Eşim ve yeğenim, arada kaldım

Öncelikle benimde abimin çocuğu aynı şehirde lise için gelse bende sizin yaptığınızı yaparım. Canımın canı sonuçta ben öz kardeşimin çocuğuna sahip çıkmayacağımda kim sahip çıkacak fakat burda iki durum dikkatimi çekti. Çok korkuyor dediniz evde de böylemiydi ablanızla bunu konuşmalısınız? Çünkü yurta başına bir şey gelmiş ve kimseye anlatamıyor olabilir ? Mutlaka ablanızdan yardım alın tek yatamıyorum birlikte yatmamıza rağmen güvende hissetmek için sürekli kapıyı kapalı tutuyor bu yüzden eşim evde kalmak istemiyor zor durumdayım başına bir şey gelmiş bize diyemıyor olabilir mi diye ablanıza konuyu açın. Okulda psikoloji danışman öğretmen vardır konuyu anlatın okulda en azından tenefüslerde onu gözlemler ve konuşur. Belki öğretmeni belki bir arkadaşı yada başka biri tarafından zorbalığa uğramış olabilir
Yok yok böyleymiş zaten. İlk geldiğinde ablam arayıp söyledi. O zaman yurda bile gitmemişti.
 
İlk geldiğinde ablam söyledi onun yalnız uyuyamadığını. Rica etti onunla uyur musun diye. Bir şey diyemedim tamam dedim de diğer sorunlarla birleşince ağır geldi. Cidden uyumlu biri olsa beraber keyifli zaman geçirebilsek bunu da sorun etmezdim. Evet hamileyim. Zaten sürekli yatmam gerekiyor. Bu hafta eşim annesine gittiği için yine yeğenimle uyurum ama gelecek hafta yatağımda yatacağım. En son iki hafta önce gitti. 9 Eylül'de gelmişti. Bir haftasonu eve gitti sadece

Tamam teyze anne yarısıdır yeğen çok kıymetlidir ama kendi çocuğu için bile bir yaştan sonra insan kocasından ayrı yatmamali bence. Ablaniza bu şekilde açıklayın hamileyim eşimle aram bozuluyor vs. Çocuk da korku ve takıntıları için terapiye başlayabilir belki bilemedim.
 
İlk geldiğinde ablam söyledi onun yalnız uyuyamadığını. Rica etti onunla uyur musun diye. Bir şey diyemedim tamam dedim de diğer sorunlarla birleşince ağır geldi. Cidden uyumlu biri olsa beraber keyifli zaman geçirebilsek bunu da sorun etmezdim. Evet hamileyim. Zaten sürekli yatmam gerekiyor. Bu hafta eşim annesine gittiği için yine yeğenimle uyurum ama gelecek hafta yatağımda yatacağım. En son iki hafta önce gitti. 9 Eylül'de gelmişti. Bir haftasonu eve gitti sadece
Ben gebeydim dogumum haoldu ha olacak beklıyoruz gec dogurdum vaktinde gelmedı bebısım. Neyse dogumun olması beklenen haftada ablam koca 25 yasındaki oglunu Bana Tatıle gonderecekti.
İnanamıyorum gercekten. Kız ben dogurcam hem yegenımle hem bebegımle nasıl yapacaktım lohusa lohusa.
 
İlk geldiğinde ablam söyledi onun yalnız uyuyamadığını. Rica etti onunla uyur musun diye. Bir şey diyemedim tamam dedim de diğer sorunlarla birleşince ağır geldi. Cidden uyumlu biri olsa beraber keyifli zaman geçirebilsek bunu da sorun etmezdim. Evet hamileyim. Zaten sürekli yatmam gerekiyor. Bu hafta eşim annesine gittiği için yine yeğenimle uyurum ama gelecek hafta yatağımda yatacağım. En son iki hafta önce gitti. 9 Eylül'de gelmişti. Bir haftasonu eve gitti sadece
Işık açık uyusa ya da televizyon açık o da mi çözüm değil acaba? Ayrica yaptığınızı yıkmayın, şimdi ablanıza deseniz belki haklı olsanız dahi alınacak, bebeğin doğmasına çok az kaldı, doğal olarak gece uykularınız zaten azalacak. Son trimesterde uyuyamayan kasılma yaşayan çok arkadaşım oldu. Haliyle yatağınıza eşinizin yanına geçmek istemeniz ablanız tarafından da normal karşılanacak. Hele bebek doğunca sizin de çok geçerli mazeretleriniz olacak, ablanız da size alınmadan bu sorunu çözebilir hale geleceksiniz.
 
Ben gebeydim dogumum haoldu ha olacak beklıyoruz gec dogurdum vaktinde gelmedı bebısım. Neyse dogumun olması beklenen haftada ablam koca 25 yasındaki oglunu Bana Tatıle gonderecekti.
İnanamıyorum gercekten. Kız ben dogurcam hem yegenımle hem bebegımle nasıl yapacaktım lohusa lohusa.
Cidden bazen insanın kendi ailesinin düşüncesizliği üzüyor. Ya sonrasına hemen bir incelik yapiyorlar bu sefer ben mi kötüyüm diyorum. Mesela yeğenim gelirken benim riskli hamilelik olduğu ve yemek yapamadığım için bir ton yemek yapmış dondurmuş göndermis falan.
 
Yok yok böyleymiş zaten. İlk geldiğinde ablam arayıp söyledi. O zaman yurda bile gitmemişti.
O zaman burumun eşinizi rahatsız ettiğini ve bu yüzden evde kalmadığını söyle. Eşimle ayrı yatıyorum yanında kalmama ragmen kapıyı kapatıyor eşim rahat hissetsin diye evden giyor abla de. Bu şekilde olmaz o benim eşim yanımda olmalı de.Sana yol gösterir kızı ile konuşur.Ayrıca eşine de bu durumu ablanla konuştuğunu söyle evde kalsın ve o gün yeğenine eşinle kalacağını söyle ışıgı açık bıraka bileceğini gece bir şey olursa kapıyı çalıp yardım isteye bileceğini belirt. Bir de bu şekilde deneyelim dersin
 
Cidden bazen insanın kendi ailesinin düşüncesizliği üzüyor. Ya sonrasına hemen bir incelik yapiyorlar bu sefer ben mi kötüyüm diyorum. Mesela yeğenim gelirken benim riskli hamilelik olduğu ve yemek yapamadığım için bir ton yemek yapmış dondurmuş göndermis falan.
Kötü değilsiniz. Herkes eşiyle hele ki haftasonu uyumak, hamile iken nazlanmak, sarılmak ister. Mesela ben bazen düşünüyorum bebek doğunca bir yaşına gelince odasında uyutabilir miyim diye, eşimle de birlikte uyuruz hem. Üstelik odadan ayırmak istediğim benim bebeğim. Benim dayılarımı, teyzelerimi babam çağırırdı eve yatılı misafir olarak. Biz hep büyükşehirde yaşadık, dayimlar okulu bitirince memleketimizde iş bulmaları zor olduğu için babam onlara gerekirse iş bulur, gelsin, bizde kalsın, işe gitsinler derdi. Onların da evde bize ve anneme çok desteği olurdu, hatta iyi ki geliyorlardı. Normal yaşantımızı sürdürebilir durumda idik. Ama siz sürdüremiyorsunuz. Bence bu büyük bir sorun. Benim de yeğenim evime gelse mutlu olurum. Ama sürekli misafir gibi ağırlanmak istememeli, uyum sağlamalı. Sizin durumunuz çok farklı.
 
Ben yeğenim hakkında böyle düşünmem. Herkes farklı tabi. Kendi bakış açısıyla yazıyor. Ben kendi yeğenimle ilgili göstermem gereken bir şey varsa gösterir, öğretmek istediğimi öğretiririm. O benim için milletin terbiye görmemiş çocuğu kriterine giremez. O milletin değil benim de çocuğumdur. Belki kendi çocuğum ile yaşları yakın olduğu ve ben anne olduktan sonra doğduğu için daha anaç düşünüyorumdur.
Yeğen sizin olabilir ama eşinizin hiçbir şeyi. Eğitmek, evde tahammül edebilmek için bu yasa kadar edinmediği şeyleri öğretmek zorunda değil. 3 4 yaşında çocuk olunca biz de idare ediyoruz da liseye giden çocuğa bu kadar müsamaha aklım almadı ya. Gerçek hayatta kimse çekmez böyle karşısına alıp konuşmaz. O eş de akli varsa gönderir kızı. Hep derim en sevmediğim insan tipi el iyisi insan diye, öncelik kendi evidir insanın.
 
Kötü değilsiniz. Herkes eşiyle hele ki haftasonu uyumak, hamile iken nazlanmak, sarılmak ister. Mesela ben bazen düşünüyorum bebek doğunca bir yaşına gelince odasında uyutabilir miyim diye, eşimle de birlikte uyuruz hem. Üstelik odadan ayırmak istediğim benim bebeğim. Benim dayılarımı, teyzelerimi babam çağırırdı eve yatılı misafir olarak. Biz hep büyükşehirde yaşadık, dayimlar okulu bitirince memleketimizde iş bulmaları zor olduğu için babam onlara gerekirse iş bulur, gelsin, bizde kalsın, işe gitsinler derdi. Onların da evde bize ve anneme çok desteği olurdu, hatta iyi ki geliyorlardı. Normal yaşantımızı sürdürebilir durumda idik. Ama siz sürdüremiyorsunuz. Bence bu büyük bir sorun. Benim de yeğenim evime gelse mutlu olurum. Ama sürekli misafir gibi ağırlanmak istememeli, uyum sağlamalı. Sizin durumunuz çok farklı.
Evet gerçekten stresli bir hamilelik geçirirken bunlara çok ihtiyacım var. Zaten yeğenim yokken eşimle o kadar iyiyiz ki. Beraber güle oynaya yemek yeriz film izleriz sohbet ederiz. Ama Perşembe günü oldu mu adam haklı olarak huysuzlaşmaya başlıyor. Of yine gelecek diyor. Stresten her şeye çatıyor.
 
Yeğen sizin olabilir ama eşinizin hiçbir şeyi. Eğitmek, evde tahammül edebilmek için bu yasa kadar edinmediği şeyleri öğretmek zorunda değil. 3 4 yaşında çocuk olunca biz de idare ediyoruz da liseye giden çocuğa bu kadar müsamaha aklım almadı ya. Gerçek hayatta kimse çekmez böyle karşısına alıp konuşmaz. O eş de akli varsa gönderir kızı. Hep derim en sevmediğim insan tipi el iyisi insan diye, öncelik kendi evidir insanın.
Gerçekten eşim çok haklı. Düşünüyorum da aynı şeyleri onun yeğeni yapsa ben de tahammül edemezdim. Hatta ben de şu an tahammül edemiyorum sinirlerimi bozuyor. Bakalım nasıl çözeceğiz bu meseleyi
 
Gerçekten eşim çok haklı. Düşünüyorum da aynı şeyleri onun yeğeni yapsa ben de tahammül edemezdim. Hatta ben de şu an tahammül edemiyorum sinirlerimi bozuyor. Bakalım nasıl çözeceğiz bu meseleyi
Birini kırk sene sirtinda taşırsın, 1 gün indirsen kötü olursun. Yapmasaydın derler. Hazır hamilesin bahanen de hazır, çek ablanı konus. Çok kötü günler geçiriyorum, kedi depresyona giriyor, eşim ayrı yatınca soğuduk, zaten hamileyim diye anlat. Bu kadar sorunlu bir çocuğu gönderen kişinin iyi niyetinden de şüphe ederim. Bildiğin ergenliğinde çekmemek için başından atmış ayıptır. Lise çağında çocuğu okumak için bile olsa uzağa gönderen aile olur mu ya. Ben çok kınıyorum, eskidendi o küçük yerlerde imkan olmazdı. Şimdi bildiğin vicdansızlık.
 
Bence her hafta sonu gelmesine gerek yok.
Yani bu sizin için ağır bir yük sürekli sizin gözetiminizde olması da zor bence.
Ayrıca da çocuğun psikolojik desteğe ihtiyacı var bu sizin altından kalkacağınız bir şey değil doktora gitmesi gerekirse ilaç kullanması lazım.
Kedi mevzusunda da taviz vermeyin derim.
 
Birini kırk sene sirtinda taşırsın, 1 gün indirsen kötü olursun. Yapmasaydın derler. Hazır hamilesin bahanen de hazır, çek ablanı konus. Çok kötü günler geçiriyorum, kedi depresyona giriyor, eşim ayrı yatınca soğuduk, zaten hamileyim diye anlat. Bu kadar sorunlu bir çocuğu gönderen kişinin iyi niyetinden de şüphe ederim. Bildiğin ergenliğinde çekmemek için başından atmış ayıptır. Lise çağında çocuğu okumak için bile olsa uzağa gönderen aile olur mu ya. Ben çok kınıyorum, eskidendi o küçük yerlerde imkan olmazdı. Şimdi bildiğin vicdansızlık.
Çocuk epey iyi bir liseyi kazanmış memleketinde muhtemelen öyle bir lise yoktur, göndermelerini anlıyorum. Ben de Kabataş Erkek kazanmıştım, İzmitte yaşıyoruz ama ailem göndermedi mesela. İyi ki göndermemişler diyorum şimdi çok kısa bir sürede beni tanıdıkları için göndermediklerini anladım. Çünkü aynı ildeki okulumda yurda gittim ve sadece bir gece yurtta kalabildim, bizim okul aynı ilde bile olsa 2 otobüs uzakta idi, o yolu 4 sene çektim.Üst dönemlerin baskı sayılan davranışları vardı odalar 10 kişilikti vs. Galatasaray lisesine gidip yapamayıp dönen arkadaşım vardı benim İzmite. Yapamıyorsa bu ailesinin sorumluluğu, teyze enişte bu durumu her haftasonu ağırlayarak çözemez. Üstelik bir kız çocuğunun sorumluluğunu almak da çok ağır. Bu devirde kız erkek elbette fark etmez ama. Allah elbette esirgesin ama bir şey olsa size emanet etmiştik olacak. Bunlar için bile kabul etmekte güçlük yaşanacak bir durum.
 
Gerçekten eşim çok haklı. Düşünüyorum da aynı şeyleri onun yeğeni yapsa ben de tahammül edemezdim. Hatta ben de şu an tahammül edemiyorum sinirlerimi bozuyor. Bakalım nasıl çözeceğiz bu meseleyi
İnan ki kuzum Allah korusun evine yuvana bir şey olsa bak olan sana olur herkes hayatına devam eder
Normal bir çocuk olsaydı amenna size şenlik bile olurdu ama bakın eşiniz artık o geliyor diye evden gidiyor diyorsunuz bu bir evliliğin bitisinin başlangıcı demektir abartmıyorum inanın böyle
Gözden uzak olan gönülden de ırak olur
Lütfen sözlerimi yabana atmayın eşiniz evin dışında iyi hissediyorum ben düşüncesine kapilirsa birde onu tekrar eve alıştırmaya mi ugrasacaksiniz
Kaldı ki siz tamam size yapılan iyiliğin kıymetini bilmiş bunu unutmamissiniz ama herkes sizin gibi değil gün gelir yapmasaydın olur
Tekrar ediyorum evinize yuvaniza eşinizle aranıza Allah korusun serinlik girer cok üzülürsünüz
Aç kalmış gariban kimsesiz çocuğu sokağa atın demiyoruz ailesi var yurtta kalıyor ve misafir olduğu evin düzenine uymayı red ediyor böyle olmaz gerçekten olmaz büyük hata yapıyorsunuz evliliginizin dibine dinamit koyuyorsunuz yapmayın geç olmadan çözüm bulun
 
Çocuk epey iyi bir liseyi kazanmış memleketinde muhtemelen öyle bir lise yoktur, göndermelerini anlıyorum. Ben de Kabataş Erkek kazanmıştım, İzmitte yaşıyoruz ama ailem göndermedi mesela. İyi ki göndermemişler diyorum şimdi çok kısa bir sürede beni tanıdıkları için göndermediklerini anladım. Çünkü aynı ildeki okulumda yurda gittim ve sadece bir gece yurtta kalabildim, bizim okul aynı ilde bile olsa 2 otobüs uzakta idi, o yolu 4 sene çektim.Üst dönemlerin baskı sayılan davranışları vardı odalar 10 kişilikti vs. Galatasaray lisesine gidip yapamayıp dönen arkadaşım vardı benim İzmite. Yapamıyorsa bu ailesinin sorumluluğu, teyze enişte bu durumu her haftasonu ağırlayarak çözemez. Üstelik bir kız çocuğunun sorumluluğunu almak da çok ağır. Bu devirde kız erkek elbette fark etmez ama. Allah elbette esirgesin ama bir şey olsa size emanet etmiştik olacak. Bunlar için bile kabul etmekte güçlük yaşanacak bir durum.
Evet iyi bir lise kazandığı için geldi. Şu an zaten yurda alışamadığı, ailesini özlediği için dönme mevzuları da konuşuluyor. Benim söylediğim de "okuduğun lise belki geleceğini inanılmaz etkilemez ama bu tavırların sana gelecekte de çok zarar verir. Her şeyden korkuyorsun bu şekilde nasıl devam ettireceksin hayatını? Uyum sağlamayı öğrenmen gerek." Bir iki hafta bakacağım uyumlu olma yönünde çabası olursa zaten sorun yok. Ama inatla devam ederse maalesef evimin huzurunu daha fazla bozmayacağım. Ablamla konuşacağım. Olmazsa geri dönsün ne yapayım
 
Çocuk epey iyi bir liseyi kazanmış memleketinde muhtemelen öyle bir lise yoktur, göndermelerini anlıyorum. Ben de Kabataş Erkek kazanmıştım, İzmitte yaşıyoruz ama ailem göndermedi mesela. İyi ki göndermemişler diyorum şimdi çok kısa bir sürede beni tanıdıkları için göndermediklerini anladım. Çünkü aynı ildeki okulumda yurda gittim ve sadece bir gece yurtta kalabildim, bizim okul aynı ilde bile olsa 2 otobüs uzakta idi, o yolu 4 sene çektim.Üst dönemlerin baskı sayılan davranışları vardı odalar 10 kişilikti vs. Galatasaray lisesine gidip yapamayıp dönen arkadaşım vardı benim İzmite. Yapamıyorsa bu ailesinin sorumluluğu, teyze enişte bu durumu her haftasonu ağırlayarak çözemez. Üstelik bir kız çocuğunun sorumluluğunu almak da çok ağır. Bu devirde kız erkek elbette fark etmez ama. Allah elbette esirgesin ama bir şey olsa size emanet etmiştik olacak. Bunlar için bile kabul etmekte güçlük yaşanacak bir durum.
Nerdeyse her yerde fen lisesi var, en iyisi olmaz bir sonraki olur yani 14 yaşında çocuğu başka yere göndermeye değecek bir şey değil. Üniversitede yıllardır yurtta kalıp gelmiş olanlar gerçekten çok üzücü oluyordu. Zaten çok başarılı, ilk binlere oynayan öğrenciler için okulun aşırı önemi yok ki, ha bulunduğu yerin fen lisesi, en iyi anadolusu ha Kabataş falan ne fark edecek ki. Ben kendimden biliyorum okulda ders olmasa da kendimiz sınava hazırlansak diye beklerdik. Zaten çoğu hoca parlak öğrencilerin seviyesine yetisemiyordu bile, sadece dershanede çok çok iyi hocalar olurdu. Sanmıyorum ki bu durum değişmiş olsun.
 
Selamlar,
Bir konuda nasıl davranacağımı bilemiyorum. Fikirlerinize ihtiyacım var. Yeğenim, eşimle yaşadığım şehirde lise kazandı geldi. Ben lise okurken ablam ve eniştem maddi manevi destek olmuştu. Bir nevi borcumu öderim diye ben de istedim. Eşim de çok istedi, çünkü genel olarak benim ailemi sever, yakın olmak isterdi. Belki ablanlar da bu şehre taşınır diyordu. Çok heyecanlıydı. Ama taa ki yeğenim gelene kadar. Kız, yurtta kalıyor. Cuma günü eşim alıp bize getiriyor. Pazartesi götürüp okuluna bırakıyor. Ama yeğenimin değişik huyları var. Öncelikle olur olmaz her şeyden korkuyor. Asla mantıklı açıklamalar onu rahatlatmıyor. Ve bu yüzden şartları korkmayacağı şekle sokmaya zorluyor. Mesela yalnız uyuyamıyor. O geldiğinde ben onunla salonda 3 gün uyumak zorunda kalıyorum. Kedimden korkuyor ve salonun kapısının her zaman kapalı olmasını istiyor. Uzatmayayım yani adaptasyon yeteneği yok. İkinci büyük problem ise akademik başarısı da iyi olduğu için çok egolu. Her şeyi ben bilirim modunda. Sohbet ederken bizi adamakıllı dinlemiyor bile. Sözümüzü kesiyor mesela. En ufak bir şeyi haklı çıkma yarışına çeviriyor. Bu ve bunun gibi sorunlar sebebiyle eşim ilk haftadan itibaren nefret etti. Çünkü kendisi de güçlü bir karakter ve benim takmadığım şeyleri de takıyor. Artık öyle bir noktaya geldi ki yeğenim bize gelince evi bırakıp annesine gidiyor. Ben çok pişmanım keşke tercih zamanı istemeseydim gelmesini. Yeğenimle biraz konuştum. Uyumlu olmazsa ileriki yaşamında hep sorun yaşayacağını anlattım. Ama pek işe yaradığını düşünmüyorum. Ablamı da kırmak istemiyorum. Ne yapabilirim sizce?
Öncelikle bunu ablanız ve eniştenizin düşünüp kızlarını uyarması gerektiğini düşünüyorum. Sonuçta evlisiniz artık bunu düşünebilmeleri lazım. Ayrıca madem çok bilmiş yeğeniniz bunu neden düşünemiyor? Bence en güzeli açık açık söyleyin. Eşinizle kötü olmaktansa söylemek daha iyidir. Çünkü siz de artık bir ailesiniz ve eşiniz öncelikli olmalı.
 
İnan ki kuzum Allah korusun evine yuvana bir şey olsa bak olan sana olur herkes hayatına devam eder
Normal bir çocuk olsaydı amenna size şenlik bile olurdu ama bakın eşiniz artık o geliyor diye evden gidiyor diyorsunuz bu bir evliliğin bitisinin başlangıcı demektir abartmıyorum inanın böyle
Gözden uzak olan gönülden de ırak olur
Lütfen sözlerimi yabana atmayın eşiniz evin dışında iyi hissediyorum ben düşüncesine kapilirsa birde onu tekrar eve alıştırmaya mi ugrasacaksiniz
Kaldı ki siz tamam size yapılan iyiliğin kıymetini bilmiş bunu unutmamissiniz ama herkes sizin gibi değil gün gelir yapmasaydın olur
Tekrar ediyorum evinize yuvaniza eşinizle aranıza Allah korusun serinlik girer cok üzülürsünüz
Aç kalmış gariban kimsesiz çocuğu sokağa atın demiyoruz ailesi var yurtta kalıyor ve misafir olduğu evin düzenine uymayı red ediyor böyle olmaz gerçekten olmaz büyük hata yapıyorsunuz evliliginizin dibine dinamit koyuyorsunuz yapmayın geç olmadan çözüm bulun
Çok doğru. Bu sebeplerle aramıza soğukluk girse onlar gelip evliliğimi kurtarmaz. Olan bana ve daha doğmamış çocuğuma olur.
 
Çok doğru. Bu sebeplerle aramıza soğukluk girse onlar gelip evliliğimi kurtarmaz. Olan bana ve daha doğmamış çocuğuma olur.
Kesinlikle öyle olur Allah korusun Allah göstermesin derhal uygun bir şekilde çözüm bulun
Birde yanlış anlamayın ama ben olsam tek başına uyuyamayan ne bileyim bu denli takıntıları vs olan yavrumu da başka yere yollamazdım
Esasen 3 kizimin 3 unude kimseye asla yollamadım ama birde böyle özel durumlar varken hiç hiç yollanmamali ablanizin bu davranışını doğru bulmadım
İnşallah küslük dargınlık olmadan kalıcı çözüm bulursunuz
Simdi aklıma geldi anneniz var mı siz değilde o konuşsa daha iyi ve etkili olur sanki ama
 
X