Eşime artık katlanamiyorum

manolya20244

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
15 Eylül 2024
18
-9
24
Herkese merhaba arkadaşlar
Çok düşündüm yazmayı çünkü çok çıkmazdayim ve yoruldum ve derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim çünkü anlatabilcegim kimse yok.
Eşim ile yaklaşık 2 sene önce evlendik ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendik ikimiz de çok sevindik fakat benim hamilelik surecim çok zor geçti bulantılar sağlık problemleri vs ikimiz içinde çok zordu eşim işi gereği akşam gidip sabah geliyordu birbirimize vakit ayiramiyorduk olan vakitte de eşim benim yerime arkadaşları ile vakit geçiriyordu bana yalan söyleyerek onların yanına gidiyordu kaç kez bunun yüzünden kavga ettik kaç kere sözler verdi ama ertesi gün aynı.
Hamile olmama rağmen sabahlara kadar onu beklerdim yarım saat bile olsa vakit geçirelim diye benim demekle sürekli vakit gecirirdik
Eşim alkolü çok tüketen bir insan ve hamilelikte alkol kokusundan sigara kokusundan çok tiksindim buna rağmen sırf eşim benimle biraz daha vakit geçirsin diye yanımda iç yüzünü göreyim dedim.
Neyse doğum yaptım hastanedeydim bebeği bir saat ya gördü ya görmedi ben eve gideyim geceden uykusuzum diyerek gitti ve arkadaşlarıyla buluşup gece eglenmisler ertesi gün hastaneden çıkış yapicaz bizi alması için arıyorum son yarım saat kala ancak uyandı ve bizi almaya geldi zaten ondan sonrası benim için tam bir kabus oldu eve geldik benim ailem ve onun ailesi var zaten ağrılarım vardı ondan ilgi bekledim ama bir kaç saat durup arkadaşlar bebeğimiz olduğu için eğlence duzenlenmisler dedi ve gitti gece mesaj attım sana çok ihtiyacım var diye bana dediği arkadaşlara ayıp olur oldu.
Benim annem diyaliz hastası ve yaşlı kardeşim de yok ve eşimin annesi bizimle kaldı benim mahremime saygı duymadan ben oğlumu emzirirken beni akrabalarına görüntülü aramada gösterdi anne rahatsız oluyorum kapatır mısın dedim ve bana bu yüzden alındı eşime söyledim bu durumu ve bana dediği kadın kadına mahremmi olurmuş dedi oğlumun altını değiştirmek istediğimde bebeğimi elimden alıp sen çok degistirirsin ver deyip bebeği elimden aldı beni sürekli balkona çıkma akşam carpilirsin tek durma albasmasi gelir diye diye psikolojimi bozdu ve ben artık dayanamadım eşime lütfen biraz annemin yanına gideyim ev üstüme üstüme geliyor iyi değilim dedim hayır gidemezsin evinde oturcaksin dedi kayınvalidem sabah 9 gibi görümce mi arar ve evde ne olup bittiyse anlatırdı akşama kadar. konusacak kimsem yoktu eşime yalvardım lütfen sohbet et benimle çok ihtiyacım var diye ne konuşabiliriz diyip oyuna oynadı o dönem sanal kumara başladı bağımlılık haline geldi eşimde bunlar daha hiç bir şey kadınlara bakıyor sonra inkar ediyor benim doğumda aldığım kilolar yüzünden beni elestiryor evine çok ilgisiz sohbet etmez ev ile ilgilenmez nabicagimi bilemiyorum
 
Adamda yok yok... Babanız hayatta mı? Çocuğunuz büyümüştür biraz. Bu adamdan en kısa zamanda kurtulun, sonra işe girin ve çocuğunuzla yeni bir hayat kurun.

İşe evliyken girerseniz kazancınız da kumara gidecek.

Hiç değer görmemişsiniz. Evlilik böyle bir şey değil. Çok üzülüyorum böyle şeyler duyunca.

Bir de muhakkak korunun.
 
Herkese merhaba arkadaşlar
Çok düşündüm yazmayı çünkü çok çıkmazdayim ve yoruldum ve derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim çünkü anlatabilcegim kimse yok.
Eşim ile yaklaşık 2 sene önce evlendik ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendik ikimiz de çok sevindik fakat benim hamilelik surecim çok zor geçti bulantılar sağlık problemleri vs ikimiz içinde çok zordu eşim işi gereği akşam gidip sabah geliyordu birbirimize vakit ayiramiyorduk olan vakitte de eşim benim yerime arkadaşları ile vakit geçiriyordu bana yalan söyleyerek onların yanına gidiyordu kaç kez bunun yüzünden kavga ettik kaç kere sözler verdi ama ertesi gün aynı.
Hamile olmama rağmen sabahlara kadar onu beklerdim yarım saat bile olsa vakit geçirelim diye benim demekle sürekli vakit gecirirdik
Eşim alkolü çok tüketen bir insan ve hamilelikte alkol kokusundan sigara kokusundan çok tiksindim buna rağmen sırf eşim benimle biraz daha vakit geçirsin diye yanımda iç yüzünü göreyim dedim.
Neyse doğum yaptım hastanedeydim bebeği bir saat ya gördü ya görmedi ben eve gideyim geceden uykusuzum diyerek gitti ve arkadaşlarıyla buluşup gece eglenmisler ertesi gün hastaneden çıkış yapicaz bizi alması için arıyorum son yarım saat kala ancak uyandı ve bizi almaya geldi zaten ondan sonrası benim için tam bir kabus oldu eve geldik benim ailem ve onun ailesi var zaten ağrılarım vardı ondan ilgi bekledim ama bir kaç saat durup arkadaşlar bebeğimiz olduğu için eğlence duzenlenmisler dedi ve gitti gece mesaj attım sana çok ihtiyacım var diye bana dediği arkadaşlara ayıp olur oldu.
Benim annem diyaliz hastası ve yaşlı kardeşim de yok ve eşimin annesi bizimle kaldı benim mahremime saygı duymadan ben oğlumu emzirirken beni akrabalarına görüntülü aramada gösterdi anne rahatsız oluyorum kapatır mısın dedim ve bana bu yüzden alındı eşime söyledim bu durumu ve bana dediği kadın kadına mahremmi olurmuş dedi oğlumun altını değiştirmek istediğimde bebeğimi elimden alıp sen çok degistirirsin ver deyip bebeği elimden aldı beni sürekli balkona çıkma akşam carpilirsin tek durma albasmasi gelir diye diye psikolojimi bozdu ve ben artık dayanamadım eşime lütfen biraz annemin yanına gideyim ev üstüme üstüme geliyor iyi değilim dedim hayır gidemezsin evinde oturcaksin dedi kayınvalidem sabah 9 gibi görümce mi arar ve evde ne olup bittiyse anlatırdı akşama kadar. konusacak kimsem yoktu eşime yalvardım lütfen sohbet et benimle çok ihtiyacım var diye ne konuşabiliriz diyip oyuna oynadı o dönem sanal kumara başladı bağımlılık haline geldi eşimde bunlar daha hiç bir şey kadınlara bakıyor sonra inkar ediyor benim doğumda aldığım kilolar yüzünden beni elestiryor evine çok ilgisiz sohbet etmez ev ile ilgilenmez nabicagimi bilemiyorum
Büyü mü yaptırdı bu adam sana neyi bilmiyorsun. Kafanda bitirdi isen kocayı aileni arayıp boşanmak istiyorum kurtarın beni diyorsun.
Yok her şeyi yapsa da gidemem dersen alışacaksın çünkü olan bu değişmez. Eldeki malzeme bu, sen Romeo bekleme bu odundan
 
Herkese merhaba arkadaşlar
Çok düşündüm yazmayı çünkü çok çıkmazdayim ve yoruldum ve derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim çünkü anlatabilcegim kimse yok.
Eşim ile yaklaşık 2 sene önce evlendik ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendik ikimiz de çok sevindik fakat benim hamilelik surecim çok zor geçti bulantılar sağlık problemleri vs ikimiz içinde çok zordu eşim işi gereği akşam gidip sabah geliyordu birbirimize vakit ayiramiyorduk olan vakitte de eşim benim yerime arkadaşları ile vakit geçiriyordu bana yalan söyleyerek onların yanına gidiyordu kaç kez bunun yüzünden kavga ettik kaç kere sözler verdi ama ertesi gün aynı.
Hamile olmama rağmen sabahlara kadar onu beklerdim yarım saat bile olsa vakit geçirelim diye benim demekle sürekli vakit gecirirdik
Eşim alkolü çok tüketen bir insan ve hamilelikte alkol kokusundan sigara kokusundan çok tiksindim buna rağmen sırf eşim benimle biraz daha vakit geçirsin diye yanımda iç yüzünü göreyim dedim.
Neyse doğum yaptım hastanedeydim bebeği bir saat ya gördü ya görmedi ben eve gideyim geceden uykusuzum diyerek gitti ve arkadaşlarıyla buluşup gece eglenmisler ertesi gün hastaneden çıkış yapicaz bizi alması için arıyorum son yarım saat kala ancak uyandı ve bizi almaya geldi zaten ondan sonrası benim için tam bir kabus oldu eve geldik benim ailem ve onun ailesi var zaten ağrılarım vardı ondan ilgi bekledim ama bir kaç saat durup arkadaşlar bebeğimiz olduğu için eğlence duzenlenmisler dedi ve gitti gece mesaj attım sana çok ihtiyacım var diye bana dediği arkadaşlara ayıp olur oldu.
Benim annem diyaliz hastası ve yaşlı kardeşim de yok ve eşimin annesi bizimle kaldı benim mahremime saygı duymadan ben oğlumu emzirirken beni akrabalarına görüntülü aramada gösterdi anne rahatsız oluyorum kapatır mısın dedim ve bana bu yüzden alındı eşime söyledim bu durumu ve bana dediği kadın kadına mahremmi olurmuş dedi oğlumun altını değiştirmek istediğimde bebeğimi elimden alıp sen çok degistirirsin ver deyip bebeği elimden aldı beni sürekli balkona çıkma akşam carpilirsin tek durma albasmasi gelir diye diye psikolojimi bozdu ve ben artık dayanamadım eşime lütfen biraz annemin yanına gideyim ev üstüme üstüme geliyor iyi değilim dedim hayır gidemezsin evinde oturcaksin dedi kayınvalidem sabah 9 gibi görümce mi arar ve evde ne olup bittiyse anlatırdı akşama kadar. konusacak kimsem yoktu eşime yalvardım lütfen sohbet et benimle çok ihtiyacım var diye ne konuşabiliriz diyip oyuna oynadı o dönem sanal kumara başladı bağımlılık haline geldi eşimde bunlar daha hiç bir şey kadınlara bakıyor sonra inkar ediyor benim doğumda aldığım kilolar yüzünden beni elestiryor evine çok ilgisiz sohbet etmez ev ile ilgilenmez nabicagimi bilemiyorum
Resmen kabus , keşke hemen hamile kalmasaydınız eşiniz evlilik adamı değil, baba olmayı haketmiyor, ya boşanacaksınız ya da çekeceksiniz ömür boyu...
 
ilk başlarında ilgisizliğini babama benzetmiştim, bu devirde kadınlar hala böyle ilgisiz kahveci arkadaşçı adamı çekiyor mu diye düşünerek devamını okudum ve şimdi helalleşmek için babamı arayacağım, bu kadarını o bile yapmamıştır. bırakın bu iti ya, iğrendim.

ne kocalık yapıyor, ne babalık yapıyor, ne başkasına karşı hakkınızı koruyor, ne doğru düzgün eve para getiriyor. karı kız kesiyor, eve de bakıcı diye anasını koymuş. alsın anasını defolsun gitsin, siz o evde bebeğinizle çok daha rahat yaşarsınız
 
Herkese merhaba arkadaşlar
Çok düşündüm yazmayı çünkü çok çıkmazdayim ve yoruldum ve derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim çünkü anlatabilcegim kimse yok.
Eşim ile yaklaşık 2 sene önce evlendik ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendik ikimiz de çok sevindik fakat benim hamilelik surecim çok zor geçti bulantılar sağlık problemleri vs ikimiz içinde çok zordu eşim işi gereği akşam gidip sabah geliyordu birbirimize vakit ayiramiyorduk olan vakitte de eşim benim yerime arkadaşları ile vakit geçiriyordu bana yalan söyleyerek onların yanına gidiyordu kaç kez bunun yüzünden kavga ettik kaç kere sözler verdi ama ertesi gün aynı.
Hamile olmama rağmen sabahlara kadar onu beklerdim yarım saat bile olsa vakit geçirelim diye benim demekle sürekli vakit gecirirdik
Eşim alkolü çok tüketen bir insan ve hamilelikte alkol kokusundan sigara kokusundan çok tiksindim buna rağmen sırf eşim benimle biraz daha vakit geçirsin diye yanımda iç yüzünü göreyim dedim.
Neyse doğum yaptım hastanedeydim bebeği bir saat ya gördü ya görmedi ben eve gideyim geceden uykusuzum diyerek gitti ve arkadaşlarıyla buluşup gece eglenmisler ertesi gün hastaneden çıkış yapicaz bizi alması için arıyorum son yarım saat kala ancak uyandı ve bizi almaya geldi zaten ondan sonrası benim için tam bir kabus oldu eve geldik benim ailem ve onun ailesi var zaten ağrılarım vardı ondan ilgi bekledim ama bir kaç saat durup arkadaşlar bebeğimiz olduğu için eğlence duzenlenmisler dedi ve gitti gece mesaj attım sana çok ihtiyacım var diye bana dediği arkadaşlara ayıp olur oldu.
Benim annem diyaliz hastası ve yaşlı kardeşim de yok ve eşimin annesi bizimle kaldı benim mahremime saygı duymadan ben oğlumu emzirirken beni akrabalarına görüntülü aramada gösterdi anne rahatsız oluyorum kapatır mısın dedim ve bana bu yüzden alındı eşime söyledim bu durumu ve bana dediği kadın kadına mahremmi olurmuş dedi oğlumun altını değiştirmek istediğimde bebeğimi elimden alıp sen çok degistirirsin ver deyip bebeği elimden aldı beni sürekli balkona çıkma akşam carpilirsin tek durma albasmasi gelir diye diye psikolojimi bozdu ve ben artık dayanamadım eşime lütfen biraz annemin yanına gideyim ev üstüme üstüme geliyor iyi değilim dedim hayır gidemezsin evinde oturcaksin dedi kayınvalidem sabah 9 gibi görümce mi arar ve evde ne olup bittiyse anlatırdı akşama kadar. konusacak kimsem yoktu eşime yalvardım lütfen sohbet et benimle çok ihtiyacım var diye ne konuşabiliriz diyip oyuna oynadı o dönem sanal kumara başladı bağımlılık haline geldi eşimde bunlar daha hiç bir şey kadınlara bakıyor sonra inkar ediyor benim doğumda aldığım kilolar yüzünden beni elestiryor evine çok ilgisiz sohbet etmez ev ile ilgilenmez nabicagimi bilemiyorum
Ayrılmak için aile mahkemesinden davet bekliyorsanız orası daveti
davetiye göndermiyor siz gidip dilekçe vereceksiniz.
 
Herkese merhaba arkadaşlar
Çok düşündüm yazmayı çünkü çok çıkmazdayim ve yoruldum ve derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim çünkü anlatabilcegim kimse yok.
Eşim ile yaklaşık 2 sene önce evlendik ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendik ikimiz de çok sevindik fakat benim hamilelik surecim çok zor geçti bulantılar sağlık problemleri vs ikimiz içinde çok zordu eşim işi gereği akşam gidip sabah geliyordu birbirimize vakit ayiramiyorduk olan vakitte de eşim benim yerime arkadaşları ile vakit geçiriyordu bana yalan söyleyerek onların yanına gidiyordu kaç kez bunun yüzünden kavga ettik kaç kere sözler verdi ama ertesi gün aynı.
Hamile olmama rağmen sabahlara kadar onu beklerdim yarım saat bile olsa vakit geçirelim diye benim demekle sürekli vakit gecirirdik
Eşim alkolü çok tüketen bir insan ve hamilelikte alkol kokusundan sigara kokusundan çok tiksindim buna rağmen sırf eşim benimle biraz daha vakit geçirsin diye yanımda iç yüzünü göreyim dedim.
Neyse doğum yaptım hastanedeydim bebeği bir saat ya gördü ya görmedi ben eve gideyim geceden uykusuzum diyerek gitti ve arkadaşlarıyla buluşup gece eglenmisler ertesi gün hastaneden çıkış yapicaz bizi alması için arıyorum son yarım saat kala ancak uyandı ve bizi almaya geldi zaten ondan sonrası benim için tam bir kabus oldu eve geldik benim ailem ve onun ailesi var zaten ağrılarım vardı ondan ilgi bekledim ama bir kaç saat durup arkadaşlar bebeğimiz olduğu için eğlence duzenlenmisler dedi ve gitti gece mesaj attım sana çok ihtiyacım var diye bana dediği arkadaşlara ayıp olur oldu.
Benim annem diyaliz hastası ve yaşlı kardeşim de yok ve eşimin annesi bizimle kaldı benim mahremime saygı duymadan ben oğlumu emzirirken beni akrabalarına görüntülü aramada gösterdi anne rahatsız oluyorum kapatır mısın dedim ve bana bu yüzden alındı eşime söyledim bu durumu ve bana dediği kadın kadına mahremmi olurmuş dedi oğlumun altını değiştirmek istediğimde bebeğimi elimden alıp sen çok degistirirsin ver deyip bebeği elimden aldı beni sürekli balkona çıkma akşam carpilirsin tek durma albasmasi gelir diye diye psikolojimi bozdu ve ben artık dayanamadım eşime lütfen biraz annemin yanına gideyim ev üstüme üstüme geliyor iyi değilim dedim hayır gidemezsin evinde oturcaksin dedi kayınvalidem sabah 9 gibi görümce mi arar ve evde ne olup bittiyse anlatırdı akşama kadar. konusacak kimsem yoktu eşime yalvardım lütfen sohbet et benimle çok ihtiyacım var diye ne konuşabiliriz diyip oyuna oynadı o dönem sanal kumara başladı bağımlılık haline geldi eşimde bunlar daha hiç bir şey kadınlara bakıyor sonra inkar ediyor benim doğumda aldığım kilolar yüzünden beni elestiryor evine çok ilgisiz sohbet etmez ev ile ilgilenmez nabicagimi bilemiyorum

Cok net bosanin.
 
Ne beklediğinizi merak ettim. Yani siz daha ilk aylarda hamile kalmışsınız buna istinaden çabuk reaksiyon alan bir insan profili oluşturdunuz gözümde.
İnsan çok sevip aşık olsada şunları gördükten sonra tiksinip kapı önüne koyar sanki.
 
Herkese merhaba arkadaşlar
Çok düşündüm yazmayı çünkü çok çıkmazdayim ve yoruldum ve derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim çünkü anlatabilcegim kimse yok.
Eşim ile yaklaşık 2 sene önce evlendik ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendik ikimiz de çok sevindik fakat benim hamilelik surecim çok zor geçti bulantılar sağlık problemleri vs ikimiz içinde çok zordu eşim işi gereği akşam gidip sabah geliyordu birbirimize vakit ayiramiyorduk olan vakitte de eşim benim yerime arkadaşları ile vakit geçiriyordu bana yalan söyleyerek onların yanına gidiyordu kaç kez bunun yüzünden kavga ettik kaç kere sözler verdi ama ertesi gün aynı.
Hamile olmama rağmen sabahlara kadar onu beklerdim yarım saat bile olsa vakit geçirelim diye benim demekle sürekli vakit gecirirdik
Eşim alkolü çok tüketen bir insan ve hamilelikte alkol kokusundan sigara kokusundan çok tiksindim buna rağmen sırf eşim benimle biraz daha vakit geçirsin diye yanımda iç yüzünü göreyim dedim.
Neyse doğum yaptım hastanedeydim bebeği bir saat ya gördü ya görmedi ben eve gideyim geceden uykusuzum diyerek gitti ve arkadaşlarıyla buluşup gece eglenmisler ertesi gün hastaneden çıkış yapicaz bizi alması için arıyorum son yarım saat kala ancak uyandı ve bizi almaya geldi zaten ondan sonrası benim için tam bir kabus oldu eve geldik benim ailem ve onun ailesi var zaten ağrılarım vardı ondan ilgi bekledim ama bir kaç saat durup arkadaşlar bebeğimiz olduğu için eğlence duzenlenmisler dedi ve gitti gece mesaj attım sana çok ihtiyacım var diye bana dediği arkadaşlara ayıp olur oldu.
Benim annem diyaliz hastası ve yaşlı kardeşim de yok ve eşimin annesi bizimle kaldı benim mahremime saygı duymadan ben oğlumu emzirirken beni akrabalarına görüntülü aramada gösterdi anne rahatsız oluyorum kapatır mısın dedim ve bana bu yüzden alındı eşime söyledim bu durumu ve bana dediği kadın kadına mahremmi olurmuş dedi oğlumun altını değiştirmek istediğimde bebeğimi elimden alıp sen çok degistirirsin ver deyip bebeği elimden aldı beni sürekli balkona çıkma akşam carpilirsin tek durma albasmasi gelir diye diye psikolojimi bozdu ve ben artık dayanamadım eşime lütfen biraz annemin yanına gideyim ev üstüme üstüme geliyor iyi değilim dedim hayır gidemezsin evinde oturcaksin dedi kayınvalidem sabah 9 gibi görümce mi arar ve evde ne olup bittiyse anlatırdı akşama kadar. konusacak kimsem yoktu eşime yalvardım lütfen sohbet et benimle çok ihtiyacım var diye ne konuşabiliriz diyip oyuna oynadı o dönem sanal kumara başladı bağımlılık haline geldi eşimde bunlar daha hiç bir şey kadınlara bakıyor sonra inkar ediyor benim doğumda aldığım kilolar yüzünden beni elestiryor evine çok ilgisiz sohbet etmez ev ile ilgilenmez nabicagimi bilemiyorum
O kadar üzüldüm ki şunları okurken konuşmayı dene veya bir büyüğü yok mu sevdiği saydığı onu devreye sok tabi ki düzelsin istiyorsan istemiyorsan boşan derim bu hayat böyle devam eder mi bilmiyorum sanmıyorum hakkında hayırlısı olsun
 
Bunu koca diye yanında gezdirmez insan utanır..... İçki ,kumar, karı kız,ilgisizlik,bencillik ooooo.İki yolun var ya bu kalası oturup çekersin ama asla düzelmez oturur güzel günler, biraz ilgi için adama el açar dilenirsin.Ya da kendi hayatin için dilenmeyi bırakır kendine yeni bir yol çizersin.ALLAH aşkına evladım için sabredeyim saçmalığına hiç girme buna artık kimse inanmıyor .......
 
Herkese merhaba arkadaşlar
Çok düşündüm yazmayı çünkü çok çıkmazdayim ve yoruldum ve derdimi sizlerle paylaşmaya karar verdim çünkü anlatabilcegim kimse yok.
Eşim ile yaklaşık 2 sene önce evlendik ve bir ay sonra hamile olduğumu öğrendik ikimiz de çok sevindik fakat benim hamilelik surecim çok zor geçti bulantılar sağlık problemleri vs ikimiz içinde çok zordu eşim işi gereği akşam gidip sabah geliyordu birbirimize vakit ayiramiyorduk olan vakitte de eşim benim yerime arkadaşları ile vakit geçiriyordu bana yalan söyleyerek onların yanına gidiyordu kaç kez bunun yüzünden kavga ettik kaç kere sözler verdi ama ertesi gün aynı.
Hamile olmama rağmen sabahlara kadar onu beklerdim yarım saat bile olsa vakit geçirelim diye benim demekle sürekli vakit gecirirdik
Eşim alkolü çok tüketen bir insan ve hamilelikte alkol kokusundan sigara kokusundan çok tiksindim buna rağmen sırf eşim benimle biraz daha vakit geçirsin diye yanımda iç yüzünü göreyim dedim.
Neyse doğum yaptım hastanedeydim bebeği bir saat ya gördü ya görmedi ben eve gideyim geceden uykusuzum diyerek gitti ve arkadaşlarıyla buluşup gece eglenmisler ertesi gün hastaneden çıkış yapicaz bizi alması için arıyorum son yarım saat kala ancak uyandı ve bizi almaya geldi zaten ondan sonrası benim için tam bir kabus oldu eve geldik benim ailem ve onun ailesi var zaten ağrılarım vardı ondan ilgi bekledim ama bir kaç saat durup arkadaşlar bebeğimiz olduğu için eğlence duzenlenmisler dedi ve gitti gece mesaj attım sana çok ihtiyacım var diye bana dediği arkadaşlara ayıp olur oldu.
Benim annem diyaliz hastası ve yaşlı kardeşim de yok ve eşimin annesi bizimle kaldı benim mahremime saygı duymadan ben oğlumu emzirirken beni akrabalarına görüntülü aramada gösterdi anne rahatsız oluyorum kapatır mısın dedim ve bana bu yüzden alındı eşime söyledim bu durumu ve bana dediği kadın kadına mahremmi olurmuş dedi oğlumun altını değiştirmek istediğimde bebeğimi elimden alıp sen çok degistirirsin ver deyip bebeği elimden aldı beni sürekli balkona çıkma akşam carpilirsin tek durma albasmasi gelir diye diye psikolojimi bozdu ve ben artık dayanamadım eşime lütfen biraz annemin yanına gideyim ev üstüme üstüme geliyor iyi değilim dedim hayır gidemezsin evinde oturcaksin dedi kayınvalidem sabah 9 gibi görümce mi arar ve evde ne olup bittiyse anlatırdı akşama kadar. konusacak kimsem yoktu eşime yalvardım lütfen sohbet et benimle çok ihtiyacım var diye ne konuşabiliriz diyip oyuna oynadı o dönem sanal kumara başladı bağımlılık haline geldi eşimde bunlar daha hiç bir şey kadınlara bakıyor sonra inkar ediyor benim doğumda aldığım kilolar yüzünden beni elestiryor evine çok ilgisiz sohbet etmez ev ile ilgilenmez nabicagimi bilemiyorum
Hatayı başta yapmışsın evliliğin tadını çıkarmadan adamı tanımadan bebek yapmışsın. Yani sana şimdi ne söylesek nasıl yardım etsek bilemedim annem yaşlı kardeşim yok diyorsun.. boşan ? Eşin kim ki annene gitme evde duracaksın diyor ? Kaynana kim ki sana böyle muamele ediyor ? Utanma yok hiç bu insanlarda eşin desen çok acı gelse de kulağa seni sevmiyor seni seven adam arar sorar bebeğiyle ilgilenir senle ilgilenir yani sen evli değilsin gibi bişey kağıt parçası üzeri bir evlilik olmuş. Madem kağıt üzeri ozaman boşan yani ne anlamı var sevgi saygı yok !

Sanma ki bidaha sevmezsin , sanma ki bir daha ayağa kalkamazsın yaparsın baştan aşağı kendine yeniden düzen kurabilirsin.

Çocuğunu çok da güzel büyütürsün Zaten tek başına bakıyorsun hiç bi fark olmayacak sadece aynı evde olmayacaksınız hepsi bukadar. Bi ev bul ve git ordan ben olsam çoktan çantamı almış gitmiştim ne diye duracaksın öyle adamın yanında ..
 
Adamda yok yok... Babanız hayatta mı? Çocuğunuz büyümüştür biraz. Bu adamdan en kısa zamanda kurtulun, sonra işe girin ve çocuğunuzla yeni bir hayat kurun.

İşe evliyken girerseniz kazancınız da kumara gidecek.

Hiç değer görmemişsiniz. Evlilik böyle bir şey değil. Çok üzülüyorum böyle şeyler duyunca.

Bir de muhakkak korunun.
Babam hayatta fakat babam da cok sınırlı birisi kendim çalışan bir insandım sosyal bir insandım ama evlendikten sonra çok özgüvenimi kaybettim
 
Büyü mü yaptırdı bu adam sana neyi bilmiyorsun. Kafanda bitirdi isen kocayı aileni arayıp boşanmak istiyorum kurtarın beni diyorsun.
Yok her şeyi yapsa da gidemem dersen alışacaksın çünkü olan bu değişmez. Eldeki malzeme bu, sen Romeo bekleme bu odundan
Daha oğlum çok küçük aileme de söyledim sabret diyorlar zamanla anlar degerini ben evlenmeden önce sabredecek bir insan değildim işim vardı çevrem vardı ailem benim arkamda durmadı bekar hayatımda hiç bir konuda.
Velayeti vermem sana ayrılma konusu olursa diyor beni evladimla korkutuyor
 
X