O zaman net boşanırız . Çünkü bana yapılanları yapsam
hafta içleri hastaneye yatıyorlar eşim de hafta sonları gidiyor . Yaşlılar ve ikisinin de hastalıkları var . Annesi kanser atlattı . Başka rahatsızlıkları var . Babası da öyle .
O zaman net boşanırız . Çünkü bana yapılanları yapsamBen misilleme yapma taraftarıyım.
hafta içleri hastaneye yatıyorlar eşim de hafta sonları gidiyor . Yaşlılar ve ikisinin de hastalıkları var . Annesi kanser atlattı . Başka rahatsızlıkları var . Babası da öyle .haftasonu bu ne hastanesi böyle ? Her haftasonu gidecek ne sorunları var ?
Bana yapılanı onlara yapsam ayrılırız büyük ihtimal . Ayrıca yapabilir miyim bilmiyorum.Ben misilleme yapma taraftarıyım.
Valla sen yapabilir misin bilmem ama ben olsam yaparım ve yapardım. Annem hasta iken mızırdanıp duran kişi sen hasta olsan eş olarak destek olur mu mesele nerden bileceksin? Bazen ayrılmak daha hayırlı oluyor. Böylesini yanında taşımaktan yeğdir.Bana yapılanı onlara yapsam ayrılırız büyük ihtimal . Ayrıca yapabilir miyim bilmiyorum.
O lafı söylediğinde onu evden kovdum zaten. Bir ay ayır kaldık , sonra geldi özür diledi . Annem benimle dedim tamam dedi kabul etti . Bir yıl o şekilde beraber kaldık. Kendimce güya akıllı biriyim ama bazen insan bazı şeyleri göremiyor belki çok sevmiştim bilmiyorum. Zaten aşırı zor bişey bir erkeği eğitmeye çalışmak. Çocuk büyütmek daha kolay bence.Sana yapılanın aynısını yap, anneni bakım evine bırak dediği an kapının önüne konulmalık bir koca olduğu zaten ortada imiş. Ama seviyorsun çocuk vs var. Ailesinin eğitemediğini sen düzeltiri misin dersen hiç sanmıyorum ama dene şansını. Ömür törpüsü güç savaşından öteye gitmez.
Ölüm ve hastalık herkesin kapısını çalar, insanın yüzü orada ortaya çıkar, ama sen görmek pek istememiş gibisin.
Valla bilmiyorum ben hasta olsam bana bakar mı ? Bakar gibi sanki ama yine de emin değilim. Tek sen misin çocuğu , kardeşlerin de ilgilensin diyordu . Şimdi kendi tek kaldı ailesiyle ilgilenirken . İlahi adalet de var inanıyorum ama dediğiniz gibi bu şekilde de bir ömür geçmez .Valla sen yapabilir misin bilmem ama ben olsam yaparım ve yapardım. Annem hasta iken mızırdanıp duran kişi sen hasta olsan eş olarak destek olur mu mesele nerden bileceksin? Bazen ayrılmak daha hayırlı oluyor. Böylesini yanında taşımaktan yeğdir.
Bakar gibi sankiValla bilmiyorum ben hasta olsam bana bakar mı ? Bakar gibi sanki ama yine de emin değilim. Tek sen misin çocuğu , kardeşlerin de ilgilensin diyordu . Şimdi kendi tek kaldı ailesiyle ilgilenirken . İlahi adalet de var inanıyorum ama dediğiniz gibi bu şekilde de bir ömür geçmez .
Bakar mı bakmaz bilmem artık. Ama merhametli biri değil. Bunu bilerek hareket et. Biz iki kardeşiz ama babamla anamla ben ilgilenirim. Ki bende evin ufağıyım. Şartlar öyle gerekti çünkü. Eşim sen yapma etme dese sonu kötü olur. Herifler zannediyor tek ana baba onlarda. Sende boşanmaktan falan çekinme hiç. Erkekler imadan sözden anlamaz. Aynısını yapacaksın.Eğer kaynanan eşini doldurmasaydı Allah rızası için yardım et derdim ama yok. Değmez bunlara. Kaynanalar bize gelinler bakmıyor diye ağlıyorlar ama kız annesi babası oldu mü bakilmasin diye takla atıyorlar. Utanmazlar tam.Valla bilmiyorum ben hasta olsam bana bakar mı ? Bakar gibi sanki ama yine de emin değilim. Tek sen misin çocuğu , kardeşlerin de ilgilensin diyordu . Şimdi kendi tek kaldı ailesiyle ilgilenirken . İlahi adalet de var inanıyorum ama dediğiniz gibi bu şekilde de bir ömür geçmez .
Benim de hatalarım olabilir tabi ki ben de bir insanım. İşim güzel bir iş olduğu için bırakamadım , her zaman bulamazdım. Hayatımı bu iş sayesinde kurdum. İşi bırakmadım ama eve annem için bakıcı tutmuştum. Annem zaten senelerce büyük ablamda kaldı başına bir iş gelmişti ondan sebep anneme bakamamıştı. Bir yıl ben baktım. Ablamın durumu düzelince ablama götürdüm. Çünkü evde de huzurum kalmamıştı. Bir çok cephede tek başıma savaşıyordum.Kusura bakmayın ben her yönden size kızdım
Hadi o zaman sen çalış eve bak der oturur anneme bakardım alıpta ölüme yaklaşmış bi insanı evden atmazdım yumuşatmaya ne gerek ?
ablama götürdüm
zaten onlar bakmadığı rezil etiği için gelmedimiydi o kadın size ? Kadını resmen atmış evlatları
Eşinize gelince
Ne demek gitsin die söylenip durmak zaten diğer kardeslerınız bakmadıkları ıcın gelmemısmıydi o kadın size
hala daha da sevıyorum dıyorsunuz eşinizi neyini seviyorsunuz bu herifin merhametsiz birisi iki gün sonra size bi yudum su verır mı bi düşünün bakalım
Söyleyin eşinize ailesini bakım evine versin çalışsın parasını da kendı ödesin siz onun yaptığını yapmayın gitsin ziyaretlerınıde yapsın böyle anne baba derdine düşmeyin o elinizdeki çocuk sizin fıtratınızı yaşayacak yaşattıklarınızı yaşamadan ölmessiniz sen merhamet et evladında sana etsin kısasa kısas inatla ömür geçmez elinizdeki adamın markası belli ya boşayın yada ona benzemeyın
Ben ailesiyle aynı yerde yaşayan bi erkekle hayatta yapamazdım. Kendi travmalarınızdan ötürü çekilmişsiniz adama zaten aşık olduğunuzdan ötürü de değil. Ne bileyim ne eşiniz ne de ailesi normal ayak gelmedi bana. Bi de üstüne çocuk doğurmuşsunuz böyle bi ortamda helal olsun valla.Herkese selamlar güzel hanımlar
Bu sayfaları çok okudum . Bir kez de ben yazayım dedim. Bir sorunum var ve ben bunu nasıl yöneteceğimi bilmiyorum .
Aile sevgisi görmemiş biriyim.5 kardeşiz , 4 kadın 1 erkek. En küçük çocuk benim. Babamı 8 yaşımda kaybettim. Annemin de ruh sağlığının bozuk olması sebebiyle evli olan ablamın ya da yine evli olan abimin evinde kaldık, babamı kaybettikten sonra. Anlayacağınız üzere annemle ben hep istenmeyen fazlalıklardık. Buraları geçiyorum hüzünlü hikayeler vs.
Sonra üniversite okudum ve türlü işlerde çalıştım. Başka bir lüksüm olmadığı için de mezun olunca güzel bir işe girdim. Maddi olarak iyi kazanıp ayaklarımın üstünde durmalıydım. Kendimi bir kadın olarak kurtarmam gerekiyordu .
Sonra eşime aşık oldum. Ben ona aşık olduğumda işsizdi . Kalbi çok güzel bir insan olduğu için önemsemedim . Ailesiyle yaşayan bir adamdı. Annesi kanser hastasıydı . Eşimin durumu beni etkilemişti , ben de anneme düşkündüm . Benim annem de o dönemler solunum rahatsızlıkları yaşıyordu. Bu acılar bizi yakınlaştırdı .
Biz evlendik ve evlendikten bir yıl sonra annem çok rahatsızlandı. Hastalığının boyutu arttı. Ve ona bakan ablam önemli bir sebepten dolayı anneme bakamaz hale geldi .Diğer ablalarım ve abim de bakmayınca , ben annemle ilgilenmek zorunda kaldım . Benim işimde annemle ilgilenmek çok zordu. Eşim de annemle ilgilenmek zorunda kalıyordu . O dönem eşim benim annemi hiç istemedi . Her zaman ailenin en küçüğü sensin , sana mu kalır bu işler . Bana mi güveniyorlar ben nasıl bakayım, benim annem mi sanki senin annen . Ayrıca benim annem ve babam da hasta , ilgilenecek olsam ben onlarla ilgilenirim vs dedi durdu . Sonuç olarak annem bizde bir yıl kaldı. Ben o sürede tost oldum. Hem eşimle aram kötüydü , hem annem hastaydı , hem işe gitmem gerekiyordu. Hem de kardeşlerimle aram bozuktu. Bir yıl baktıktan sonra annemi tekrar ablama götürdüm ve bir süre sonra zaten annem vefat etti.bu durum beni çok etkiledi çünkü ben hayatım boyunca hep anneme tutunmuştum . Annem çok genç değildi , kaç yaşında olursa olsun benim biricik annem. Ruhsal hastalıkları olsa da benim için gölgesi yetiyordu.
Annem benim yanımda yaşarken eşime de dedim ki bak senin annen ve baban da hasta . Bir gün onlar da yardıma ihtiyacı olur bu kadar kesin konuşma dedim. Merak etme senin eline düşmezler dedi. Ben annene bakmak zorunda değilim anneni abine veya ablana götür ya da bakımevine ver dedi(bakımevinin ücretsiz olduğunu düşünüyordu) Eşimin ailesi de çok yapışkan annemin bizde olmasından rahatsızlık duyuyorlardı , eşimi sürekli arayıp bizi de hastaneye götür filan diyorlardı. Eşimi doldurduklarını da düşünüyorum.
Neyse velhasıl kelam annem öleli 1 buçuk yıl oldu. Ben eşimle devam ettim çünkü eşimi seviyordum biraz mankafa bir adam . 30 sene ailesiyle yaşamış dolduruşa geldiğini vs düşündüm. Ayrıca anneme baktığı zamanlar da oldu ben işteyken. Bizim 5 aylık bir kızımız var şimdi. Kızımız doğduğundan beri ailesi coştu yine. Bizi hastaneye götür diyorlar sürekli. Bakanları edenleri yok, kendi bekar kızları bakmıyor. Eşimin abisi yurtdışında yaşıyor. Bunlar da erkek olarak eşimi çağırıyorlar habire hastane işlerine. Ben doğum iznindeyim çalışmıyorum şuanda .çocuğumu 2 yaşına getirene kadar da çalışmayı düşünmüyorum. Sorunum şu :
Şimdi ben eşime nasıl davranmalıyım?
Ailesiyle mesafeli olmaya çalışıyorum , o kadar zor ki. Ailesi çok yapışkan. Bir kaz kez yardım ettim. Emir vermeye başlıyorlar sonra. Onlara karşı hep sert durmak zorundayım. Aslında hiç öyle biri değilim ama gardımı almak zorundayım sürekli .
Kızımın doğumundan bişey anlamadım. Eşimle kızımla şöyle keyifli vakit geçiremedik 5 aydır. Hep bir hastalık modundalar. Gerçekten hasta olduklarında koşuyoruz , ama onlar sürekli bizi yanlarında istiyor.
Nasıl davranmalıyım bir
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?