Eşim ve yeğenim, arada kaldım

garciaas · Cumartesi 19:37

Ablanizi kırmak değil durumu güzelce açıklayıp başka bir yol bulacaksiniz Eşiniz iyi insanmış ben olsam eşime benden önce destek olan aile fertlerine borçlu olduğumu düşünüp manen bu yüke girmem Çok saçma olmuş eşiniz evden gidecek haldeyken hala onu eve cagirmanizinda elle tutulur yani yok.Koca üniversiteli yapamayacaksa ya okumasın ya ailesi gelsin başına Sizin evlilik gümler ben olsam eve hiç gelmezdim tercihini yap derdim öylede lanet olabilir çok bıkan insan dikkat edin derim

garciaas · Cumartesi 19:39

Ayrıca korkuları için psikolojik destek alsın ablaniz ilgilensin babası ilgilensin anne baba varken doğru bulmuyorum bu tarz sorumlulukları gereksiz sıkıntı.

zeynepthevideographer · Cumartesi 19:39

VuslataDair .!.:
Simdi aklıma geldi anneniz var mı siz değilde o konuşsa daha iyi ve etkili olur sanki ama

Annem ablamdan beter. Ona daha çok sinirliyim. Herhangi bir şeyden yakındığımda yeğenimi kastederek "X'e bir şey diyen bana demiş gibidir" diyor. Asla sıkıntılı biri olduğunu kabul etmiyor. Ona göre biz abartıyoruz

Prenses bella · Cumartesi 19:45

zeynepthevideographer .!.:
Annem ablamdan beter. Ona daha çok sinirliyim. Herhangi bir şeyden yakındığımda yeğenimi kastederek "X'e bir şey diyen bana demiş gibidir" diyor. Asla sıkıntılı biri olduğunu kabul etmiyor. Ona göre biz abartıyoruz

Eşinizin bu yüzden evden gitmesi çok büyük bi sebep millet kırılmasın diye evliliğinizden olacaksınız. Kesinlikle konuşun haftaya tekrar gelmesin

garciaas · Cumartesi 19:46

Valla ben eşim iyi insansa bu sepeple bozmam aramı anneniz ablaniz çekilir oturur bir kenara eşinizi sogutmayin bu sarmalde.Anneniz alıp kendi evinde baksın olmuyormu öyle

Kkedi · Cumartesi 19:57

gebito .!.:
Ben kendi yeğenimle ilgili göstermem gereken bir şey varsa gösterir, öğretmek istediğimi öğretiririm. O benim için milletin terbiye görmemiş çocuğu kriterine giremez. O milletin değil benim de çocuğumdur.

ben de böyle düşünüyordum. Dört yeğenim var, bir tanesi henüz bebek geri kalan üçü sıkıntılı. Hele ergen olan amannn aman yani evlerden ırak. Burdaki yeğene şükredersiniz öyle zor bir çocuk. Önceden sizin gibi düşündüğümden her sorunlarında bir şeyler öğretmeye çabalardım kendim stres olurdum. Şimdi bakıyorum abimin yengemin eğitmediğini ben mi eğiteceğim. Banane. Ooohhh kafam rahat. İstedikleri kadar saçma sapan yetiştirsinler napayım kendi tercihleri. Ben kendi evladımı düzgün yetiştireyim yeter. Kimsenin çocuğu benim evladım değil, olamaz. Ben bu kafaya gelene kadar çok üzüldüm çok yoruldum umarım siz de benim gibi pişman olmazsınız

gebito · Cumartesi 20:04

zeynepthevideographer .!.:
Annem ablamdan beter. Ona daha çok sinirliyim. Herhangi bir şeyden yakındığımda yeğenimi kastederek "X'e bir şey diyen bana demiş gibidir" diyor. Asla sıkıntılı biri olduğunu kabul etmiyor. Ona göre biz abartıyoruz

Kusura bakmayın ama ben yazdıklarınızdan ablanızı çok tuttum. Zamanında sizin yanınızda durmuş, şimdi de çocuğunun arkasında duruyor. Ben lise döneminde aile yanından ayrılmayı gerçekten çok erken buluyorum. Daha yaşı çok küçük oluyor. Fikirleri çok havada duyguları çok baskın oluyor. Sosyal hayata daha tam adapte olunmamış bir yaş. Kaldı ki üniversite bile olsa bir yıl zaman vermekten yana olurdum. Hem yazdıklarınız da gerçekten öyle aşırı büyük, aşılamayacak sorunlar değil. Eşinizin evden gitmesi çok büyük bir tepki.

garciaas · Cumartesi 20:11

Yapmasaydin olur yegeninizden en güzel teşekkür kimsenin çocuğuna ebeveyn olmayın siz bilirsiniz artık gerisini umarım burda eşim gitti bosaniyoruz ablamın annemin umuru değil i okumam iyi forumlar

Deltavealfa · Cumartesi 20:13

zeynepthevideographer .!.:
Selamlar,
Bir konuda nasıl davranacağımı bilemiyorum. Fikirlerinize ihtiyacım var. Yeğenim, eşimle yaşadığım şehirde lise kazandı geldi. Ben lise okurken ablam ve eniştem maddi manevi destek olmuştu. Bir nevi borcumu öderim diye ben de istedim. Eşim de çok istedi, çünkü genel olarak benim ailemi sever, yakın olmak isterdi. Belki ablanlar da bu şehre taşınır diyordu. Çok heyecanlıydı. Ama taa ki yeğenim gelene kadar. Kız, yurtta kalıyor. Cuma günü eşim alıp bize getiriyor. Pazartesi götürüp okuluna bırakıyor. Ama yeğenimin değişik huyları var. Öncelikle olur olmaz her şeyden korkuyor. Asla mantıklı açıklamalar onu rahatlatmıyor. Ve bu yüzden şartları korkmayacağı şekle sokmaya zorluyor. Mesela yalnız uyuyamıyor. O geldiğinde ben onunla salonda 3 gün uyumak zorunda kalıyorum. Kedimden korkuyor ve salonun kapısının her zaman kapalı olmasını istiyor. Uzatmayayım yani adaptasyon yeteneği yok. İkinci büyük problem ise akademik başarısı da iyi olduğu için çok egolu. Her şeyi ben bilirim modunda. Sohbet ederken bizi adamakıllı dinlemiyor bile. Sözümüzü kesiyor mesela. En ufak bir şeyi haklı çıkma yarışına çeviriyor. Bu ve bunun gibi sorunlar sebebiyle eşim ilk haftadan itibaren nefret etti. Çünkü kendisi de güçlü bir karakter ve benim takmadığım şeyleri de takıyor. Artık öyle bir noktaya geldi ki yeğenim bize gelince evi bırakıp annesine gidiyor. Ben çok pişmanım keşke tercih zamanı istemeseydim gelmesini. Yeğenimle biraz konuştum. Uyumlu olmazsa ileriki yaşamında hep sorun yaşayacağını anlattım. Ama pek işe yaradığını düşünmüyorum. Ablamı da kırmak istemiyorum. Ne yapabilirim sizce?

Ben eşinize gıcık oldum biraz yani ergen çocukla mı yarışıyor? Komik geldi

Deltavealfa · Cumartesi 20:16

zeynepthevideographer .!.:
İlk geldiğinde ablam söyledi onun yalnız uyuyamadığını. Rica etti onunla uyur musun diye. Bir şey diyemedim tamam dedim de diğer sorunlarla birleşince ağır geldi. Cidden uyumlu biri olsa beraber keyifli zaman geçirebilsek bunu da sorun etmezdim. Evet hamileyim. Zaten sürekli yatmam gerekiyor. Bu hafta eşim annesine gittiği için yine yeğenimle uyurum ama gelecek hafta yatağımda yatacağım. En son iki hafta önce gitti. 9 Eylül'de gelmişti. Bir haftasonu eve gitti sadece

Bu çok garip eşini bırakıp yeğenle mi uyuyorsun ? E buna olmaz canım diyin

gebito · Cumartesi 20:19

Kkedi .!.:
ben de böyle düşünüyordum. Dört yeğenim var, bir tanesi henüz bebek geri kalan üçü sıkıntılı. Hele ergen olan amannn aman yani evlerden ırak. Burdaki yeğene şükredersiniz öyle zor bir çocuk. Önceden sizin gibi düşündüğümden her sorunlarında bir şeyler öğretmeye çabalardım kendim stres olurdum. Şimdi bakıyorum abimin yengemin eğitmediğini ben mi eğiteceğim. Banane. Ooohhh kafam rahat. İstedikleri kadar saçma sapan yetiştirsinler napayım kendi tercihleri. Ben kendi evladımı düzgün yetiştireyim yeter. Kimsenin çocuğu benim evladım değil, olamaz. Ben bu kafaya gelene kadar çok üzüldüm çok yoruldum umarım siz de benim gibi pişman olmazsınız

Çok haklısınız. Herkesin kendi çocuğu öyle ben terbiye edeyim durumu değil benim için. Ama benim yanımda nasıl davranmasını istiyorsam öyle davranması konusunda yönlendirebilirim. Tabi bunda çocuk ve ailesinin karakterleri önemli. Mesela ben kural koyarım bizim evde tablet izleyemez diye. Dışarıda tablet izlemesine karışamam ama kendi evimde kuralım budur gibi. Zaten gördüğümüz kısıtlı zamanda kimsenin karakterini değiştiremeyiz ama kendi kurallarımızı koyabiliriz.

Mesela genç arkadaş ortamında ve ailesinin yanında insanların sözünü kesiyor olabilir. Bizim evimizde bekleyeceksin derim. Beklemesini sağlarım.

Deltavealfa · Cumartesi 20:19

zeynepthevideographer .!.:
Selamlar,
Bir konuda nasıl davranacağımı bilemiyorum. Fikirlerinize ihtiyacım var. Yeğenim, eşimle yaşadığım şehirde lise kazandı geldi. Ben lise okurken ablam ve eniştem maddi manevi destek olmuştu. Bir nevi borcumu öderim diye ben de istedim. Eşim de çok istedi, çünkü genel olarak benim ailemi sever, yakın olmak isterdi. Belki ablanlar da bu şehre taşınır diyordu. Çok heyecanlıydı. Ama taa ki yeğenim gelene kadar. Kız, yurtta kalıyor. Cuma günü eşim alıp bize getiriyor. Pazartesi götürüp okuluna bırakıyor. Ama yeğenimin değişik huyları var. Öncelikle olur olmaz her şeyden korkuyor. Asla mantıklı açıklamalar onu rahatlatmıyor. Ve bu yüzden şartları korkmayacağı şekle sokmaya zorluyor. Mesela yalnız uyuyamıyor. O geldiğinde ben onunla salonda 3 gün uyumak zorunda kalıyorum. Kedimden korkuyor ve salonun kapısının her zaman kapalı olmasını istiyor. Uzatmayayım yani adaptasyon yeteneği yok. İkinci büyük problem ise akademik başarısı da iyi olduğu için çok egolu. Her şeyi ben bilirim modunda. Sohbet ederken bizi adamakıllı dinlemiyor bile. Sözümüzü kesiyor mesela. En ufak bir şeyi haklı çıkma yarışına çeviriyor. Bu ve bunun gibi sorunlar sebebiyle eşim ilk haftadan itibaren nefret etti. Çünkü kendisi de güçlü bir karakter ve benim takmadığım şeyleri de takıyor. Artık öyle bir noktaya geldi ki yeğenim bize gelince evi bırakıp annesine gidiyor. Ben çok pişmanım keşke tercih zamanı istemeseydim gelmesini. Yeğenimle biraz konuştum. Uyumlu olmazsa ileriki yaşamında hep sorun yaşayacağını anlattım. Ama pek işe yaradığını düşünmüyorum. Ablamı da kırmak istemiyorum. Ne yapabilirim sizce?

Konuyu daha detaylı okudum

1- evde kedi var bunu en baştan bilmiyor muydu madem korkuyordu en baştan konuşulmalıydı

2- yeğenle uyumak aşırı saçma

3- ablanızla iletişim sorunu var bence aranızda

hln09 · Cumartesi 20:21

Korkuyor diye kocanizdan ayrı uyumaniz nedir ya tam skandal . Ablaniz bu duruma ne diyor . Bence arayıp abla kocamla uyuyamiyorum artık bozuluyor diye citlatin. Evli bir kadın olarak ablaniz sizi anlar diye düşünüyorum yani. Ben bir erkek olsam bu duruma inanılmaz sinirlenirim.

Kkedi · Cumartesi 20:24

gebito .!.:
Çok haklısınız. Herkesin kendi çocuğu öyle ben terbiye edeyim durumu değil benim için. Ama benim yanımda nasıl davranmasını istiyorsam öyle davranması konusunda yönlendirebilirim. Tabi bunda çocuk ve ailesinin karakterleri önemli. Mesela ben kural koyarım bizim evde tablet izleyemez diye. Dışarıda tablet izlemesine karışamam ama kendi evimde kuralım budur gibi. Zaten gördüğümüz kısıtlı zamanda kimsenin karakterini değiştiremeyiz ama kendi kurallarımızı koyabiliriz.

Mesela genç arkadaş ortamında ve ailesinin yanında insanların sözünü kesiyor olabilir. Bizim evimizde bekleyeceksin derim. Beklemesini sağlarım.

Bu yazdıklarınızı kastettiyseniz haklısınız. Ben de öyle yaparım. Siz benim de çocuğum falan diyince daha detaylıca bir şey sandım. Bir de ben benim yanımdayken düzgün davranmaları için telkin ederken dahi o kadar bunalıyorum ki. Çok zor çocuklar gerçekten. Geçen hafta geldi mesela büyük yeğenim. Daha kapıyı açar açmaz bağıra bağıra konuşmaya başladı. Ses tonu aşırı yüksek ve asla ayarlayayım gibi bir derdi yok. 14 yaşında ama davranışları maks 10 yaş davranışı. Kalp kırmayayım diye diye iki gün dişimi sıktım ama o iki günde bile canım çıktı yani.
Konu sahibinin eşini de çok iyi anlıyorum benim eşim de abimle birlikte yeğenimin de geleceğini duyunca bi gözlerini belertti. Uzun süreli kalacağını sanmış adamın aklı çıktı ahshshs ama hiç kızmadım ben kendim ondan daha bile rahatsızdım çünkü. Valla canından can olsa bile sıkıntılı çocuğa insan katlanamıyor ya

freya_ · Cumartesi 20:25

zeynepthevideographer .!.:
Annem ablamdan beter. Ona daha çok sinirliyim. Herhangi bir şeyden yakındığımda yeğenimi kastederek "X'e bir şey diyen bana demiş gibidir" diyor. Asla sıkıntılı biri olduğunu kabul etmiyor. Ona göre biz abartıyoruz

Anne gel buraya taşın hem benim bebeğe hem de okuyan torununa bak de abarttığını düşünüyordur

ozgefeee · Cumartesi 20:26

zeynepthevideographer .!.:
Yoo kızının böyle zor biri olduğundan haberi var mı bilmiyorum bile. Ne yapıp edip geri göndermem gerek

Bence haberi var

Welldone0 · Cumartesi 20:28

Barta kulesi .!.:
Aynen öyle. Bak en basit örnek vereyim; geçen sene kayınvalidem “ben geleyim çocuklara bakarım sen ders çalışırsın” dedi 1 bizde kaldı. Ben böyle o da rahat etsin derken bir baktım ki sabah 9 akşam 12 dizilerdeki yatılı hizmetçiler gibiyim hiç oturmuyorum dersi bırak kocayı çocukları görmüyorum iş yapmaktan

Bu kış yine geldi, 3 ay kaldı. Geldiği gün bile ekstra yemek yapmadım ne varsa onu yedi. En son camları sildi öyle gitti, önceki geldiğinde yediğini bile kaldırmıyordu.

Sizin evinizin bir düzeni var, o düzen sizin konforunuzun temel taşı. Gelsin ama kurallara uysun, hem memnuniyetsiz hem sancılı yok yani. Mesela “ben sana ışığı açarım, korkuyorsan televizyonu da aç” diyip kocanızın yanına yatın. Ne alaka yani 4 sene onunla mı yatacakmışsınız haftasonu? Çok saçma

O yaştaki bir kızın tek başına yatamaması anormal. Karanlıktan korkuyorsa dediğiniz gibi ışık açık uyusun. O da olmuyorsa kızın bir tedaviye ihtiyacı var.

Kediden korkuyorsa o zaman o eve mecbur kalmadıkça gelmemeli. Sonuçta ev sahipleri kediyle kendilerine bir düzen kurmuşlar.

zeynepthevideographer · Cumartesi 20:30

Deltavealfa .!.:
Ben eşinize gıcık oldum biraz yani ergen çocukla mı yarışıyor? Komik geldi

Eşim de anlaşması zor bir insan. Ama eşim yani. Kendi ailesiyle anlaşamaz ama biz onunla aynı frekansı yakaladığımız için anlaşabiliyoruz. Yani kalkıp bana "bizim seninle bir sorunumuz yoktu, yeğenin geldi her şey alt üst oldu" dese bir şey diyemem.

freya_ · Cumartesi 20:36

zeynepthevideographer .!.:
Doğru haklısın. Eşimle gayet iyiyken bu yüzden kötü oluyoruz. Bizden önemli değil ya

Ya bebeğim kocayı geç doğum yapınca ne yapacaksın. Şu an karnında sıkıntı yok. Doğurunca sıkıntı. Gelsin gitsin tabi ama devamlı olayı sıkıntı. Çocuk için de zor ya anne babasından ayrı kalmak. Bence rehberlik servisi ile de görüşün okulda. Ablanlar da görüşsün.
Kontenjan dolu ise ha deyince öğrenciyi bir yerden bir yere almak şu an acayip soru olur sonuçta çocuğun hayatı da söz konusu.

redhair_2 · Cumartesi 20:47

Öncelikle belli ki cocugun sorunları var tek yatamama olayı ile ilgili destek alması gerekir. Ablanın şehir dısına gönderdiği cocuktaki bu sorunu çözmemiş olması çok ilginç. Annenize kızmışsınız onlar asla torunlarının kusurlarını görmezler o yüzden ona şikayet etmeyin , canınız sıkılır sadece :) kedi ve uyku konusu hariç tipik akıllı ergen tavırları. Eşinizin abarttığını düşünüyorum.

Eşim ve yeğenim, arada kaldım

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Nirvana

Aktif Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Nirvana

Popüler Üye

Şeytanın avukatı

Popüler Üye

İnsanlar,insanların içinde insana hasret yaşarlar.

Popüler Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

İnsanlar,insanların içinde insana hasret yaşarlar.

Popüler Üye

Benzer Konular