Ailesinin olduğu şehre nakil istemesini sağlayın. Yatılı olduğuna göre Fen Lisesi okuyor. Her şehirde var Fen Lisesi... Maddi yardım yaparsınız. Çekirdek aileniz bu durumdan zarar görürse çok üzülürsünüz.Selamlar,
Bir konuda nasıl davranacağımı bilemiyorum. Fikirlerinize ihtiyacım var. Yeğenim, eşimle yaşadığım şehirde lise kazandı geldi. Ben lise okurken ablam ve eniştem maddi manevi destek olmuştu. Bir nevi borcumu öderim diye ben de istedim. Eşim de çok istedi, çünkü genel olarak benim ailemi sever, yakın olmak isterdi. Belki ablanlar da bu şehre taşınır diyordu. Çok heyecanlıydı. Ama taa ki yeğenim gelene kadar. Kız, yurtta kalıyor. Cuma günü eşim alıp bize getiriyor. Pazartesi götürüp okuluna bırakıyor. Ama yeğenimin değişik huyları var. Öncelikle olur olmaz her şeyden korkuyor. Asla mantıklı açıklamalar onu rahatlatmıyor. Ve bu yüzden şartları korkmayacağı şekle sokmaya zorluyor. Mesela yalnız uyuyamıyor. O geldiğinde ben onunla salonda 3 gün uyumak zorunda kalıyorum. Kedimden korkuyor ve salonun kapısının her zaman kapalı olmasını istiyor. Uzatmayayım yani adaptasyon yeteneği yok. İkinci büyük problem ise akademik başarısı da iyi olduğu için çok egolu. Her şeyi ben bilirim modunda. Sohbet ederken bizi adamakıllı dinlemiyor bile. Sözümüzü kesiyor mesela. En ufak bir şeyi haklı çıkma yarışına çeviriyor. Bu ve bunun gibi sorunlar sebebiyle eşim ilk haftadan itibaren nefret etti. Çünkü kendisi de güçlü bir karakter ve benim takmadığım şeyleri de takıyor. Artık öyle bir noktaya geldi ki yeğenim bize gelince evi bırakıp annesine gidiyor. Ben çok pişmanım keşke tercih zamanı istemeseydim gelmesini. Yeğenimle biraz konuştum. Uyumlu olmazsa ileriki yaşamında hep sorun yaşayacağını anlattım. Ama pek işe yaradığını düşünmüyorum. Ablamı da kırmak istemiyorum. Ne yapabilirim sizce?
Yok bence şöyle yürümeye falan başlayınca salsınlar doğaya
Çocuk için de çok zor bir durum. Ailesi farklı bir şehire yollayarak hata yapmış.Zor bir durum ya :/ Sırf geçmişteki iyilikler için siz zor durumda kalıyorsunuz, düzeniniz bozuluyor, evinizdeki kedinizin, eşinizin bile düzeni değişiyor. Bence yavaştan salonun kapısını açık bırakıp, onunla salonda yatma işini bırakarak başlayabilirsiniz. Gerekirse bir şekilde korkusunu yensin, kediden korkuyorsa bir psikologdan yardım alması konusunda öncü olabilirsiniz.
Ve bence her hafta alma durumunu da azaltmanız lazım. 15 günde bire indirin sonra ayda bire. Yoksa eşiniz ile de aranız bozulmaya başlayacak.
Çocuk epey iyi bir liseyi kazanmış memleketinde muhtemelen öyle bir lise yoktur, göndermelerini anlıyorum. Ben de Kabataş Erkek kazanmıştım, İzmitte yaşıyoruz ama ailem göndermedi mesela. İyi ki göndermemişler diyorum şimdi çok kısa bir sürede beni tanıdıkları için göndermediklerini anladım. Çünkü aynı ildeki okulumda yurda gittim ve sadece bir gece yurtta kalabildim, bizim okul aynı ilde bile olsa 2 otobüs uzakta idi, o yolu 4 sene çektim.Üst dönemlerin baskı sayılan davranışları vardı odalar 10 kişilikti vs. Galatasaray lisesine gidip yapamayıp dönen arkadaşım vardı benim İzmite. Yapamıyorsa bu ailesinin sorumluluğu, teyze enişte bu durumu her haftasonu ağırlayarak çözemez. Üstelik bir kız çocuğunun sorumluluğunu almak da çok ağır. Bu devirde kız erkek elbette fark etmez ama. Allah elbette esirgesin ama bir şey olsa size emanet etmiştik olacak. Bunlar için bile kabul etmekte güçlük yaşanacak bir durum.
Ablası demiş kızımla uyu diyeKorkuyor diye kocanizdan ayrı uyumaniz nedir ya tam skandal . Ablaniz bu duruma ne diyor . Bence arayıp abla kocamla uyuyamiyorum artık bozuluyor diye citlatin. Evli bir kadın olarak ablaniz sizi anlar diye düşünüyorum yani. Ben bir erkek olsam bu duruma inanılmaz sinirlenirim.
Kesinlikle öyle, çocuğa da üzüldüm açıkçası ama bu şekilde hanımefendinin kendi çekirdek ailesinde çıtırdamalar başlamış. Eşi hafta sonu annesine gidiyormuş mesela, kendisi eşiyle değil kızla salonda uyuyor.Çocuk için de çok zor bir durum. Ailesi farklı bir şehire yollayarak hata yapmış.
Göreve ilk başladığım zaman Fen lisesi öğrencilerinin kaldığı yurtta belletmenlik yapmıştım.
Haftasonu olunca Öğrencileri aileleri gelip alıyordu. Hepsi çok mutlu oluyordu. Ama bazı gidemeyenler oluyordu aileleri uzakta olanlar..
O çocuklar çok üzülüyorlardı. Üniversite yurtları gibi olmuyor gerçekten çok sıkıcı bir ortamı var.
Kalanlar yataklarında ya oturuyorlardı ya da çalışma odalarında ders çalışıyorlardı o da isteksiz isteksiz.
Görevli Öğretmenlerde şartlardan dolayı maalesef ki onları biraz sıkıyorlar..
Anne babalarının yanında olmaları daha sağlıklı mesela hatırlıyorum bir Öğrencimiz başka şehirden geldiği için aşırı sıkılıyordu. Yatağında ağlayıp duruyordu. Ben orda bir dönem görev yaptım o süre içinde kimse gelip o çocuğu ziyaret etmedi. Lise Öğrencisi için ağır bir durum.
Çocuk için de çok zor bir durum. Ailesi farklı bir şehire yollayarak hata yapmış.
Göreve ilk başladığım zaman Fen lisesi öğrencilerinin kaldığı yurtta belletmenlik yapmıştım.
Haftasonu olunca Öğrencileri aileleri gelip alıyordu. Hepsi çok mutlu oluyordu. Ama bazı gidemeyenler oluyordu aileleri uzakta olanlar..
O çocuklar çok üzülüyorlardı. Üniversite yurtları gibi olmuyor gerçekten çok sıkıcı bir ortamı var.
Kalanlar yataklarında ya oturuyorlardı ya da çalışma odalarında ders çalışıyorlardı o da isteksiz isteksiz.
Görevli Öğretmenlerde şartlardan dolayı maalesef ki onları biraz sıkıyorlar..
Anne babalarının yanında olmaları daha sağlıklı mesela hatırlıyorum bir Öğrencimiz başka şehirden geldiği için aşırı sıkılıyordu. Yatağında ağlayıp duruyordu. Ben orda bir dönem görev yaptım o süre içinde kimse gelip o çocuğu ziyaret etmedi. Lise Öğrencisi için ağır bir durum.
Abla kızım yalnız uyuyamıyor sen onla yatar mısın demiş. Bunu okuyunca ablanın anlayışlı biri olmadığına kanaat getirdimYatılı okulda okudum ben de.
Oradaki arkadaşlıkları hiçbir şeye değişmem. Neredeyse 20 yıl olacak mezun olalı, hala görüşüyorum birçok arkadaşımla.
Yazdıklarınızın aksine biz evi yakın olanlar bi bahane bulup eve gitmemenin yollarını arardık haftasonları. Elbette sevmeyen, alışamayan, okuldan ayrılan arkadaşlar da olmuştu ama azınlıktaydılar.
Konu sahibine gelince 4 yıl boyunca her hafta 3 gece kendi kardeşim olsa dahi istemem ben. Sizin hatanız baştan sanki böyle olacakmış gibi bir izlenim vermeniz.
Ama zaten okul açılalı da çok olmadı. Bir haftasonu da eve gitmiş yeğeniniz. Daha alışma sürecindedir. Yavaş yavaş evinizdeki kurallara uymasini sağlayın.
Bir de 3 gece değil 2 gece alın mesela. Pazartesi cok erken saate eşinizin işi olsun mesela, pazar akşamından götürüp bırakın. Ya da bir haftasonu bir gece alın gibi.
Ben zaten bebek doğduktan sonra bunu da sürdürebileceğinizi sanmıyorum. İlgilenemezsiniz, yemek bile yapmayacaksınız belki doğru düzgün.Yeğeniniz de minicik bir bebekli evde olmak istemez heralde. Ablanız da bu durumda daha anlayışlı olur. Ablanızın olduğu şehir kaç saatlik mesafede bu arada? Söylediyseniz de ben göremedim.
Bilemiyorum. Ben Doğuda bir ilde görev almıştım.. Sizin anlattığınız yurt gibi değildi. Özellikle disiplin sağlamak için Ders çalışma dışında her şeye karışılıyordu.Yazdıklarınızın aksine biz evi yakın olanlar bi bahane bulup eve gitmemenin yollarını arardık haftasonları. Elbette sevmeyen, alışamayan, okuldan ayrılan arkadaşlar da olmuştu ama azınlıktaydılar.
Abla kızım yalnız uyuyamıyor sen onla yatar mısın demiş. Bunu okuyunca ablanın anlayışlı biri olmadığına kanaat getirdim
Alsın kızını kocasıyla arasına sokup uyusun o vakit . İnsanlardaki bu cüreti ben anlamıyorum ya eminim kocasız beş dk geciremeyen de bir kadındır.Ablası demiş kızımla uyu diye
Bilemiyorum. Ben Doğuda bir ilde görev almıştım.. Sizin anlattığınız yurt gibi değildi. Özellikle disiplin sağlamak için Ders çalışma dışında her şeye karışılıyordu.
Zaten kısıtlı bir zamanları vardı. Okuldan geliyorlardı üst baş değiştirip yemeğe iniliyordu sonra Ödevlerini yapıp banyo yapacaklar banyo yapıyor daha sonra sohbet etmelerine dahi müsade etmezdik. 21.30 da hepsi yataklarında oluyordu. Işıkları söndürüp uyumalarını istiyorduk. Sabah erkenden okullarına gidiyorlardı..
Maalesef bizim de elimizden bir şey gelmiyordu. Yurtta sadece yatakhane, çalışma odalarıve yemekhane vardı. Başka hiçbir sosyal ortamı yoktuAy korkunçmuş. Biz batıda idik ve baya rahattik. Sabahlara kadar sohbet ederdik, kağıt bile oynardık
Çocuk için de çok zor bir durum. Ailesi farklı bir şehire yollayarak hata yapmış.
Göreve ilk başladığım zaman Fen lisesi öğrencilerinin kaldığı yurtta belletmenlik yapmıştım.
Haftasonu olunca Öğrencileri aileleri gelip alıyordu. Hepsi çok mutlu oluyordu. Ama bazı gidemeyenler oluyordu aileleri uzakta olanlar..
O çocuklar çok üzülüyorlardı. Üniversite yurtları gibi olmuyor gerçekten çok sıkıcı bir ortamı var.
Kalanlar yataklarında ya oturuyorlardı ya da çalışma odalarında ders çalışıyorlardı o da isteksiz isteksiz.
Görevli Öğretmenlerde şartlardan dolayı maalesef ki onları biraz sıkıyorlar..
Anne babalarının yanında olmaları daha sağlıklı. Mesela hatırlıyorum bir Öğrencimiz başka şehirden geldiği için aşırı sıkılıyordu. Yatağında ağlayıp duruyordu. Ben orda bir dönem görev yaptım o süre içinde kimse gelip o çocuğu ziyaret etmedi. Lise Öğrencisi için ağır bir durum.