcelerime.. zamanında benim kocam abisine boşa karını demiş.. çok toydum büyük konuşmuşum diyor. ben eltimi tanımıyorum. görüşmedim bir iletişimimiz yok.. ne yaşadı bilmiyorum. eşim ve görümcelerim sır gibi saklıyor elime koz vermek istemiyorlar.. sadece eşimin ablalarının sende diğer gelin gibi olma diye bana arada gaz vermeye çalıştıklarını biliyorum. eşime de sen de abin gibi light olma, diye gaz verdiklerini..
eşimin abisi ablalarıyla görüşür, ama evine almaz çünkü karım izin vermiyor der..
onlarda tıpkı bana dedikleri gibi, biz zaten onu istemiyoruz siz ve çocuk gelsin derler..
eşim ile dışarda buluşup konuşcaz.. son kez boşanmaya ikna etmeye çaalışacağım.. tabi o bana değişeceğine yada çözüm önerisi bulduğuna ikna etmezse..
anlaşmalı boşanma duruşma tarihini dilekçeyle öne çektirmiştim. 14 aylık bir oğlum var ve ikinci bebeğime hamileyim. eşim duruşmaya gelmedi. gece de kapalı olan tellerini açıp mesaj attı. dün gelemedim. hepiniz aramışsınız telimi kapatmıştım. yapamadım. çocuklarımdan ayrı kalmaktan korkuyorum. öfken bir gün dinecek ve sen pişman olacaksın gibi yazmış.. çekişmeliye götürmüycem diye söz vermişti bana. benim eşimle ilgili problemim sadece ailesi sebebiyle oldu. yoksa eşim çok saygılıdır, sabırlıdır, temizliğe yardımcı olur.. evet sevmediğim, kızdığım bir çok konu oldu ama bunlar dert edilecek şey değildi benim için. bu sabah annem ile babamın yanına gitmiş, benim size karşı yanlışım olduysa özür dilerim demiş. ben yuvamın bozulmasını istemiyorum deyip oturmadan ayaküstü konuşup çıkmış. sonra ben aradım telefonda baya konuştuk. ben ailesini affedemiyorum.
eşimin ailesiyle düğün arifesinden başlayan ve bebeğimi doğurana kadar devam eden, ama asıl suçlu benim ki yapılanlara hiç ses çıkarmayan, içine atan, hep misafirperver olan, hiç kırmayan ben oldum. çocuk olduktan sonra da patladım.
1. eşimin ailesi çekirdek dahi almadı bana. eşim kredi kartıyla babsına bilezik alıp düğünde tak diye verdi ve ben ödedim.
2. eşimle gelirlerimiz arasında ciddi fark vardı, ben bunu problem etmemiştim ne zaman ki, ben çalışmayıp para kazanmasaymışım eşim benimle evlenmeyecekmiş hissiyatının farkına varana kadar.
3. eşimin babası ve abisi beni dolandırmaya kalkıştı. paramı kurtardım ama doğumdan sonra ettiğim küfürlerle ve sülalasini de olaya dahil ederek onları rezil etmekle bu parayı kurtarabildim. amcası araya girmseydi paramı geri alamazdım.
4. eşim sürekli ailesini iyi niyetli göstermeye çalışıyor buna uyuz oluyorum. sabah telefonda bana diyorki, ablalarım seni aramak istedi ama ben duymadığınız küfürleri duyarsınız dedim siz karışmayın dedim diyor. bizim yuvamızın bozulmasını istemiyor diyorlar.
5. yaklaşık 15 aydır beni ailesinden kimse aramadı. bu iyi niyetli olarak gösterdiği ablalarının evinde kaldı. biri de senin karın hamile,i bir de küçük çocuğunuz var. biz bu kız ile bir kez yüzyüze konuşsak, küfür edecekse etsin o da onun terbiyesizliği olur mu dedi ? evlerine mahkeme kağıdı gitti duruşma tarihinin yazdığı ona rağmen aramadılar.
6. eşim bana ailesi konusunda hep yalans öyledi. ben eşimin eniştesine mesaj attım. enişte benim sizinle sorunum yok gelip çocuğumu görebilirsin dedim 14 ay önce yani.. o bana hakaret etti, utanmaz kadın ne yüzle bzi evine çağırıyorsun dedi. eşim 4 hafta evden gidiğ geri döndüğünde, bana demişti ki ablamlar çocuğu görmek istiyorlar ama senin tepkinden korkuyorlar demişti. bende ona istinaden atmıştım mesajı ( görümceme atamadım mesajı beni engellemişti). dolayısıyla eşim beni kandırmıştı. ve eniştesine de sen karıma nasıl öyle bir mesaj atarsın dememişti.
15 ayına girecek oğlum, psikolojim çok kötü, çalışıyorum ve hamileyim. sürekli ağlıyorum. içime sinmiyor. affedemiyorum. ilk doğumumda ne lohusalığımı anladım ne anneliğimi sürekli ağlamıştım. ikinci bebeğimde de hamilelikte başladı. ben o çirkef insanların beynimi meşgul etmesini istemiyorum. bana diyor ki eşim problemimizi çözelim. sen de haklısın ama affetmiyorsun. affetmezsen çözüm üretemeyiz, yılda bir kez olsun gelsinler diyor. biz gidelim siz telefonla görüşün demiyorum diyor. ama ben bunu yapabileceğimi sanmıyorum inanılmaz bir öfke var. kontrol edemiyorum. şuanda karşıma çıksalar tekme tokat dalasım, canlarını yakasım var. tek kurtuluşu boşanmakta görüyorum. zaten 3 ay oldu ayrılalı.. dedim verdim seni tepe tepe kullansınlar. asla iyi niyet gösterdiklerini düşünmüyorum burunlarından kıl aldırmaz bunlar. bir çıkar yol aklıma gelmiyor. samimi bir arkadaşım diyor ki, evlilik fedakarlıktır. esneyebileceğin kadar esne de ki yılda bir gün gelebilirler, sınırlarını çiz diyor. ama eşimin o sınırla yetineceğini kaldı ki benim sınır çizebilecek kadar düzgün düşünen öfkesi dinen bir insan olmadığım gerçeği var.
Umarim geri donmezsiniz. Cunku ben sanki tekrsr bir sans vereceksiniz gibi dusundum.Aynısını söyledim eşime. Onların küfür duymasından korkuyorsun ama benim ve çocuklarımın onlar yüzünden düştüğü duruma içerlenmiyorsun? Ablan benim küfürlüme kırılır incilir diye korkuyorsun.. benim için ne yaptın? Ben seninle ailemi karşıma alarak evlendim. Sen ise lütfen benim için barış dedin.. hep ablalarını düşündün.. mutlu olduğun yerdesin.. lütfen daha fazla hayatımı maffetme boşanalım diye yalvardım eşime.. dediginiz gibi halen ablalarini dusunuyor.