- 23 Eylül 2023
- 3.147
- 19.532
-
- Konu Sahibi zeynepthevideographer
- #21
Yoo kızının böyle zor biri olduğundan haberi var mı bilmiyorum bile. Ne yapıp edip geri göndermem gerek
En önemlisi senin hiç stres yaşamaman lazım.Doğru haklısın. Eşimle gayet iyiyken bu yüzden kötü oluyoruz. Bizden önemli değil ya
Yoo kızının böyle zor biri olduğundan haberi var mı bilmiyorum bile. Ne yapıp edip geri göndermem gerek
Of cidden çok haklısın. Bir evin kendi düzeni varken gelip değiştirmek nedir. Şimdi kapıyı açtım kedi geldi. Kız da koltuktan koltuğa atlayıp duruyor hiç umursamadım. Alışmalısın dedim. Bundan sonra da kendi yatağımda yatacağım.Aynen öyle. Bak en basit örnek vereyim; geçen sene kayınvalidem “ben geleyim çocuklara bakarım sen ders çalışırsın” dedi 1 bizde kaldı. Ben böyle o da rahat etsin derken bir baktım ki sabah 9 akşam 12 dizilerdeki yatılı hizmetçiler gibiyim hiç oturmuyorum dersi bırak kocayı çocukları görmüyorum iş yapmaktan
Bu kış yine geldi, 3 ay kaldı. Geldiği gün bile ekstra yemek yapmadım ne varsa onu yedi. En son camları sildi öyle gitti, önceki geldiğinde yediğini bile kaldırmıyordu.
Sizin evinizin bir düzeni var, o düzen sizin konforunuzun temel taşı. Gelsin ama kurallara uysun, hem memnuniyetsiz hem sancılı yok yani. Mesela “ben sana ışığı açarım, korkuyorsan televizyonu da aç” diyip kocanızın yanına yatın. Ne alaka yani 4 sene onunla mı yatacakmışsınız haftasonu? Çok saçma
Ablanlar çok uzak bir şehirde mi? Bir hafta size bir hafta ablanlara gitse olmaz mı?Yurttaki bütün arkadaşları da haftasonu gidince bu sefer yurtta yalnız kalamam diyor.
Selamlar,
Bir konuda nasıl davranacağımı bilemiyorum. Fikirlerinize ihtiyacım var. Yeğenim, eşimle yaşadığım şehirde lise kazandı geldi. Ben lise okurken ablam ve eniştem maddi manevi destek olmuştu. Bir nevi borcumu öderim diye ben de istedim. Eşim de çok istedi, çünkü genel olarak benim ailemi sever, yakın olmak isterdi. Belki ablanlar da bu şehre taşınır diyordu. Çok heyecanlıydı. Ama taa ki yeğenim gelene kadar. Kız, yurtta kalıyor. Cuma günü eşim alıp bize getiriyor. Pazartesi götürüp okuluna bırakıyor. Ama yeğenimin değişik huyları var. Öncelikle olur olmaz her şeyden korkuyor. Asla mantıklı açıklamalar onu rahatlatmıyor. Ve bu yüzden şartları korkmayacağı şekle sokmaya zorluyor. Mesela yalnız uyuyamıyor. O geldiğinde ben onunla salonda 3 gün uyumak zorunda kalıyorum. Kedimden korkuyor ve salonun kapısının her zaman kapalı olmasını istiyor. Uzatmayayım yani adaptasyon yeteneği yok. İkinci büyük problem ise akademik başarısı da iyi olduğu için çok egolu. Her şeyi ben bilirim modunda. Sohbet ederken bizi adamakıllı dinlemiyor bile. Sözümüzü kesiyor mesela. En ufak bir şeyi haklı çıkma yarışına çeviriyor. Bu ve bunun gibi sorunlar sebebiyle eşim ilk haftadan itibaren nefret etti. Çünkü kendisi de güçlü bir karakter ve benim takmadığım şeyleri de takıyor. Artık öyle bir noktaya geldi ki yeğenim bize gelince evi bırakıp annesine gidiyor. Ben çok pişmanım keşke tercih zamanı istemeseydim gelmesini. Yeğenimle biraz konuştum. Uyumlu olmazsa ileriki yaşamında hep sorun yaşayacağını anlattım. Ama pek işe yaradığını düşünmüyorum. Ablamı da kırmak istemiyorum. Ne yapabilirim sizce?
Aynen eşimin yanına dönünce özledim ya seni diyor. Zaten bu süreçler sıkıntılı. Anne baba olunca ister istemez birbirimize ayırdığımız vakit azalacak. Bide üstüne böyle olursa iyice uzaklaşmamıza sebep olacak.Onunla aynı odada uyumayı neden kabul ettiniz? Bunu da en baştan reddedecektiniz. Onun size uyması lazım sizin ona değil. Bence bu meseleyi de çözmeniz gerekiyor. Ocak annelerindeyiz birlikte, sizi oradan da biliyorum. Biz çocuktan sonra birkaç gün bile ayrı yatmayacak şekilde plan yapmaya çalışıyoruz. Kaldı ki haftanın neredeyse yarısı bir misafirin yanında yatmak..
Arkadaş ortamı genişledikçe size gelmeyi seyreltir.Selamlar,
Bir konuda nasıl davranacağımı bilemiyorum. Fikirlerinize ihtiyacım var. Yeğenim, eşimle yaşadığım şehirde lise kazandı geldi. Ben lise okurken ablam ve eniştem maddi manevi destek olmuştu. Bir nevi borcumu öderim diye ben de istedim. Eşim de çok istedi, çünkü genel olarak benim ailemi sever, yakın olmak isterdi. Belki ablanlar da bu şehre taşınır diyordu. Çok heyecanlıydı. Ama taa ki yeğenim gelene kadar. Kız, yurtta kalıyor. Cuma günü eşim alıp bize getiriyor. Pazartesi götürüp okuluna bırakıyor. Ama yeğenimin değişik huyları var. Öncelikle olur olmaz her şeyden korkuyor. Asla mantıklı açıklamalar onu rahatlatmıyor. Ve bu yüzden şartları korkmayacağı şekle sokmaya zorluyor. Mesela yalnız uyuyamıyor. O geldiğinde ben onunla salonda 3 gün uyumak zorunda kalıyorum. Kedimden korkuyor ve salonun kapısının her zaman kapalı olmasını istiyor. Uzatmayayım yani adaptasyon yeteneği yok. İkinci büyük problem ise akademik başarısı da iyi olduğu için çok egolu. Her şeyi ben bilirim modunda. Sohbet ederken bizi adamakıllı dinlemiyor bile. Sözümüzü kesiyor mesela. En ufak bir şeyi haklı çıkma yarışına çeviriyor. Bu ve bunun gibi sorunlar sebebiyle eşim ilk haftadan itibaren nefret etti. Çünkü kendisi de güçlü bir karakter ve benim takmadığım şeyleri de takıyor. Artık öyle bir noktaya geldi ki yeğenim bize gelince evi bırakıp annesine gidiyor. Ben çok pişmanım keşke tercih zamanı istemeseydim gelmesini. Yeğenimle biraz konuştum. Uyumlu olmazsa ileriki yaşamında hep sorun yaşayacağını anlattım. Ama pek işe yaradığını düşünmüyorum. Ablamı da kırmak istemiyorum. Ne yapabilirim sizce?
Zeynep sana bir şey diyeyim mi eşin yine iyi adam. Hamileyken yardıma değil de çektirmeye gelen bir yeğenim olsa eşim sakin sessiz kalmaz…Aynen eşimin yanına dönünce özledim ya seni diyor. Zaten bu süreçler sıkıntılı. Anne baba olunca ister istemez birbirimize ayırdığımız vakit azalacak. Bide üstüne böyle olursa iyice uzaklaşmamıza sebep olacak.
Hayır bir de riskli hamilelik geçirdiğinizi de biliyorum, siz ona evde misafir olduğunu ama sorumluluk da alması gerektiğini hissettirin. Yoksa çocuktan sonra 2 çocuğunuz varmış gibi olacak. Size adapte olsun bence o da zamanla alışacaktır evin düzenine. Yoksa başka türlü dört yıl geçmez.Aynen eşimin yanına dönünce özledim ya seni diyor. Zaten bu süreçler sıkıntılı. Anne baba olunca ister istemez birbirimize ayırdığımız vakit azalacak. Bide üstüne böyle olursa iyice uzaklaşmamıza sebep olacak.
Siz mi ısrar ettiniz bizde kalır hsonları bu okula gelsin diye yoksa onlar mı teklif etti. Eğer sizden teklif gitti ise 4 yıl her hsonu kızın sizde olacağını ve bunun çok zor olacağını nasıl hesap edemediniz?Ablama ne diyeceğimi bilmiyorum. Nasıl açıklayabilirim?
Of cidden çok haklısın. Bir evin kendi düzeni varken gelip değiştirmek nedir. Şimdi kapıyı açtım kedi geldi. Kız da koltuktan koltuğa atlayıp duruyor hiç umursamadım. Alışmalısın dedim. Bundan sonra da kendi yatağımda yatacağım.
Evet okuduğu lise yks ortalamasında Türkiye 1. si. Tabiki ben ısrar etmedim. Tercihlerde danistiklarinda okulun başarısının iyi olduğunu, mantıklı bir seçim olduğunu söyledim. Her hafta sonu kalabileceğini konuşmadık bileSiz mi ısrar ettiniz bizde kalır hsonları bu okula gelsin diye yoksa onlar mı teklif etti. Eğer sizden teklif gitti ise 4 yıl her hsonu kızın sizde olacağını ve bunun çok zor olacağını nasıl hesap edemediniz?
Yok ablanız o okulu istedi size güvendi ise ablanızla konuşun çözüm bulsun. Hayır anlamıyorum nasıl lise bu istanbul ve Alman lisesi Işık lisesi gibi aşırı iyi bir lise mi? Değilse kendi ilinde okulun suyumu çıkmış
13-15 yasındaki çocukla didişen güçlü karakter mi olur :) onu ciddiye alıp laf be fikir yetiştirip aşık atmaya çalışmak büyük bir hata. O çocugun karakteri daha gelişme aşamasında. Saygısızlık yaparsa uyarılır ama fikirlerini belirtiyor ve arkasında duruyor diye eve gelmeyen yetişkinde ben sorun görüyorum.Çünkü kendisi de güçlü bir karakter ve benim takmadığım şeyleri de takıyor.
İnsan kendi kızının nasıl biri olduğunu bilmez mi? Daha önce ablanızla hiç konuşmadınız mı bu yalnız yatamama meselesini? Çocuk onların yanındayken o size demedi mi x hep bizimle beraber yatmak istiyor diye ya da siz demediniz mi akşam x ile beraber uyuduk diye? Bu sorun sizin şehrinize gelince mi başladı öncesinde var mıydı acaba?Yoo kızının böyle zor biri olduğundan haberi var mı bilmiyorum bile. Ne yapıp edip geri göndermem gerek
gibi mi olacak? Aynen öyle olacak. Ben anlamadım beklentiniz ne? Gelen zaten çocuk. Lise öğrencisi. Ergen. Sanki yetişkinmiş de sorumluluklarına uygun davranmalıymış gibi yazıyorsunuz.. Yoksa çocuktan sonra 2 çocuğunuz varmış gibi olacak.
O zaman daha iyi. Her haftasonu müsait olamadığınızı arada yurtta kalması gerektiğini ablanıxla konuşun anlayacaktırEvet okuduğu lise yks ortalamasında Türkiye 1. si. Tabiki ben ısrar etmedim. Tercihlerde danistiklarinda okulun başarısının iyi olduğunu, mantıklı bir seçim olduğunu söyledim. Her hafta sonu kalabileceğini konuşmadık bile
Yurtta kalacak o zaman gelirse de 1 gün uğrasın gitsin yatıya gelmesine gerek yok. Yurtta kalırsa toplu yaşam kurallarına daha kolay adapte olmak zorunda kalır. Yoksa işi zorSelamlar,
Bir konuda nasıl davranacağımı bilemiyorum. Fikirlerinize ihtiyacım var. Yeğenim, eşimle yaşadığım şehirde lise kazandı geldi. Ben lise okurken ablam ve eniştem maddi manevi destek olmuştu. Bir nevi borcumu öderim diye ben de istedim. Eşim de çok istedi, çünkü genel olarak benim ailemi sever, yakın olmak isterdi. Belki ablanlar da bu şehre taşınır diyordu. Çok heyecanlıydı. Ama taa ki yeğenim gelene kadar. Kız, yurtta kalıyor. Cuma günü eşim alıp bize getiriyor. Pazartesi götürüp okuluna bırakıyor. Ama yeğenimin değişik huyları var. Öncelikle olur olmaz her şeyden korkuyor. Asla mantıklı açıklamalar onu rahatlatmıyor. Ve bu yüzden şartları korkmayacağı şekle sokmaya zorluyor. Mesela yalnız uyuyamıyor. O geldiğinde ben onunla salonda 3 gün uyumak zorunda kalıyorum. Kedimden korkuyor ve salonun kapısının her zaman kapalı olmasını istiyor. Uzatmayayım yani adaptasyon yeteneği yok. İkinci büyük problem ise akademik başarısı da iyi olduğu için çok egolu. Her şeyi ben bilirim modunda. Sohbet ederken bizi adamakıllı dinlemiyor bile. Sözümüzü kesiyor mesela. En ufak bir şeyi haklı çıkma yarışına çeviriyor. Bu ve bunun gibi sorunlar sebebiyle eşim ilk haftadan itibaren nefret etti. Çünkü kendisi de güçlü bir karakter ve benim takmadığım şeyleri de takıyor. Artık öyle bir noktaya geldi ki yeğenim bize gelince evi bırakıp annesine gidiyor. Ben çok pişmanım keşke tercih zamanı istemeseydim gelmesini. Yeğenimle biraz konuştum. Uyumlu olmazsa ileriki yaşamında hep sorun yaşayacağını anlattım. Ama pek işe yaradığını düşünmüyorum. Ablamı da kırmak istemiyorum. Ne yapabilirim sizce?
Fikir belirtmiyor, saygısızlık yapıyor. Söz kesiyor. Biz konuşunca telefona bakıyor.Saygısızlık yaparsa uyarılır ama fikirlerini belirtiyor ve arkasında duruyor diye eve gelmeyen yetişkinde ben sorun görüyorum