• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

eşimin ailesi sebebiyle açtığımız anlaşmalı boşanma davası düştü

Eşin ile problemlemin yokmuş burası iyi.. Sen ona ailen ile görüşmek istemiyorum diye sınır çiz. Kabul eder ise tekrar deneyebilirsin.
 
yorum yazdığınız için teşekkür ederim. gerçekten. çünkü objektif olduğunuza inandım. ne kadar karşı safta olmanın yarattığı üzüntüyü dile getirseniz de sizi anladım.. ama sizin bende yanlış anladığınız noktalar var.
1-- 15 ay çocuklar için aranmama durumu yok.
eşimin abisi ve babasının maddi olarak dolandırıp benim içimde biriken herşeyi dökmemle eşimin kök ailesinin beni silmesi sebebiyle.. olaya herkes dahil olmuş oldu. eşim de arayı düzeltmek için yalanlar söyledii.. sana hak verdikleri noktalar var.. ablalarım çocuğu görmek istiyor senden çekiniyor.. gibi beni ikna etmeye yönelik yalan söylemlerde bulundu.. benim abalalrım bu yuva bozulsun istemiyor dediler.. bende o zaman neden beni bir kez bile arayıp problemi çözelim mi demediler dedim.

2--- eşimin ailesi, bizi ilk boşanma sırasında barıştırmak isteyen amcaya telefonda benim yanımda dediler ki.. amca biz zaten onu istemiyoruz.. oğlumuz ve torunumuz yeter bize.. o bişze çocuğu göstermem diyor ne hakla dediler.. amca da görmeyiverin.. bunların huzurundan önemli mi.. bu çocuğun daha kırkı çıkmamış anneye babaya ihtiyacı var kızım size değil dedi.. siz kardeşinizi niye yanınızda tutuyorsunuz kaç gün sizin yanınızda kalacak o akılsız cahil dedi. amcaya küstüler.. ( kendi amcalarına)

yani ben, eşimin ailesi çocuğumu görmedi, görmeye gelmedi demiyorum yanlış anlaşılmışım.. bilakis rahatsız olduğum sümük gibi yapışıp eşime baskı yapıp çocuğu getir demeleri idi..

yanlış anlamakta şurada haklısınız.. eşimle ilk bebeğim doğduktan sonra biraraya geldiğimizde, eşim beni ailesiyle bukuşturmak için plan yapmış. benim kanıma girdi.. lütfen dedi çok merak ediyorlar bebği ama senden çekiniyorlar benim için yap ne olur dedi.. bende eşim mutlu olsun diye tamamen iyi niyetle eniştesine mesaj attım.. enişte gelin çocuğumu görün benim sizinle problemim yok.. dedim ve eniştesi bana hakaret içeren mesaj attı.

eşimde bana sen enişteme niye mesaj attın diye kızdı.. benim buradaki amacım çocuğumu görün gelin demek değil.. eşimi mutlu etmekti..

onlar çocuğu beni görmeden bana tenezzül etmeden sen kimsin ki.. istediğin kadar bizi isteme biz oğlumuzu ve torunumuzu biliriz gibi kuyruklarını dik tutarak yapmak istediler ben de buna izin vermedim.

Kayınpederinize attığınız mesajı da okudum. Ne desem bilemiyorum açıkçası.

Çocuklarınızı görmek istemelerinden rahatsız oluyorsunuz. Olmamalısınız. Çocuklarınız hala, amca, babanne, dede kavramlarından bihaber büyümemeli. Bizde o şekilde büyüyen bir versiyon var dediğim gibi. İnanın hiç sağlıklı bi durum değil çocuk için.

Sizi barıştırmaya çalışan amca konusunda, bizde de vardı böyle bir akraba müsveddesi. Sizin de dışardan birini olaylara dahil edip çekirdek aile içine sokmanız sorun bence. Böyle durumlarda muhattap alınacak kişiler eşin amcası dayısı vs olmamalı. İnanın yarardan çok zararları oluyor.

Enişteye attığınız mesajdaysa, yukarda bir üyenin dediği gibi, siz terbiyesizliğe terbiyesizlikle cevap verirken eniştenin neden alçak gönüllülük yapmasını bekliyorsunuz? Zaten attığınız o mesajlardan sonra eşinizin lafına inanıp enişteye mesaj atabilmeniz hem büyük cesaret hem de kocaman bir hata. Allah korusun yarın eşimin kardeşinin eşi aileye karşı bir terbiyesizlik yaptığında sonra da bana mesaj attığında güzellikle cevap verirsem bu öncelikle eşime ihanet olur. Onun ailesine ve ona yapılan bir saygısızlığa ben göz yumup hiçbir şey yokmuş gibi davranamam. Aynı durum benim için de geçerli. Yengem eşime mesaj atıp benim sizle derdim yok vb konuşsa, eşim güzel dille cevap verse bi durup sorgularım evliliğimi. Yaşanan her şeyi gördükten sonra sen nasıl olur da böyle davranabilirsin diye.

Terbiyesizliğe şefkat ve alçak gönüllülükle cevap verme konusuna gelince, tabii ki doğrusu bu değil. Ama terbiyesizlik de değil. Size karşı terbiyesizlik yapan birini ya hayatınızdan çıkarırsınız, ya karşılaştığınız ortamlarda görmezden gelir iletişiminizi minimumda tutarsınız. Ya da üslubunuzu bozmadan cevap verirsiniz. Ki emin olun hakaret etmeden de tokat gibi cevap verebilirsiniz, mümkün bir şey bu.

Tüm bunlar olup biterken en büyük suçlu eşiniz (ailesiyle sizin aranızda denge kuramadığı, size ailesiyle ilgili yalanlarla geldiği, siz evlenmeden önceki maddi manevi konulara karışmanıza müsaade ettiği, maddi konularda hem sizle yüzgöz olduğu hem de sizin ailesiyle fazla yüzgöz olmanıza müsaade ettiği.. için) ikinci suçlu ise sizsiniz.
Yukarda zaten demişsiniz burda yazılanlardan sonra suçlu olduğumu kabul etmeyecem diye. Ama yine de böyle uzun uzun yazmak istedim ben. Kendinizi mümkün olduğunca tüm bunlardan uzak tutmaya çalışıp biraz düşünün. Hatalarınızın farkına varıp ona göre bir yol çizin kendinize. İçinizdeki kinden vazgeçmedikçe sağlıklı bir ruh haline bürünemeyeceksiniz çünkü.
 
hamilelik iznine girdiğimde görümcelerimin çocukları bana geldi. beni çok sevdikleri için yalnız bırakmak istemediler.ben görümelerimin çocuklarını çok severdim.. doğumum için hastaneye yattım. görümcelerimden biri geldi 1 hafta bana bakmak için izin almıştı işinden. annem de ilgilenecekti ama görümceme de gelme sen diyememiştim. hastaneme eşimin ailesinden kimse gelmedi ( kayınbabam, 100 km mesafe var.. düğüne derneğe uçarak gelir ama hastaneye gelmedi). görümcem yanımda 1 hafta kaldı hiç problemimiz yoktu onunla. ( 3 görümcem var bu arada). kayınbabam görümcemi götürmek için geldi üvey kaynanayla birlikte, bana dedi ki süt satmaya geldik gelin, çocuğu da bir görelim dedik dedi. bende zahmet etmişsiniz dedim. elime bir poşet tutuşturdular ve gittiler. poşeti açtım ki kullanılmış kıyafetler.. sonra mesaj attım. bana düğün sırasında yaptığınız çirkinliği çocuğuma da yapıyorsunuz. haram zıkkım olsun hakkımız kursağınızdan geçiyor. karaktersiz.. şere..ler gibi hakaret mesajı attım. kayınpedere de hakaret ettim. eşimle ortak mal almışlardı ama karına değil borcuna ortak etmişlerdi bizi.. durumları yok değil var ama pislik yaptılar bize.. yani ben o mesajları attım bebeğim 1 haftalıktı ve ondan beri zaten hiç birinin yüzünü görmedim. sorun eşimin görmesi. eşimin ailesiyle görüşmesini problem ettim. hişç bir şey olmamış gibi.. maddi haklarından vazgeçmesinden, onları haklı görmesinden, beni ezdirmesinden, kullandırtmasından dolayı..

Ne kadar ağır şeyler bunlar. Eşinizin ailesi ne kadar kötü olursa olsun bu kadar çirkefleşmemeliydi konular. Bırakın ne getirirlerse getirsinler. Kusura bakmayın ama sizde çizginizi hiç koruyamamışsınız ki. Yani sanırım yaşananlar tek taraflı değil. Her şeyden önce bir psikoloğa gidin. Gerçekten yardıma ihtiyacınız var. Bu psikoloji ile çocuklarınıza da yeterli olamazsınız. Hatta hem psikoloğa hem de aile danışmanına gidin ve karşılıklı hatalarınızı görün. Şu yazdıklarınız bile sizinde çok haklı olmadığınız kanısına vardırdı beni çünkü.
 
Sadece alçakgönüllük ve şefkat diye bir seçenek yok. Başka şekilde de cevap verebilirdiniz. Böyle konuşmayı bilmiyorsunuz belli ama hakaret ve küfür etmeden de konuşmak mümkün.Siz de terbiyesiz olduğunu kabul ettiğinize göre o eleştirdiğiniz insanlardan hiçbir farkınız kalmadığını da anlamışsınızdır.
ben "terbiyesiz"im demiyorum. onların yaptığı terbiyesizliğe kırılma noktasına kadar kadar sabredip.. en son anlayacakları ve artık daha fazla zarar veremeyecekleri bir duruma düşürmek için onların yaptığını yaptığıma inanıyorum. ama bence, benim görüşüme göre onlar kadar alçalmadım.
rest çektim
tamam vazgeçiyorum alın oğlunuzu. tepe tepe kullanın dedim ( eniştenin mesajından sonra yazdım bunu)

enişteye attığım mesajın nedenini bir kaç kez yazdım. eşim bana oynadı.. tek taraflı yumuşatmaya çalıştı ve ben yine salaklık edip ona inandım. amacım sınırlı bir şekilde de olsa görüşülüp eşimi mutlu etmekti.

biz eşimle evlilik terapistine gittik.
terapist bana, geçmişte yaşananları törpüleyememe ve arkanda bırakamama, beynini sürekli olumsuz şewylerle doldurma halindesin dedi. bu coğrafyada hele de eşinizinki gibi sürekli birarada olan bir aile yapısında, ben oğlunuzu aldım size güle güle diyemezsin.. ha dersin, bu sana eşinin öfkesini arttırır.. ilerde boşanma sebebin aile olmaz da sana olan ilgisizliği, ters cevaplar vermesi, ihmalkarlığı vs. olur.. asıl sebep senin onu ailesinden uzaklaştırmaya çalışmış olman oysaki dedi.. yani kendine bir zaman ver.. olumsuz hisleri törpüle.. sınırlarını çiz, hayır demesini bil, kimseyi alttan alma, gram fedakarlık yapma ailesi sebebiyle ama sınırlı bir şekilde görüşmeyi evliliğin ve kendin için yapacağına odaklan bunu eşine ve ailesine yapacağın fedakarlık olarak değerlendirme dedi.

eşime de söylediklerinizden gerçekten eşinizi hep arka plana attığınızı görüyorum. türk aile yapısında erkekler bağlılık ile bağımlılığı karıştırıyor dedi.. eşimin bireyselleşememe problemini metaforlarla açıkladı. siz araya girmeyecektiniz.. aileniz arayıp konuşacaktı.. arada kalarak tek tarafı yanlı bir şekilde sadece eşinizi yumuşatmak daha kötü sonuçlar doğuracaktır dedi..
 
Aile terapisine gitmeden barismayin. Esiniz simdi anlayisli gibi gozukur ama aynen devam eder. 3. Tarafsiz bir goz olur terapist size. Belediyelerin sagladigi ucretsiz olanlar da var. Maddi acidan sıkıntı olacaksa.
terapiste gittik.. ( 2018 eylül ayından ilk bebeğim 2 aylıkken, 2019 mart ayına kadar gittik)
bir müddet düzeldi ama almanyadaki ablası gelince yine bozuldu.. o arada da ben hamile kaldım. istemsiz oldu ablası bu sene mayıs ayında geldi ağustosa kadar kalmış.. dağıttı ve gitti..
ben de eşimi eşyalarını balkondan atarak evden kovdum.
boşanmaktan başka çare bırakmadın.. herşeyi denedim her yolu denedim.. büyütemedim seni dedim..
ben eşimi affetmiyorum. affedemiyorum.. 10 tane de çocuk olsa oluru yok.. umudum yok.. enerjim yok, evlilik terapistine gitmek için evliliğinizi kurtarmak istemeniz gerekiyor.. ama ben en azından şuan için bana yapılanları sineye çekebilecek iradeye sahip değilim.
 
malesef sizin gibi herşeyde ben haklıyım diyenler düzelmiyor ne yazarsak boş
hee akıl almak için yazmadım diyorsunuz burası da bir arkadaşın dediği gibi kum torbası değil
en azından iç dökmek için yazıyorum diyebilirdiniz

babasına edilen o kadar küfüre rağmen o eşiniz hala sizinle barışmak istiyorsa ya çocuklardan ya da paradan ötürü
önceden de yazdığım sizin de belirttiğiniz gibi
neyse bildiğinizi okuyacağınıza göre artık yazmaya gerek yok.....
 
Hukuk müşavirinin hukuk dışı bir tavsiyede bulunma ihtimali milyonda sıfırdır. Eskaza numunelik bir avukata denk geldiyseniz müşavirinizi değiştirin!




O halde niye yazıyorsunuz? KK sizin kum torbanız mı?
aklı selim, düzgün "tavsiyede" bulunan yada örnekler veren insanlar var.. onların yorumların kaideye aldığım için yazıyorum.
ve bir kaç kez de dediğim gibi suçlu, madur aramıyorum..
siz sadece suç filmi mi izlersiniz?
 
Valla sizden korkulur .o gruplara attığınız mesajlar nedir öyle..bir de burda yorum yazanlara destan gibi soluksuz cevaplar yazmışsınız .
Kusura bakmayın ama eşiniz bu halinizle sizden boşanmak istemiyorsa ve o aile size hakaret davası açmıyorsa gidil boynuna sarılın .
ben ailesine sadece hakaretle karşılık verdiğim için onların yatıp kalkıp dua etmesi lazım..
ben bu pisliklerden kurtulmak için boşanma davası açtım.. ben sizin dilinizden konuşamıyorum, hayatımda yeriniz yok artık diye evliliği bitirmeyi 2 çocuğa rağmen göze aldım. tüm emeklerimi çöpe atmaya, herşeyi tek başıma göğüslemeye ve çocuklarımla kendime yeni bir yol çizmeye karar verdim..

sözcüklerden çok yapılanlar değerli benim için..
 
ben ailesine sadece hakaretle karşılık verdiğim için onların yatıp kalkıp dua etmesi lazım..
ben bu pisliklerden kurtulmak için boşanma davası açtım.. ben sizin dilinizden konuşamıyorum, hayatımda yeriniz yok artık diye evliliği bitirmeyi 2 çocuğa rağmen göze aldım. tüm emeklerimi çöpe atmaya, herşeyi tek başıma göğüslemeye ve çocuklarımla kendime yeni bir yol çizmeye karar verdim..

sözcüklerden çok yapılanlar değerli benim için..

Sizi haksız bulanları anlamıyorum. Anlıyorum sizi ve isyanınızı. Sabırlı, naif, eşinizin iyiliği için çok şeye evet demiş ve yutmuşsunuz. Ama herkesin bir bam teli vardır. Siz geçimsiz olsaydınız o bilezik konusunu boşanmada değil farkettiğiniz an kavga çıkarırdınız. Bırakın ablalarıyla baş başa bu adamı. Verdiği sözlere bakmayın. İnsanlar değişmez. Keşke ilk terketmenizde kanmayıp boşansaydınız bakınız kaç yıl sonra yine aynı sorunlar. Kendi hayatınızdan çaldınız bunca seneyi. Yazık değil mi?
 
aklı selim, düzgün "tavsiyede" bulunan yada örnekler veren insanlar var.. onların yorumların kaideye aldığım için yazıyorum.
ve bir kaç kez de dediğim gibi suçlu, madur aramıyorum..
siz sadece suç filmi mi izlersiniz?

Konu sahiplerinin bugün KK'a çemkirme günü herhalde. Küfür yemeden gideyim en iyisi.

Ayrıca merakınızı gidereyim. Film seyretmek yerine okumayı tercih ediyorum. Uluslararası Ticaret ve AB Hukuku doktoram var fakat hobisine okumuştum, hukukçu değilim. Kanun okumuşluğum çoktur. Sülalemde benden başka herkes avukat, hakim ve savcıdır. Ama ben diğer doktoramı kullanıyorum profesyonel hayatımda. Ekonomi benden sorulur. :confused:
 
Sizi haksız bulanları anlamıyorum. Anlıyorum sizi ve isyanınızı. Sabırlı, naif, eşinizin iyiliği için çok şeye evet demiş ve yutmuşsunuz. Ama herkesin bir bam teli vardır. Siz geçimsiz olsaydınız o bilezik konusunu boşanmada değil farkettiğiniz an kavga çıkarırdınız. Bırakın ablalarıyla baş başa bu adamı. Verdiği sözlere bakmayın. İnsanlar değişmez. Keşke ilk terketmenizde kanmayıp boşansaydınız bakınız kaç yıl sonra yine aynı sorunlar. Kendi hayatınızdan çaldınız bunca seneyi. Yazık değil mi?
ben yaşadığım olayı tramva olarak görüyorum. yapılanları unutmak, huzurlu bir şekilde yola devam etmek için mücadele ediyorum.. bu mücadeleyi kendimden çok çocuklarım için vermeye uğraşıyorum.. zamanında eşimi çok uyardım .. bak dedim kaldıramıyorum, müdahale et.. bu kadar yüz göz olmayalım dedim.
2016 yılında evlendim 2018 temmuzda bebğim oldu. ve ben bebeğim doğana kadar her bayram, her özel günde onun ailesinin yanına gittim. ablası almanyadan geldi.. evimin anahtarını verdim ben çalıştım onlar benim evimde kaldılar.. neden biliyor musunuz? eşimin abisinin hanımı ( yani eltim) görğmceleri evine kabul etmedi.. o çalışmıyor ama bebeğini parkta gösterşyordu görümcelerime.. zamanında benim kocam abisine boşa karını demiş.. çok toydum büyük konuşmuşum diyor. ben eltimi tanımıyorum. görüşmedim bir iletişimimiz yok.. ne yaşadı bilmiyorum. eşim ve görümcelerim sır gibi saklıyor elime koz vermek istemiyorlar.. sadece eşimin ablalarının sende diğer gelin gibi olma diye bana arada gaz vermeye çalıştıklarını biliyorum. eşime de sen de abin gibi light olma, diye gaz verdiklerini..
eşimin abisi ablalarıyla görüşür, ama evine almaz çünkü karım izin vermiyor der..
onlarda tıpkı bana dedikleri gibi, biz zaten onu istemiyoruz siz ve çocuk gelsin derler..
eşim ile dışarda buluşup konuşcaz.. son kez boşanmaya ikna etmeye çaalışacağım.. tabi o bana değişeceğine yada çözüm önerisi bulduğuna ikna etmezse..
 
ben "terbiyesiz"im demiyorum. onların yaptığı terbiyesizliğe kırılma noktasına kadar kadar sabredip.. en son anlayacakları ve artık daha fazla zarar veremeyecekleri bir duruma düşürmek için onların yaptığını yaptığıma inanıyorum. ama bence, benim görüşüme göre onlar kadar alçalmadım.
rest çektim
tamam vazgeçiyorum alın oğlunuzu. tepe tepe kullanın dedim ( eniştenin mesajından sonra yazdım bunu)

enişteye attığım mesajın nedenini bir kaç kez yazdım. eşim bana oynadı.. tek taraflı yumuşatmaya çalıştı ve ben yine salaklık edip ona inandım. amacım sınırlı bir şekilde de olsa görüşülüp eşimi mutlu etmekti.

biz eşimle evlilik terapistine gittik.
terapist bana, geçmişte yaşananları törpüleyememe ve arkanda bırakamama, beynini sürekli olumsuz şewylerle doldurma halindesin dedi. bu coğrafyada hele de eşinizinki gibi sürekli birarada olan bir aile yapısında, ben oğlunuzu aldım size güle güle diyemezsin.. ha dersin, bu sana eşinin öfkesini arttırır.. ilerde boşanma sebebin aile olmaz da sana olan ilgisizliği, ters cevaplar vermesi, ihmalkarlığı vs. olur.. asıl sebep senin onu ailesinden uzaklaştırmaya çalışmış olman oysaki dedi.. yani kendine bir zaman ver.. olumsuz hisleri törpüle.. sınırlarını çiz, hayır demesini bil, kimseyi alttan alma, gram fedakarlık yapma ailesi sebebiyle ama sınırlı bir şekilde görüşmeyi evliliğin ve kendin için yapacağına odaklan bunu eşine ve ailesine yapacağın fedakarlık olarak değerlendirme dedi.

eşime de söylediklerinizden gerçekten eşinizi hep arka plana attığınızı görüyorum. türk aile yapısında erkekler bağlılık ile bağımlılığı karıştırıyor dedi.. eşimin bireyselleşememe problemini metaforlarla açıkladı. siz araya girmeyecektiniz.. aileniz arayıp konuşacaktı.. arada kalarak tek tarafı yanlı bir şekilde sadece eşinizi yumuşatmak daha kötü sonuçlar doğuracaktır dedi..

Terbiyesizliğe terbiyesizlikle karşılık verdim demek gayet terbiyesiz olduğunu kabul etmek anlamına gelir. Yazdıklarınızın hepsini boşa yazmışsınız. Size göre hep başkaları hataları, hep başkaları kötü, hep başkaları size bir şeyler yapmış da siz ondan karşılık vermek mecburiyetinde kalmışsınız. Kafa yapınızı değiştirmediğiniz sürece hayatınız boyunca mutlu olamazsınız. Aile terapistinden önce düzgün bir psikoloğa gidin kendi bozulan psikolojinizi düzeltin. Hala kendi görüşünüze göre onlar kadar alçalmadığınızı iddia ediyorsunuz ya pes. Daha ne söyleyeceksiniz alçalmak için? Benim görüşüme göre de sizin kayınpederinize attığınız mesajdan daha aşağıda, insanı alçaltan bir mesaj olamaz. Ne desek boş siz kendi doğrularınızı kabul edip diğer her şeye kulak tıkıyorsunuz. Allah akıl fikir versin ne diyelim daha fazla tartışmak istemiyorum
 
Neden eşinizin ailesinin evliliğinizi düzeltmek için çaba göstermesini bekliyor ve göstermediği için suçluyorsunuz? Evlilik iki kişi arasındadır.
 
ben yaşadığım olayı tramva olarak görüyorum. yapılanları unutmak, huzurlu bir şekilde yola devam etmek için mücadele ediyorum.. bu mücadeleyi kendimden çok çocuklarım için vermeye uğraşıyorum.. zamanında eşimi çok uyardım .. bak dedim kaldıramıyorum, müdahale et.. bu kadar yüz göz olmayalım dedim.
2016 yılında evlendim 2018 temmuzda bebğim oldu. ve ben bebeğim doğana kadar her bayram, her özel günde onun ailesinin yanına gittim. ablası almanyadan geldi.. evimin anahtarını verdim ben çalıştım onlar benim evimde kaldılar.. neden biliyor musunuz? eşimin abisinin hanımı ( yani eltim) görğmceleri evine kabul etmedi.. o çalışmıyor ama bebeğini parkta gösterşyordu görümcelerime.. zamanında benim kocam abisine boşa karını demiş.. çok toydum büyük konuşmuşum diyor. ben eltimi tanımıyorum. görüşmedim bir iletişimimiz yok.. ne yaşadı bilmiyorum. eşim ve görümcelerim sır gibi saklıyor elime koz vermek istemiyorlar.. sadece eşimin ablalarının sende diğer gelin gibi olma diye bana arada gaz vermeye çalıştıklarını biliyorum. eşime de sen de abin gibi light olma, diye gaz verdiklerini..
eşimin abisi ablalarıyla görüşür, ama evine almaz çünkü karım izin vermiyor der..
onlarda tıpkı bana dedikleri gibi, biz zaten onu istemiyoruz siz ve çocuk gelsin derler..
eşim ile dışarda buluşup konuşcaz.. son kez boşanmaya ikna etmeye çaalışacağım.. tabi o bana değişeceğine yada çözüm önerisi bulduğuna ikna etmezse..
Boşanmaya kesin kararliysaniz ikna icin ugrasmayin. Cekismeli acin. Ayri yasadiktan sonra resmiyette bosanma erken olmus gec olmus farkeder mi.

Bir kucuk cocuk bir de hamilelige rağmen hiç akliniz karismiyorsa demekki gercekten zor şeyler yasadiniz. Evlilik sadece kari koca arasinda olmuyor maalesef. Gercekten ailesiyle de evleniyorsun. O yuzden ailesinden bagimsiz dusunmek zor esinizi. Ki esiniz de çok iki tarafı ayiran yonetebilen biri değil demekki .
 
ben yaşadığım olayı tramva olarak görüyorum. yapılanları unutmak, huzurlu bir şekilde yola devam etmek için mücadele ediyorum.. bu mücadeleyi kendimden çok çocuklarım için vermeye uğraşıyorum.. zamanında eşimi çok uyardım .. bak dedim kaldıramıyorum, müdahale et.. bu kadar yüz göz olmayalım dedim.
2016 yılında evlendim 2018 temmuzda bebğim oldu. ve ben bebeğim doğana kadar her bayram, her özel günde onun ailesinin yanına gittim. ablası almanyadan geldi.. evimin anahtarını verdim ben çalıştım onlar benim evimde kaldılar.. neden biliyor musunuz? eşimin abisinin hanımı ( yani eltim) görğmceleri evine kabul etmedi.. o çalışmıyor ama bebeğini parkta gösterşyordu görümcelerime.. zamanında benim kocam abisine boşa karını demiş.. çok toydum büyük konuşmuşum diyor. ben eltimi tanımıyorum. görüşmedim bir iletişimimiz yok.. ne yaşadı bilmiyorum. eşim ve görümcelerim sır gibi saklıyor elime koz vermek istemiyorlar.. sadece eşimin ablalarının sende diğer gelin gibi olma diye bana arada gaz vermeye çalıştıklarını biliyorum. eşime de sen de abin gibi light olma, diye gaz verdiklerini..
eşimin abisi ablalarıyla görüşür, ama evine almaz çünkü karım izin vermiyor der..
onlarda tıpkı bana dedikleri gibi, biz zaten onu istemiyoruz siz ve çocuk gelsin derler..
eşim ile dışarda buluşup konuşcaz.. son kez boşanmaya ikna etmeye çaalışacağım.. tabi o bana değişeceğine yada çözüm önerisi bulduğuna ikna etmezse..


Çocuklarınızın hatırına bir daha denemelisiniz bence. Eşinizle değil ailesiyle sanırım sorununuz. Bir şekilde çözüm yolu bulun. Belki burnu sürtülmüştür iyice eşinizin. Sizinde ne kadar ciddi olduğunuzu anlamistir. Bir şans daha vermeye değer bence
 
anlaşmalı boşanma duruşma tarihini dilekçeyle öne çektirmiştim. 14 aylık bir oğlum var ve ikinci bebeğime hamileyim. eşim duruşmaya gelmedi. gece de kapalı olan tellerini açıp mesaj attı. dün gelemedim. hepiniz aramışsınız telimi kapatmıştım. yapamadım. çocuklarımdan ayrı kalmaktan korkuyorum. öfken bir gün dinecek ve sen pişman olacaksın gibi yazmış.. çekişmeliye götürmüycem diye söz vermişti bana. benim eşimle ilgili problemim sadece ailesi sebebiyle oldu. yoksa eşim çok saygılıdır, sabırlıdır, temizliğe yardımcı olur.. evet sevmediğim, kızdığım bir çok konu oldu ama bunlar dert edilecek şey değildi benim için. bu sabah annem ile babamın yanına gitmiş, benim size karşı yanlışım olduysa özür dilerim demiş. ben yuvamın bozulmasını istemiyorum deyip oturmadan ayaküstü konuşup çıkmış. sonra ben aradım telefonda baya konuştuk. ben ailesini affedemiyorum.
eşimin ailesiyle düğün arifesinden başlayan ve bebeğimi doğurana kadar devam eden, ama asıl suçlu benim ki yapılanlara hiç ses çıkarmayan, içine atan, hep misafirperver olan, hiç kırmayan ben oldum. çocuk olduktan sonra da patladım.
1. eşimin ailesi çekirdek dahi almadı bana. eşim kredi kartıyla babsına bilezik alıp düğünde tak diye verdi ve ben ödedim.
2. eşimle gelirlerimiz arasında ciddi fark vardı, ben bunu problem etmemiştim ne zaman ki, ben çalışmayıp para kazanmasaymışım eşim benimle evlenmeyecekmiş hissiyatının farkına varana kadar.
3. eşimin babası ve abisi beni dolandırmaya kalkıştı. paramı kurtardım ama doğumdan sonra ettiğim küfürlerle ve sülalasini de olaya dahil ederek onları rezil etmekle bu parayı kurtarabildim. amcası araya girmseydi paramı geri alamazdım.
4. eşim sürekli ailesini iyi niyetli göstermeye çalışıyor buna uyuz oluyorum. sabah telefonda bana diyorki, ablalarım seni aramak istedi ama ben duymadığınız küfürleri duyarsınız dedim siz karışmayın dedim diyor. bizim yuvamızın bozulmasını istemiyor diyorlar.
5. yaklaşık 15 aydır beni ailesinden kimse aramadı. bu iyi niyetli olarak gösterdiği ablalarının evinde kaldı. biri de senin karın hamile,i bir de küçük çocuğunuz var. biz bu kız ile bir kez yüzyüze konuşsak, küfür edecekse etsin o da onun terbiyesizliği olur mu dedi ? evlerine mahkeme kağıdı gitti duruşma tarihinin yazdığı ona rağmen aramadılar.
6. eşim bana ailesi konusunda hep yalans öyledi. ben eşimin eniştesine mesaj attım. enişte benim sizinle sorunum yok gelip çocuğumu görebilirsin dedim 14 ay önce yani.. o bana hakaret etti, utanmaz kadın ne yüzle bzi evine çağırıyorsun dedi. eşim 4 hafta evden gidiğ geri döndüğünde, bana demişti ki ablamlar çocuğu görmek istiyorlar ama senin tepkinden korkuyorlar demişti. bende ona istinaden atmıştım mesajı ( görümceme atamadım mesajı beni engellemişti). dolayısıyla eşim beni kandırmıştı. ve eniştesine de sen karıma nasıl öyle bir mesaj atarsın dememişti.

15 ayına girecek oğlum, psikolojim çok kötü, çalışıyorum ve hamileyim. sürekli ağlıyorum. içime sinmiyor. affedemiyorum. ilk doğumumda ne lohusalığımı anladım ne anneliğimi sürekli ağlamıştım. ikinci bebeğimde de hamilelikte başladı. ben o çirkef insanların beynimi meşgul etmesini istemiyorum. bana diyor ki eşim problemimizi çözelim. sen de haklısın ama affetmiyorsun. affetmezsen çözüm üretemeyiz, yılda bir kez olsun gelsinler diyor. biz gidelim siz telefonla görüşün demiyorum diyor. ama ben bunu yapabileceğimi sanmıyorum inanılmaz bir öfke var. kontrol edemiyorum. şuanda karşıma çıksalar tekme tokat dalasım, canlarını yakasım var. tek kurtuluşu boşanmakta görüyorum. zaten 3 ay oldu ayrılalı.. dedim verdim seni tepe tepe kullansınlar. asla iyi niyet gösterdiklerini düşünmüyorum burunlarından kıl aldırmaz bunlar. bir çıkar yol aklıma gelmiyor. samimi bir arkadaşım diyor ki, evlilik fedakarlıktır. esneyebileceğin kadar esne de ki yılda bir gün gelebilirler, sınırlarını çiz diyor. ama eşimin o sınırla yetineceğini kaldı ki benim sınır çizebilecek kadar düzgün düşünen öfkesi dinen bir insan olmadığım gerçeği var.

Çok zor bir durum.. Allah böyle adamlardan ve ailelerinden kızlarımızı korusun...

Bu pislik ailelere bulaştınız mı maalesef kurtulamıyorsunuz. O adam olamamış eşlerde resmen karılarını rezil ediyorlar.

Baksanıza ahlaksız herif 2 çocuğunu sen hiç mi düşünmüyorsun. Bir de pişman olacaksın demiş... Lanet herif...
 
Bütün sayfaları henüz okuyamadım ama okuduğum kadarıyla sizinle bir şeyler paylaşmak istiyorum.

Benim annem ve babam arasında sizinkine benzer problemler vardı. Annem maddi olarak daha iyi durumda bir aileden gelmiş, bu yüzden baba tarafım onun zaten parası var diye sanırım biraz da annem baskın bir karakter olduğu için sinir olup söz verdikleri şeyleri yapmamışlar, anneme değersiz hissettirmişler sürekli. Sizinki kadar büyük çatışmalar, hakaretler vesaire yaşanmadı ama ben çocukluğumu annemin sürekli baba tarafımdan şikayet etmesini duyarak ve onların beni hiç sevmediğini düşünerek, annemi üzdükleri için onlara kızarak geçirdim. Babama da. Bu bana çok zarar verdi. Büyüdüğümde fark ettim ki kötü insanlar değiller, sadece benciller para konusunda. Ama bana değer vermişler, beni sevmişler. Yani torunları, yeğenleriyim sonuçta, niye sevmesinler?

Demem o ki yaşadıklarınızı, kırgınlıklarınızı anlıyorum. Belli konularda haksız olduğunuzu da düşünüyorum. Daha doğrusu haksız değil, fakat işlevsiz davrandığınızı düşünüyorum. Sizin için mesela kuzeninin gelmemesi önemlidir, siz de gitmezsiniz bu bakış açısında kendinize göre haklısınız belki; ama eşiniz için onlar aile. Yanlış davransalar da bu onlara verdiği değeri değiştirmeyecek. İster istemez arada kalacak, sizi üzdükleri için üzülecek ama onlarla da bağını koparmak istemeyecek. Fakat sizden benzer şeyleri çocuk olarak yaşamış ve yetişkinliğinde bunun sıkıntılarını çözmek için ciddi uzun yollardan geçen biri olarak bir şey rica etmek istedim. Lütfen eşinizin ailesiyle yaşadığınız sorunları çocuklarınıza ileride yansıtmayın. Bırakın görüşsünler, ayrılsanız da ayrılmasanız da siz kendi mesafenizi koyun. Çocuklar için emin olun öyle daha iyi olur.
 
Aynısını söyledim eşime. Onların küfür duymasından korkuyorsun ama benim ve çocuklarımın onlar yüzünden düştüğü duruma içerlenmiyorsun? Ablan benim küfürlüme kırılır incilir diye korkuyorsun.. benim için ne yaptın? Ben seninle ailemi karşıma alarak evlendim. Sen ise lütfen benim için barış dedin.. hep ablalarını düşündün.. mutlu olduğun yerdesin.. lütfen daha fazla hayatımı maffetme boşanalım diye yalvardım eşime.. dediginiz gibi halen ablalarini dusunuyor.
Umarim geri donmezsiniz. Cunku ben sanki tekrsr bir sans vereceksiniz gibi dusundum.
 
K kalbenruhen benim eşimle de aramız genel olarak iyi ama hep ailesi yüzünden problem yaşıyorum ve eşim ailesini savunduğu için onlara bir adım geri durmaları gerektiğini bir türlü idrak ettiremediği için ben de çoğu zaman boşanmayı düşünüyorum. İki evladımız var üçüncü yolda Allah izin verirse her konuda bir şekilde anlaşıp yürütüyoruz ama bu konuda bir türlü anlaşamıyoruz:KK51:

benim sana tavsiyem, benzer geldi bana sebepler, boşanma bu nedenden dolayı, ailenle konuşup yuvamızın bozulmasını istemiyorum demesi de güzel, o da iki arada bir derede kalıyor demek aynı benim eşim gibi:KK51:

ben ailesiyle tamamen görüşmeyi kesme yolunu deniyorum şu an, senden boşanmak istemiyorum ama ailenden boşanmak istiyorum dedim, çocukları da istedikleri zaman görebilirler, bakalım nasıl olacak. Özellikle doğum yaptığımda nasıl olacak bilmiyorum çünkü bebeğimi dışarı bensiz göndermem abisi ablası büyüdüler onlar bensiz gidebilir ama işte bebek doğunca gene başlatacak problemler :KK51:
 
Back