çü nkü terbiyesizliğe ---alçakgönüllükle ve şefkatle cevap vermeyi eziklik ve enayilik olarak görüyorum.
ayrıca terbiyesizliğe terbiyesizlikle cevap vermekten daha doğal ve mantıklı başka birşey olamaz.
çü nkü terbiyesizliğe ---alçakgönüllükle ve şefkatle cevap vermeyi eziklik ve enayilik olarak görüyorum.
ayrıca terbiyesizliğe terbiyesizlikle cevap vermekten daha doğal ve mantıklı başka birşey olamaz.
kesinlikle katılıyorum
terbiyesizliğe alçakgönüllülükle cevap verilmez enayiliktir.
ben ki hiç bir lafın altında kalmam
ağzıma ne gelirse söylerim
gayette kinci biriyim bana yapılanları unutmam
ama sizin verdiğiniz cevaplar insanlık dışı.. asla hayatımda böyle cümleler kurmadım kuramam da..
siz kendi kendinizi haklı olmaya odaklamışsınız.. ne desek boş..
Eşimle olan sorunumun sebebi ailesi kaynaklı. Yani tabiki dengeyi kuramamak eşimden kaynaklı idi..bak canim suclu sadece esin degil.
1- KPye attigin mesaj hic olmamis. ne olursa olsun bu tür bir davranis kabul edilemez. tepki verebilirsin ama seninki tepki vermeyi gecmis.
2- esinin hakkini savunmak (ev konusu) sana düsmedi.
3- görümce yurtdisinda gelince bol bol görüsmeleri normal olan- yani sen gitmesen bile esin tabiki gidecek görecek ablasini.
enistenin yolladigi mesaj tabiki normal degil ama sen niye elin adamina mesaj atiyorsun? ne alaka?
simdi dogruya dogru benim anneme/ babama herhangi bir insan serefsiz vs. dese elimde kalir.
birde esimle sorunum yok demissin ama aslinda tüm sorunlarin esinle- sonucda seni ezen o.
Aynısını söyledim eşime. Onların küfür duymasından korkuyorsun ama benim ve çocuklarımın onlar yüzünden düştüğü duruma içerlenmiyorsun? Ablan benim küfürlüme kırılır incilir diye korkuyorsun.. benim için ne yaptın? Ben seninle ailemi karşıma alarak evlendim. Sen ise lütfen benim için barış dedin.. hep ablalarını düşündün.. mutlu olduğun yerdesin.. lütfen daha fazla hayatımı maffetme boşanalım diye yalvardım eşime.. dediginiz gibi halen ablalarini dusunuyor.Esinin su sozu bile degismedigine isaret: ablalarim seni arayacakti. Aramayin bir ton kufur duyarsiniz....
Hala sen umurunda degilsin. Ailesi oncelikli.
Bir sire daha ayri kalip tekrar dava acin. Bosanmak en dogru karar. Esinli konustukca ikna olacaga benziyorsun. Ancak soyleyim en fazla 4 ay sonra hersey eski haline donecek.
Allahım evlatlarımızı , kardeşlerimizi senin gibilerden korusun esirgesin. Evlerden ırak. Düşmanımın başına verme yarabbim.kayınbabama attığım mesaj: + eşimin telinden onların ortak whatssapp gruplarına da bu mesajı attım aynı zamanda.
"siz bana düğün sırasında da görgüsüzlük yaptınız.. bir bileziği layık görmemiştiniz..o zamandan anlamıştım ne kadar küçülebildiğinizi ama tenezzül etmedim.. biz açıksözlüyüz deyip ukalalık yaptınız ses çıkarmadım. yine her bayram lanet ettim geldim, elalemin içinde taktı gösterip bana ödettiğiniz bilezik parasını. gözümün içine baka baka yaptınız.. ben sizden her türlü terbiyesizliği beklerim zaten.. şimdiye kadar sustum.. ama artık susamıyorum.. hadi ben el kızıyım yapıyorsunuz da kendi torununuza da mı bu çirkinliğe devam ediyorsunuz.. "
"dıdının dıdısının kınası olur gelirsin ama hastaneye gelince mazot parasını düşünürsün, sen karının kollarını bilezikle doldurup el üstünde tutarken.. eşimin evinin kirasını yerken hiç mi utanmıyorsun.. zehir zıkkım olsun..ciğerlerine yapışsın"
"o evi bana kakalayıp, tilki suratlı oğlunuzun( kaynımın )borcunu da bana yıkmaya çalıştınız eşimde bunu bile bile benim anlımın teriyle biriiktirdiğim paramı alıp size verdi.. siz ne hakla ortak alınan eve kendiniz için ipotek koydurursunuz. hadi diyelim koydurdunuz bu ipotekli evi nasıl cesaretle bana satmaya kalkıştınız.. dolandırıcı karaktersizler"
"ben sizi beslemek için çalışmıyorum. allaha şükür sizden gelecek birşeye ihtiyacım yok. ama sizin belli ki var. zehir zıkkım olsun kursağınıza hakkımız olarak giren herşey dedim.. "
verin benim paramı yoksa köye gelir tek tek beni dolandırdığınızı anlatırım. o evden de vazgeçtim allah kanlı kefen parası yapmayı nasip etsin inşallah "
dedim..
bunları eşimin telefonundaki whatsapp grubuna attım.
o grupta ablaları, babası, abisi kuzenleri vardı..
eşimin telefonunu arama yağmuruna tuttular.. eşim de evden gitti.
sırf merak ettiniz diye yazdım.
zerre pişman değilim.. geç kalmıştım yazmaya.. onlar bana bu çirkinlikleri yaparken terbiyeizlik değil ben yazarken mi terbiyesizlik ?
şimdi biri çıksın karşıma tekme tokat dalasım var.. az bile yazmışım.. diyorum.
Demekki yasafigim durumlara benzer cok sey yasayan ve yasatan var. also halde herkes dolandirilmaktan cok hakarete takilmazdi.. menfaatcilik bu kadar masumane gorulmezdi..Sadece alçakgönüllük ve şefkat diye bir seçenek yok. Başka şekilde de cevap verebilirdiniz. Böyle konuşmayı bilmiyorsunuz belli ama hakaret ve küfür etmeden de konuşmak mümkün.Siz de terbiyesiz olduğunu kabul ettiğinize göre o eleştirdiğiniz insanlardan hiçbir farkınız kalmadığını da anlamışsınızdır.
Arkadaşına katiliyorum sinir çizip senede 1 kez görüşüp mesafe koyarsiniz eşiniz saygılı ve iyi biri çocukların bı aile ortamında büyüsün ve onları babasiz bırakma.Benzerlerini yaşamış biri olarak yazıyorum.Kendini ezdir demiyorum ama evlilik fedakarlık isteranlaşmalı boşanma duruşma tarihini dilekçeyle öne çektirmiştim. 14 aylık bir oğlum var ve ikinci bebeğime hamileyim. eşim duruşmaya gelmedi. gece de kapalı olan tellerini açıp mesaj attı. dün gelemedim. hepiniz aramışsınız telimi kapatmıştım. yapamadım. çocuklarımdan ayrı kalmaktan korkuyorum. öfken bir gün dinecek ve sen pişman olacaksın gibi yazmış.. çekişmeliye götürmüycem diye söz vermişti bana. benim eşimle ilgili problemim sadece ailesi sebebiyle oldu. yoksa eşim çok saygılıdır, sabırlıdır, temizliğe yardımcı olur.. evet sevmediğim, kızdığım bir çok konu oldu ama bunlar dert edilecek şey değildi benim için. bu sabah annem ile babamın yanına gitmiş, benim size karşı yanlışım olduysa özür dilerim demiş. ben yuvamın bozulmasını istemiyorum deyip oturmadan ayaküstü konuşup çıkmış. sonra ben aradım telefonda baya konuştuk. ben ailesini affedemiyorum.
eşimin ailesiyle düğün arifesinden başlayan ve bebeğimi doğurana kadar devam eden, ama asıl suçlu benim ki yapılanlara hiç ses çıkarmayan, içine atan, hep misafirperver olan, hiç kırmayan ben oldum. çocuk olduktan sonra da patladım.
1. eşimin ailesi çekirdek dahi almadı bana. eşim kredi kartıyla babsına bilezik alıp düğünde tak diye verdi ve ben ödedim.
2. eşimle gelirlerimiz arasında ciddi fark vardı, ben bunu problem etmemiştim ne zaman ki, ben çalışmayıp para kazanmasaymışım eşim benimle evlenmeyecekmiş hissiyatının farkına varana kadar.
3. eşimin babası ve abisi beni dolandırmaya kalkıştı. paramı kurtardım ama doğumdan sonra ettiğim küfürlerle ve sülalasini de olaya dahil ederek onları rezil etmekle bu parayı kurtarabildim. amcası araya girmseydi paramı geri alamazdım.
4. eşim sürekli ailesini iyi niyetli göstermeye çalışıyor buna uyuz oluyorum. sabah telefonda bana diyorki, ablalarım seni aramak istedi ama ben duymadığınız küfürleri duyarsınız dedim siz karışmayın dedim diyor. bizim yuvamızın bozulmasını istemiyor diyorlar.
5. yaklaşık 15 aydır beni ailesinden kimse aramadı. bu iyi niyetli olarak gösterdiği ablalarının evinde kaldı. biri de senin karın hamile,i bir de küçük çocuğunuz var. biz bu kız ile bir kez yüzyüze konuşsak, küfür edecekse etsin o da onun terbiyesizliği olur mu dedi ? evlerine mahkeme kağıdı gitti duruşma tarihinin yazdığı ona rağmen aramadılar.
6. eşim bana ailesi konusunda hep yalans öyledi. ben eşimin eniştesine mesaj attım. enişte benim sizinle sorunum yok gelip çocuğumu görebilirsin dedim 14 ay önce yani.. o bana hakaret etti, utanmaz kadın ne yüzle bzi evine çağırıyorsun dedi. eşim 4 hafta evden gidiğ geri döndüğünde, bana demişti ki ablamlar çocuğu görmek istiyorlar ama senin tepkinden korkuyorlar demişti. bende ona istinaden atmıştım mesajı ( görümceme atamadım mesajı beni engellemişti). dolayısıyla eşim beni kandırmıştı. ve eniştesine de sen karıma nasıl öyle bir mesaj atarsın dememişti.
15 ayına girecek oğlum, psikolojim çok kötü, çalışıyorum ve hamileyim. sürekli ağlıyorum. içime sinmiyor. affedemiyorum. ilk doğumumda ne lohusalığımı anladım ne anneliğimi sürekli ağlamıştım. ikinci bebeğimde de hamilelikte başladı. ben o çirkef insanların beynimi meşgul etmesini istemiyorum. bana diyor ki eşim problemimizi çözelim. sen de haklısın ama affetmiyorsun. affetmezsen çözüm üretemeyiz, yılda bir kez olsun gelsinler diyor. biz gidelim siz telefonla görüşün demiyorum diyor. ama ben bunu yapabileceğimi sanmıyorum inanılmaz bir öfke var. kontrol edemiyorum. şuanda karşıma çıksalar tekme tokat dalasım, canlarını yakasım var. tek kurtuluşu boşanmakta görüyorum. zaten 3 ay oldu ayrılalı.. dedim verdim seni tepe tepe kullansınlar. asla iyi niyet gösterdiklerini düşünmüyorum burunlarından kıl aldırmaz bunlar. bir çıkar yol aklıma gelmiyor. samimi bir arkadaşım diyor ki, evlilik fedakarlıktır. esneyebileceğin kadar esne de ki yılda bir gün gelebilirler, sınırlarını çiz diyor. ama eşimin o sınırla yetineceğini kaldı ki benim sınır çizebilecek kadar düzgün düşünen öfkesi dinen bir insan olmadığım gerçeği var.
Yaşadığınız olaylar silsilesi sizi bu hale getirmiş. Öfke ve kininiz içinizde büyümüş.Haklı olduğunuz konular var. Ama,bu öfke ve kin en çok size zarar veriyor farkındaysanız.Uğradığınız haksızlıklar konusunda abartılı olsada(hakaret içermesinden dolayı), gösterdiğiniz tepkileri ben haklı buluyorum.anlaşmalı boşanma duruşma tarihini dilekçeyle öne çektirmiştim. 14 aylık bir oğlum var ve ikinci bebeğime hamileyim. eşim duruşmaya gelmedi. gece de kapalı olan tellerini açıp mesaj attı. dün gelemedim. hepiniz aramışsınız telimi kapatmıştım. yapamadım. çocuklarımdan ayrı kalmaktan korkuyorum. öfken bir gün dinecek ve sen pişman olacaksın gibi yazmış.. çekişmeliye götürmüycem diye söz vermişti bana. benim eşimle ilgili problemim sadece ailesi sebebiyle oldu. yoksa eşim çok saygılıdır, sabırlıdır, temizliğe yardımcı olur.. evet sevmediğim, kızdığım bir çok konu oldu ama bunlar dert edilecek şey değildi benim için. bu sabah annem ile babamın yanına gitmiş, benim size karşı yanlışım olduysa özür dilerim demiş. ben yuvamın bozulmasını istemiyorum deyip oturmadan ayaküstü konuşup çıkmış. sonra ben aradım telefonda baya konuştuk. ben ailesini affedemiyorum.
eşimin ailesiyle düğün arifesinden başlayan ve bebeğimi doğurana kadar devam eden, ama asıl suçlu benim ki yapılanlara hiç ses çıkarmayan, içine atan, hep misafirperver olan, hiç kırmayan ben oldum. çocuk olduktan sonra da patladım.
1. eşimin ailesi çekirdek dahi almadı bana. eşim kredi kartıyla babsına bilezik alıp düğünde tak diye verdi ve ben ödedim.
2. eşimle gelirlerimiz arasında ciddi fark vardı, ben bunu problem etmemiştim ne zaman ki, ben çalışmayıp para kazanmasaymışım eşim benimle evlenmeyecekmiş hissiyatının farkına varana kadar.
3. eşimin babası ve abisi beni dolandırmaya kalkıştı. paramı kurtardım ama doğumdan sonra ettiğim küfürlerle ve sülalasini de olaya dahil ederek onları rezil etmekle bu parayı kurtarabildim. amcası araya girmseydi paramı geri alamazdım.
4. eşim sürekli ailesini iyi niyetli göstermeye çalışıyor buna uyuz oluyorum. sabah telefonda bana diyorki, ablalarım seni aramak istedi ama ben duymadığınız küfürleri duyarsınız dedim siz karışmayın dedim diyor. bizim yuvamızın bozulmasını istemiyor diyorlar.
5. yaklaşık 15 aydır beni ailesinden kimse aramadı. bu iyi niyetli olarak gösterdiği ablalarının evinde kaldı. biri de senin karın hamile,i bir de küçük çocuğunuz var. biz bu kız ile bir kez yüzyüze konuşsak, küfür edecekse etsin o da onun terbiyesizliği olur mu dedi ? evlerine mahkeme kağıdı gitti duruşma tarihinin yazdığı ona rağmen aramadılar.
6. eşim bana ailesi konusunda hep yalans öyledi. ben eşimin eniştesine mesaj attım. enişte benim sizinle sorunum yok gelip çocuğumu görebilirsin dedim 14 ay önce yani.. o bana hakaret etti, utanmaz kadın ne yüzle bzi evine çağırıyorsun dedi. eşim 4 hafta evden gidiğ geri döndüğünde, bana demişti ki ablamlar çocuğu görmek istiyorlar ama senin tepkinden korkuyorlar demişti. bende ona istinaden atmıştım mesajı ( görümceme atamadım mesajı beni engellemişti). dolayısıyla eşim beni kandırmıştı. ve eniştesine de sen karıma nasıl öyle bir mesaj atarsın dememişti.
15 ayına girecek oğlum, psikolojim çok kötü, çalışıyorum ve hamileyim. sürekli ağlıyorum. içime sinmiyor. affedemiyorum. ilk doğumumda ne lohusalığımı anladım ne anneliğimi sürekli ağlamıştım. ikinci bebeğimde de hamilelikte başladı. ben o çirkef insanların beynimi meşgul etmesini istemiyorum. bana diyor ki eşim problemimizi çözelim. sen de haklısın ama affetmiyorsun. affetmezsen çözüm üretemeyiz, yılda bir kez olsun gelsinler diyor. biz gidelim siz telefonla görüşün demiyorum diyor. ama ben bunu yapabileceğimi sanmıyorum inanılmaz bir öfke var. kontrol edemiyorum. şuanda karşıma çıksalar tekme tokat dalasım, canlarını yakasım var. tek kurtuluşu boşanmakta görüyorum. zaten 3 ay oldu ayrılalı.. dedim verdim seni tepe tepe kullansınlar. asla iyi niyet gösterdiklerini düşünmüyorum burunlarından kıl aldırmaz bunlar. bir çıkar yol aklıma gelmiyor. samimi bir arkadaşım diyor ki, evlilik fedakarlıktır. esneyebileceğin kadar esne de ki yılda bir gün gelebilirler, sınırlarını çiz diyor. ama eşimin o sınırla yetineceğini kaldı ki benim sınır çizebilecek kadar düzgün düşünen öfkesi dinen bir insan olmadığım gerçeği var.
Demekki yasafigim durumlara benzer cok sey yasayan ve yasatan var. also halde herkes dolandirilmaktan cok hakarete takilmazdi.. menfaatcilik bu kadar masumane gorulmezdi..
Eşimle olan sorunumun sebebi ailesi kaynaklı. Yani tabiki dengeyi kuramamak eşimden kaynaklı idi..
Bence siz yürek yemişsiniz. Bunlar savaşta değil, kavgada söylenmez. Yaşadıklarınız çok ağır ama laflarınız fena ağır. Ben de yeni bosandım 2 bucuk senelik evliydim. Kayınvalide olacak şahıs bana o. Cocugu dedi. Ağladım evimden gider misiniz diye aglama krizine grdm. Sadece deli gibi ağlatarak gidin evimden dedim. Allah bu lafı sana da işittirsin inşallah dedim. He şimdiki aklım olsa yolar atardım o ayrı da. Ben bu sekilde hakaret etsem babam da anam da bildiğin agzımı ayırırdı. Sen neden kendini onların seviyesine düşürütorsun diye. Valla Allah yolunuzu hayra çıkartsınkayınbabama attığım mesaj: + eşimin telinden onların ortak whatssapp gruplarına da bu mesajı attım aynı zamanda.
"siz bana düğün sırasında da görgüsüzlük yaptınız.. bir bileziği layık görmemiştiniz..o zamandan anlamıştım ne kadar küçülebildiğinizi ama tenezzül etmedim.. biz açıksözlüyüz deyip ukalalık yaptınız ses çıkarmadım. yine her bayram lanet ettim geldim, elalemin içinde taktı gösterip bana ödettiğiniz bilezik parasını. gözümün içine baka baka yaptınız.. ben sizden her türlü terbiyesizliği beklerim zaten.. şimdiye kadar sustum.. ama artık susamıyorum.. hadi ben el kızıyım yapıyorsunuz da kendi torununuza da mı bu çirkinliğe devam ediyorsunuz.. "
"dıdının dıdısının kınası olur gelirsin ama hastaneye gelince mazot parasını düşünürsün, sen karının kollarını bilezikle doldurup el üstünde tutarken.. eşimin evinin kirasını yerken hiç mi utanmıyorsun.. zehir zıkkım olsun..ciğerlerine yapışsın"
"o evi bana kakalayıp, tilki suratlı oğlunuzun( kaynımın )borcunu da bana yıkmaya çalıştınız eşimde bunu bile bile benim anlımın teriyle biriiktirdiğim paramı alıp size verdi.. siz ne hakla ortak alınan eve kendiniz için ipotek koydurursunuz. hadi diyelim koydurdunuz bu ipotekli evi nasıl cesaretle bana satmaya kalkıştınız.. dolandırıcı karaktersizler"
"ben sizi beslemek için çalışmıyorum. allaha şükür sizden gelecek birşeye ihtiyacım yok. ama sizin belli ki var. zehir zıkkım olsun kursağınıza hakkımız olarak giren herşey dedim.. "
verin benim paramı yoksa köye gelir tek tek beni dolandırdığınızı anlatırım. o evden de vazgeçtim allah kanlı kefen parası yapmayı nasip etsin inşallah "
dedim..
bunları eşimin telefonundaki whatsapp grubuna attım.
o grupta ablaları, babası, abisi kuzenleri vardı..
eşimin telefonunu arama yağmuruna tuttular.. eşim de evden gitti.
sırf merak ettiniz diye yazdım.
zerre pişman değilim.. geç kalmıştım yazmaya.. onlar bana bu çirkinlikleri yaparken terbiyeizlik değil ben yazarken mi terbiyesizlik ?
şimdi biri çıksın karşıma tekme tokat dalasım var.. az bile yazmışım.. diyorum.