Bana da öyle geldi. Birçok kadın gibi yeter ki evliliğim sürsün isterse ağzıma s.çsınlar demediği için tuhaf geliyor herkese. Kocasının ailesi dolandırmaya varana kadar bir sürü terbiyesizlik yapmış, kadın da onların anladığı dilden karşılık vermiş.Konu sahibi içini dökmek istemiş gibi geldi. Eleştiri yada tavsiye istemiyor bence.
avukat bana dedi ki; git adam öldür ama hakaret etme..
burada bana siz yada bir başkası haksızsın derse ben oturup tekrar düşünmeyeceğim.
Evet.Hukuk müşavirinin hukuk dışı bir tavsiyede bulunma ihtimali milyonda sıfırdır. Eskaza numunelik bir avukata denk geldiyseniz müşavirinizi değiştirin!
O halde niye yazıyorsunuz? KK sizin kum torbanız mı?
Evet.
Sadece iç dökmek için de yazıyor çoğu üye.
Bana da öyle geldi. Birçok kadın gibi yeter ki evliliğim sürsün isterse ağzıma s.çsınlar demediği için tuhaf geliyor herkese. Kocasının ailesi dolandırmaya varana kadar bir sürü terbiyesizlik yapmış, kadın da onların anladığı dilden karşılık vermiş.
E tabi bu kadar yüzgöz olunca evlilik sürdürmek zor, hele koca aileciyse.
torunlarını bile görmediler demedim ben.
ben göstermedim çocuğumu.. onların istediği zaten şu: sen gelme bizi görme biz oğlumuzu ve torunumuzu bilelim.
eşim bana çocuğu merak ediyorlar dediğinde arada sırada.. saçının telini bile göremezler konu kapanmıştır. bana söz vermiştin bu evde onların varlığı onların adı geçmeyecekti dedim. ilk boşanma olayımızda ben sınırlarımızı çizmiştim. o da kabul etmişti. ama maksimum 3-4 ay dayanabildi bu sınıra.
Hukuk müşavirinin hukuk dışı bir tavsiyede bulunma ihtimali milyonda sıfırdır. Eskaza numunelik bir avukata denk geldiyseniz müşavirinizi değiştirin!
O halde niye yazıyorsunuz? KK sizin kum torbanız mı?
Adam pasif.Sen çok guzel anlatmışsın.Eksileri artıları taz.Pasif adamla olacak gıbı degıl.anlaşmalı boşanma duruşma tarihini dilekçeyle öne çektirmiştim. 14 aylık bir oğlum var ve ikinci bebeğime hamileyim. eşim duruşmaya gelmedi. gece de kapalı olan tellerini açıp mesaj attı. dün gelemedim. hepiniz aramışsınız telimi kapatmıştım. yapamadım. çocuklarımdan ayrı kalmaktan korkuyorum. öfken bir gün dinecek ve sen pişman olacaksın gibi yazmış.. çekişmeliye götürmüycem diye söz vermişti bana. benim eşimle ilgili problemim sadece ailesi sebebiyle oldu. yoksa eşim çok saygılıdır, sabırlıdır, temizliğe yardımcı olur.. evet sevmediğim, kızdığım bir çok konu oldu ama bunlar dert edilecek şey değildi benim için. bu sabah annem ile babamın yanına gitmiş, benim size karşı yanlışım olduysa özür dilerim demiş. ben yuvamın bozulmasını istemiyorum deyip oturmadan ayaküstü konuşup çıkmış. sonra ben aradım telefonda baya konuştuk. ben ailesini affedemiyorum.
eşimin ailesiyle düğün arifesinden başlayan ve bebeğimi doğurana kadar devam eden, ama asıl suçlu benim ki yapılanlara hiç ses çıkarmayan, içine atan, hep misafirperver olan, hiç kırmayan ben oldum. çocuk olduktan sonra da patladım.
1. eşimin ailesi çekirdek dahi almadı bana. eşim kredi kartıyla babsına bilezik alıp düğünde tak diye verdi ve ben ödedim.
2. eşimle gelirlerimiz arasında ciddi fark vardı, ben bunu problem etmemiştim ne zaman ki, ben çalışmayıp para kazanmasaymışım eşim benimle evlenmeyecekmiş hissiyatının farkına varana kadar.
3. eşimin babası ve abisi beni dolandırmaya kalkıştı. paramı kurtardım ama doğumdan sonra ettiğim küfürlerle ve sülalasini de olaya dahil ederek onları rezil etmekle bu parayı kurtarabildim. amcası araya girmseydi paramı geri alamazdım.
4. eşim sürekli ailesini iyi niyetli göstermeye çalışıyor buna uyuz oluyorum. sabah telefonda bana diyorki, ablalarım seni aramak istedi ama ben duymadığınız küfürleri duyarsınız dedim siz karışmayın dedim diyor. bizim yuvamızın bozulmasını istemiyor diyorlar.
5. yaklaşık 15 aydır beni ailesinden kimse aramadı. bu iyi niyetli olarak gösterdiği ablalarının evinde kaldı. biri de senin karın hamile,i bir de küçük çocuğunuz var. biz bu kız ile bir kez yüzyüze konuşsak, küfür edecekse etsin o da onun terbiyesizliği olur mu dedi ? evlerine mahkeme kağıdı gitti duruşma tarihinin yazdığı ona rağmen aramadılar.
6. eşim bana ailesi konusunda hep yalans öyledi. ben eşimin eniştesine mesaj attım. enişte benim sizinle sorunum yok gelip çocuğumu görebilirsin dedim 14 ay önce yani.. o bana hakaret etti, utanmaz kadın ne yüzle bzi evine çağırıyorsun dedi. eşim 4 hafta evden gidiğ geri döndüğünde, bana demişti ki ablamlar çocuğu görmek istiyorlar ama senin tepkinden korkuyorlar demişti. bende ona istinaden atmıştım mesajı ( görümceme atamadım mesajı beni engellemişti). dolayısıyla eşim beni kandırmıştı. ve eniştesine de sen karıma nasıl öyle bir mesaj atarsın dememişti.
15 ayına girecek oğlum, psikolojim çok kötü, çalışıyorum ve hamileyim. sürekli ağlıyorum. içime sinmiyor. affedemiyorum. ilk doğumumda ne lohusalığımı anladım ne anneliğimi sürekli ağlamıştım. ikinci bebeğimde de hamilelikte başladı. ben o çirkef insanların beynimi meşgul etmesini istemiyorum. bana diyor ki eşim problemimizi çözelim. sen de haklısın ama affetmiyorsun. affetmezsen çözüm üretemeyiz, yılda bir kez olsun gelsinler diyor. biz gidelim siz telefonla görüşün demiyorum diyor. ama ben bunu yapabileceğimi sanmıyorum inanılmaz bir öfke var. kontrol edemiyorum. şuanda karşıma çıksalar tekme tokat dalasım, canlarını yakasım var. tek kurtuluşu boşanmakta görüyorum. zaten 3 ay oldu ayrılalı.. dedim verdim seni tepe tepe kullansınlar. asla iyi niyet gösterdiklerini düşünmüyorum burunlarından kıl aldırmaz bunlar. bir çıkar yol aklıma gelmiyor. samimi bir arkadaşım diyor ki, evlilik fedakarlıktır. esneyebileceğin kadar esne de ki yılda bir gün gelebilirler, sınırlarını çiz diyor. ama eşimin o sınırla yetineceğini kaldı ki benim sınır çizebilecek kadar düzgün düşünen öfkesi dinen bir insan olmadığım gerçeği var.
Başta insan kocasına konduramıyor çünkü daha yeni evliler. 3 sene insan evlilik, eşlik, annelik derken çoğu şeyin farkında olmuyor.Bana yazdıkları tuhaf geliyor mesela.
Bu dik bir duruş degilki...
Ne bileziği öderdim, ne takardim
Ne eve sulanirdim ne almaya kalkardim. He diyelim kalkıştım ipotekli olduğu ortaya cikti cart diye koca dediğim rezilin kafasina çökerdim.
İkinci çocuk yapmak aklima gelmezdi.
Konusahibinin yaptığı resmen cazgirlik
kayınbabama attığım mesaj: + eşimin telinden onların ortak whatssapp gruplarına da bu mesajı attım aynı zamanda.
"siz bana düğün sırasında da görgüsüzlük yaptınız.. bir bileziği layık görmemiştiniz..o zamandan anlamıştım ne kadar küçülebildiğinizi ama tenezzül etmedim.. biz açıksözlüyüz deyip ukalalık yaptınız ses çıkarmadım. yine her bayram lanet ettim geldim, elalemin içinde taktı gösterip bana ödettiğiniz bilezik parasını. gözümün içine baka baka yaptınız.. ben sizden her türlü terbiyesizliği beklerim zaten.. şimdiye kadar sustum.. ama artık susamıyorum.. hadi ben el kızıyım yapıyorsunuz da kendi torununuza da mı bu çirkinliğe devam ediyorsunuz.. "
"dıdının dıdısının kınası olur gelirsin ama hastaneye gelince mazot parasını düşünürsün, sen karının kollarını bilezikle doldurup el üstünde tutarken.. eşimin evinin kirasını yerken hiç mi utanmıyorsun.. zehir zıkkım olsun..ciğerlerine yapışsın"
"o evi bana kakalayıp, tilki suratlı oğlunuzun( kaynımın )borcunu da bana yıkmaya çalıştınız eşimde bunu bile bile benim anlımın teriyle biriiktirdiğim paramı alıp size verdi.. siz ne hakla ortak alınan eve kendiniz için ipotek koydurursunuz. hadi diyelim koydurdunuz bu ipotekli evi nasıl cesaretle bana satmaya kalkıştınız.. dolandırıcı karaktersizler"
"ben sizi beslemek için çalışmıyorum. allaha şükür sizden gelecek birşeye ihtiyacım yok. ama sizin belli ki var. zehir zıkkım olsun kursağınıza hakkımız olarak giren herşey dedim.. "
verin benim paramı yoksa köye gelir tek tek beni dolandırdığınızı anlatırım. o evden de vazgeçtim allah kanlı kefen parası yapmayı nasip etsin inşallah "
dedim..
bunları eşimin telefonundaki whatsapp grubuna attım.
o grupta ablaları, babası, abisi kuzenleri vardı..
eşimin telefonunu arama yağmuruna tuttular.. eşim de evden gitti.
sırf merak ettiniz diye yazdım.
zerre pişman değilim.. geç kalmıştım yazmaya.. onlar bana bu çirkinlikleri yaparken terbiyeizlik değil ben yazarken mi terbiyesizlik ?
şimdi biri çıksın karşıma tekme tokat dalasım var.. az bile yazmışım.. diyorum.
anlaşmalı boşanma duruşma tarihini dilekçeyle öne çektirmiştim. 14 aylık bir oğlum var ve ikinci bebeğime hamileyim. eşim duruşmaya gelmedi. gece de kapalı olan tellerini açıp mesaj attı. dün gelemedim. hepiniz aramışsınız telimi kapatmıştım. yapamadım. çocuklarımdan ayrı kalmaktan korkuyorum. öfken bir gün dinecek ve sen pişman olacaksın gibi yazmış.. çekişmeliye götürmüycem diye söz vermişti bana. benim eşimle ilgili problemim sadece ailesi sebebiyle oldu. yoksa eşim çok saygılıdır, sabırlıdır, temizliğe yardımcı olur.. evet sevmediğim, kızdığım bir çok konu oldu ama bunlar dert edilecek şey değildi benim için. bu sabah annem ile babamın yanına gitmiş, benim size karşı yanlışım olduysa özür dilerim demiş. ben yuvamın bozulmasını istemiyorum deyip oturmadan ayaküstü konuşup çıkmış. sonra ben aradım telefonda baya konuştuk. ben ailesini affedemiyorum.
eşimin ailesiyle düğün arifesinden başlayan ve bebeğimi doğurana kadar devam eden, ama asıl suçlu benim ki yapılanlara hiç ses çıkarmayan, içine atan, hep misafirperver olan, hiç kırmayan ben oldum. çocuk olduktan sonra da patladım.
1. eşimin ailesi çekirdek dahi almadı bana. eşim kredi kartıyla babsına bilezik alıp düğünde tak diye verdi ve ben ödedim.
2. eşimle gelirlerimiz arasında ciddi fark vardı, ben bunu problem etmemiştim ne zaman ki, ben çalışmayıp para kazanmasaymışım eşim benimle evlenmeyecekmiş hissiyatının farkına varana kadar.
3. eşimin babası ve abisi beni dolandırmaya kalkıştı. paramı kurtardım ama doğumdan sonra ettiğim küfürlerle ve sülalasini de olaya dahil ederek onları rezil etmekle bu parayı kurtarabildim. amcası araya girmseydi paramı geri alamazdım.
4. eşim sürekli ailesini iyi niyetli göstermeye çalışıyor buna uyuz oluyorum. sabah telefonda bana diyorki, ablalarım seni aramak istedi ama ben duymadığınız küfürleri duyarsınız dedim siz karışmayın dedim diyor. bizim yuvamızın bozulmasını istemiyor diyorlar.
5. yaklaşık 15 aydır beni ailesinden kimse aramadı. bu iyi niyetli olarak gösterdiği ablalarının evinde kaldı. biri de senin karın hamile,i bir de küçük çocuğunuz var. biz bu kız ile bir kez yüzyüze konuşsak, küfür edecekse etsin o da onun terbiyesizliği olur mu dedi ? evlerine mahkeme kağıdı gitti duruşma tarihinin yazdığı ona rağmen aramadılar.
6. eşim bana ailesi konusunda hep yalans öyledi. ben eşimin eniştesine mesaj attım. enişte benim sizinle sorunum yok gelip çocuğumu görebilirsin dedim 14 ay önce yani.. o bana hakaret etti, utanmaz kadın ne yüzle bzi evine çağırıyorsun dedi. eşim 4 hafta evden gidiğ geri döndüğünde, bana demişti ki ablamlar çocuğu görmek istiyorlar ama senin tepkinden korkuyorlar demişti. bende ona istinaden atmıştım mesajı ( görümceme atamadım mesajı beni engellemişti). dolayısıyla eşim beni kandırmıştı. ve eniştesine de sen karıma nasıl öyle bir mesaj atarsın dememişti.
15 ayına girecek oğlum, psikolojim çok kötü, çalışıyorum ve hamileyim. sürekli ağlıyorum. içime sinmiyor. affedemiyorum. ilk doğumumda ne lohusalığımı anladım ne anneliğimi sürekli ağlamıştım. ikinci bebeğimde de hamilelikte başladı. ben o çirkef insanların beynimi meşgul etmesini istemiyorum. bana diyor ki eşim problemimizi çözelim. sen de haklısın ama affetmiyorsun. affetmezsen çözüm üretemeyiz, yılda bir kez olsun gelsinler diyor. biz gidelim siz telefonla görüşün demiyorum diyor. ama ben bunu yapabileceğimi sanmıyorum inanılmaz bir öfke var. kontrol edemiyorum. şuanda karşıma çıksalar tekme tokat dalasım, canlarını yakasım var. tek kurtuluşu boşanmakta görüyorum. zaten 3 ay oldu ayrılalı.. dedim verdim seni tepe tepe kullansınlar. asla iyi niyet gösterdiklerini düşünmüyorum burunlarından kıl aldırmaz bunlar. bir çıkar yol aklıma gelmiyor. samimi bir arkadaşım diyor ki, evlilik fedakarlıktır. esneyebileceğin kadar esne de ki yılda bir gün gelebilirler, sınırlarını çiz diyor. ama eşimin o sınırla yetineceğini kaldı ki benim sınır çizebilecek kadar düzgün düşünen öfkesi dinen bir insan olmadığım gerçeği var.
Erkek olup adam olmadıkları icin.Konu sahibi çok haklı çok üzüldüm inşallah hayırlısı olur.. yuva kolay kurulmuyor ama bazı erkekler neden böyle